R – Open brief aan Harrie van Dongen, raadslid van Stadspartij Den Helder

Net als ik een uiltje wil gaan knappen, nadat ik deze zondag vroeg ben opgestaan om de publicaties op deze website te verzorgen, komt er geheel onverwacht een Twitter bericht van Harrie van Dongen, werkzaam bij Defensie en gemeenteraadslid voor Stadspartij Den Helder, voorbij.

Harrie van Dongen ‏@harrievandongen

@RSMuseum Rob Scholte houd “goud” in handen, maar heeft door het gedrag van hem en zijn omgeving alle credits verspeeld.

Rob Scholte houd "goud" in handen, maar heeft door het gedrag van hem en zijn omgeving alle credits verspeeld.

— Harrie van Dongen (@harrievandongen) August 7, 2016

Op slag ben ik klaar wakker.

Wat bedoelt deze Van Dongen “met Rob Scholte houd “goud” in handen”.
Houd “goud”.
Maakt Van Dongen bewust een spelfout vanwege het rijm?
Of is zijn ABN gewoon niet in orde?
En wat bedoelt hij met “goud” tussen aanhalingstekens?
Is het “goud”, dat ik in handen houd(t), geen echt goud?

Ik besluit onmiddellijk te reageren.
Dat alles in het kader van het lik op stuk beleid, dat ik me heb voorgenomen, toen ik vlak voor de zomer uit de krant moest vernemen, dat het Helderse College van B & W opnieuw onze huurovereenkomst gaat opzeggen, dit keer op zijn laatst op 1 april 2017.
Dat is geen 1 april grapje.
In de latere brief waarschuwt burgemeester Koen Schuiling mij om toch vooral naar nieuwe ruimten uit te kijken voor het museum, de studio en onze woning.

Wederom breekt het College van B & W de door wethouder Pieter Kos namens hen met ons op 9 december 2014 gemaakte afspraak, dat zij de overeenkomst met betrekking tot de ruimten op Middenweg 172-174 “onverkort in acht” zal nemen (https://robscholtemuseum.nl/ontdek-den-helder-nu-echt/overeenkomst-tussen-rob-scholte-museum-en-het-college-van-b-w-den-helder/).

Van Dongen schrijft op deze vroege zondagmorgen, dat ik “door het gedrag van hem (=mij, Rob Scholte) en zijn (=mijn, R) omgeving alle credits” heb verspeeld.
Wat bedoelt raadslid Van Dongen daarmee?
Ik heb de goede man nog nooit van mijn leven ontmoet of de hand geschud.

Van Dongen nam nimmer mijn uitnodiging aan om het Rob Scholte Museum een keer te komen bezoeken en met mij van gedachten te wisselen.
Deze uitnodiging deed ik recentelijk nog (https://robscholtemuseum.nl/r-over-de-aankoopsom-van-een-1-euro-voor-het-gebouw-en-wethouder-lolke-kuipers-zijn-onwil-om-met-het-rob-scholte-museum-tot-een-vergelijk-te-komen/) voor de zoveelste keer.
Van Dongen is één van de dertig raadsleden, die niet op mijn uitnodiging zijn ingegaan.
Alleen Andries Pruiksma (PvdA) kwam langs.
Jammer genoeg koos deze daarvoor een moment uit, dat ik in ieder geval druk doende was met een rondleiding geven aan architectenbureau West8 (een veertigtal personen), waardoor ik vrijwel geen woord met hem heb kunnen wisselen.
Maar ja, hij is ten minste fysiek wel geweest.
Dat kan ik van Harrie van Dongen niet zeggen.

Van Dongen bezocht naar mijn beste weten het museum nog nooit, laat staan dat hij de de rest van het gebouw heeft kunnen bekijken.
Als hij dat wel had gedaan, dan had hij met eigen ogen de uitbreiding kunnen zien van bijna 2000 m2, die al bijna twee jaar op opening voor het publiek ligt te wachten.
Geblokkeerd door het bedrog van wethouder Piet Kos en het College, dat tot aan vandaag wordt toegestaan door raadslid Van Dongen en de rest van de gemeenteraad van Den Helder.
Wat bezielt iemand als Van Dongen om dergelijke oordelen in het openbaar over iemand te ventileren zonder zich direct te willen informeren?

Wat zou hij bedoelen met mijn ‘gedrag’?
Van enige misdraging van mij in het openbaar is geen sprake geweest.
Ik gedraag me voorbeeldig en is dit anders, dan hoor ik het graag
Ik kom nauwelijks in de stad, zeker niet in de bars en restaurants, die door de Stadspartij Den Helder worden gefrequenteerd.
Dus Van Dongen en ik kennen elkaar niet uit de kroeg.
Wel lunch ik regelmatig voortreffelijk bij De Marktkraam in de Spoorstraat of bij Crazy Chicken op het Breewaterplein.
Verder weet ik meestal niet hoe snel ik weer thuis moet komen, aangezien er in deze door wanbestuur geteisterde spookstad weinig tot niets te beleven valt.

Is het, omdat ik de draak steek met de werkgever van Van Dongen als ik me voor de Revu laat fotograferen met gouden versierselen als een schout-bij-nacht?

Welk “goud” meent Van Dongen, dat ik het handen houd?
Bedoelt hij het gebouw, dit oude verwaarloosde postkantoor, dat wethouder Lolke Kuipers aan een ieder voor één euro wil verkopen, behalve aan mij?
Of bedoelt hij de kunstcollectie, die ik in mijn bezit heb, met het publiek deel en graag verder wil blijven delen?
Het laatste kan ik me eigenlijk niet goed voorstellen.
Hoe weet Van Dongen nou wat het “goud” is, dat ik in handen heb, zonder ooit een voet over onze drempel te hebben willen zetten.

Van Dongen volgt het cordon sanitaire, zoals verordonneerd is door burgemeester Schuiling.
Zo wordt bijvoorbeeld aan de aannemers, die door Kuipers benaderd zijn om offerte uit te brengen voor het opschilderen van de buitenzijde van het Rob Scholte Museum (slechts het hout en beton, geen metaal), uitdrukkelijk verzocht geen enkel woord met mij en de medewerkers van het museum te wisselen.
Zo worden wij ook niet gekend in de kleurkeuze van de verf.
Elk overleg wordt uit de weg gegaan.
Vermoedelijk deelt Van Dongen in de idee van Schuiling, ook gebezigd door wethouders Jacqueline van Dongen (geen familie), Kos en Lolke Kuipers, die afzonderlijk en in koor verklaarden, dat ik het museum in de weg zit.
Zonder mij en de inzet van mijn medewerkers resteert er helaas geen Rob Scholte Museum in Den Helder.
Wat gaat deze stad dan leeg worden!

Van Dongen twittert zijn opmerking over mijn “gedrag” naar aanleiding van onze Open Brief (https://robscholtemuseum.nl/open-brief-aan-het-college-van-b-w-den-helder-over-het-rob-scholte-museum/), die overigens werd opgesteld niet door mij, maar door Theo Knippenberg en Joost Zwagerman.
Sinds april 2015 wordt deze brief dagelijks opnieuw verspreid via Facebook en Twitter.
Dat heb ik persoonlijk zo afgesproken met de burgemeester Schuiling.
Ik heb Schuiling namelijk beloofd, dat ik de brief dagelijks blijf publiceren tot hij bereid is met mij een open en eerlijk gesprek aan te gaan (https://robscholtemuseum.nl/nieuwe-open-brief-aan-de-burgemeester-van-den-helder-post-mortem/).
Dat is tot nu toe voor het College van B & W duidelijk te veel gevraagd.
Liever negeren ze de Open Brief en volharden in hun stilzwijgen, waardoor de schade, die zij aan het museum en mij toebrengen, de waarde van het gebouw is gaan overstijgen.

Waarom komt Van Dongen juist nu met zijn mededeling dat ik alle krediet verloren heb?
Heeft het iets te maken met de extra raadsvergadering van vanavond?
Nu het College van B & W wederom op de vingers getikt gaat worden vanwege nieuwe grove nalatigheden, dit keer inzake het Gemini Ziekenhuis.
Ieder weldenkend mens kan dagelijks met eigen ogen zien hoe het stadsbestuur in nauwe samenwerking met hun stenen stapelaars, zoals de projectontwikkelaars hier in de volksmond worden genoemd, de gehele binnenstad onleefbaar hebben gemaakt.
Alles verdwijnt uit deze stad!
Treurnis alom.

Wat bedoelt Van Dongen met mijn “omgeving”?

Hij kent mijn “omgeving” helemaal niet.
– Mijn vrouw?
– Mijn kinderen, die dagelijks met de trein naar Alkmaar moeten, omdat het onderwijs in deze stad zo bedroevend is, dat Den Helder geen gymnasium kent?
– De vrijwilligers van het museum: Marc Nihot en Loes Vermeer-Lagerveld? Beiden zijn niet op hun mondje gevallen, maar spreken op eigen titel.
– Mijn lieve buurman Klaas Selie? Die ziet, dat het stadsbestuur beslissingen neemt, waar hij en de rest van de bevolking niet in gekend worden, behalve via de schijnvertoning van ‘burgerparticipatie’.
– De andere bewoners van Boerhaavesstraat, Indische Buurt, Hema-gebouw en stationsomgeving?
– De vaste medewerkers aan de Rob Scholte Museum website? Als daar zijn in willekeurige volgorde: Cor Hendriks (woont in Leiden), Edzard Dideric (woont in Bergen), Jan Haerynck (woont in Gent), Theo Knippenberg (woont in Amsterdam), Cor de Boer (woont in IJmuiden), Ralph Posset (woont in Den Bosch), Rob Exfield (woont in Tel Aviv), Marc Nihot, Loes Vermeer-Lagerveld, Klaas Selie, Martin Man, Dick Berts en Kees Engelhart (wonen ook net als Van Dongen en ikzelf in Den Helder).
Verder kan Van Dongen met mijn ‘omgeving’ uitsluitend de wereld bedoelen, waar ik nu en de afgelopen veertig jaar beroepsmatig in functioneer: de wereld van kunst, literatuur, muziek, journalistiek en politiek.
Spijt het Van Dongen en zijn politieke trawanten, dat het juist die werelden zijn, die mij en het museum steunen?
Geheel tegen zijn en hun zin?

Waaruit bestaat het wan“gedrag” van mij en mijn “omgeving” dan wel?

Gaat het Van Dongen soms om de inhoud van de door het Rob Scholte Museum op de website gepubliceerde stukken?
– Haerynck verklaarde, dat Jutter van het Jaar Saskia van Kuik hem doet denken aan de juffrouw van het Belgische frietkot naast hem, nadat ze de handtekeningen actie van Zwagerman en Knippenberg voor behoud van het museum onterecht met de grond gelijk had gemaakt.
Sindsdien mijdt Van Kuik alle oogcontact.
– Berts schrijft opiniestukken.
– Nihot doet verslag van het politieke falen in zijn “Puinhopen van Den Helder” en “Nederland”.
– De Boer tekent het reilen en zeilen op van de Heldere gemeenteraad en stadsbestuur in een serie luchtige cartoons.
– Engelhart deelt met ons zijn inzichten na een verblijf van veertig jaar in deze stad.

Ziet Van Dongen niet, dat het eventuele ongenoegen, voor zover dat al uit deze uitingen blijkt, mogelijk het gevolg is van het falende beleid van het College van B & W en de gemeenteraad, zeker waar dit het Rob Scholte Museum betreft?

Vanavond gaat het in de extra raadsvergadering over het afbraakbeleid van het College inzake het Gemini Ziekenhuis.
Maar voor hetzelfde geld had het vanavond kunnen gaan over de Watertoren, de Rugbyclub, de Kampanje, Willemsoord, de Carpoort, het Stadhuis, het Anton Pieckplein of het Rob Scholte Museum.
Wordt het niet eens tijd, dat Van Dongen zich daarover druk maakt, nadat hij en zijn mede politici alle krediet bij de bevolking verloren hebben door zaken niet op te lossen, niets te doen, behalve dan het moedwillig veroorzaken van problemen.

Bedoelt Van Dongen met wan”gedrag” misschien, dat ik aandring op het onmiddellijke aftreden van burgemeester Koen Schuiling en dat ik hem verwijt, dat hij liegt en bedriegt (https://robscholtemuseum.nl/r-open-brief-aan-koen-schuiling/)?
Dat doet hij ook.
Dirk Gorter (https://robscholtemuseum.nl/bo-anne-van-egmond-burgemeester-den-helder-legt-onredelijke-sancties-op/) schijnt zelfs bewijzen voor valsheid in geschrifte in handen te hebben.
Zowel de voormalige wethouder Dirk Pastoor als Geurt Visser verklaren beiden schriftelijk, dat hun handtekeningen valselijk staan onder het dwangbevel, dat Schuiling aan Gorter verstuurde, terwijl zij deze brief nog nooit in hun levensdagen onder ogen hebben gehad.
Laat staan dat ze voor de inhoud hebben mee getekend.
Zo is er natuurlijk nog veel meer, zoals de diverse aangiften tegen Schuiling door Geurt Visser (https://robscholtemuseum.nl/bo-anne-van-egmond-aangifte-tegen-college-den-helder-door-wethouder-visser/), voormalig OR voorzitter Remco Duijnker (https://robscholtemuseum.nl/remco-duijnker-aangifte-tegen-burgemeester-koen-schuiling-van-den-helder-e-a/) en allerlei ambtenaren binnen het sociale domein.

Wordt het niet eens tijd, dat Van Dongen gaat inzien, dat het “gedrag”, dat hij mij en mijn “omgeving” toedicht, als dit al zo zou zijn, uitsluitend en alleen voorkomt uit een gezonde weerstand tegen de mishandeling, die deze stad en haar inwoners door het handelen van het bestuur ten deel valt.
Deze teloorgang van Den Helder, die door de politiek wordt veroorzaakt en door diegenen, die deze malversaties afdekken, zoals de met de burgemeester collaborerende plaatselijke pers.
Een gemeentebestuur, dat weigert zich aan haar eigen afspraken te houden, maar wel totale volgzaamheid van haar onredelijke besluiten door haar inwoners eist, is dringend aan vervanging toe.

Wellicht ten overvloede.
Ten alle tijden blijf ik bereid mijn standpunten inzake het gebouw, het bestuur en de stad aan Van Dongen en anderen in een persoonlijk onderhoud verder toe te lichten.

Tot zover dit bericht van het front.