De Groene Amsterdammer | Warda El Kaddouri, Karlijn Saris & Coen van de Ven – Ridders van Waarheid + FTM | Dennis L Ami – Complot Media + Micha Kat – Jan van Aken (1) + (2)

De Heren achter de Complot Media (foto Matthias Leuhof)

Ridders van de Waarheid (foto Aart Jan Venema)

Ridders van de Waarheid

De mannen achter de Complot kranten en Alternatieve Media zijn Romantici, die na hun val uit de MainStream zijn gaan bouwen aan hun eigen podia. Als ware verlossers trekken ze ten strijde tegen de elite, waar zij zelf ooit deel van uit maakten.

In een dikke col trui beweegt de zeventig jarige Max von Kreyfelt zich met de soepele tred, die je van een dertiger zou verwachten door een modern kantoor gebouw aan de Boeing Avenue, vlak naast twee landing banen van Schiphol. Hij is de op richter van YouTube kanaal Café Weltschmerz en dit is zijn nieuwe hoofd kwartier. Hij huurt het van zaken man Peter Poot, telg uit de familie, die meer dan twintig jaar een juridische strijd tegen de Staat voerde over bedrijventerrein Chipshol.

Zij Kennen Het Klappen van de Zweep als Het Gaat om Spanningen met de Overheid, dus Zij Wilden Ons Hier Graag Hebben’, zegt Von Kreyfelt. Al sponsoren ze Weltschmerz niet. Weltschmerz betaalt netjes huur en heeft zelfs een aan tal opties genomen op leeg staande ruimtes in het pand. ‘Ik Zie Het Hier Wel Groeien. De Andere Krant en Gezond Verstand Kunnen Hier een Redactie Ruimte Betrekken, maar Ook Burger Bewegingen, Zo als Virus Waarheid zijn Wel Kom’, zegt Von Kreyfelt. Hij droomt hard op van een aparte ruimte voor debatten en een zaaltje voor pers conferenties. ‘Wij Waren Al Tijd Al dé Bron van het Verzet in Nederland, maar Sinds Corona Groeien Wij.’

Bij Café Weltschmerz zitten de gasten in een donkere ruimte aan een verlichte tafel en dat is symbolisch. Ter wijl de rest van de wereld nog in het duister tast, praten zij over de échte waarheid, tegen een publiek van in middels meer dan honderd duizend abonnees. Ook de naam is niet toe vallig gekozen. Die verwijst naar een bekend literair motief uit de Duitse Romantiek, een gevoel van pijnlijke melancholie, veroorzaakt door een discrepantie tussen de huidige onvol maakte wereld en de wereld in haar ideale vorm. Iemand, die de fouten in het systeem waar neemt, lijdt aan Weltschmerz, aan wereld pijn. En dat is precies wat deze mannen voelen.

Alle maal bewandelden ze het zelfde pad. Want als er één mis verstand over hen bestaat, dan is het wel dat het alleen maar ‘Gekkies’ of ‘Wappies’ zijn, in tegen deel. Het zijn juist mannen, die ooit groot aan zien genoten. Één van hen won literaire prijzen, een ander was een gelauwerd Japan des kundige, een aan tal van hen is hoog leraar en weer een ander had een glans rijke carrière in de oorlog journalistiek. Zij waren de beste in hun vak en stonden aan de top. Je zou kunnen zeggen, dat zij de elite waren, tot dat ze vielen. De hoog leraren verloren zich tijdens lezingen over macht structuren in complot theorieën, de journalist, die mee ging in de Fortuyn revolte eindigde met rassen theorieën en weer een ander kreeg nooit meer de statuur, die hij genoot toen hij nog in verre oorden zat.

Maar ze krabbelden de af gelopen jaren terug, schoven aan bij de toog van het café, waar de wereld pijn geleden wordt en bouwden van uit daar aan een eigen zuil naast wat tegen woordig de ‘MainStream Media’ heet. Hun gezamenlijke in spanning heeft geleid tot eigen kranten als De Andere Krant en Gezond Verstand, uit geverij De Blauwe Tijger, een om roep in spé met de naam Ongehoord Nederland, maar ook tot eigen theater stukken, en tot politici, die met hen  flirten. 2020 was ontegen zeg gelijk het jaar, waar in zij het volle licht in stapten.

Hun zelf gebouwde podia kwamen door Corona in een stroom versnelling terecht. De op lages van de nieuwe kranten stegen spectaculair en Café Weltschmerz zag het aan tal donaties flink toe nemen. Mensen, die twijfelden aan officiële verhalen van de Overheid, vonden bevestiging bij deze nieuwe Media, waar het onop houdelijk ging over de onbetrouwbaarheid van PCR Testen, de onzin van Corona maatregelen en de slechte intenties van politici, journalisten en weten schappers. Wie deze nieuwe media consumeert, zal horen en lezen hoe de Pandemie georkestreerd is door ‘Europa’, de Wereld Gezondheid Organisatie of de ‘Gevestigde Media’. Maar deze mannen door zien dat macht spel, zij zijn ‘Wakker’ en zien zich zelf nu als ‘Vrijheid Strijders’ in een groeiende beweging.

Al is het niet zo begonnen, eigenlijk was Café Weltschmerz een kunst project passend bij de manier, waar op Max von Kreyfelt al een leven lang een in zijn ogen gezapig land wil op schudden. Toen hij als kunstenaar in de Jaren Zeventig met zijn vrouw, conservator bij Museum Boijmans van Beuningen, de wereld rond reisde op zoek naar kunst en design, verbaasde hij zich over de grauwe en grijze interieurs in Nederland. Tussen de antiquairs en juweliers op de Nieuwe Spiegel Straat in Amsterdam begon hij de eerste design winkel met even eens een Duitse naam, Leitmotiv, en verkocht unieke stukken, die hij zelf importeerde. ‘Mensen Wisten bij Mij Niet, of Ze in een Winkel, een Museum of een Galerie Waren.’ Het werd een hit. Inter nationale mode bladen schreven over Leitmotiv en beroemdheden als George Harrisson, David Bowie en Catherine Deneuve kwamen er Japans design en ijs kasten kopen.

Wat ik Toen Deed met Spullen Doe ik Nu met Mensen. Ik Verzamel Stemmen en Ideeën, die Je Elders Niet Vindt’, zegt Von Kreyfelt, zittend aan een tafeltje naast een hoog raam. Even verder op kletst een groepje mannen, die zo juist een op name hebben gehad. Publicist Sid Lukkassen, bekend om zijn radicaal rechtse ideeën over onder meer cultuur marxisme, komt tijdens het gesprek langs om even een handje te schudden. ‘Ik Heb Al Tijd het Idee Gehad, dat Als Je Mensen bij Elkaar bBacht, Er Iets Gebeurde’, zegt Von Kreyfelt. ‘Door Ze een Stem te Geven en Goed te Selecteren. Dat is de Kracht van het Gesprek, dat Kan Door Denderen in de Hoofden en de Mening Vormen van Anderen. Ik Noemde, dat Toen Al een Social Sculpture. Een Estafette van Gedachten en Ideeën.’

Over wie als eerste mocht gaan lopen met het stokje van zijn estafette heeft Von Kreyfelt lang na gedacht. Het idee voor een Café gevuld met tegen geluid had hij al langer, maar in 2014 ging hij samen met voor malig NOS mede werker Pim van Galen op zoek naar iemand, die verbaal scherp was, al bekend in Nederland en ‘Vrij Gevochten’. ‘Ik Kwam Uit bij Erik de Vlieger. Hij Werd in Die Tijd Uit Genodigd bij de Publieke Om Roep en dan Gebeurde Al Tijd Het Zelfde, Hij Ging Daar Los, Ieder Één Klapte en Moest Lachen en Daar Na was Het Over. Hij Was een Nar. Ter Wijl ik Dacht, Wat als We hem Nou Eens Centraal Zetten?

De nar, zo als we die kennen uit de toneel stukken van Shakespeare, de gewone man, die met zijn scherp vernuft de sociale orde op Z N kop zet, werd daad werkelijk centraal geplaatst en na een aan tal zomer af leveringen op stadzender AT5 werd Weltschmerz een Online kanaal, waar voor al dwarse economen aan schoven, die in het staartje van de financiële crisis systeem kritiek kwamen geven. Nu, zes jaar later, is er behalve de nieuwe studio op Schiphol nog een ruimte, die wordt gehuurd in Amsterdam en een studio in Den Haag, met uit zicht op het Torentje van Rutte. Het kunst project is een kleine macht factor geworden, waar mensen als protest leider van Virus Waarheid Willem Engel en opinie peiler Maurice de Hond aan schoven. voor dat ze uit nodigingen kregen voor de Talk Shows van de publieke om roep.

Het ooit kleine Weltschmerz is in middels de kiem geworden van waar uit andere Alternatieve Media zijn ontsproten. ‘In Ééns Dacht ik, We Moeten de Video S van Weltschmerz Laten Vergezellen door Iets Wat Gedrukt Staat’, zegt Emeritus hoog leraar Karel van Wolferen deze zomer in een video gesprek met Von Kreyfelt. Hij kondigt trots een eigen tijd schrift aan, Gezond Verstand, gevuld met verhalen over hoe gevestigde media een ‘Voor Geschreven Werkelijkheid’ volgen, over de corrupte klimaat weten schappen en over alternatieve medicijnen tegen Corona, die van hoger hand zouden worden verboden.

In zijn op treden bij Weltschmerz prijst Van Wolferen het al bestaande complot blad De Andere Krant, dat in middels toe is aan een derde jaar gang, maar van wege Corona zijn op lage twee keer verhoogde naar een half miljoen. Het werd zo de grootste gratis krant van Nederland. Top model Doutzen Kroes prees het blad aan op haar Instagram Account en op Corona demonstraties houden mensen het trots onder hun arm. ‘Wat Ze Hebben Gedaan met De Andere Krant is het Format van Café Weltschmerz Over Nemen en Op Papier Zetten’, zegt Von Kreyfelt. ‘Dat Vind ik een Heel Briljant Idee.’

In 1996 werd Van Wolferen op een borrel van de Universiteit van Amsterdam uit genodigd om de leer stoel Vergelijkende Politieke en Enomische Instituties te bekleden. Tot dan toe had hij voor al geschreven over Japan en de af hankelijkheid relaties tussen de Staat en journalisten in het zeer hiërarchische land, waar alleen gevestigde media toe gang krijgen tot Overheid informatie. ‘Ik Weet Aardig Wat van Corruptie en Van Hoe In Stellingen Corrumperen’, zegt hij in een video. ‘Als Dingen Niet Kloppen Dan Weet ik Dat, ik Ben Daar Voor Getraind.’

Dat hij met een zelfde blik later ook naar de wereld buiten Japan zou gaan kijken, bleek na dat hij in 2014 zijn Come Back wilde maken in Nederlandse Media. Een maand na het neer storten van vlucht MH17 publiceerde de hoog leraar een essay in De Groene Amsterdammer. Daar in beklaagde hij zich over de ‘Slaafse Manier’ waar op journalisten van ‘MainStream Media’ verslag deden. Ook wees hij op ‘De Aan Wezigheid van Twee Oekraïense Gevecht Toestellen in de Buurt van het Maleisische Verkeer Vlieg Tuig’, een Complot Theorie, die aanvankelijk gepropageerd werd van uit Moskou, maar in middels zelfs door Rusland niet meer wordt verspreid. ‘Het Bleef bij Dat Ene Artikel, want Het was Heel Erg
Controversieel’, zegt Van Wolferen terug blikkend bij Weltschmerz.

Daar na dook hij op bij staat zender Russia Today en schoof hij steeds vaker aan in de studio van Max von Kreyfelt, waar zijn alternatieve theorieën wél werden om armd. ‘Het Was via Weltschmerz, dat ik de Gelegenheid Heb Gehad om een Kring van Kijkers Op te Bouwen’, zegt hij in één van de video S. ‘Voor mij Heel Bij Zonder, dus Dank Je Wel Nog.’

De Universiteit van Amsterdam zit sinds de op richting van Gezond Verstand duidelijk in de maag met Van Wolferen. Op de vraag, of de titel ‘Emeritus Hoog Leraar’ legitiem is, reageert de woord voerder van de Universiteit defensief. ‘Laat me Duidelijk Zijn. Wij Distantiëren Ons Vol Ledig van Van Wolferen. Hij Verspreidt Des Informatie. Wij Kunnen die Titel Niet Meer van Hem Af Nemen.’ Enkele dagen na ons telefoon gesprek verschijnt er een officiële verklaring, waar in de Universiteit af stand neemt. Voor Café Weltschmerz en de lezers van Gezond Verstand zal dat niet uit maken, Van Wolferen zal voor hen al tijd een gerenommeerd expert blijven.

Eigenlijk Zie Je bij Ons de Sub Top van Nederland. Het Kritisch Denkende Deel der Natie dat Niet aan de Talk Show Tafels Zit’, zegt Jan van Aken, energie lobbyist en zakelijk verantwoordelijke van Gezond Verstand. ‘In Drie Dagen hadden We Al Honderd Duizend Euro aan Betaalde Abonnementen Binnen. Ik Had Nooit Gedacht, dat Zo Veel Mensen Bereid Zouden Zijn Om Ook te Betalen.’ Zelf stak hij 25.000 euro in het blad, de twee andere onder nemers, die garanties hadden gegeven, had hij niet meer nodig. Volgens hem is vijf tien, misschien zelfs twintig procent van de Nederlandse bevolking potentieel publiek voor Alternatieve Media.

Volgens Complot des kundige Jelle van Buuren, Universitair docent in Leiden, is die in schatting van de doel groep zo gek nog niet. Hij verwijst naar een onder zoek, waar uit blijkt, dat één op de drie Nederlanders een zeer sterk anti Overheid sentiment heeft, ongeveer twintig procent schuwt geweld of de taal van geweld dadig verzet niet. ‘Het Wan Trouwen is Diep Geworteld bij Deze Mensen’, zegt Van Buuren. Volgens hem worden Complot kanalen steeds aantrekkelijker en professioneler. ‘De Lappen Tekst op We Blogs zijn Verruild voor Bewegend Beeld en Mooi Vorm Gegeven Kranten. Technologie Maakt Het Nu Mogelijk om een Professioneel Ogende Talk Show of Eigen Journaal te Maken.’

Dat heeft te maken met een andere ontwikkeling, een groep van hoog op geleide mensen met kennis van Media dynamiek is zich er mee gaan bemoeien. ‘Een Groep van Buiten Gewoon Wel Bespraakte Mannen, die in Maat Pak en met Goed Geknoopte Dassen hun Woede Articuleren in Vol Zinnen. De Onder Stroom heeft Er een Boven Laag Bij Gekregen.’

Tegen! (foto Aart Jan Venema)

Dat Café Weltschmerz een ten diepste Romantische beweging is, blijkt niet alleen uit de goed gekozen naam, maar ook uit de manier, waar op Max von Kreyfelt er over spreekt. Intuïtie mag boven de rede gaan, of is in ieder geval minstens even belang rijk. ‘Zo Lang ik Er Bij Betrokken ben, Blijft Het een Kunst Project’, zegt Von Kreyfelt. ‘Het is een Constant Onder Zoek naar de Juiste Vorm, Zo dat een Gesprek Beklijft. Naar de Juiste Setting, Zo dat Er Iets InteressantsGgebeurt, Zo dat de Karakters, die ik Heb Uit Gekozen een Soort Dans met Elkaar Maken.’ Hoe hij zijn gasten uit kiest kan hij lastig in regels vast leggen. ‘Je Kijkt Iemand in Zijn Ogen, Je Luistert en Bepaalt, of die Gene Authentiek is. Dan Kun Je Beslissen, Laten We Het Proberen.’ Uit eindelijk draait het alle maal om gevoel, zegt hij. ‘Mijn Intuïtie Jaagt mijn Hersenen Aan.’

Voor Romantici zijn alle stand punten, zelfs als ze tegen strijdig zijn, te bewonderen, zo lang ze maar uit een diep gewortelde over tuiging komen, schrijft filosoof Isaiah Berlin in zijn lezingen reeks Roots of Romanticism. Dat is een breuk met de Verlichting, waar in op elk vraag stuk, maar één juist antwoord bestond. Juist het bestaan van één waarheid kan beknellend werken, schrijft Berlin, en als de Romanticus ergens naar verlangt dan is het bevrijd worden van knellende structuren. Hier schuilt ook het gevaar, een risico op radicalisme. ‘De Poging om het Idee van een Stabiele Structuur van Wat Dan Ook Op te Blazen en te Laten Exploderen is het Diepste en in Zekere Zin het Meest Krank Zinnige van deze Buiten Gewoon Waarde Volle en Belang Rijke Beweging.’

Von Kreyfelt zelf lijkt in middels zijn kunst zinnige lichtheid ook verloren. ‘Mijn Focus is Echt Gericht op het Gevaar, dat Op Ons Af Komt’, zegt hij. ‘In het Verleden Konden We Er Ook Wel een Knip Oog bij Hebben in Café Weltschmerz, dat Veroorloof ik mij Nu Minder. Ik Merk, dat ik een Houding heb Gekregen van, Met Ons Valt Niet te Spotten.’ De vrije zoek tocht naar ideeën heeft plaats gemaakt voor geharnaste denk beelden, waar door de mannen van Café Weltschmerz zich de af gelopen jaren vervreemdden van de MainStream.

Als Je Op Vattingen Hebt, die een Beetje Buiten het Alg Gemene Patroon Vallen, Krijg Je het Gevoel, Ben ik Gek? Ik ben Alleen op de Wereld’, zegt Paul Cliteur. Naast zijn hoog leraar schap in Leiden, waar zijn vak groep nu onder zocht wordt wegens beschuldigingen van anti semitisme, was hij senator voor Forum voor Democratie en voor zitter van het Weten Schappelijk Instituut van die Partij. Bij Café Weltschmerz is hij in gesprek met Sid Lukkassen over een ‘Nieuwe Rechtse Zuil’. Lukkassen, die in zijn zelf uit gegeven boek Kerk Gangers en Zuilen Bouwers (2018) al pleitte voor een radicaal rechtse zuil, stemt met één in. Het is ‘De Éénling tegen de Massa’, zegt hij.

Dat een radicaal rechtse zuil aller eerst een Media zuil moest zijn, liet Cliteur vorig jaar al door schemeren in een interview met de Volkskrant waar in hij de web logs The Post Online, De Dagelijkse Standaard en GeenStijl een verrijking noemt op de ‘Politiek Correcte MainsStream Media’. ‘Het kanWel Eens Aardig Zijn Om Met een Groep Gelijk Gezinden te Zitten. Dan Weet Je, ik Ben Toch Niet Hele Maal Alleen’, zegt Paul Cliteur.

Die gelijk gezinden lijken elkaar nu van uit onverwachte hoeken te vinden. Ter wijl Cliteur en Lukkassen een rechts conservatief geluid belichamen, zijn Von Kreyfelt en Van Wolferen eerder oud links. De voor malige Emeritus hoog leraar Kees van der Pijl, zijn titel werd vorig jaar in getrokken, is al net zo sceptisch over officiële MH17 onder zoeken en spreekt daar vaak over op Café Weltschmerz. Hij was ooit een communist en is inmiddels uit gesproken SP lid. Nu publiceren de mannen in elkaars bladen en treden ze op in elkaars Pod Casts en op elkaars video kanalen over hun één zame zoek tocht naar de waarheid, die door de MainStream verzwegen wordt. ‘Wij Zijn Niet Links of Rechts. Wij Zijn een Truth Movement’, verduidelijkt energie lobbyist Jan van Aken. Op de vraag wat de mannen met elkaar verbindt, antwoordt hij ‘Veel van Ons zijn Hoog Op Geleid. We Hebben Behoefte aan de Waarheid, Dat is Alles.’

De groep waarheid vinders kent een op vallende derde partij: een conservatief christelijke groep. Cliteur en zijn kompanen bij Forum voor Democratie vergaderden in een grachten pand aan het Amsterdamse Heren Gracht van de conservatief protestantse pandjes baas en FvD sympathisant Cor Verkade. De ultra conservatief katholieke onder nemer Tom Zwitser, eigenaar van uit geverij De Blauwe Tijger en het alternatieve videokanaal Blue Tiger Studio, sprak eerder met Van Wolferen over het op richten van een nieuwe krant en schrijft nu voor Gezond Verstand. Van wege zijn donaties aan een boeren actie groep staat De Blauwe Tijger als ‘Door  Geef Luik van Anti Overheid Propaganda, Nep Nieuws en Complot Theorieën’ expliciet vermeld in het laatste ‘Dreiging Beeld Terrorisme’ van de Nationaal Coördinator Terrorisme Bestrijding en Veiligheid, NCTV.

De ideologische verschillen tussen de oud communisten, liberaal conservatieven en orthodoxe christenen verbleken bij de gedeelde strijd, die de mannen voeren tegen een alles over heersende elite. ‘Als Je in de Loop Graven Zit, Moet Je Niet Praten over of God Wel of Niet Bestaat’, legt Von Kreyfelt uit. ‘We Hebben Geen Tijd voor Ideologische Spanningen Nu, Wij Vinden Elkaar in het Idee, dat de Overheid Bestreden Moet Worden. De Buiten Wereld Noemt Ons Misschien Complot Gekkies of Wappies, maar ik Noem Ons Vrijheid Strijders, ik Denk Ook, dat Wij Zo met Elkaar de Geschiedenis In Gaan. Als het Verzet Over is, Kunnen We het Weer over de TegenStellingen hHebben.’

Het Enige Vaandel, dat Ze Delen, is Vrijheid’, zegt Complot des kundige Van Buuren. ‘Het is Aan Trekkelijk om Je te Scharen in een Leger van Vrijheid Strijders, die de Waarheid Verkondigen, maar Eigenlijk zijn Ze voor Al tégen Zaken, tegen Mond Kapjes, tegen Vaccinaties, tegen Maat Regelen. Bij een Gebrek aan Echte Ideeën is die Roep om Vrijheid het Enige Wat Over Blijft. Daar om is het Slag Veld van de  Vrije Mening Uiting Zo Centraal Geworden.’

Precies om wille van die absolute vrijheid van mening uiting sloot regisseur Haye van der Heyden zich een jaar geleden aan bij Ongehoord Nederland. De aspirant Om Roep van voor malig oorlog journalist Arnold Karskens beloofde aan vankelijk, dat alles gezegd mocht worden. Maar toen Van der Heyden op de radio uit legde dat wat hem betreft ook holocaust ontkenners en pedofielen aan het woord mochten komen, schrokken de andere op richters. ‘Karskens Gooide Mij Er Uit, Om dat Hij Zei, dat ik Dat Niet Mocht Zeggen. Ik Zei Nog, ik Ben Honderd Procent Tegen, maar bij Ons Mag Je Dit Toch Zeggen? Wij zijn Ongehoord Nederland!’

Arnold Karskens bleek met zijn roep om vrijheid iets te bedoelen wat voor al nationalistisch is, zo blijkt uit een recent filmpje van Ongehoord Nederland, waar bij Karskens recht de camera in kijkt en zegt: ‘Waar Recht Onrecht Wordt, Wordt Verzet een Plicht.’ Hij heeft het over de Partijen van Geert Wilders en Thierry Baudet en ‘In hun Kiel Zog de SGP en de SP’ als de ‘Stoot Troepen’ en de ver tegen woordigers van ‘De Patriottische Nederlander’. niet geheel ontoe vallig was ook de eeuw van de Romantiek er één van revoluties en nationalisme.

Wij Hebben Geen Zin in een Zeil Stuk’, zegt Karskens als we hem uit nodigen voor een Interview, hij is in over leg met de andere op richters en gaat het bespreken. ‘Ik Zie Hier Alle Maal Nee Schuddende Hoofdjes, maar Bel Ons Over Twee Uur Even Terug, Dan Zijn We Er Uit.’ Later mailt hij terug. ‘Zeer tot Mijn Spijt, Geen Zin en Geen Tijd.’ Ongehoord Nederland heeft overigens ook geen Media aan dacht meer nodig, hun vijftig duizend hand tekeningen om in aan merking te komen als aspirant Om Roep hebben ze al. Het Commissariaat voor de Media en de Raad voor Cultuur moeten nu beoordelen of Ongehoord Nederland genoeg waarde toe voegt. Mocht dat zo zijn, dan treden ze toe tot de publieke Om Roep.

Het tegen geluid dat aan vankelijk alleen Online te vinden was, breidt zich zo stap gewijs uit naar andere plat formen. ‘Vroeger Had Je het Vrije Internet’, zegt Karskens in een van zijn Online filmpjes. ‘Maar door de Censuur Maat Regelen bij Facebook en YouTube zijn de Marges op het Vrije Internet Steeds Smaller Geworden. Dat is Nog Al Tijd het Grote Voor Deel van de Publieke Om Roep in Nederland, Je Mag Zeggen Wat je Wilt, dat is Op Internet Niet Meer het Geval.’

Na hun jaren lange weigering om verantwoordelijkheid te nemen voor content op hun plat formen, grijpen Sociale Media plat formen steeds vaker in. Zeker wanneer het gaat om des informatie over de Pandemie, worden video S steeds vaker Offline gehaald. ‘Wij Lopen het Risico, dat Op een Gegeven Moment de Stekker Er Uit Wordt Getrokken, Net  Zo als bij Lange Frans Gebeurde’, zegt Von Kreyfelt. ‘Dat Zijn Gevaren, waar Wij Ons Nu tegen Wapenen door Minder Af Hankelijk van YouTube te Worden, maar Als Het Gebeurt, Kunnen Wij Dank Zij De Andere Krant en Gezond Verstand op Papier Verder. Daar Kun Je Geen Stekker Uit Trekken.’

Twee weken later lijkt het zo ver, schrijft hij in zijn nieuws brief. ‘Waar We Al Maanden voor Waar Schuwen […] is werkelijkheid geworden.’ Eris op nieuw een video verwijderd, om dat er mis leidende medische informatie in wordt verspreid, Von Kreyfelt en zijn mannen mogen twee weken geen nieuwe video S uploaden. Als Weltschmerz de “Community Richt Lijnen” blijft schenden, dreigen ze het hele YouTube kanaal te verliezen.

De paradox van de mannen, die hun eigen Media op richtten is, dat zij verlangen naar erkenning van de elite, die zij zeggen te verachten. Als de tafel gasten van Weltschmerz iets willen, dan is het juist aan schuiven in de Talk Shows van de gevestigde Media, geïnterviewd worden door de kranten. Max von Kreygfelt schreef jaren geleden nog brieven  naar de hoofd redacteuren van de grote dag bladen en zocht redacties in Nederland op met het voor stel om zijn tegen geluid een plek te geven. ‘Dan Kreeg Je te Horen, maar Jullie hebben Kees van der Pijl en Karel van Wolferen, Daar Gaan We Niet Mee in Zee.’

Na dat Von Kreyfelt af scheid neemt en door de hel verlichte gang van het moderne kantoor pand richting zijn eigen studio loopt, klampt theater maker Ab Gietelink zich bij de uit gang vast aan de Groene redacteur. ‘Jullie Hadden in Deze Tijd dé Bron van Verzet Kunnen Zijn’, zegt hij. ‘Jullie Hadden het Blad Kunnen Zijn, dat Deze Tegen Beweging Steunt, Het Kan Nog Steeds.’

Geagiteerd vertelt hij over de vrijheid, die hem is ontnomen en over de op mars naar een dictatuur, ‘Die Wij Alle Maal Kunnen Zien’. De theater maker houdt op Café Weltschmerz lange ‘Pers Conferenties’ waar in hij zich zelf presenteert als ‘De Nieuwe Minister President’. Een aan tal van zijn Corona video S werd Offline gehaald. Zijn in gezonden brieven naar de NRC zijn nooit af gedrukt. ‘Ik begrijp het gewoon niet. Wij, Karel, Kees en ik, Bel Ons Gewoon. Wij Kunnen Het Uit Leggen. Vraag Het en Je Krijgt een Opinie Stuk, maar Niemand Belt Ons.’

In een eerdere versie van dit verhaal stond, dat Tom Zwitser een financier is van Gezond Verstand. Dat klopt niet en is in de tekst hier boven aan gepast.

De Groene Ansterdammer, December 16, 2020

https://www.groene.nl/artikel/ridders-van-de-waarheid

De Heren achter de Complot Media

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*