Robert Vuijsje – Kunstenares Micky Hoogendijk ‘Ik ben 53 Jaar en ben 24 Keer Verhuisd, Ik heb Nog Nooit aan een Hypotheek Vast Gezeten’

3 juni 2024Rob ScholteBusinessplan, Home, Interview, Locatie, Media, Portretten, Ridderboek, Video0

Kunstenares Micky Hoogendijk ‘Ik ben 53 Jaar en ben 24 Keer Verhuisd, Ik heb Nog Nooit aan een Hypotheek Vast Gezeten’

Schrijver Robert Vuijsje interviewt Amsterdammers over hun snel veranderende stad. Dit keer: kunstenares Micky Hoogendijk. Na jaren in het buitenland is ze terug in Amsterdam, waar ze in 1994 een bom aan slag overleefde.

‘Ik vermijd de Laurierstraat niet, maar het is wel een gevoel, dat nooit meer weg gaat.’

Aan de muur van de keuken hangt een foto, gemaakt door Micky Hoogendijk, van een meisje, dat alleen aan tafel zit. De foto werd gemaakt in de keuken van het souterrain, waar Hoogendijk op groeide, aan de Willemsparkweg, niet ver van waar ze nu woont.

Net zoals bij veel andere huizen in deze buurt is die keuken daar na vol ledig gestript en verbouwd.

‘Ik werd gebeld dat ik moest op schieten, een week later zouden ze alles af breken.’

Waarom wilde je die foto maken?

“Ik zag dat meisje lopen op Schiermonnikoog en voelde met één iets in mijn buik. Daar mee begint alles wat ik maak. Ik zal niet zeggen, dat ze op mij lijkt toen ik jong was, maar ik voelde dat zij op die foto moest.”

“De man van mijn moeder verliet ons toen ik zes maanden oud was. Mijn moeder was af gekeurd, haar knieën waren niet goed. Ze werd een bij stand moeder, zo ging dat als je alleen staand was. We woonden in het souterrain onder een tand arts, half onder de grond. Uit het raam zag ik alleen benen. die voor bij liepen.”

“Ik gedroeg me nog al wild, iedereen dacht, dat ik een jongetje was. Buiten had ik een spring touw aan de muur vast gebonden en ik vroeg aan voor bij gangers, meneer, ik heb geen vader, wilt U het touw voor me rond draaien zo dat ik kan touwtje springen?”

“We waren niet rijk, maar ik groeide op met veel liefde en aan dacht. Mijn peet ouders waren Hans Snoek en Erik de Vries. Hans was een vrouw, de op richtster van het Scapino Ballet. En Erik had de televisie op gericht in Nederland. In hun huis ontmoette ik alle maal interessante mensen, zo als Mies Bouwman, Willeke van Ammelrooy en Joop den Uyl. Even name droppen.”

“De vader van mijn moeder was kunst handelaar. DA Hoogendijk, handelaar in oude schilderijen. Zijn zaak zat op de Keizersgracht, in het huis, waar later Jan en Babette Cremer gingen wonen. Ik zat op de Amsterdamse Montessori School, aan de Apollolaan.”

En toen?

“In een tram werd iemand dood gestoken en mijn moeder besliste, dat we naar het platteland moesten. We verhuisden naar Lochem, in de Achterhoek. Ik was zeven en kwam te recht op een klassieke dorp school, best heftig. Daar moest ik tussen de lijntjes kleuren, letterlijk en figuurlijk. Ik wist niet eens. dat er lijntjes bestonden, ik moest me conformeren aan hoe het zo genaamd hoorde.”

“Mijn moeder had posters van de PSP en Ban de Bom, verder stonden daar alleen maar VVDb orden. De eerste dag kwam ik verkleed als prinses naar school. Ik werd uit gescholden voor Amsterdamse Augurk. Heel gek, als je ouder wordt, kun je precies de momenten uit je jeugd aan wijzen, O ja, daar is het mis gegaan.”

Wanneer kwam je terug naar Amsterdam?

“Ik was 17 of 18. Mijn moeder raakte in de over gang en ik in de puberteit. Ik wilde de wereld in en had dingen te doen. Niet dat die met éen gebeurden. Ik vond een appartement in de Reguliersdwarsstraat, boven waar nu De Duivel zit. Daar was toen een jazz café.”

“Het was de tijd van de Richter, Roxy en L Entrée. Ik liep daar rond en werd geadopteerd door de mensen uit de straat. In Amsterdam heb ik mijn HAVO af gemaakt. Ik kreeg te eten in Café De Korte Golf en werkte bij Naar Boven en in Restaurant Tartufo. Daar kwam meneer Scholte binnen lopen en toen werd alles anders. Ik was 20.”

In 1994 trouwde Micky Hoogendijk met kunstenaar Rob Scholte. Zes maanden later werd in de Laurierstraat een bom aan slag gepleegd op de auto, waar in ze samen zaten. Scholte verloor zijn benen, Hoogendijk de baby waar ze zwanger van was.

Wat veranderde er na dat je hem had ontmoet?

“Na een half jaar zat ik in Japan en was ik directeur van de Rob Scholte BV. Wat is een BV? Ik had geen economie gestudeerd. In eens bevond ik me in het centrum van de kunst wereld. We hadden huizen in Japan, Brussel en Tenerife. Ik had vijf antwoord apparaten over de hele wereld. Acht tien jaar ben ik weg geweest, met een onder breking van vijf jaar, toen ik hier mijn moeder verzorgde voor ze over leed.”

Wat deed je toen je terug kwam naar Amsterdam?

“Ik moest iets worden. Mijn training jaren, waar in mensen een op leiding volgen, had ik gegeven aan het leven van iemand anders. Je bent zo mooi, hoorde ik toen, moet je geen model worden? Of actrice? Ik deed één auditie en kreeg een hoofd rol in GTST. Al snel had ik door dat dit geen acteren was.”

“Ik wilde het wel leren en in Los Angeles vond ik een acteer coach, Eric Morris. Hij onderwees method acting, waar bij je eigen ervaringen gebruikt voor het spelen. Ik had genoeg shit mee gemaakt om mee te werken. De andere studenten dachten. WOW, die meid kan wel wat. In feite deed ik daar psycho therapie, het verwerken van wat er was gebeurd.”

Hoogendijk woont in Huize Zonne Wijzer, de prachtig gerenoveerde voor malige rector woning van Het Amsterdams Lyceum, aan het Valerius Plein. In de tuin, in gericht door tuin architect Erwin Stam, staat een grote sculptuur, die door Hoogendijk is gemaakt en hoort bij haar project The Ones. Het is een serie van zestien sculpturen.

“We zijn allemaal individuen en willen dat ook zijn, maar we kunnen niet zonder de ander, dat wordt wel eens vergeten. Het grootste sculptuur is 900 kilo zwaar en 4 meter hoog en staat nu in Venetië. Parallel aan de Biënnale wordt daar een expositie georganiseerd door het European Cultural Centre.”

Hoe kom je aan dit huis?

“Ik had een paar jaar in Brabant gezeten. Daar heb ik, tijdens Corona, de over gang gemaakt van 2D naar 3D, van fotograaf naar het maken van sculpturen. Ik sta met klei en ijzer draad te klussen, in een over all en een zuur stof masker op. Je hebt de ruimte nodig.”<

“Alles is duur voor een kunstenaar. Een vriend zag on line dat dit huis te huur stond. Ik had al zo lang gekeken en niets gevonden, dat ik naar duurdere plaatsen durfde te kijken. Met hulp van sponsoren hebben we het voor elkaar gekregen. We hadden de gun factor, om dat ik met kunst bezig ben en er voor zorgde dat het huis en de tuin werden op geknapt.”

“Wie investeert zo veel in een huur huis, waar je twee jaar mag wonen? In middels mag ik langer blijven en ik besef heel goed hoe dankbaar ik moet zijn voor deze plek. De tuin en het huis versterken elkaar. De kopers van mijn werk wonen vaak in mooie en bij zondere huizen. Ze zien de sculpturen hier staan op een plek, waar die tot hun recht komen.”

Hoe is Amsterdam na zo veel jaar in het buiten land?

“De huizen. zo als die waar in ik als kind woonde. zijn enorm in waarde gestegen. Geld is niet wat mensen maakt. Ik zie veel dingen. die duur zijn, maar wat stelt het voor? In Los Angeles heb ik lang gewoond. Die stad bestaat uit kleine dorpjes, die aan elkaar zijn geplakt. Als je het zo bekijkt, is het minder heftig. Ik begon in Tokyo en was nog nooit in New York geweest. Met Rob kwam ik daar, en ik dacht, vergeleken bij Tokyo, wat is dit voor oude stink stad?”

Was het moeilijk om serieus te worden genomen als kunstenaar, wanneer je in die wereld bent begonnen als de vrouw van Rob Scholte?>

“Dat heb ik allemmaal los gelaten. Ik ben 53, daar van heb ik zes jaar met hem doorgebracht. Ik heb doorgeleefd en me ontwikkeld. En nu sta ik verdomme in Venetië. De emotie van dit project is groot. Ik had zo’n diepe angst, dat er iets mis zou gaan. De sculpturen zijn als kinderen, die ik heb gebaard.”

Wat zou er dan mis kunnen gaan?

“Na twee mis kramen en een bom aan slag ben je bang voor dat patroon, het zit er heel diep in. Dat het in eens kei hard stopt. Als je met rare dingen op voor pagina’s hebt gestaan, dat is wel een ding. Het was niet een makkelijke weg.”

Het Parool, 11 mei 2024, 03:06

https://www.parool.nl/amsterdam/kunstenares-micky-hoogendijk-ik-ben-53-jaar-en-ben-24-keer-verhuisd-ik-heb-nog-nooit-aan-een-hypotheek-vast-gezeten~bacdce50/

https://archive.is/JqMf9

https://robscholtemuseum.nl/?s=Bernard+zur+Lippe+Biesterfeld
https://robscholtemuseum.nl/?s=Daniël+Groen
https://robscholtemuseum.nl/?s=Koos+Dalstra
https://robscholtemuseum.nl/?s=John+Studulski
https://robscholtemuseum.nl/?s=Paul+Blanca
https://robscholtemuseum.nl/?s=Peter+Klashorst
https://robscholtemuseum.nl/?s=Oscar+Hammerstein
https://robscholtemuseum.nl/?s=Eef+Hoos

Kunstenares Micky Hoogendijk ‘Ik ben 53 Jaar en ben 24 Keer Verhuisd, Ik heb Nog Nooit aan een Hypotheek Vast Gezeten’

Dit delen:

Plaats een reactie Reactie annuleren