Joost Lips – Zalig zijn de Armen van Geest

De zon zette de bloemetjes op onze eet tafel in een fraai licht, met de macro instelling kwamen de volgende twee close ups tot stand.

Aan de straat kant heb ik een tweede voeding plaats voor vogels neer gezet, met veel kleiner plankje dan die in de achtertuin, zo dat de vogels, die voor het zaad kwamen, bij tijd en wijle hevig met elkaar in de clinch gingen, om dat er slechts plaats is voor twee, hoog uit drie.

Af gelopen dag geen hout pulp meer opgehaald, maar zee wier en half vergaan gebladerte. De grond verliest meer en meer de grijze tint, ziet er smaak vol en vruchtbaar uit, klaar voor nieuwe gewassen. Vijf struiken, die ieder een eigen soort bessen zullen af leveren, geplant. Soms ben ik ongeduldig, wil ik te veel doen. Als ik dit bemerk kalmeer ik, hervind ik het huidig genieten. De reis zelf is feitelijk de bestemming altijd al.

Karin heeft drie dagen vrij, wel licht gaan we morgen naar het prachtige tuin centrum in Skibbereen. Ik ben gretig, wil de gehele kar wel vol stouwen met levend groen. Tijdens wandelingen was ik steeds maar weer bezeten of ik ergens een jong boompje kon ontwaren, tevens bestond de verleiding oude stukken hout mee naar huis te sjouwen. Afgelopen dag was die koorts op eens wonderlijk af wezig, dit voelde heerlijk en licht. Zoeken kan leuk zijn, niet zoeken voelt koninklijk, met het gewenste koninkrijk reeds hier.

Heb uit gezocht hoe avocado pitten te laten ontkiemen. Men neme twee tanden stokers, prikt die in de pit, en laat deze dan op een klein glas met water balanceren,, zo dat de onder kant er van onder gedompeld is. Nu is het wachten op het ontspruiten. Ook bekeken hoe appel pitten tot leven te brengen. Wikkelen in keuken papier, vochtig maken, in een plastic zakje doen en in de koel kast leggen. De tijd doet de rest.

Heb onder tussen al heel wat korte filmpjes over het kweken van groenten en fruit van Twitter gedownload. wil ik alle maal uitzoeken en de beste er van tot een enkel film bestand monteren, op mijn Bitchute kanaal plaatsen en in een toe komstig blog bericht verwerken.

Ook heb ik veel filmpjes over gezond eten en natuurlijke genees wijzen. Waar onder video’s, die tonen hoe het gebit zich zelf kan herstellen. Dat is interessant, want het laatste half jaar valt de boel in mijn bek lang zaam maar zeker aan gruzelementen. Ik hanteerde van avond een tandenstoker en hups, daar brak weer een deel van een kies af. Met je bek vol tanden staan wordt zo lastig op den duur.

Ik wilde al tijd graag wijs worden. Ik merk deze dagen, dat ik er wel bij vaar mijn stupiditeit te omarmen. De oorlog uit mijn systeem te halen.

Bij Karin zie ik dit ook gebeuren, ook al zal ze stellig ontkennen dat er stupiditeit in haar aanwezig is. Conflicten vervallen, harmonie neemt toe. En niet omdat er iets verkregen is, veel eer door wat verloren ging. Correctie, het verkrijgen van ons huisje heeft zeker aan de toe genomen rust bij gedragen.

Er bestaat een filmpje van Vladimir Putin, die door het Kremlin wandelt, minuten lang, door gangen, over trappen, hoekjes om, zeer amusant. Toch ben ik juist zeer in mijn sas met de kleine leef ruimte waar in alles, dat we behoeven, snel bereikbaar is. Als Karin en ik door Courtmacsherry wandelen en de grote dure huizen zien zijn we verre van jaloers, we komen graag weer thuis, om dat wij het fijnste huisje hebben.

De parkeer ruimte is veel groter dan wat we nodig hebben, er zal aarde gestort gaan worden op een aan zienlijk deel erv an. En er komen nog heel wat potten en bakken met natuur schoon bij. Iedere keer als ik buiten een peuk rook worden er nieuwe plannetjes gesmeed.

Ik dacht, bij aan vang van dit schrijven, dat ik een filosofische koers zou gaan varen, maar hier is niets van gekomen. Filosofieën zijn toch ook maar ijdele dromen, zo lang ze niet tot praktische toe passing leiden. Wie zonder procrastinatie leeft kent een lege geest. Als ik voor het lege scherm zit om de eerste woorden in te tikken heb ik meest al geen idee van wat er komen gaat. Dan valt me iets in, verwoord ik dit en is er een stroom van woorden los gekomen, waar van ik op voor hand geen weet had. Ik dacht ooit, dat ik maar weinig weet. Dat is ook wel zo, maar als de flow het typen over neemt, weet ik steeds niets te weinig. Zalig zijn de armen van geest, daar oorsprong door hen heen kan werken. Geen verdienste, louter genade.

Joost Lips

Present in dit Moment, February 25, 2024

https://presentinditmoment.wordpress.com/2024/02/25/zalig-zijn-de-armen-van-geest/

Zalig zijn de Armen van Geest

Dit delen: