Joost Lips – Zalig Pasen!

31 maart 2024Businessplan, Home, Locatie, Media, Portretten, Ridderboek, Video0

Zalig Pasen!

Mag deze dagen beleven, dat veel zaken, die me voor heen stoorden, het vermogen dat te doen hebben verloren. Ik ken de reactieve emoties nog al tijd, en ze voelen frustrerend als al tijd, maar ze nemen nog amper tijd in beslag, want dan ben ik ze al weer gepasseerd.

Lester Levenson had het over het onmiddellijke Droppen van reactieve emoties, dan blijft er niks kleven. Ga je de reactieve emoties analyseren dan maak je ze daar mee alleen maar groter, komt er geen eind aan, en dat is nergens voor nodig. Jan van Delden spreekt in dat geval niet van Droppen, maar van Passeren. Passeer elk op spelend onwel gevallig stukje ego éénvoudig. Passeren is vriendelijker in mijn ogen, er hoeft niets Weg.

Er is niets in grijpend veranderd aan de objectieve kant, maar het zicht op wat altijd al zo is, is anders. Verschijnselen voelen niet zo vaak meer als iets, waar ik mee kan botsen. Ik zie de ruimte tussen de verschijnselen, niet met mijn ogen, éénvoudig van uit het hart. Die ruimte maakt voor me, waar nodig, het passeren mogelijk. De wereld kan volgens het oude achterlijke denken complex lijken, van uit de huidige erkenning zie ik, dat het net vol gaten zit. Hoe zou het me kunnen vangen, als dat net zich in dit bewust zijn af speelt? Kan niet. Bewust zijn past in geen enkel begrip.

Als ik bots met de wereld, zie ik al snel daar na de aan name ofwel geloof over tuiging, die voor die botsing nodig was, en laat deze verder met rust, loop door. Zo mag ik lichter leven dan daar voor, toen ik verschijnselen nog wilde aan trekken of weg duwen. Hier voor in de plaats is éénvoudig aan treffen gekomen. Ik hoef nergens naar op zoek, alles komt naar me toe, ontvankelijkheid is er genoeg.

Herinner me op eens de hartelijke natuur arts Han Marie Stiekema, die ik vaker heb mogen ontmoeten op verschillende locaties, waar bij de zondagse bij één komsten met zo een zeven mensen in één van de glazen kassen van de Hortus Botanicus te Amsterdam de fraaiste waren. De foto voor de Header van mijn site Bodemloze Beelden Tuin, boven aan dit bericht te zien, is daar gemaakt. Han Marie, ik weet niet eens meer, of je leeft. Toen ik enige tijd geleden op je website en je kanaal op YouTube keek, zag ik al jaren geen teken van leven en weet niet, of je nog leeft. Ik herken me nu zo goed in wat je toen zei. Toen verstond ik je wel, maar zag ik wat je zei als iets, waar ik nog maar moest zien te komen. Dat zei jij niet, dat heb ik er van gemaakt. Han Marie, als ik het me goed herinner, had eerder in zijn leven iets met Osho gehad, en later naar mijn gevoel met het Zen Boeddhisme, maar ik herinner me de details niet meer zo goed. Zijn boodschap was éénvoudig en zijn gezelschap al tijd blij, op een bij na verlegen wijze, waar voor hij ruiterlijk uit kwam. Zo als het hem voor kwam, zo kreeg je het. Het was geen leer met een koop verplichting. Het was éénvoudig Han Marie zelf, en hij inspireerde me mateloos. Niet door een piek ervaring, maar juist in zijn acceptatie van hoe ik al was. Hij maakte het me makkelijker mij zelf te accepteren.

Ik ben in de gelukkige om standigheid, dat mijn liefde voor het horen spreken van Wolter Keers op cassette bandjes, en later met het hem zien op bewegend beeld via het internet, zich heeft vertaald tot een heerlijk contact met Jan van Delden, die jaren met Wolter is om gegaan, en bij Wolter leerde wat Jan Suizen is gaan noemen, het luisteren naar de luisteraar, de aan dacht op de aan dacht. Zo zat hij in vroeger dagen eens samen met Wolter. Jan zei, ik parafraseer, “Net Effe Lekkerder dan Alleen Suizen.”

Door Jan mag ik nu letterlijke trans scripten van audio bestanden redigeren, waar op Wolter spreekt. Vol strekt onbekend materiaal, spreek taal, die prima over komt als je het audio bestand hoort, maar op plekken onverstaanbaar is, als je het zonder de af gedrukte tekst moet doen. Ik benut verschillende typo grafische in grepen om belang wekkende effecten van de originele stem zo goed mogelijk in de blad spiegel te evenaren. Schreef aan Jan van daag, dat ik me dan kan voelen als een beeld houwer, die de steen bij schaaft en ten slotte een diamant over houdt.

Han Marie Stiekema was het, die me voor het eerst de zeer belang rijke notie van Meditatie bij bracht, zonder enige gerichtheid of dwang naar mij toe, toen hij zei Meditatie is Niet het Grijpen naar Iets, Meditatie is Ontvankelijkheid, de Zaken naar je Toe Zien Komen, Ze Zien Passeren, Er Verder Niet aan Hechten. Er waren meer leraren, die het zelfde zeiden. Werkelijk in druk maakten alleen die genen, waar bij spreken en leven geen conflict sorteerden. Dat kan alleen zo zijn als de woorden, die gesproken worden uit het hart komen. Als er ook maar een stukje zelf reflectie is, dat meent te kunnen controleren, zijn we op weg naar dictatuur. Niet doen.

Als competitie uit je leven is verdwenen, kun je eindelijk éénvoudig zijn wie je al tijd al was. Wat mensen ook menen te zoeken, ik twijfel er geen moment aan, dat dit exact dat gene is, waar zoekers naar zoeken. Zoeken naar wie je al tijd al was. Weg uit de Rat Race. De enige vergissing hier bij is, dat er mensen zijn, die menen, dat we haast moeten maken om uit de Rat Race te komen. Beetje dwaas, is het niet? Er is geen enkele Race, die gaande is, behalve in het denken. Ja, als er maar genoeg personen aan mee doen kun je van deze planeet tot een hel maken, ik zal dat niet betwisten.

De situatie in de wereld is dus danig rn zo ernstig, met de grootste misdaad ooit gepleegd, waar van de immense symptomen nog moeten arriveren. Wie zich durft te realiseren wat hier gebeurt, Moet Wel leren zorg wekkende gedachten te passeren. Als je dat niet leert, kun je niet integer blijven. Dat zien we nu wereld wijd bij een ieder gebeuren, die er uit persoonlijk belang aan had mee deed de boel te belazeren. Mensen hebben niet eens door, dat ze criminelen zijn geworden. Ik kan het niet meer als probleem zien. Het is een feit, maar geen absoluut feit. Het is de gebruikelijke waan zin, die door gevoerd zeer groot geworden is. Het is waan zin als een kanker gezwel. In gedachten te geloven vóór ze zijn waar te nemen.

Je wordt dat gene, waar je aan dacht naar uit gaat. Gaat die uit naar Klaus Schwab, dan wordt Klaus Schwab je leraar en meester, hoe hard je daar tegen ook protesteert. Als je Klaus Schwab éénvoudig Passeert, dan hou je een vredig leven over. Vredig leven is niet bang zijn voor de dood. Vredig leven gelooft niks van bedreigende ziekten en de farmacie, die de op lossing voor mijn niet bestaande angst zou hebben. Als ik het niet hoef, maken ze het wel verplicht. Natuurlijk is het waan zin als er een dictatuur wordt door gevoerd voor mijn wel zijn. Als een oester om sluit dit monsterlijke denken ons lang zaam, maar zeker. De urgentie om dit denken te verlaten, neemt bij iedere boreling met de dag toe. Of als er ontkenning bij hen speelt, dan nemen hun kwalen toe.

Ik betrap mij er op, dat er veel vuldig iets in mij zit, dat Credit wil nemen voor zaken, die goed gingen en ik van over macht spreek als iets niet lukt. Alle maal onzin na tuurlijk. Louter illusie. Ik doe hele maal niks. Ik kan er niks aan doen, dat ik doe wat ik doe, zelfs als ik er wat aan doe. Het berust alle maal op de eerste vergissing, dat ik hier ben en de wereld daar is . Ik ben de doener en de maker van consequenties. Wat een gevangenis! Het is een onjuist en ziek makend perspectief, ook wel Mind Fuck genoemd. Cultuur leert je het, de natuur, die je bent, leert het je weer af. Je lichaam voelen in plaats van geboeid zijn door je computer scherm, dat is wat ik bedoel. Het feit, dat een computer scherm zo hard trekt aan de moderne mens, zo sterk aan dacht weet te roven, met Smart Phones en Screen Time, toont wel aan hoe intens de Mind Control is als je op dit systeem blijft ingelogd. Hoe veel mensen worden niet radeloos bij het idee, dat ze een dag zonder telefoon moeten leven?

Het leven is niet iets, dat je aan een ander kan geven, je leeft al. Zo kan je ook door niemand bewust zijn en wijsheid gegeven worden, maar of dit nu ook betekent, dat je al bewust en wijs bent? Ik neem waar, dat dit bij velen niet zo is. Heel veel mensen leven, van uit pons kaarten schema´s, waar in ze geloven en ze zijn bereid anderen hier voor te doden. Kan ook massaal, zo heilig wordt deze waan zin geloofd.

In mijn jongere jaren gaf ik weinig om politiek, zag ik, dat het probleem van het menselijk lijden op individueel niveau aan gezien dient te worden, en dat God of de wereld daar de schuld van geven niet wijs is. Het levert geen enkele bij drage aan het verlichten van het lijden. Door de Corona op lichting ben ik me sterker dan ooit bewust van de mechanismen, die spelen op deze wereld. Dat is zich nog verder gaan verdiepen, en nu voel ik, dat het de juiste aan dacht is, maar dat op geen enkele dag de over hand op het originele stille beleven heeft gekregen. Vrijheid is al tijd al het geval en het berust op een vergissing deze vrijheid aan een ander te vragen.

Zalig Pasen!

Johann Sebastian Bach | François Xavier Roth – Erbarme dich, mein Gott, Aria N° 39 from the Oratorio ‘Matthäus Passion

Published 4 jul 2010

MehdiCapsII

Johann Sebastian Bach, 1685 – 1750, Erbarme dich, mein Gott Aria N° 39 from the Oratorio ‘Matthäus Passion‘, BWV 244

Text Picander 1700 – 1764

First Performance Probably 11 April 1727, in Leipzig, Thomas Kirche

Delphine Galou
Contralto François Marie Drieux
Solo Violin Les Siècles
Conducted by François Xavier Roth

Recorded Probably in Summer 2008

German Text
Erbarme dich, mein Gott,
Um meiner Zähren willen!
Schaue Hier, Herz und Auge
Weint vor dir Bitterlich

English Translation
Have Mercy, my God,
For the Sake of my Tears!
See Here, before Your Heart
And Eyes Weep Bitterly.

Reacties
https://youtu.be/BBeXF_lnj_M?si=foy1mbhu8BnzEVZA

Joost Lips

Present in dit Moment, maart 31, 2024

https://presentinditmoment.wordpress.com/2024/03/31/zalig-pasen/

Zalig Pasen!

Johann Sebastian Bach | François Xavier Roth – Erbarme dich, mein Gott, Aria N° 39 from the Oratorio ‘Matthäus Passion

Dit delen:

Plaats een reactie Reactie annuleren