Eer Herstel voor de Ukelele

Ik heb de Ukelele Her Ontdekt.Iemand was Deze Vergeten, het Instrument was Achter Gebleven op een Klein Gazon naast het Huis, dat we Toen der Tijd in Rosscarbery Bewoonde. Er zat een Hoes met Hand Vat Om Heen. Ik Pakte Het Op en Uit, liep het Huis in en Poogde Wat te Spelen. Dat was In Beginsel Niks; ik was de Gitaar met Zes Snaren Gewend en Meende, dat ik de Onderste Vier Vinger Zettingen van een Akkoord naar deze Vier Snarige Vondst kon Transporteren en dat Er Dan Harmonisc Geluid zou Weer Klinken. Dit was Niet het Geval; de Stemming van de Snaren was Niet Overe Één Stemmend met Wat ik Gewend was. Met Wat Uit Proberen had ik Na een Kwartiertje een Themaatje Uit Gevonden, en Dat speelde ik Meer Masls, Kleine Variaties er in Aan Brengend,.Zo kreeg ik Aardig door Hoe het Instrument tot Nut van het Schoonheid Gevoelig Gehoor te Brengen. Op Zeker Moment heb ik het Instrument Weer in de Hoes Gedaan en Sinds Dien Niet Meer Aan Geraakt.

Tot Gisteren. Ik pakte Deze Weer Uit en Speelde Wat. Klonk naar Niks. Ik was Al Weer Vergeten Wat ik in Rosscarbery had Ontdekt. Een Slechts Geheugen kent NaDelen, maar Ook Voor Delen; ik Ontdekte Nu Andere Harmonieën. Het betreft een Ukelele van het Goedkoopste Soort, maar Nu ik Er Op Tokkelde Klonk de Klank als van een Kleine Keltische Harp. Daar bij Genoot ik Speciaal van het Feit, dat Twee Snaren Minder mij Eerder de Suggestie In Gaf. dat er Ook Minder Mogelijk is op dit Instrument, en dat dit Idee Nu werd Gelogen Dtraft. Er is Iets Anders Mogelijk, Niet Tets Meer of Minder. En Er gaat een Grote Charme Uit van Tokkelen op Slechts Vier Snaren, waar bij Kleine Veranderingen in Snaar Zetting Vol Strekt Duidelijk de Andere Gewenste Emotie Voort Brengen. Minder kan Dan als Meer Voelen.

Ik heb Al Tijd wat Kleinerend Gedacht over de Ukelele. Totdat ik met mijn Broer Erik in Amsterdam een Kort Durend Op Treden Verzorgde en bij die Gelegenheid een Muzikant Op Trad, die mijn Notie in Deze Geheel Verpulverde. Hij had Stellig een Prijzig en Kwalitatief Exemplaar, mijn Ukelele had de Oorspronkelijke Eigenaar Zeker Niet Meer dan Zestig Euro Gekost. En Wat ging deze Artiest Los op het Instrument, Om mij Enorm te Verbazen! Hij speelde Akkoorden, Waar bij hij Prachtig Zong, verzorgde Inter Mezzo’s met Getokkel, Ritmische Slag en Solo’s er Door Heen, Waar door Niets Over Bleef van mijn Voor Oordeel over het Prachtig Instrument.

Wil je een Proeve van Wat ik Hier Beweer? Komt Ie.

Jake Shimabukuro speelt Ave Maria van Franz Schubert. Ja, Daar Na speelt de Zelfde man Bohemian Rhapsody van Queen. Ongelooflijk. Nee, maar Wacht Even, het wordt Nog Gekker als hij While My Guitar Gently Weeps van George Harrison Vertolkt. Dan Doen We er voor deze Gelegenheid ook Dragon bij. Geniet!

Jake Shimabukuro – Ave Maria

alsagoldenwest

Please Watch Long Time Golden West Chapter Supporter Jake Shimabukuro, Who is A Ukulele Virtuoso and Composer from Honolulu, Hawaii. He has Continuously Supported our Mission through the #ALSIceBucketChallenge and Golden West Chapter Community Outreach Events including the #WalktoDefeatALS, Rocking Out ALS, and Champions for Cures and Care. Today is #Giving Tuesday and We would Like to Give Back #ourALScommunity by sharing this Beautiful Performance from the Talented Jake Shimabukuro. Please Consider also Making A Gift in Support at https://give.alsagoldenwest.org.

#ALSIceBucketChallenge #Giving #WalktoDefeatALS

Reacties
https://youtu.be/tGihs01Jc5g?si=IJVXqoZ4ehzdasza

TEDx2010 | Jake Shimabukuro – Bohemian Rhapsody  (2010)

Published 28 jan 2011

Hamza Tazi

Jake Shimabukuro Strums Monster Sounds Out of the Tiny Hawaiian Ukelele, as he Plays A Cover of Queen’s “Bohemian Rhapsody.” A Sensational Performance from TED2010, It’ll Send Shivers Down your Spine.

Reacties
https://youtu.be/PB3RbO7updc?si=oTJo-kn2UTR7MuuK

Jake Shimabukuro – While My Guitar Gently Weeps

Published7 feb 2014

sleepwell

One of my Favorite Performances by Jake Shimabukuro I Feel Like I Need to Share This with the World. If I have Died without Watching This I do Not Think I‘ve lived my Life to the Fullest (…)