Jan Poland – Eerste stap gezet door Eerste

Verkleed als toerist togen delen van het eerste team richting de hoofdstad om vooral niet op te vallen. Het risico van een mes in je rug is te groot en schakers hebben toch al zo’n ongezonde gelaatskleur dus is het zaak je te kleden naar diegenen die het meest voorkomen in het centrum en dat zijn …..jawel. Jos wilde nog een rolkoffertje meezeulen maar dat vonden wij net iets té. 2 teamleden wonen al in Amsterdam, 2 verafschuwen het OV en de rest koos de trein. Het geluk was dat Maaike in Amsterdam opteerde voor de bus, die wist blijkbaar dat het schaakcafé zo goed als onbereikbaar was omdat de gehele Rozengracht open lag en daar moesten wij net vlakbij zijn. Laurierboom Gambiet speelt in een café aan de Laurierstraat in hartje Jordaan. Het café bestaat ruim 150 jaar en afficheert zich als een echt buurtcafé. Nu kent de Jordaan een roerig verleden, denk aan palingoproeren, bittere armoede en slechte huisvesting en zelfs Rob Scholte is nog voor het café zijn beide onderbenen kwijtgeraakt door een aanslag. Kortom, een buurt met een verleden. En daar werd het team geacht zijn eerste punten binnen te hengelen. Nu speelden wij niet in het café zelf maar in een schuin tegenover gelegen pandje waar 16 m/v ternauwernood hun kont konden keren. Tel daarbij op dat je voor een consumptie de weg moest oversteken met gevaar voor eigen leven en terug dus weer, genoeg aanleiding om de concentratie kwijt te raken.

Over de partijen valt te melden dat de opstelling was gemaakt door de teamleden zelf, d.w.z. de uitnodiging voor een opstelling was aan iedereen gedaan maar er was er maar één die reageerde en die opstelling werd het dus. Frank van Tellingen op 1 tegen IM Albert Blees. Frank had een paar tips gehad van Yong Hoon en er kwam een Siciliaan op het bord met tegengestelde rokade. Frank wist snel zijn koningspionnen te mobiliseren, brak de koningsstelling open en wikkelde af naar een gewonnen eindspel. Commentaar van Frank: Blees speelde wel mindere zetten op het eind wat het iets makkelijker maakte. Yong Hoon de Rover maakte op bord 2 zijn reputatie waar door met ogenschijnlijk eenvoudige zetten het de tegenstander lastig te maken. Liet een pionnetje instaan die toch niet genomen mocht worden, dreef de stukken van de tegenstander naar mindere velden, veroverde een pionnetje, won 2 stukken voor de kwaliteit en toen hij met de Toren via de a-lijn dreigde binnen te komen gaf de tegenstander zich gewonnen. Danny kwam niet verder in een partij waar de remisemarge niet werd overschreden totdat in de post mortem bleek dat er wel een grove fout was gemaakt door onze teamopsteller. De tegenstander zag het dus ook niet en de rest wordt met de mantel der liefde bedekt. Frank Agter boekte een fraaie overwinning door slim manoeuvreren met de Torens, won een pion op f7 en na een ondoordachte zet van de tegenstander werd simpel een vol stuk gewonnen. Jeroen kwam niet verder dan remise in een open stelling waarin de tegenstander het Loperpaar had. Jeroen vertrouwde het niet erg, bood remise aan hetgeen de tegenstander afsloeg. Na nog 3 overbodige zetten werd alsnog het punt gedeeld. Nu komen wij bij het duo dat de rest van de middag de omschrijving ‘losers’ meekreeg. Dat hadden zij te danken aan een Tarrasch die toch wel mishandeld werd door Jos en door het Evans gambiet waardoor Rob zich liet verrassen. Je kunt aan de onvolledige notatie van beide heren zien dat zij er flink doorheen zaten. Dat bracht de riante stand van 1-4 terug naar 3-4 en alles hing af van Maaike die op bord 3 een bedenkelijke stand aan het keepen was. Zij was onderweg ergens een Dame kwijtgeraakt tegen Toren, Loper en pion, de koning stond op de tocht en de tegenstander trachtte nog een Toren te ruilen. Maaike in de denktank, Toren naar de onderste rij, er werden een paar stukken geruild en na een zet of 15 was zij er in geslaagd een vesting te bouwen. Loper op f6 gedekt door een pion op e5, Toren op de 4e rij die een pion op a4 dekte plus veld h4 zodat de overgebleven vijandelijke pion niet kon promoveren. Eerder al had de betreffende speler aan de teamleider gevraagd of hij remise mocht aanbieden maar dat mocht uiteraard niet. Wel een teken dat de tegenstander ook de winstweg niet zag. Het remise aanbod van Maaike werd geaccepteerd. Daarmee was de overwinning een feit. Na de nodige consumpties toog een deel van het gezelschap richting een indiaas restaurant en daarna weer de trein in. Ga nooit met Jos Vlaming en Danny de Ruiter samen in één trein zitten want de heren bleken optimaal voordeel uit hun kortingkaart te willen halen. Wij deden er ruim een uur over om van Amsterdam naar Alkmaar te reizen, wat normaal hooguit een ½uur kost. Wij stapten op perron 2 in een gereedstaande trein richting Alkmaar maar die had een paar minuten vertraging, aldus de omroeper. Op perron 1 stond ook een trein richting Alkmaar en prompt stapten de heren uit en ik moest wel mee vanwege het samen reizen. Nauwelijks hadden wij de trein verlaten en ons in die andere trein geperst of de zojuist verlaten trein reed weg. Na een kwartier wachten ging onze trein ook maar dat bleek een stoptrein te zijn die over Haarlem reed, alle tussengelegen stations aandeed en dus waren wij dik na elven in Alkmaar. OV deskundigen noemden zij zich op de heenweg, mijn hoela!.

Alkmaarse Schaakvereniging De Waagtoren, 18-09-2018

http://www.waagtoren.nl/2018/09/18/eerst-stap-gezet-door-eerste/

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/frank-klein-arfman-turen-naar-peinzende-mannen-toeristen-informatie-punt-wijk-aan-zee-tata-steel-chess-tournament/
https://robscholtemuseum.nl/cor-hendriks-de-mador-episode-in-de-romance-van-fouke-fitz-waryn-een-onvoltooid-hoofdstuk-uit-de-droom-van-madoc/
https://robscholtemuseum.nl/kees-engelhart-de-waanzinnige-joodse-koning-zonder-land/