Evert van Uitert – Rob Scholte in Citaten

1 december 2024adminBusinessplan, Copyright, Gimmick, Home, Locatie, Media0

Rob Scholte – Over Spel, 1986, Sammlung H Fürstenberg, Freiburg

Rob Scholte in Citaten

James McNeill Whistler, 1834 – 1903, verwekte in 1863 op de ten toon stelling van schilderijen, die voor de officiële Salon in Parijs waren geweigerd, even veel schandaal als Edouard Manet. Het publiek liep te hoop voor Manets Déjeuner sur L Herbe en voor Whistlers La Dame Blanche, door een criticus een ‘Symfonie in Wit’ gedoopt. Whistler ontwikkelde zich tot een dandy met een fijn gevoel voor publiciteit, die hij meesterlijk wist te bespelen. Zo daagde hij John Ruskin voor het gerecht toen deze gerespecteerde criticus een smadelijke kritiek had gepubliceerd over één van zijn schilderijen. In 1885 hield Whistler zijn gerucht makende ‘Ten O Clock Lecture’ en in 1892 liet hij de tweede, aan gevulde editie van zijn nog steeds zeer leesbare The Gentle Art of Making Enemies verschijnen.
Daar in waren een groot aan tal in gezonden brieven van Whistler op genomen, stukken over het Ruskin proces, zijn lezing en een ten toon stelling catalogus, waar bij ieder nummer was voor zien van citaten uit kritieken. Dit gedeelte eindigde met de mede deling. dat Whistlers beroemde portret van zijn moeder was op genomen in het prestigieuze Musée du Luxembourg.

In de laatste maanden van 1988 exposeerde Rob Scholte in het Museum Boymans Van Beuningen. De catalogus Rob Scholte | How to Star bestond uit een verzameling citaten uit kritieken en uit een opening toe spraak van Dirk van Weelden, de intellectueel van de Cénacle. Aan de binnen kant van het schut blad werd een lijst van de honderd jonge kunstenaars op genomen, die de hoogste prijzen op brachten tussen 1984 en 1987. Daar op prijkt Scholte als eerste Nederlander op de 95ste plaats.

‘The voice of the aesthete is heard in the land, and catastrophe is upon us.’
‘Sage of Universities, learned in many matters, and of much experience in all, save his subject.’
James McNeill Whistler, ‘Ten O Clock Lecture’, 1885

‘Waar om is dit schilderij mooi? Ik weet het niet en het interesseert me niet. Het is mooi genoeg zo. Wie wil weten waar om we het mooi moeten vinden, kan terecht bij geleerden in kunst historische instituten of bij de hovelingen van de moderne kunst in Café het Paleis.’
Dirk van Weelden, Arbeid Vitaminen, 1987

‘Henley was publishing a series of articles called Modern Men, among whom he included Whistler, “The Yankee with the Method of Barnum”.’
ER and J Pennell, The Life of James McNeill Whistler, 1908

‘De bende van Scholte kent en accepteert de sterk vercommercialiseerde mechanismen van het huidige kunst bedrijf en prikkelt haar nieuwe rijke publiek door zeden en gewoonten te kijk te zetten.’
Haagse Post, 5 november 1988

‘De eerste geboren manager, de eerste Amerikaan, die het “Best in the World” verspreidde en dadelijk zo bekwaam en ongegeneerd verwezenlijkte, dat geen van de grote reclame helden van zijn vader land er aan kon tippen. De presentatie was voor hem niet alleen een wezenlijk onder deel van zijn glorie, maar hij bedreef deze als doel op zich zelf, als sport en hij vond daar in de genoeg doening, die andere kunstenaars in de uit oefening van hun beroep vinden. Ik had niets voor zijn schilderijen over, maar ik interesseerde mij voor het type.’
‘De dertig jaren, die sinds het over lijden van Whistler zijn verlopen, hebben de roem van de eens zo gevierde meester geheel op geruimd. Buiten de US zijn er nauwelijks ernstige lieden te vinden, die zijn portretten en land schappen, die hij Impromptus noemde, waarderen en zijn naam met de kring van belang rijke kunstenaars in verband brengen, waar toe hij in de bloei tijd van het Impressionisme overhaast gerekend werd.’
Julius Meier Graefe, ‘Whistlers “L Art pour L Art”’, 1934

‘Vergaat het Scholte, zo als zo veel van zijn generatie genoten kunstenaars en pop sterren, Here Today and Gone Tomorrow? Dalstra, adviseur in Scholte’s carrière planning, heeft er vertrouwen in.’
Haagse Post, 5 november 1988

De Gids, Jaar Gang 151, N° 12, 1988

http://dbnl.nl/tekst/_gid001198801_01/_gid001198801_01_0181.php

https://NL.wikipedia.org/wiki/Salon. des Refusés