Edzard Dideric – Korte geschiedenis (138) van de dodelijke glimlach (vervolg)

Wat vooraf ging:
https://robscholtemuseum.nl/edzard-dideric-korte-geschiedenis-132-van-de-dodelijke-glimlach/
https://robscholtemuseum.nl/edzard-dideric-korte-geschiedenis-133-van-de-dodelijke-glimlach-vervolg/
https://robscholtemuseum.nl/edzard-dideric-korte-geschiedenis-134-van-de-dodelijke-glimlach-vervolg/
https://robscholtemuseum.nl/edzard-dideric-korte-geschiedenis-137-van-de-dodelijke-glimlach-vervolg/

Er klonk gerommel. Alsof er onweer naderde. Was er een oorlog uitgebroken? Je wist het maar nooit tegenwoordig… Ling rukte zich los uit Tina’s (of waren het Wanda’s?) armen, sprong uit bed en trok de gordijnen uiteen. Het schelle licht deed pijn aan zijn ogen.
Shit, kreunde het achter zijn rug, ik stond op het punt van klaarkomen.
Làg, verbeterde hij. Bovendien was je niet de enige.
Kruip er maar gauw weer in dan.
Sorry, dringender zaken.
Hij schoot in zijn kleren om er snel tussenuit te knijpen. Vanonder het dekbed kwam een gesmoord gesnik.
Het spijt me Tina, maar het is niet anders.
Het gesnik verhevigde en verhevigde. Ling had geen geduld meer en racete de trap af. Op naar de oorzaak van het gedonder.

Buiten zag het zwart van de mensen. De onheilspellende geluiden hadden hen danig van de wijs gebracht. Uit het geschreeuw maakte hij op dat er een dringende behoefte was aan een zondebok.
Buitenlanders!
Vijfde colonne!
Communisten!
Het gele gevaar!
De door de wol geverfde Ling liet niet verleiden om mee te doen. Te meer daar het gerommel wel erg dichtbij leek te komen.
Hé spleetoog, hoorde hij boven zijn hoofd roepen, nog niet opgerot?
Ling keek. Op het balkon stond een afstotelijk bloot wijf, met enorme zwabber tieten. Tina? Onzin, veel te oud. Hoewel ze er vaag op leek. Haar moeder? Allemaal bijzaak, besefte hij. Er speelde inmiddels totaal iets anders, een gebeurtenis waarin hij een rol had te vertolken.

Massaal gegil. De door paniek bevangen menigte trachtte zich uit de voeten te maken. Ling keek even rond en zocht een veilig heenkomen in de dichtstbijzijnde portiek.
Holy fucking shit!
Er kwam, met oorverdovend kabaal, een gigantische bowlingbal de straat ingerold. Wie die niet tijdig opzij sprong, werd zonder pardon omvergekegeld. Ling verzamelde al zijn moed, deed een stap naar voren en richtte zich tot de bal.
Niet grappig, riep hij zo streng als hij kon, flikker op jij!
Hem op een haar na missend rolde het gevaarte zonder antwoord te geven net zo hard door.
Motherfucker, riep Ling, ik zal je krijgen!

https://robscholtemuseum.nl/?s=Edzard+Dideric+-+Korte+geschiedenis