Wil Thijssen – De schaamte voorbij

Met oprichter Henk van der Meyden heeft Privé onder hoofdredacteur Wilma Nanninga definitief gebroken. Het blad probeert de waarheid te publiceren….

Katja Schuurman is uit. Die verkoopt ‘voor geen meter’ meer. Mannen scoren ook niet goed. Maar een overbelichte foto met een vage vlek die de kroonprins zoenend met zijn vriendin moet voorstellen, is goed voor een oplagestijging van bijna vijftig procent. Royalty. Dáár willen we alles over lezen, weet Wilma Nanninga, sinds 1 mei definitief benoemd tot hoofdredacteur van het weekblad Privé.
‘Roddel is onware kletspraat en dat publiceer ik niet’, zei Nanninga anderhalf jaar geleden, toen ze als plaatsvervangend hoofdredacteur aantrad. En: ‘Nederland is te hoogopgeleid voor een halfbakken blaadje.’ Haar eerste commentaar werd gevolgd door een rectificatie. Een reportage over de kunstenaar Rob Scholte werd op zeven punten gecorrigeerd, gevolgd door de excuses van de hoofdredactie. Drie weken later werd de lezer weer geconfronteerd met een rechtzetting die er niet om loog. Ten onrechte was de indruk gewekt dat de Belgische kinderverkrachter Marc Dutroux bij Veronica op de nominatie zou staan een televisieprogramma te presenteren. De verslaggever die de fout in ging, werd met naam en toenaam genoemd. Wederom gevolgd door excuses van de hoofdredactie. Nanninga had de toon gezet: hier moest nodig wat veranderen.
Niet iedere Privé-medewerker maakte die koerswijziging mee. Vijf redacteuren stapten op uit teleurstelling over haar benoeming. Sommigen liepen over naar concurrent Weekend. Niettemin zit Nanninga sinds 1 mei definitief in het zadel. In anderhalf jaar is ze erin geslaagd het blad een andere koers te laten varen. Privé is journalistieker van aanpak (politici en hun beleid komen aan de orde), hoor en wederhoor worden toegepast (Patrick Kluivert kreeg alle kans te reageren op de verdenking van verkrachting, een primeur van Privé), verhalen worden gecheckt (de Rijksvoorlichtingsdienst wordt om de haverklap gebeld om tips over het koninklijk huis bevestigd te krijgen), en fouten worden rechtgezet zonder dat er een rechter aan te pas hoeft te komen.
Maar met het ‘keurige’ karakter dat het blad zich heeft aangemeten, dalen de oplagecijfers. Toonde de verkoop al geen stijgende lijn (van 441 duizend in 1995 naar 436 duizend in 1997), nog nooit kelderde de oplage zo gestaag als in het afgelopen jaar (naar 409 duizend). En dat terwijl het overlijden van prinses Diana en het huwelijk van prins Maurits en Marilène toch voor hoge oplages zorgden. Het is de prijs die Privé betaalt voor de toenemende concurrentie van nieuwe bladen als Beau Monde – en wellicht ook voor het meer waarheidsgetrouwe nieuws. Dat is minder spectaculair.
Nanninga gaat niettemin door op de ingeslagen weg. ‘Ik wil afrekenen met het imago van een slecht, verzonnen, uit de duim gezogen blad met een hoog Bouquet reeks gehalte. Mijn voorganger (Henk van der Meyden) verdedigde zijn beleid niet. Dan wordt het makkelijk voor buitenstaanders er tegenaan te schoppen.
‘De nieuwe koers heeft geleid tot een breuk met oprichter Van der Meyden. Anders dan hij in zijn laatste hoofdredactioneel commentaar in december 1996 aankondigde, is Van der Meyden geen ‘adviseur langs de zijlijn’ meer. Sterker nog, via zijn secretaresse laat hij weten ‘klaar’ te zijn met het blad. Hij wil er niets meer mee te maken hebben. De ‘vader van de gossip’ is een concurrent geworden. Onlangs ging hij aan de haal met een nieuwtje van Privé. Nanninga, gepikeerd: ‘De zwangerschap van Leontine Ruiters was ónze primeur. Hij ging ermee vandoor in De Telegraaf – daar baalde ik ontzettend van.
‘De nieuwe hoofdredacteur praat op haar beurt liever niet over ‘het regime-Van der Meyden’, behalve middels de uitdrukking dat hij de man van de ‘gesloten deuren’, en zij de vrouw van de ‘open discussie’ is. Wel is ze openhartig over de financiële strop die ze leed door een teleurstellende familiehereniging van beurshandelaar Han Vermeulen met zijn buitenechtelijke dochter (‘Wij regelden een geheime ontmoeting ergens in Rusland; blijkt dat-ie het verhaal vijf jaar eerder al aan Story had verteld’); over de val waar ze intrapte toen ze nep-foto’s van Willem Alexander publiceerde die het weekblad Panorama had aangeboden; of over het kort geding dat prinses Irene aanspande vanwege de ongeautoriseerde herplaatsing van een interview in Privé. ‘Ik heb geen geheimen. We zijn de schaamte voorbij.
‘Met de vernieuwing is het imago van Privé minder omstreden geworden. Sinds Nanninga’s aanstelling verschijnen er artikelen van wetenschappers, variërend van de Nijmeegse hoogleraar parlementaire geschiedenis P. Maas, die beschouwende stukken over de monarchie schrijft, tot Frans X. Plooij, de omstreden ex-professor die naam maakte met zijn boek Oei, ik groei.
Waar Privé voorheen in wetenschappelijke kringen taboe was, bellen nu cardiologen en anesthesisten met de vraag of ze in Privé’s ‘specialisten panel’ mogen om populair-wetenschappelijke artikelen te schrijven. Ook onder studenten en doctorandussen vindt Privé tegenwoordig gretig aftrek, alhoewel columnist Maas moet toegeven dat zijn collega’s weinig enthousiast reageerden op zijn bijdragen in ‘dat blaadje zonder niveau’.
Dat ‘blaadje’ deed zijn oude, gewraakte imago onlangs onverwacht eer aan door het huwelijk van Guusje Nederhorst, een soapster uit Goede Tijden, Slechte Tijden, volledig af te kraken, waar Story en Weekend schreven over ‘een prachtig sprookjeshuwelijk’. Uit de tekst bleek dat Nederhorst niet had willen meewerken aan het verhaal. Daags na de publicatie hing de bruid huilend aan de lijn met de vraag: ‘Waarom jullie mij kapot willen maken’, aldus Nanninga.
Is de nieuwe Privé dan toch een wolf in schaapskleren? Nanninga vindt van niet. ‘We zijn geen sprookjesboek. We hebben Guusje Nederhorst hard aangepakt, omdat ze zich liep aan te stellen. Ze ontweek onze fotograaf, die bovendien door een gast is geslagen. Dat pikken we gewoon niet. Ze is maar een soapsterretje, en die moeten hun plaats kennen.
‘Op dergelijk ‘arrogant gedrag’ van soapacteurs sprak Nanninga producent Joop van den Ende aan. Die beloofde ‘zijn mensen’ erover te onderhouden. Want ‘de sterren hebben net zoveel belang bij publiciteit, als wij bij de sterren’, weet Nanninga.
Inmiddels struint Nanninga de scholen voor journalistiek af. De eerste student die bij Privé stage durft te lopen, krijgt een glas champagne. Er heeft zich nog niemand gemeld, maar dat deert Nanninga niet. ‘Journalisten durven hun plakboek nog niet te beginnen met de scheiding van Berdien Stenberg. Maar dat komt wel. De deur staat open. Ik wacht.’

De Volkskrant, 22 augustus 1998, 00:00

http://www.volkskrant.nl/archief/de-schaamte-voorbij~a469678/