Theo Knippenberg – WORDT HET ROB SCHOLTE MUSEUM VANDAAG GEDWONGEN TE SLUITEN?

Soms moet je gewoon onvoorwaardelijk achter iemand blijven staan, bijvoorbeeld achter Rob Scholte. Niet alleen omdat ie wereldwijd een van de bekendste levende Nederlandse kunstenaars is. Maar vooral omdat hij voor iets stáát: De onaantastbaarheid van kunst door bruut geweld of politieke macht zijn ook voor mij van levensbelang.

En achter ‘iets’ waar je in gelooft, een gedachte, een idee, zoals het idee achter het Rob Scholte Museum, als ‘museum EN vrijplaats’ zo’n beetje uniek in de wereld, daar moet je zeker ook onvoorwaardelijk achter blijven staan.

Eerder dit jaar was een politiek voorstel dat dit unieke, intussen ook internationaal gewaardeerde, museum plaats moest maken voor een nieuw stadhuis, al reden om alert te zijn, niet alleen in Den Helder maar ook in de rest van Nederland en daarbuiten. Want musea, en zeker kunstmusea, overstijgen het plaatselijk belang. En zeker het belang van lokale projectontwikkelaars. Maar gelukkig was het draagvlak bij de verstandige bevolking in Den Helder veel groter voor het museum dan voor een nieuw stadhuis.

Maar plotseling en heel recent verscheen een gelekte ‘achterkamertjes’ opmerking van de lokaal verantwoordelijke wethouder in de onvolprezen lokale media “Rob Scholte staat Rob Scholte Museum in de weg” die de alarmbellen opnieuw deed afgaan.
En niet alleen bij mij. Niet voor niets hebben zoveel museum directeuren in binnen- en buitenland direct zonder enige terughoudendheid ONZE PETITIE onderschreven. En zoveel schrijvers! En tv makers, tv presentatoren en journalisten, en natuurlijk zoveel kunstenaars! En nog veel meer zullen volgen zodra we ze bereiken. En jullie! Jullie allemaal die dit lezen!

Wij hebben namelijk razendsnel een petitie opgesteld, een ‘Open Brief aan het College van B&W in Den Helder’. Samen met oude wederzijdse vrienden als Joost Zwagerman, en nieuwe wederzijdse vrienden als de Duitse kunstenaar Volker Hildebrandt en de Vlaamse schrijver/journalist Jan Haerynck, hebben wij halsoverkop een laatste internationale ‘Grebbenlinie’ opgeworpen.
Als vandaag, aan het eind van deze werkdag, niet duidelijk is dat het Rob Scholte Museum van het College van Burgemeester en Wethouders van Den Helder de zekerheid en de ruimte krijgt om onafhankelijk voort te bestaan op de huidige locatie (en dan vraagt het Rob Scholte Museum nog niet eens om subsidies of enige financiële steun!!!), dan moet Rob Scholte het Museum MET ONMIDDELIJKE INGANG SLUITEN.

Een bizarre clausule in het huurcontract met de Gemeente Den Helder blijkt nu namelijk te betekenen dat de hele collectie van het Museum en het hele levenswerk van de kunstenaar Rob Scholte toevalt aan (en dus eigendom wordt van!) de gemeente Den Helder als Rob Scholte het museum niet vóór 1 januari geheel ontruimd. Plus gigantische dwangsommen. Dan is Rob Scholte weg en wordt zijn levenswerk voortaan bestierd door een wethouder.

Vandaag aan het eind van de werkdag horen jullie meer.
Ofwel het Rob Scholte Museum is gedwongen met onmiddellijke ingang te sluiten (en even voor de rest van Nederland en Europa, wie heeft er nog méér leegstaande gebouwen dan Den Helder? Eentje is genoeg.)
Ofwel het Rob Scholte Museum blijft in Den Helder.

In allebei de gevallen komt héél cultureel Nederland, en een hele hoop Europa, in actie. We komen allemaal naar Den Helder om het Rob Scholte Museum te bezoeken.
Ofwel we zijn allemaal ziedend op Den Helder. Een (inter)nationale culturele boycot!
College van B&W, kiest u vandaag maar.

De geschiedenis staat bol van politieke machthebbers, waaronder héle grote, die zich oordelen aanmaten over kunstenaars en musea.
Ten positieve (het ‘Centre Pompidou’ in Parijs) word dat je graag vergeven.
Maar om je als politicus ten negatieve (ik bespaar je de ‘entartete’ voorbeelden) met kunst en kunstenaars en museumbeleid te bemoeien, is een zwaar taboe in onze samenleving. En terecht!
Politiek is macht. En kunst is weerloos. “Alles van waarde is weerloos”. Mooier dan Lucebert het zei is nauwelijks denkbaar.
De integriteit van kunst, de onaantastbaarheid van musea door politiek, en tegelijk hun beider weerloosheid, is een onvoorstelbaar groot goed in onze samenleving.
Dat MOETEN wij koesteren.