Theo Knippenberg – WAAR BEN IK? (3): In het bordeel

Hildegard stuurde me vorige week deze foto uit Cappadocia in Turkije, van rotsformaties veroorzaakt door vulkanische activiteiten.
“Waar doen ze je aan denken?” vroeg ik plagend.
“Penissen” zei ze, zonder te blozen.
En ik dacht ineens aan mijn eerste bordeelbezoek, daar vlakbij, een halve eeuw geleden. Met mijn oudere broer belandde ik, piepjong en vol verwachting, in een bordeel in Izmir in Turkije, voor ons toen nog Smyrna, waar de tapijten bij ons thuis vandaan kwamen.
Het was een kleine nederzetting net buiten Izmir, verscholen achter een rode peper plantage en een stenen muur. Ook rode pepers waren nog nieuw voor mij. Ik dacht dat ik in een sappige tomaat beet.
Buiten de muren, in de zeebries, was het een graad of veertig. Binnen nog veel heter. Ik zie de vrouwen nog leunen over de halve deurtjes van hun groezelige peeshuisjes, loom de vliegen verjagend. Gezette mannen liepen er keurend langs, met hun dikke behaarde handen de blote borsten betastend, buiken en billen knedend. Het was weerzinwekkend. Het leek mij de slechtste plek denkbaar om een erectie te krijgen.
Een paar jaar later, toen mijn broer als jonge diplomaat in Bangkok gestationeerd was, nam hij me mee naar de beroemde bordelen daar.
We gingen naar een gigantische veilinghal waar honderden langharige meisjes in rijen op houten banken zaten, met nummerborden om de hals. Als een man zijn keus had gemaakt liet hij dat aan de veilingmeester weten en dan verscheen haar nummer op een groot lichtbord.
We bezochten gore seks clubs waar je neusgaten zich vulden met een hardnekkige geur die opsteeg uit al die fleurige zijden jurkjes, een mix van goedkoop parfum, sigarettenrook, sperma, en zweet.
In een luxe hotel dronken we een cocktail met zicht op een reusachtig aquarium vol mooie zwemmende meisjes, alleen gekleed in rugnummers.
Ik wou het niet. Ik kon het niet. Voor een geëmancipeerde jongeman in de zestiger jaren was het zonneklaar. Ik zou dit nooit!
Later die nacht in zijn vaste kroeg stelde mijn broer mij voor aan twee Thaise meisjes, type aquarium. Ze hadden dringend een werkvisum nodig voor Nederland. En ze wisten dat mijn broer dat voor ze kon regelen.
Het was een ontspannen ontmoeting, er werd veel gelachen en verteld. Ze hadden allebei een aantrekkelijk lichaam en een stralende glimlach en het meisje waar ik blijkbaar het meeste oog voor had bekende na een tijdje dat ze heel graag met mij naar bed wilde, dat zou ze heel fijn vinden en dus deden we dat, in een hotel om de hoek dat zij toevallig kende, met spiegels boven het bed.
Het was een wel heel doorzichtige leugen, maar toch blijkbaar goed genoeg voor mij.