Theo Knippenberg – Leugens (53): Return to sender

Ik vraag me af wat onze moeders wisten van het vreemdgaan van onze vaders.
Mijn moeder, sinds mijn vader zo vaak en zo schaamteloos vreemdging, moet toch iets van een vermoeden gehad hebben. Wellicht, sinds zijzelf alle seks met mijn vader afwees, heeft ze er juist bewust voor gekozen hem zijn zaad elders te laten lozen.
Wolff´s moeder, Eva, betrapte haar man regelmatig. Ze vond briefjes in zijn jaszakken, zelfs een keer een gebruikt condoom, in een verfrommelde zakdoek. Maar dat wees alleen op een overspelige relatie waaruit hij altijd weer naar huis kwam.
Haar mans liefde voor Liv was van een heel andere orde.
Heinz Günther lijkt zijn hele leven van Liv gedroomd te hebben. Hij had haar leren kennen tijdens de oorlog, in Noorwegen waar hij toen gestationeerd was. Ik denk niet dat ze ooit seks hebben gehad, en in de chaos na de oorlog was voortzetting van zo´n romance uitgesloten. Maar overduidelijk was Liv de liefde van zijn leven.
Eva wist dat en kon er blijkbaar mee leven. Toch moet het een enorme dreun zijn geweest toen ze, na tientallen jaren huwelijk, thuiskwam en al die liefdesbrieven aan Liv op het bureau van haar man uitgestald vond.
In totale verwarring vluchtte ze het huis uit, naar een klein eiland in de Waddenzee, hun vaste vakantiestekje, waar de bezorgde gezinsleden haar na enkele dagen aantroffen.
Hun huwelijk overleefde deze klap, vooral omdat Heinz Günther bezwoer dat hij slechts één keer een brief daadwerkelijk naar Liv verstuurd had. En die kwam ongeopend terug, retour afzender.
Eva overleefde ook haar man. Ze stierf jaren na hem, in de aanwezigheid van Wolff en Annelie.
Die kregen een week later een brief van Ingrid, de Noorse vriendin des huizes, Ze had een overlijdensbericht gezien in de krant. Liv was ook gestorven. Op exact dezelfde dag als Eva.

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Leugens