Theo Knippenberg – Leugens (33): Papa Was a Rollin’ Stone

Mijn opa was een ´emancipator´ van het katholieke zuiden van Nederland, een achtergebleven deel van een toen verder protestants land.
Opa schreef afgrijselijke katholieke poëzie, vergelijkbaar met de Haiku´s die Wolffs vader knutselde, maar opa maakte ook goed-katholieke schoolboeken. Zijn boek over de Griekse en Romeinse mythologie, ´Van Goden en Helden´, was bijna vijftig jaar lang het standaard boek op de Nederlandse gymnasia. Volgens dat boek, en in flagrante tegenstelling tot wat iedereen altijd had aangenomen, leefden de meeste Griekse en Romeinse Goden behoorlijk kuis en waren ze van redelijk onbesproken gedrag. Opa´s kinderen, waaronder mijn vader, waren dat dus ook.
Mijn vader ging naar de universiteit op z´n 17e toen hij, naar eigen zeggen, nog bloosde bij het woord ´tepels´. En hij koos voor medicijnen omdat hem dit de snelste vorm van seksuele voorlichting leek.
Papa was een snelle leerling.
Je weet nooit wat er eerder was, de kip of het ei, mijn moeders weigering nog seks met hem te hebben of zijn schaamteloze overspeligheid. Zelf houd ik het op een lul die z´n lul achterna liep, en daarmee al begon door de verkeerde zus te trouwen.
Oh ja, PS: Wat de titel van dit stukje betreft: Een zwerfkei is een steen die nooit ergens lang genoeg kan blijven stilliggen om er mos op te laten groeien. En dat is erfelijk.

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Leugens