Theo Knippenberg – Leugens (26): Animal crackers

Mijn vriend Wolff werd dronken, samen met een dierenarts die hij in het café ontmoette. Die vertrouwde Wolff toe dat hij een Porsche had en vijf kinderen. Hij had, legde hij Wolff uit, een dochter bij zijn eigen vrouw, een zoon en een dochter bij een vrouw die getrouwd was met een vriend des huizes waarvan ze intussen is gescheiden maar wel is ze nog steeds de minnares van de dierenarts, en een zoon en een dochter bij een getrouwde vrouw die hij nog steeds veel ziet.
Alle drie de vrouwen kennen elkaar, net zoals alle vijf kinderen elkaar kennen.
Zijn vrouw ´weet van niets´. Geen van de twee minnaressen weet dat de ander ook zijn minnares is. Allebei weten ze niet dat hij ook de vader is van de twee kinderen van de andere vrouw.
Geen van zijn drie dochters weet dat ze zusjes zijn.
Hij vertelde Wolff dat hij alleen aan zijn twee zoons, nu tieners, verteld heeft dat ze broers zijn, maar dat ze dit aan niemand anders mogen vertellen.
Wolff raakte zo in de war dat de dierenarts een familie plattegrond moest maken op een bierviltje.
Toen vroeg Wolff hoe hij het zou vinden als hij er achter kwam dat zijn vrouw hem bedroog.
“Ik bedoel er niks mee”, zei Wolff, “Gewoon nieuwsgierigheid”.
“Nee, goeie vraag”, zei de dierenarts, “maar dat zou ze gewoon nooit doen. Zij zal mij nooit bedriegen. Zo is ze niet”.
Toen biechtte hij op waarom hij dronken aan het worden was. Hij voelde zich diep gegriefd. Hij was verliefd geraakt op zijn nieuwe jonge assistente en had eerder die dag geprobeerd haar te versieren maar ze had hem resoluut afgewezen en een vieze ouwe man genoemd.

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Leugens