Theo Knippenberg – Leugens (24): Under the mistletoe

Mijn vriend Wolff werd kort na de oorlog geboren in Kiel, in een kelder, want op de begane grond stond geen muur meer overeind na de honderdduizenden geallieerde bommen op deze marinestad.
Allebei zijn ouders dienden in de oorlog bij de beruchte Duitse Onderzeeboot Dienst. Zijn vader, Heinz Günther, was geplaatst op een U-Boot basis in Noorwegen, waar hij bevriend raakte met twee vrouwen, allebei dochters van Noorse vaders met Duitse moeders,
De eerste was Ingrid, toen een jaar of zeven, die hem brutaal aansprak op straat en haar hele leven een vriendin van de familie zou blijven. Ik heb haar een paar keer gesproken.
Het tweede meisje, Liv, was toen net negentien en werd de liefde van zijn leven.
Eind 1944 werd Heinz Günther teruggeroepen naar Kiel. Daar werd hij, ondanks zijn lage officiersrang, uitgenodigd voor het kerstfeestje van de roemruchte Admiraal Karl Dönitz (die enkele maanden later nog even de opvolger zou worden van Hitler na diens zelfmoord).
De uitnodiging was bedoeld om het aantal officieren gelijk te trekken aan het aantal uitgenodigde dames. Er was, heel begrijpelijk, in die dagen een overweldigend overschot aan mooie alleenstaande jonge vrouwen. Maar op de valreep bleek er toch iets te haperen aan de Duitse ´Gründlichkeit´, of wellicht was er één officier minder gesneuveld dan voorzien, want nu bleek er één vrouw te weinig te zijn. Dus werd er haastig een jongedame van de administratie opgetrommeld. Deze Eva en Heinz Günther ontmoetten elkaar onder de Maretak.
´Door de laatste champagne van het Derde Rijk en één minuscule spermatozoïde levenslang tot elkaar veroordeeld´, omschreef Wolff hen.
Toen de oorlog voorbij was, moest Heinz Günther ook afscheid nemen van zijn droom van een academische loopbaan en een leven met Liv. Dat Liv bijna afscheid wilde nemen van haar hele leven, voor eeuwig gebrandmerkt als ´moffenmeid´, heeft hij nooit geweten.
Net als miljoenen andere berooide Duitsers stond Heinz Günther samen met zijn zwangere Eva voor de taak om het land weer op te bouwen. Hun eerste bijdrage was Wolff.

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Leugens