Theo Knippenberg – Leugens (17): Knock, knock

Wolff was al vijftien toen hij zijn vader met een andere vrouw betrapte in een Wienerwald restaurant, dat toen nog van die alkoven had die je met een gordijntje kon afsluiten. Hij kende de vrouw niet. Misschien een collega op het ministerie.
“Ze waren zo verdiept in hun geflikflooi”, zei Wolff, “dat ze mij niet zagen binnenkomen”.
Hij klopte op de tafel (drie keer) en wandelde weer naar buiten, terwijl hij hen nog een fijne voortzetting toewenste.
Wolff heeft zijn moeder nooit iets verteld. Het leverde hem geen snoep op, maar het zorgde er wel voor dat zijn vader hem niet meer sloeg. Vanaf die dag nooit meer.

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Leugens