Silence Out Loud (33): Mail van Rob Scholte aan Joost Zwagerman 9 juni 2014 om 00.27

Hoi Joost.

Merkwaardige redeneertrant houd je erop na.

Misschien ben je vergeten, dat ik 14 jaar mijn mond hield.

Ik schreef, dat dit schilderij onder andere een keurige weergave van onze relatie is, gezien vanuit mijn positie tot recentelijk.
Onder andere, schreef ik heel nadrukkelijk.
Zoals je misschien in je omgang met kunst gemerkt hebt, hebben beelden vaak meer betekenissen op meerdere levels.
Onze relatie is niet het onderwerp van dit schilderij, dat mag je willen, maar kan wel uitstekend ter illustratie daarvan dienen.
Aan dit werk is niets privaat.

Als je dit werk niet op je tentoonstelling wilt hebben, dan zal je het moeten weigeren en mij mijn deelname moeten opzeggen, want ik trek het zelf beslist niet terug.
Wel dringt zich langzamerhand het idee aan me op, dat je gezien je pas vorige week na publicatie van mijn interview in HP/De Tijd veranderende oordeel, kijkt met je oren, zoals dat heet.

Ik denk namelijk, dat er geen passender kunstwerk in je tentoonstelling kan hangen, dat beter past bij je titel en concept, dan mijn On speaking terms.

Silence out loud toch!

Misschien heb je er een beetje moeite mee om ons gesprek gaande te houden (niet langer On dezelfde speaking terms als vroeger) nu ik me in andere positie bevindt, dan 14 jaar geleden.

LOL!

Beste groet.

R