Ralph Schippers – Roxy in de as, leve de Roxy

Ik zette de tv aan en zag een lijk dat in een open kist door Amsterdam werd gevaren. Bootjes met uitbundig uitgedoste figuren voeren er achteraan….

Amsterdam – Zijn bijdrage aan de eeuwigheid was dat hij de Roxy had ingericht. De Roxy. Aha. Het was me nooit opgevallen dat achter het uiterlijk van die tent een ontwerp school. Een dansvloer, een podium en een benauwd boven verdiepinkje. Goed, er waren hier en daar wat tierelantijnen aangebracht, maar ik dacht altijd dat die bij elkaar waren gegraaid onder het motto: ‘zelfs kitsch is interessant als het in de Roxy staat.
Het hoogtepunt van het vaarwel aan de grote kunstenaar bleek ’s avonds te hebben plaatsgegrepen. Het hele gezelschap was naar de Roxy getrokken en slaagde er vervolgens in het gebouw in de hens te laten vliegen. Dag Roxy.
Al snel kwam de onvermijdelijke Joost Zwagerman op tv uitleggen dat deze plek de enige in Amsterdam was geweest waar vertegenwoordigers van de verschillende kunstdisciplines elkaar ontmoetten. Ook herinnerde hij er aan, dat de Roxy een belangrijke inspiratiebron was geweest voor zijn roman Gimmick! Had hij vanwege dat boek destijds geen ruzie gekregen met Rob Scholte? Hield de brand soms verband met de dood van Diana? Alles leek nu op zijn plaats te vallen.
Ondertussen rolden er historische beelden over het scherm, van het Roxy podium waarop vrouwen elkaar beften en een naakte zanger zijn lul had opgebonden. En ik maar denken dat de enige bijdrage die de Roxy aan de cultuur had geleverd, het als eerste club in Nederland draaien van house-plaatjes was geweest.

De Volkskrant, 26 juni 1999, 00:00

http://www.volkskrant.nl/archief/roxy-in-de-as-leve-de-roxy~a546445/