Mona Keijzer – Ik kan het Niet Meer aan Horen

Ik kan het Niet Meer aan Horen

Ik kan het niet meer aan horen. De analyses en bij behorende sussende woorden over de verkiezing uitslag: het had allemaal voor komen kunnen worden wanneer mensen hadden in gezien dat verlicht, progressief en snel handelen het beste is omdat het in gezette beleid nou eenmaal noodzakelijk is.

Nee, het is niet zo, dat wanneer het beleid alle maal sneller was uitgevoerd, dat mensen dan wel tevreden zouden zijn geweest. Het stik stof beleid is niet een onontkoombare van God gegeven wet, maar een juridisch en technisch construct, waar in ook andere keuzes mogelijk zijn. Veel van de mensen. die BBB gestemd hebben, zijn het simpel weg oneens met de in Brussel en Den Haag gemaakte keuzes. Omdat ze andere prioriteiten hebben, omdat ze hun gemeenschap belangrijker vinden, dan de in hun omgeving aan gewezen plantjes. die nu niet tot wasdom komen, omdat ‘computer says no’, eenvoudig weg niet vol staat.

Nee, het is niet zo. dat wanneer de asiel opvang na 2015 – 2016 op sterkte was gehouden, mensen dan wel tevreden zouden zijn geweest. De zorg en het onderwijs kunnen zo veel nieuwe mensen elk jaar weer niet aan. De benodigde woningen zijn er ook niet. Waar dat door ontstaan is en of het de komende jaren wel gaat lukken, is nu niet relevant. Onder de ongeveer 35.000 geregistreerde dak en thuis lozen vallen niet de koppels. die uit elkaar willen. maar niet verder met hun leven kunnen, omdat er geen andere woning is. Dit getal vertelt niet over de jongeren, die inmiddels richting de 30 gaan en nog steeds bij hun ouders wonen. Vertelt niet over jongeren, die zich per week van de ene naar de andere logeer plek verplaatsen. Vertelt niet over de gescheiden vaders, die soms al jaren in een vakantie huisje wonen. Wat is de oplossing van Den Haag? Een dwang wet, die de voor rang van status houders verder aan scherpt met bij behorende fluwelen tekst over het principe van op vang van buitenlandse ontheemden zonder de ethische verantwoording voor en weging van de gevolgen van die keuze voor de bestaande bevolking. Want dat is populistisch of racistisch.

Nee, de Nederlanders zitten niet te wachten op een overheid, die ons het volgende Europese project (e ID of CBDC) in rommelt zonder kei harde waar borgen. die de persoonlijke levens sfeer, ook wel privacy genoemd, betreffen en die het de overheid onmogelijk maakt om ons uit gaven patroon te sturen. Helaas, de belofte, dat dat echt niet zal gebeuren, wordt niet meer geloofd.

Nederland is inmiddels een dicht geregeld land geworden. waar de overheid de maakbaarheid beloften niet meer na kan komen. Onder een groot geloof in modellen, systemen en de bij behorende ICT is de overheid een vergaande recht vaardigheid verdeling machine geworden, die is vast gelopen. De herstel operatie Groningen en het Toeslagen schandaal zijn de schand vlekken daar van.

Den Haag pompt elk jaar meer geld in de zorg, het onderwijs en de politie. Terwijl elke leer kracht, zorg verlener of politie agent vele uren in de week kwijt is aan paarse krokodillen en papieren tijgers. Wie daar beter van worden, zijn als eerste de kwaliteit managers en bij behorende software bouwers.

Als klap op de vuur pijl krijgen de echte mensen, de hard werkende mannen of vrouwen, die hun belastingen gewoon betalen, kinderen op voeden, ouders verzorgen en vrijwilligers werk doen, te horen, dat ze niet woke genoeg, niet groen genoeg, onverantwoordelijk, volks of populistisch zijn. Steeds meer maken zich zorgen, of ze hun rekeningen nog kunnen betalen.

Ik hoop en bid, dat bestuurders, politici en hun adviseurs niet vluchten in ontkenningen, beter uit leggen, meer geld en bij horende nieuwe ICT projecten. Niet omdat ik denk, dat het erg is, dat de BBB bij de volgende verkiezingen dan nog groter wordt. Dat is  nou democratie en waar om zouden zij het niet kunnen? Maar om dat ik mij zorgen maak over hoe wij tegen over elkaar zijn komen te staan. Ik hou namelijk van mijn land, waar mensen in vrijheid vreedzaam en met een zeker respect voor elkaars uit één lopende overtuigingen en levens wijze naast elkaar kunnen leven en proberen daar het redelijke midden in te vinden. Ik wil dat land terug.

monakeijzer.nl, 18 maart 2023

https://www.monakeijzer.nl/2023/03/18/ik-kan-het-niet-meer-aanhoren/

Meer informatie
https://robscholtemuseum.nl/?s=Mona+Keijzer
https://robscholtemuseum.nl/?s=e+ID
https://robscholtemuseum.nl/?s=CBDC
https://robscholtemuseum.nl/?s=ICT
https://robscholtemuseum.nl/?s=BBB

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


CAPTCHA ImageChange Image