Micha Kat – Lees mee met vluchteling Micha Kat (97): Henry Kamm | Cambodia, Report from a Stricken Land

Met Annemarie ging ik in 1999 in een bootje van een Cambodjaanse visser het Tonle Sap meer op. Ons doel was het fotograferen en eventueel interviewen van gemeenschappen van vissers, die op dat meer woonden op boten. Zij werden in hun voortbestaan bedreigd, omdat het meer langzaam maar zeker op droogte. Op de terugweg zagen we een toren van hout oprijzen uit het meer met bovenin een man met een mitrailleur. Het was duidelijk een Rode Khmer strijder. Hij sommeerde ons naar zijn uitkijkpost en de stuurman, schipper, zette koers naar de toren. Daar aangekomen ontstond een woordenwisseling tussen de twee Cambodjanen, waarna de boot met een touw aan de toren werd vastgemaakt. What was going on? Via gebarentaal en wat Franse woorden bleek al snel wat er aan de hand was: we waren gegijzeld met op ons gericht een AK47. 1000 dollar eiste de soldaat. Samen wisten Annemarie en ik een dollartje of 100 te produceren. Een stand off. Uren dobberden we in die boot aan de paal met boven ons de soldaat met zijn wapen. Uiteindelijk accepteerde hij de 100 en we tuften in ons bootje terug naar de haven van waaruit we vertrokken waren.

Ik ben in de jaren daarna veel vaker in Cambodja geweest, makkelijk te bereiken van Laos. Ik kende uitstekend de weg in Phnom Penh. Tien jaar na onze gijzeling door de Rode Khmer interviewde ik daar in de fraaie Foreign Press Club de bekende advocaat Victor Koppe, die optrad voor een voormalig leider van deze club, die terecht stond voor het Cambodja Tribunaal van de VN. Het stuk is hier nog te lezen: http://www.advocatie.nl/recht-halen-cambodja. Een merkwaardige figuur, die Koppe, die ooit ook de advocaat was van Baybasin. De Press Club was in 1999 ook al mijn vast pleisterplaats in de stad. Toen was Phnom Penh nog woest en avontuurlijk, een verzamelplaats van allerhande buitenlandse desperado’s, pedo’s, reporters en andere avontuurzoekers. ‘Gewone‘ toeristen durfden er niet te komen. Een van de grote ‘trekpleisters‘ toen was de ‘shooting range,’ waar je tegen betaling kon schieten met allerlei wapens. Daar schoot ik met een AK47 en zelfs met een anti aircraft raket vanuit een stelling met een eigen kruk. Ik voel de grond nog trillen. Als ik kwaad had gewild had ik zo een vliegtuig kunnen neerhalen, dat juist was opgestegen van het nabijgelegen vliegveld. Tien jaar later ben ik teruggegaan naar deze shooting range met Aline, de vriendin met wie ik in Laos woonde (deel 22 van deze serie: https://robscholtemuseum.nl/micha-kat-lees-mee-met-vluchteling-micha-kat-22-jef-geeraerts-de-ambassadeur/), maar er was niets meer aan. Het was commercieel geworden en de ‘magic‘ van 1999 was volledig vedwenen. In die Press Club ontmoetten we een Japanse fotograaf met wie we allerlei reportages maakten, onder meer voor NRC Handelsblad, zoals deze over de martelgevangenis van de Rode Khmer: https://www.nrc.nl/nieuws/1999/11/12/macabere-souveniers-7470188-a598971, waar tussen 1976 en 1979 rond de 20.000 mensen werden doodgemarteld. In een hoek van een van de martelkamers vonden we nog een stapel oorspronkelijke foto’s van de gevangenen. We namen er enkele mee en die belandden als illustratie bij ons verhaal in de NRC en als schilderij bij ons aan de muur in Rotterdam.

Weer tien jaar later, nu in Sihanoukville, het ‘pedo paradijs‘ aan de westkust. Ik ben daar nu op zoek naar het Arend de Ru huis, een instituut voor jonge meisjes, waar Joris Demmink in een bestuur zit mede namens zijn Foundation for Cambodia en de ‘Salesianen van Don Bosco‘, een van de smerigste pedo sektes binnen de Katholieke Kerk. In een tuktuk waggel ik naar het betreffende pand iets buiten de stad. Van deze ‘expeditie‘ staat nog steeds een video online, die onderaan dit stuk te bekijken is. Het bizarre hoogtepunt is als de geestelijke, die daar de boel in de gaten houdt, een foto toont van Joris Demmink in een rapport. Deze Arend de Ru was een Zeeuwse elite pedo en goede vriend van Demmink. Elsevier journalist Gerlof L. schreef over De Ru in 2005 een in memoriam in Elsevier, waarin hij Demmink citeerde – de enige journalist ooit, die Demmink sprekend in een artikel heeft opgevoerd, nog wel in een in memoriam van een andere elite pedofiel! L. deed ook aangifte tegen mij en was volgens de ‘supergetuige‘ aanwezig bij de moord op Marianne Vaatstra. Voor meer achtergronden over dit aspect van de Demmink affaire, zie deze link: https://www.klokkenluideronline.is/demmink-roosevelt-en-cambodja-2/. Voor mij leidt het geen enkele twijfel, dat deze L. diep in de satanische pedo netwerken zit.

Weer tien jaar terug. Met Annemarie op expeditie naar Ratanakiri, het meest oostelijke deel van Cambodja, waar op dat moment nog vrijwel geen enkele westerling is geweest, al was het alleen maar om de tienduizenden op scherp staande bommen, die daar liggen te wachten om tot ontploffing te komen du moment, dat ze worden aangeraakt door een argeloze complotdenker – o nee, foutje, dat begrip bestond in 1999 nog niet. We reisden per jeep en het werd een onvergetelijke survival tocht over wegen, die zo slecht waren, dat de jeep af en toe vrijwel verticaal op de weg stond. We moesten ook enkele checkpoints overmeesteren van Rode Khmers, maar daar waren we op voorbereid: we hadden sloffen Marlboro gekocht en als we zo’n checkpoint naderden, gooiden we die sloffen naar de soldaten. Er was ons in Phnom Penh verteld, dat dit de enige manier was om doorgang te krijgen en inderdaad, het lukte! Uitgeput en onder de drek bereikten we Ban Lung, de ‘hoofdstad‘ van de provincie. Daar vierden we oud en nieuw van 1998 op 1999. Gek idee, dat ik op dat moment nog nooit van Joris Demmink had gehoord. Er was daar alleen nog een Amerikaans stel, dat een fles whiskey had. Zo luidden we het nieuwe jaar in. We konden een vliegtuig pakken, zo’n aftandse four seater, terug naar Phnom Penh.

Ik kijk even op Google Nieuws wat er nu te vinden is over Cambodja. Prominent bovenaan staan items van Radio 1 over de ‘overvolle gevangenissen van Cambodja‘. Dat triggert een herinnering aan iets, dat ik vrijwel volledig was vergeten. Ik heb ooit een Nederlander bezocht in een gevangenis in Phnom Penh, die werd verdacht van gedoe met kleine Cambodjiaantjes. Hij sliep ergens op de grond: ik herinner me, dat de omstandigheden inderdaad gruwelijk waren, maar toch weer minder gruwelijk dan ik me had voorgesteld. Ik kan zo niet meer achterhalen in welk jaar, dat is geweest. Wel weet ik nog, dat er in de kranten over zijn zaak werd gepubliceerd. Ik deed toen onderzoek naar het bestrijden van kindermisbruik in dat land en bezocht ook NGO’s, die zich daarmee bezig hielden zoals APLE. In het kantoor van die club was een groot bord van foto’s van buitenlandse mannen met kleine Cambodjaanse jongetjes. Op deze manier werd bewijs verzameld tegen deze mannen in de opmaat naar een mogelijke arrestatie; de foto’s werden gemaakt door undercover vrijwilligers. Ik kan me niet meer herinneren, of Demmink en Wabeke hier ook bij waren. Een bizar contrast: deze ‘gewone’ Nederlander rotte weg in een smerige Cambodjaanse gevangenis, terwijl Joris Demmink met zijn ‘Salesianen van Don Bosco‘ en ‘Foundation for Cambodja‘ met koninklijke onderscheidingen op zijn revers staat te borrelen met de absolute ‘elite‘ van Nederland. En nog meer bizar: omdat ik dit alles onderzoek en onthul vanuit mijn hoedanigheid als journalist wordt IK door allerlei dubieuze elementen een pedofiel genoemd!

JDTV – JDTV Afl.82 – Het Arend du Ru huis

Gepubliceerd op 18 dec. 2010

Het Arend de Ru huis is is een internaat en school voor tienermeisjes gevestigd in Cambodja. Dit huis wordt gerund door de Foundation voor Cambodja met in het bestuur… Joris Demmink. Micha Kat reisde naar Sihanoukville in Cambodja en ging op onderzoek uit. Van pater Johan Visser ontving Micha en gaf deze uitleg over de activiteiten en doelstellingen van het Arend de Ru huis.

Meer op:
http://jdtvnieuwsbullet.blogspot.nl/

Meer zien? Abonneer jezelf op ons nieuwe YouTube kanaal
https://www.youtube.com/user/JDTVHQ

Volg ons op Twitter
https://twitter.com/JDTVproducties

Bezoek het blog
https://www.jdtv.nl

Wil je JDTV helpen om onafhankelijke media te blijven maken?
Doneer: NL29RABO0108201481

Reacties:
https://youtu.be/juGWRBVSX10

Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Micha+Kat
https://mijnlevenin100boeken.com/
https://robscholtemuseum.nl/?s=Cambodja
https://robscholtemuseum.nl/?s=Cambodia

1 Comment

  1. Na het verbreken van de relatie met zowel Annemarie als Aline bleef Micha nog jarenlang in zijn eentje Laos, Cambodja en Thailand bezoeken. Soms zat hij er maandenlang, ogenschijnlijk zonder reden.

    Wel is bekend dat Micha geobsedeerd is door kindermisbruik en dat hij jarenlang kinderporno op zijn website had staan.

    Micha heeft nooit expliciet ontkend dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan het misbruiken van kinderen toen hij in zijn eentje in Zuidoost-Azië zat. Het is ook onbekend waarom Micha precies dat Arend de Ru-huis, gelegen in een regio die bekend staat om kindersekstoerisme, bezocht.

    https://chrisklomp.nl/de-kinderporno-van-micha-kat/

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


CAPTCHA ImageChange Image