Mark Bode – Interview met Annelien Kers: Ongekend en Kers Gallery
Beards & Suits is in de Kers Gallery aan de Lindengracht in Amsterdam en spreekt met Annelien Kers, oprichter en eigenaar van Ongekend/Young Masters at Auction en Kers Gallery.
Over Ongekend en Kers Gallery
Ongekend – Young Masters at Auction is een veiling met werken van opkomende kunstenaars, die werken veilen voor redelijke prijzen. Ongekend is opgericht in 2009 en was destijds de eerste, die met een dergelijk concept de markt op kwam.
Kers Gallery is opgericht in 2010. Aanvankelijk als pop up gallery en inmiddels gevestigd aan de Lindengracht in Amsterdam. Zij vertegenwoordigt kunstenaars als David Bade, Anouk Griffioen en Hendriekje van Houweninge, is aanwezig op diverse (internationale) beurzen en heeft in het afgelopen jaar een flinke groei doorgemaakt in een doorgaans moeilijke markt.
Beards & Suits is benieuwd hoe ze is gestart en hoe ze de groei heeft weten te bereiken het afgelopen jaar.
Hoe ben je gestart?
In 2009 ben ik gestart met Ongekend – Young Masters at Auction en een jaar later een pop up gallery gestart op de Van Baerlestaat en de Van Hoitemastraat in Den Haag (“daar shopt de Koningin”). Ik gebruikte de pop up galleries om te kijken, waar de smaak overeenkwam met hetgeen ik bracht. In Den Haag merkte ik, dat de smaak van de mensen nogal traditioneel was. Ik verkocht daar veel aan expats en daar heb ik toen verder op ingespeeld door kunst te brengen, die mee kon in de koffer. Dit was een project met Hendriekje van Houweningen, genaamd Art To Go. Zowel in dit project als in de stad Den Haag, leek verder geen toekomst te zitten. Tegelijkertijd ben ik nog twee jaar Hoofd Educatie geweest. Ondertussen werd Ongekend goed opgepikt en de kunstenaars, die ik daar bracht, werden steeds meer gevraagd door galeries. Dat was voor mij een bevestiging, dat het met mijn inzicht en smaak goed zat en ook het moment voor mij om zelf een galerie te beginnen, omdat ik er anders te weinig aan over hield. Van alleen de veiling kon ik niet leven.
Waarom ben je Ongekend gestart?
Tijdens de opleiding kwam ik erachter, dat er maar heel weinig kunstenaars door konden breken. Bij het bezoeken van eindexamenexposities zag ik, dat het werk en de markt ver uit elkaar lagen. Als kunstenaar zat ik zelf ook een beetje in de knoop. Ik bedacht toen: wat als ik het publiek laat beslissen? Een veiling leek mij daar een goede mogelijkheid voor (ik bracht daar overigens niet mijn eigen kunst).
Hoe kreeg je daar publiek?
Heel veel via Facebook. En omdat het destijds een uniek concept was (betaalbare kunst van jong talent) kreeg ik ook meteen een groot artikel in Trouw en in iedere krant (waaronder ook FD) een vermelding. Daardoor was het meteen bomvol met een heel divers publiek, waaronder ook verzamelaars, die normaal gesproken niet meteen komen.
Nu zie je dit concept veel meer, waaronder Unseen en Unfair, die beiden erg goed naar mijn concept hebben gekeken.
Kranten zijn lastig; die hebben hun standaard adresjes en staan niet zo open voor nieuwe initiatieven. Blogs zijn geen probleem, die komen er wel op af. Maar als je kranten weet te bereiken, dan kan dat veel doen. Met Ongekend had ik 8 pagina’s in Volkskrant Magazine en dan zie je, dat het opeens gaat lopen.
Kon je er toen meteen al van leven en hoe is dat nu?
In het begin kon ik zowel van Ongekend als de galerie niet leven. Enerzijds had ik te maken met hoge kosten en anderzijds de lage prijzen van beginnend kunstenaars. Ik werkte daarnaast ook nog in het museum en als curator bij de fotografie biennale Grid. Ik ben toen in de galerie gaan wonen om de zo de kosten te drukken. Ik heb zelfs nog in een broodjeszaak gewerkt. Ondertussen heb ik ook nog de Master Kunstgeschiedenis gedaan. Ik word gastdocent op de HKU, waar ik eindexamens ga beoordelen. Ik zou er sowieso wel bij willen blijven werken, bijv. 1 of 2 dagen per week, om me te verdiepen, met andere aspecten bezig te houden en verder te ontwikkelen. Maar ook om niet steeds 100% afhankelijk te zijn van de omzet in de galerie. Hier moet ik min. € 10.000 per maand omzetten. Maar ik wil ook kunnen experimenteren, zoals met de muurschildering in de huidige tentoonstelling. Ik wil ook wel echt tentoonstellingen maken. Ik vind n.l., dat galerie tentoonstellingen over het algemeen wel wat spannender mogen. In de galerie doe ik ook vaak tentoonstellingen met leerling-meester. Een oudere kunstenaar naast een jonge, zodat er interessante samenwerkingen kunnen ontstaan.
Pas het laatste jaar kan ik er van leven. Sinds april vorig jaar verkoop ik enorm veel werk.
Hoe is de omslag gekomen?
Ik denk dat een vaste plek daar een belangrijke rol in heeft gespeeld. Mensen kijken ook eerst: ‘houdt ze het vol’? Ik heb veel op beurzen gestaan en ben daardoor veel in aanraking gekomen met bedrijfscollecties. Zelf ben ik ook gestructureerder gaan werken. Ik ben van nature een chaoot en dat heb ik mezelf afgeleerd, wat ook ten goede komt aan het bedrijf. Door de hogere omzet moet je ook alles preciezer bijhouden.
Verder zorg ik al sinds het begin, dat ik overal zichtbaar ben. Ik doe veel lezingen – bijv. voor Young Collectors. En iedere drie weken heb ik een nieuwe tentoonstelling. Ook heb ik nog een dependance op de Zuidas.
En vooral niet opgeven, doorzetten. Ik heb de eerste maanden alleen cup a soup gegeten. Je moet er meer dan 100% voor gaan. Tijd is ook geen issue, het moet gewoon. Ik heb bijvoorbeeld een fout gemaakt door van het eerste verdiende geld naar een side beurs van Art Basel Miami te gaan. Die beurs trok te weinig bezoekers en dat heeft me toen erg veel geld gekost. Toen ik terug kwam in Nederland, moest ik eigenlijk weer opnieuw beginnen en ben er gewoon weer keihard tegenaan gegaan. Vervolgens nog een paar shows achter elkaar, die niet goed liepen. Mensen om me heen zeiden: ‘ga maar een baan zoeken of zo,’ maar dat wilde ik niet. Daarna begon de verkoop al wel redelijk te lopen, maar ik had nog wel veel kosten. Tegelijkertijd kreeg ik wel steeds meer trouwe kopers.
De echte omslag kwam toen ik vervolgens een show had met Rob Scholte en Jan Schoonhoven Jr.. Ik had toen ook een groot artikel in de Telegraaf. Ik verkocht de tentoonstelling van Jan Schoonhoven helemaal leeg en dat geeft je enorm veel zekerheid en vertrouwen. Dat straal je dan, denk ik, ook uit. Dat is toch anders, dan dat je hier in de stress zit en per se moet verkopen.
Op een gegeven moment ging het gerucht, dat het heel goed met me gaat. Sindsdien komen er ook nog betere kunstenaars op me af. En die willen dan ook heel graag hier exposeren en gaan opeens gespannen hun portfolio laten zien. Doordat het nu beter loopt, heb ik ook wat meer zekerheid en kan ik beter vooruit plannen.
Ik heb inmiddels musea en bedrijfscollecties, die mijn werk volgen en regelmatig kopen.
En Bart Rutten (curator Stedelijk Museum) gaat mijn volgende tentoonstelling openen.
Waar haal je je drive vandaan en wat is je ambitie?
Dit is heel erg mijn passie en is heel erg wat ik leuk vind. Dus dan maakt het me ook niet uit om af en toe de niet leuke dingen te doen.
Het liefst ga ik meer internationale beurzen doen. Ik wil ook graag naar Frieze Art Fair. Ik ook nog wel iets meer geld hebben, zodat ik meer kunstenaars uit het buitenland hier naartoe kan halen.
Mijn ambitie is om de nieuwe Hauser & Wirth te worden. Dus dat je bij mij komt en dat je de nieuwe dingen ontdekt, die later worden opgepikt door grote collectioneurs. Ik vind het ook belangrijk om kunstenaars te ontwikkelen en dat je heel goed hun ontwikkeling kunt volgen. Het helpt, dat ik zelf de opleiding heb gedaan en weet van alle technieken en dat je daardoor zowel kunstenaars als klanten goed advies kunt geven. Je weet wat het proces is en je kunt je dan aan beide zijden goed inleven.
Eigenlijk is de galerie mijn grote kunstwerk.
Wat vind je het lastig aan het ondernemen?
De onzekerheid. Je kan zomaar opeens drie shows niet verkopen en dan heb je een probleem. En de druk van de hoge huur. Het is ook wel weer het spannende aan ondernemen en dat je daardoor altijd je best moet blijven doen. Dat is eigenlijk mijn grote baas.
En de oneerlijkheid van subsidies. Ik heb geen tijd om die verhalen te schrijven voor subsidieaanvragen en dan zie je anderen om je heen die tonnen binnenhalen.
Je moet ook blijven vernieuwen. Ik ga een nieuwe website beginnen. Studenten van de Hogeschool Rotterdam (CMD) zijn daar nu mee bezig. Ik sta open voor nieuwe ideeën. Veel luisteren en bekijken. Ik kijk ook naar andere bedrijven, die bijv. een community opbouwen en kijk hoe ik dat kan toepassen.
Verdienmodel
Ik denk ook na over andere verdienmodellen. Bijv. een webshop of een Kers pakket. Ik overweeg ook wel eens om naar een goedkoper pand te gaan. Maar pop up heb ik geprobeerd en dat werkt niet, want mensen willen een vaste plek waar je gewoon aanwezig bent.
Waarin ben je uniek?
Ik heb een vernieuwende blik en sta open voor nieuwe dingen. Heel veel mensen doen elkaar na en ik doe toch mijn eigen dingen op mijn eigen manier. Maar wat dat dan precies is? De galerie is laagdrempelig. Ik trek iedereen naar binnen; ik vind, dat iedereen mijn kunst moet zien. Ik heb ook om de 3 weken een nieuwe tentoonstelling. Dat doet ook niemand. Verder breng ik veel performance, muziek, doe ik mee met een toneelstuk, waar we laatst mee op Centraal Station Amsterdam hebben gestaan. Mijn zichtbaarheid is wel echt onderscheidend.
Ik koppel ook gewoon kunstenaars en mensen aan elkaar en ben daar niet bang voor. Veel galeries houden dat bij zich. Ik vind ook, dat je de marge, die je vraagt, moet verdienen.
Werk je met een business plan?
Nee, niet echt. Ik zet wel steeds meer op papier. Ik heb dat in het begin niet gedaan, maar denk wel, dat het nuttig kan zijn. Ik weet wel wat ik per maand moet omzetten. Dus als ik, dat met de ene show niet haal, moet ik dat bij de volgende terugverdienen.
Wat zijn redenen om niet met een bepaalde kunstenaar te werken?
Als de kunstenaar het minder serieus neemt als ik. Of iemand, die zelf iets verkoopt, terwijl ik het in de tentoonstelling had. Ik werk alleen met mensen, die net zo bezeten zijn als ik en ik moet weten, dat diegene er altijd voor blijft gaan. Ze moeten verrassen en raken.
Wat zou je andere starters nog mee willen geven, heb je nog tips?
Volg je passie en ga er dan volledig voor. Ik moet ook gewoon, ik heb geen vangnet.
Je bent gewoon een bedrijf, je moet goede PR hebben en goed weten, wat je markt is en wie je concurrenten zijn. Vernieuwend zijn (en dat is heel moeilijk), open staan. Ingaan op kansen; kansen heb je maar één keer. Zorg dat je kruiwagens hebt, gebruik die en ga er zorgvuldig mee om. Veel is ook toeval. Ik was bijvoorbeeld op een concert als bezoeker en kwam daar een kunstcriticus tegen, die me weer in een heel nieuw netwerk introduceerde. Dat moet je signaleren en moet je op in gaan. Het betekent ook, dat je dus eigenlijk altijd aan het werk bent.
Beards & Suits, 2014