Marie-Christine Koestal – Interview met Rob Scholte in Kust Nu: Rob Scholte heeft prachtplannen voor zijn museum

‘Als dit stopt ga ik of richting buitenland of ik richt een politieke partij op om corruptie uit te roeien’

DEN HELDER – In het Rob Scholte Museum in Den Helder worden oude en nieuwe moderne kunsten getoond. Naast het werk van Rob Scholte zelf is hier werk van bekende nationale en internationale, vaak bevriende, kunstenaars te zien. Kunst uit de twintiger jaren van schilders als Jan Toorop en Han van Meegeren hangt hier naast tijdgenoten van Scholte uit de tachtiger jaren zoals van Peter Klashorst en Maarten van der Ploeg. Ook is er veel ruimte voor volkskunst. De grote zaal van het museum kent wisselende tentoonstellingen. Nu wordt hier volkskunst uit West en Oost, Intarsia versus Bamboo, tentoongesteld. De internationaal vermaarde Scholte heeft prachtplannen. Naast het tentoonstellen van kunst wil hij bezoekers toegang geven tot zijn atelier, zijn correspondentie en zijn uitgebreide collectie kunstboeken.

Rob Scholte is er helemaal klaar voor; de uitbreiding van zijn particuliere, ongesubsidieerde museum –nu circa 900 vierkante meter groot- in het voormalige postkantoor in hartje Den Helder. De voormalige atoomkelder en extra ruimte op de begane grond, samen goed voor ongeveer 2.200 vierkante meter, zijn opgeknapt. Een 40.000 tot 50.000 exemplaren grote collectie (kunst)boeken ligt ingepakt op pallets te wachten tot ze op de al aangeschafte boekenkasten kunnen worden geplaatst en hierdoor voor bezoekers in te kijken zijn. Diverse verzamelingen, onder andere de grootste collectie borduurwerken van ons land – in april 2016 door Scholte omgekeerd te zien in Museum de Fundatie in Zwolle- maar ook alle drukplaten van het Rijksmuseum, liggen nu nog opgestapeld in Scholtes atelier op de eerste verdieping. Een expositie rondom Vincent van Gogh (nog niet in Nederland vertoonde Japanse prenten die zijn vervaardigd van zijn werk) is inmiddels geannuleerd. Scholte wacht op groen licht van de gemeente Den Helder. Ondanks een officiële toezegging op 9 december 2014 om de forse uitbreiding te realiseren, is de toestemming nog niet verleend. Scholte wil er niet teveel op ingaan. ‘Het is heel moeilijk om enthousiast te blijven als je zoveel goede energie niet kwijt kan. Een jaar stilstaan is te lang. Je kunt niet op de juiste manier publiciteit maken. De onzekerheid brengt alleen maar schade. Mensen stappen minder snel in de auto of de trein om naar dit museum te komen omdat het niet zeker is of we kunnen doorgaan. Deze onduidelijkheid schept geen hoge bezoekersaantallen. Een museum is een baken in een moderne stad. Maar je moet wel zekerheid bieden aan je publiek.’

Stad opvrolijken
Eind 2006, begin 2007 nam Rob Scholte zijn intrek in het leegstaande postkantoor. Hij kwam er via de huidige burgemeester van Amsterdam, Eberhard van der Laan, die toen staatssecretaris onder minister Ella Vogelaar van Wonen, Wijken en Integratie was. Zij werd vooral bekend door het opknappen van probleemwijken, de zogenoemde Vogelaarwijken. ‘Voor haar was heel Den Helder een Vogelaarwijk’, zegt Rob Scholte. ‘Van der Laan dacht dat ik de stad kon opvrolijken. Zo ben ik hier gekomen.’ In eerste instantie op de eerste verdieping, waar zijn assistenten aan het werk gingen. ‘Ze maakten wat groter werk dat ook wat meer rotzooi achterliet. De ruimte was er heel geschikt voor.’ Eind 2012 besloot Scholte de benedenverdieping erbij te huren. In juni 2013 nam verliet hij zijn woonplaats Bergen en ging ook in het pand wonen.

Wat is jouw meerwaarde voor Den Helder?
‘Het is niet alleen eenrichtingsverkeer. Je mag je ook afvragen wat de meerwaarde van de stad voor mij is. Het gaat om uitwisseling van respect. Ik denk dat ik best iets voor de stad kan betekenen, mits het mij niet al te moeilijk wordt gemaakt. Dan houdt het op. Ik zag een museum als een verlengstuk van mijn eigen werk. Uiteindelijk is de voorgenomen uitbreiding geblokkeerd. Het verbindingstuk tussen het oude museum en het nieuwe deel wordt niet vrijgegeven. Ik sta nu op het punt dat ik me afvraag wat ik hier doe. Dat is jammer. Ik ben er met een heel positief gevoel ingegaan. Voor 9 december, één jaar na de overeenkomst tot uitbreiding, bepalen we of we openblijven of dat we het museum sluiten. We doeken het niet op, maar zijn dan alleen nog op afspraak en voor groepen open. Daar doe je niet alleen mij maar de hele stad mee tekort. De collecties en combinaties die wij tonen –wij maken geen onderscheid tussen hoge en lage kunst- zie je niet in een regulier museum. De Sint Petersburg hanging, waarbij vele kunstwerken naast en boven elkaar wandvullend zijn, ook niet. Een witte muur met slechts één werk vind ik heel armoedig. We hebben de Sint Petersburg hanging in de gangen. Wij houden ervan als er veel is te zien. Als dit museum stopt dan ga ik of richting buitenland, of ik richt een politieke partij op om corruptie uit te roeien. Dit is zo’n leugenachtige samenleving.’

Laten we ervan uitgaan dat het Rob Scholte Museum behouden blijft en uitbreidt. Wat kunnen we verwachten?
‘Ik wil een mix maken. Enerzijds van eigen werk, waarvan ik een heel mooie serie in permanente bruikleen kan krijgen. Maar ik wil ook werk van anderen laten zien, zowel in individuele tentoonstellingen als gezamenlijke exposities. Verder werk maken dat positief bijdraagt aan het museum. Ik wil bezoekers ook toegang geven tot het atelier zodat mensen kunnen zien hoe er wordt gewerkt, waar ze projecten kunnen volgen en laten zien dat er geen geheimen zijn. Verder wil ik een leeszaal inrichten waar publiek mijn boeken kan inzien. Mijn archief met correspondentie van vrienden en bekenden wordt openbaar. Daarnaast wil ik graag normaal kunnen werken, wonen en het museum leiden. Dali heeft zo de laatste twintig jaar van zijn leven op één plek gewerkt, in Figueres in Spanje. Daardoor is daar veel aanloop en traffic ontstaan.’

Treinarrangement
Rob Scholte beweegt zich al veertig jaar in de kunstwereld. In die tijd heeft hij veel krediet opgebouwd bij musea en kunstverzamelaars. ‘Mensen vinden het fijn om mij te steunen. Ook heb ik altijd heel veel geschonken gekregen. Vrijwel alles wat je hier ziet is in mijn bezit. Als je een actief leven hebt en veel kunstenaars ontmoet, groeit je verzameling kunst. Uit respect voor elkaar kopen kunstenaars elkaars werk. Kunst wordt ook als betaalmiddel ingezet. Een tandarts heeft bijvoorbeeld heel veel werk van Lucebert. De laatste had een slecht gebit. Van Gogh liet een spoor van schilderijen achter in restaurants en bordelen. Werk van Rudi van de Wint is vooral in het bezit van de Helderse middenstand. Vlak niet zijn betekenis voor Den Helder uit. Dankzij hem zijn er veel gebouwen bewaard gebleven, terwijl het in deze stad traditie is met precisiebombardement nieuwe monumenten te slopen en te vervangen voor nieuwbouw. Dat is ook de druk waaronder dit gebouw en het NS-station staan. Mensen onderschatten hoe bijzonder deze symbolen van wederopbouw zijn. Het verbaast me niet als het uitblijven van een vergunning te maken heeft met sloopplannen. Het exterieur van dit pand is nu nog zwaar verwaarloosd. Ik hoop dat we bij groen licht ook de door ons aangeboden renovatie kunnen doen. Overigens vind ik het initiatief voor het museum over Rudi van de Wint fantastisch. Met De Nollen en wij aan één spoor (De Nollen ligt nabij NS-station Den Helder Zuid, red.) kun je denken aan een treinarrangement waarbij je de twee grootste musea van Noord-Holland boven het Noordzeekanaal bezoekt.’
https://robscholtemuseum.nl
Kijk voor openingstijden op de website.
Entree € 2,50.
Gratis toegang voor jeugd tot 12 jaar. Gratis parkeren kan op het eigen terrein op de binnenplaats van het museum.

http://kustnu.nl/ontdek-de-kop/leuke-dingen-doen/875-dagje-uit-in-de-regio-bezoek-een-museum

http://www.kustnu.nl/

2 Comments

  1. heleen van der leest 21 februari 2016 op 16:34

    Omdat ik enig kind ben verzon ik op enig moment een broer. Die zag er zo uit.

  2. Dit is een van de mooiste foto’s die ik ooit van Rob Scholte heb gezien. Met zoveel integriteit gemaakt. Meestal wordt de rolstoel van Rob veel te centraal gesteld, terwijl je die helemaal niet meer ziet als je 5 minuten met hem praat. Maar de rolstoel hoeft ook niet weg. Echt een prachtfoto!

Reacties zijn afgesloten bij dit onderwerp.