Maria van Boekelen – 
Rob Scholte & het Gouden Kalf: Opiniestuk over de documentaire ‘Rob Scholte Museum Tijdelijk Gesloten’

Rob Scholte (foto Nederlands Film Festival)

Rob Scholte & het Gouden Kalf: Opiniestuk over de documentaire ‘Rob Scholte Museum Tijdelijk Gesloten

Creatiedrang, scheppingskracht, autonomie, charme, expressie, betrokken communicatie, passie, Rob Scholte voldoet zonder twijfel aan het profiel van ‘De Kunstenaar’. Nederland was ooit maar wat trots op haar uitgesproken culturele blockbuster en toonde met name interesse in de levensstijl van de door de New York Times benoemde Nederlandse versie van Jeff Koons en Andy Warhol. Maar in deze film slaat de bestofte trots op de buitensporige kunstheld al snel om in frustratie en medelijden. Tijdens de vijf kwartier durende documentaire zien we dat de kunstenaar en ondernemer, zijn vrouw en zijn gezin structureel gebroken worden door het systeem. De menselijke maat is volledig zoek, het moreel kompas van de opdrachtgevers en uitvoerders is compleet afwezig. De documentaire transformeert na een half uur in een epos. Een geschiedenis, die ook vaak pijnlijk is om naar te kijken. Niet in de laatste plaats, omdat er ook beelden van een verwachtingsvolle jonge Scholte, die barst van bravoure als ondersteunende lijn in de film verwerkt zijn. Sommige korte interviews dateren zelfs uit de jaren 90, het tijdvak van voor de aanslag. Het decor van zijn bestaan zien we ingrijpend veranderen van onder andere Venetië en Nagasaki naar Den Helder. Ondanks de grauwe fletsheid en de beklemmende treurnis van dit eindstation, ondanks de totaal veranderende context boet Scholtes werk niet in aan betekenis, de filosofie er achter is in essentie onveranderd.

Ik wil ingrijpen met mijn werk, werkelijk ingrijpen” zegt een jonge Rob Scholte tegen de interviewer. Het is hem ernst en het is hem ook gelukt, maar niet uitsluitend met zijn kunstwerken. Het is eerder Rob Scholte als persona, die impact sorteert, diep ingrijpt, maar ook zelf meedogenloos gegrepen wordt. Het accent van het verhaal rond het Rob Scholte Museum in Den Helder wordt hiermee verlegd naar een interpretatie van het levensverhaal van de kunstenaar. Dat levensverhaal verdient meer tijd, maar vooral ook ‘de hand van de meester’. Misschien is dat wel de grootste gemiste kans voor Roy Dames, de KRO NCRV. maar vooral voor de kijkers van deze docu. Hoe zou deze film er uit hebben gezien als Scholte zelf als rechtgeaard beeldfilosoof aan het script en de edit had meegewerkt? Hoe heeft dit niet kunnen plaatsvinden?
Maar soit, het (Gouden) Kalf is nog niet verdronken en het onderwerp verdient aandacht, dat heeft Dames door deze nominatie in ieder geval bereikt. Ik ben ook vereerd met het gebruik van de beelden uit mijn interview met toenmalige wethouder Stadsontwikkeling Kuipers (D66) en Burgemeester Koen Schuiling (VVD) aan het begin van de documentaire. Ik leerde in die tijd de geroutineerde cameraman kennen als een vertrouwd lid van het Scholte gezelschap. Hij leek praktisch bij het interieur te horen, hij was er ‘gewoon’ en hij was er ook ‘gewoon niet’. Een aimabele man, die, zoals hij zelf ook aangeeft in zijn interview tijdens het Nederlands Film Festival zich als een strijdmakker van Scholte voelde. Dames heeft het klaargespeeld om de indrukwekkende veer en oerkracht van de mens Scholte te laten zien in ultiem contrast met de meedogenloze vernietigende ego politiek, die in Den Helder de scepter zwaait. Die strijd is nog steeds niet voorbij, zo lang Scholte gelooft in wat hij doet en waar hij voor staat, samen met zijn gezin en zij aan zij met Lijsje. Ze zitten er samen voor 100% in, werken hard om te (over)leven, en zijn continu bezig om hun doel te bereiken: het terugpakken van hun bestaansrecht. Daarnaast voeren ze gezamenlijk een andere strijd: een van metafysische aard. Scholte refereert er slechts twee keer aan in deze docu, terwijl het evengoed een leitmotiv van deze film zou kunnen zijn.

De metafysische strijd, waar Scholte aan refereert, gaat vanuit mijn perspectief over autonomie versus beperking, over vrijheid van denken en doen versus subsidie, het opgelegde onvermogen om geld te verdienen om te kunnen procederen versus de onuitputtelijke geldpotten van de gemeente.
Al vindt die strijd niet meer plaats in Den Helder, hij gaat onverminderd door. Elke dag weer de kwelling van de frustrerende kneveling. Geen materialen, geen verf, geen ruimte, geen creatie, geen kunst, geen brood, geen leven. Maar wel een bestaan.

Maria van Boekelen
Onafhankelijk journalist

Bron Nederlands Film Festival
https://www.filmfestival.nl/films/rob-scholte-museum-tijdelijk-gesloten

Documentaire over het jarenlange gevecht van kunstenaar Rob Scholte om het behoud van zijn grote droom, het Rob Scholte Museum

Regie en camera Roy Dames
Scenario Jos Driessen & Roy Dames

In 1994 is Rob Scholte de meest toonaangevende Nederlandse kunstenaar, als hij bij een bomaanslag beide benen verliest. Toch maakt hij zijn levenswerk af, waarna hij zich terugtrekt in Den Helder, waar hij de kans krijgt zich tijdelijk in een leegstaand hoofdpostkantoor te vestigen. Hij begint er het Rob Scholte Museum. Als de gemeente het pand terugvordert en hem er uit zet, begint een lange strijd, die Scholte door een diep dal voert. Hij blijft procederen. Ooit keert hij in zijn museum terug, gelooft hij.

Mijn video met WeAreChangeRotterdam over Rob Scholte versus B&W Den Helder

WeAreChangeRotterdam – Rob Scholte versus B&W Den Helder

Gepubliceerd op 13 sep. 2017

WeAreChange.NL was aanwezig tijdens de ingelaste gemeenteraadsvergadering in Den Helder op 6 september 2017. Onderwerp was de verkoop van het voormalige postkantoor aan de Middenweg. De huidige gebruiker van het pand, Rob Scholte, die in het pand het Rob Scholte Museum heeft gehuisvest, licht kort de aanloop naar dit conflict toe. Hierna volgt een korte impressie van de gemeenteraadsvergadering met in de hoofdrol wethouder Lolke Kuipers. Na afloop van deze heftige raadsvergadering vond er afsluitend een interview plaats met wethouder Stadsontwikkeling Kuipers (D66) en burgemeester Koen Schuiling (VVD).

De gehele raadsvergadering is hier te bekijken.
https://youtu.be/g2sMn-j9rwU

Wil je ons helpen om onafhankelijke media te blijven maken?
Deel mee, like, wordt abonnee!
http://www.wearechange.nl

Reacties
https://youtu.be/kOsiAR0znvw

Meer informatie
https://robscholtemuseum.nl/?s=Maria+van+Boekelen
https://robscholtemuseum.nl/?s=Roy+Dames

 

1 Comment

  1. Ik vond Roy Dames ook een aimabele man, maar ik begin daar steeds meer van terug te komen. Als je maandenlang tussen zoveel afgrijselijk onrecht hebt gezeten en je komt niet verder dan het sparen van de kool en de geit, dan ben je gewoon een lafaard.

    Om het bovenstaande te onderbouwen zal ik een concreet feit noemen uit velen.
    Glashard laat Damen voormalig wethouder onroerend goed Lolke Kuipers in deze documentaire zeggen, dat er iets mis is met de normen en waarden van Rob Scholte. Terwijl Kuipers op dat moment een eigen commercieel onroerend goed bedrijf exploiteert en dat op illegale wijze combineert met zijn wethouderschap onroerend goed van de gemeente Den Helder. En dat is nog maar het topje van een werkelijk gigantische ijsberg.

    Meeloper Dames denkt alleen maar aan zichzelf en aan het maken van amuserende beelden, als hij steeds een woedende Scholte in beeld brengt, maar de documentairemaker op Story niveau, is te laf om te melden hoe terecht de boosheid van Scholte is.

Reacties zijn afgesloten bij dit onderwerp.