Micha Kat – Lees mee met Vluchteling Micha Kat (34): Tomas Ross | De Vrienden van Pinocchio
Op mijn verjaardag in 2007 schreef ik het artikel, waarmee ik ‘binnenkwam’ in de zaak Demmink. Ik weet nog precies hoe het ging. Ik kreeg van Paul de Ridder van uitgeverij De Papieren Tijger (waar mijn boek over NRC Handelsblad Lux, Libertas en Leugens is uitgegeven) via een mail de aangifte van Baybasin tegen onder meer Joris Demmink wegens kindermisbruik in Turkije. Het stuk zat zo goed in elkaar en bevatte zo veel feiten en details, dat ik direct wist: this is real. Het stuk (http://www.klokkenluideronline.is/nederlandse-staat-gechanteerd-door-turkije/) had als kop Nederlandse Staat gechanteerd door Turkije. Het stuk begint zo:
De secretaris-generaal van het Ministerie van Justitie Joris Demmink is jarenlang door een criminele Turkse overheid gechanteerd. De chantage bestond eruit dat Turkije beschikte over bewijsmateriaal, dat Demmink, na de minister de hoogste man op het ministerie, sex-party’s in Turkije organiseerde, waarbij minderjarigen werden misbruikt. Deze sex-party’s werden georganiseerd samen met drugscriminelen met vertakkingen in de hele Turkse overheid tot aan toenmalig premier Tansu Ciller (https://afa.home.xs4all.nl/comite/boek2/hfstuk13.html) aan toe. In 1995 is op zo’n party ook geschoten. De kringen rond Ciller die zich bezighielden met drugshandel hebben de Nederlandse staat vervolgens onder druk gezet met het bewijsmateriaal tegen Demmink om een Koerdische klokkenluider, die de verwevenheid van de Turkse overheid met de internationale drugshandel aan de kaak wilde stellen het zwijgen op te leggen via een reeks ‘schijnprocessen’.
Het boek De Vrienden van Pinoccio van Tomas Ross uit 2014 beschrijft een groep pedofielen uit de hoogste Haagse kringen. Het verhaal is duidelijk gemodelleerd naar de zaak Demmink (die ook voorkomt in het boek) met een ‘hoofdrol’ voor de beruchte Pinoccio Bar in Praag. Centraal in het boek staat een jongetje, dat daar is doodgemarteld tijdens een ‘seksfeest’ van deze pedofielen. Dit is ook echt gebeurd in de Pinoccio Bar in Praag en in geuren en kleuren beschreven door Frank Leenders tijdens een interview met mij. Hierin beschrijft hij hoe een jongetje door de perverts met een enorme dildo zo zwaar werd mishandeld, dat hij overleed. Aldus ‘steelt’ Ross mijn materiaal om dat vervolgens te overgieten met een fictie saus – en mij een trap in de rug te geven, want in het boek noemt Ross mij natuurlijk weer een ‘complotdenker’ met kwade intenties. Wat ik de man helemaal kwalijk neem, is dat hij nooit contact met mij heeft willen opnemen – er is naar mijn weten wel een gesprek geweest van Ross met vader en zoon Poot, die ook met naam en toenaam worden genoemd.
Enige maanden, nadat ik mijn artikel had geschreven, werd er vanuit de hoogste regionen in Den Haag en media verbod uitgevaardigd over de zaak Demmink en verschenen alleen nog witwas artikelen. Ik was toen de enige journalist, die à charge doorging met onderzoeken en schrijven en kreeg zo veel bewijs boven tafel (het meeste daarvan is te vinden in het boek De Demmink Doofpot uit 2010), dat in januari 2014 een strafrechterlijk onderzoek naar Demmink werd geopend. Een van de bombshell feiten, die ik daarna nog boven tafel kreeg is, dat Demmink en Opstelten tot op de dag van vandaag (destijds) samen in een commissie zaten van Minerva, het Leidse Studentencorps. De beslissing om Demmink strafrechterlijk te gaan onderzoeken kwam dus enkele maanden voordat het boek van Ross uitkwam. We kunnen wel concluderen, dat de unieke beslissing de hoogste man van het Ministerie van Justitie te gaan vervolgen wegens het verkrachten van kleine kinderen – een absolute wereldprimeur – voor Ross de reden moet zijn geweest het boek te schrijven. Dit maakt de wijze waarop Ross mij heeft behandeld helemaal schandalig.
De zaak Demmink heeft mijn leven beslissend beïnvloed. Maar ik heb nergens spijt van, ook niet van de waarschuwing, die ik met een verfspuit aanbracht op zijn huis (2010) en het telefoontje naar het Ministerie, waarin ik meldde dat ‘binnen een uur een bom zou ontploffen onder het bureau van Joris Demmink (2011) als hij niet zal worden afgeleverd bij het dichtstbijzijnde politiebureau’. In feite vormt de reactie van het OM op deze twee acties het grootste bewijs voor de schuld van Demmink. Er werd een vervolging ingezet zo extreem en zo furieus – hand in hand met een demoniseringscampagne door de MSM – dat ik vanaf dat moment volledig werd afgezonderd van de ‘normale mensen,’ maar deze hysterische reactie is maar op een manier te verklaren: het gepor van mij in deze hoop stront dreef de macht zo zeer tot waanzin, dat toevlucht werd genomen tot de meest extreme dwangmiddelen. Aldus heb ik in de zaak Demmink niet alleen het complete Haagse pedo netwerk, waar Ross over schrijft, exposed, maar ook het OM een verwoestende slag toegebracht – een slag, die het nooit meer te boven is gekomen gezien de recente verwikkelingen rond Vincent Leenders en Marc van Nimwegen. Naast het exposeren van het Ministerie van Justitie en het OM als criminele pedo organisaties heb ik om het plaatje compleet te maken ook nog de rechterlijke macht exposed in de zaak Westenberg. In het licht hiervan is het misschien wel voor te stellen, dat geen rechter meer een zaak van mij op ‘normale wijze’ kan behandelen: ik heb de mythe van de Nederlandse rechtstaat volledig verwoest.
Ik heb Demmink naar beste weten slechts twee keer in levenden lijve gezien. De eerste keer was bij een confrontatie voor zijn huis in Den Haag in mei 2009 waar ik hem op de man af vroeg: ‘Bent u een pedofiel?’ – waarop geen ontkennend antwoord volgde. De tweede keer was eind 2010 in het WTC in Rotterdam, waar Demmink een praatje hield op een internationaal congres over cyber-crime. Ik was via een tipgever op de hoogte gesteld van het optreden van Demmink aldaar. Ik ging zitten op de eerste rij, direct in het zicht. Na zijn praatje stelde ik een vraag. Dat was er spannend. Dit schreef ik hierover destijds op mijn website Klokkenluideronline:
Hedenochtend was Joris Demmink aanwezig (tipgevers Justitie: bedankt!) in het WTC in Rotterdam om een rapport in ontvangst te nemen over cybercrime. JDTV was erbij en constateerde, dat een compleet leger aan beveiligers en politie op kosten van de belastingbetaler moest worden ingezet om Demmink te beschermen en ‘vrij te houden’ van vragen van burgers. De mate van intimidatie was extreem te noemen en is binnenkort te zien op JDTV en deze website. Uw webmaster stelde nog een vraag via de voorzitter aan Demmink, of hij – er waren honderden aanwezigen vanuit de hele wereld [backgrounds symposium: https://www.ncsc.nl/] – ‘iets kon zeggen over de inspanningen van het Nederlandse ministerie inzake de strijd tegen digitale kinderporno en pedo netwerken’. Op het moment, dat hij deze vraag stelde, zag hij Demmink heftig ‘nee’ schudden naar de voorzitter. Op een hernieuwd verzoek Demmink naar voren te halen om op deze materie in te gaan werd niet gereageerd. Althans: er kwam een beveiliger direct achter uw webmaster zitten, die hem toebeet: “En nu is het genoeg geweest! Mond houden!”
Ik heb nooit precies geweten hoe het boek van Ross in te schatten. Een oprechte poging tot het publiceren van een interessante en relevante thriller over een belangrijk. maar uiterst controversieel, onderwerp? Een soort van witwas operatie, waarin feiten en fictie op dusdanige wijze worden vermengd, dat er voor niemand meer een touw aan vast te knopen is? Het boek is in elk geval zo slordig geschreven en zo afgeraffeld, dat het is feite nauwelijks leesbaar is. Het zoveelste mysterie in de Demmink zaak!
Gezien onderstaande video en wat Ross daar allemaal zegt lijkt het toch vooral te gaan om een doofpot operatie (vanaf 7:00 demoniseert hij Micha Kat, natuurlijk weer weer zonder hem met naam te noemen):
Dutchamazingvideo – Tomas Ross: ‘Crimineel pedo netwerk van hooggeplaatste topambtenaren’
Gepubliceerd op 26 okt. 2014
‘Het staat vast dat er een crimineel netwerk van pedoseksuele topambtenaren is, dat elkaar de hand boven het hoofd houdt en chantabel is’, zegt thriller auteur Tomas Ross bij ‘Dit is de Dag’.
De nieuwste roman van Ross is gebaseerd op het waar gebeurde feit van een dood jongetje dat gevonden is bij de beruchte Haagse pedo bar ‘Pinocchio’. Daar kwamen hooggeplaatste Nederlandse topambtenaren. Eén van die ambtenaren, die in dit verband genoemd wordt, is de oud-secretaris generaal van Justitie Joris Demmink.
Demmink
Ross vermeldt met opzet aan het begin van zijn boek, dat de hoofdpersoon in zijn boek die Demmink heet een fictieve figuur is. Dit personage is geïnspireerd op “de beschuldigingen van pedoseksualiteit, die in de loop der jaren zijn ingebracht tegen hooggeplaatste overheidsfunctionarissen, onder wie de voormalige secretaris-generaal van Veiligheid en Justitie Joris Demmink”.
Bron : http://www.radio1.nl/item/231936-Tomas Ross.html: ‘Crimineel pedo netwerk van hooggeplaatste topambtenaren’
Uploaded in HD at http://www.TunesToTube.com
Reacties:
https://youtu.be/kjxBdN-9uHo
Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/?s=Micha+Kat
https://robscholtemuseum.nl/?s=Joris+Demmink
Plaats een reactie