Koen Schuiling, burgemeester – Stadsgedicht: de zaaier, de juffer en de marskramer + Petra Bies – Den Helder door ogen burgemeester
Stadsgedicht: de zaaier, de juffer en de marskramer
Den Helder – Hieronder vindt u het stadsgedicht van deze week:
was ik een nijverige boer…..
dan liep ik, kloek geschouderd
op ‘t vroege uur over omgeploegde velden
ik zaaide met breed armgebaar
mijn sleetse lijf terloops verouderd
was ik een gezeglijk burger…..
had ik onderdak in d’ommuurde stad
behoedde mij, sloot de wereld buiten
in gesteven goed en gebonden regels
stond ik, strak ingesnoerd, met ongemak
behoorde ik tot vreemde buitenlui…..
bracht ik ongewisse waren aan de man
met dubieuze handel in mijn zware mars
aan d’horizon mijn vrijheid, ‘k bleef niet lang
steeds de drang, te gaan
ik wandel
verlaat het dorp, de kerk in ‘t hart
schilderende wolken boven hoekige daken
de poorten van de hoge, stenen stadswal sluiten
naar vage verten voor ‘n nieuwe start
voel de koele wind op mijn verweerde kaken
benijdt de burger niet, ben liever buiten….buiten.
Denheldersdagblad.nl, woensdag 30 augustus 2017 11:07
https://www.denheldersdagblad.nl/gemeente/stadsgedicht-de-zaaier-de-juffer-en-de-marskramer
Den Helder door ogen burgemeester
Hoe kijkt een burgemeester naar zijn stad? Een vraag, die Koen Schuiling voorgeschoteld kreeg door de organisatie van de Fotoroute Den Helder. Met het verzoek de camera ter hand te nemen om het te laten zien.
Schuiling stemde in en dus vond hij op een dag ’een camera op mijn bureau met ongeveer 534 functies waarvan ik er uiteindelijk drie gebruik: de aan- en uitknop, afdrukken en inzoomen.’ Het resulteerde in een tentoonstelling, die gedurende de hele Fotoroute Den Helder, dus tot en met 1 oktober, te zien is in Fort Kijkduin, alle dagen van tien tot vijf uur. Een toegangskaartje kopen hoeft niet, de expositie is ingericht in het voormalige restaurant, dat via het plein te bereiken is.
Kop van Jut
Schuiling voorzag de door derden geselecteerde foto’s van teksten. Soms met humor, zoals bij de afdruk, waarop hij in actie is bij de Kop van Jut. „Menig reaguurder op social media zal de neiging tot fotoshoppen niet kunnen weerstaan. Het is gewoon te verleidelijk om die Schuiling niet onder die krachtige slag met de hamer iemand te zien vermorzelen. ’Zo is tie wel: zie maar, er is zelfs een foto van gemaakt’. Ach, zolang niemand doorslaat hebben we er allemaal een goed gevoel bij.”
Andere keren is het een overpeinzing, zoals bij de foto van het treinstation. „Zal ik de burgemeester zijn met de meeste treinkilometers per jaar? Voordat de eerste trein van die dag arriveert, durf ik nog best tussen de sporen te gaan staan. Ik maak een foto, die grijs wordt. Donkere wolken boven beton en draden vol stroom. (…) De dag breekt aan. Het zal een lichte dag worden. Ik zal me nog tienduizenden kilometers met de trein laten vervoeren. Lezend, dommelend, starend uit het raam als de bollenvelden bloeien of de indrukken van de dag verwerkend. Proberend alles een plekje te geven. Wat niet altijd lukt. Zoals bij de herinnering aan hem voor wie de laatste trein precies op het door hem geplande tijdstip kwam. Wat had ik er graag desnoods uren vertraging voor over gehad om hem nog te kunnen bereiken. Maar het was te laat. Iedereen was te laat.”
Andere foto’s lieten jeugdherinneringen opborrelen of tonen, waar de burgemeester van kan genieten. Het ochtendgloren. „Geen groter geluk, dan in alle vroegte over het strand en door de branding te rennen. Dat je die keus hebt… Als alles het gewoon ’doet’ bij jezelf ren je daar misschien te vaak aan voorbij. Sta er maar even bij stil. Dat kost geen moeite als je vanaf Kijkduin langs de Lange Jaap de zon ziet opkomen.”
Noordhollands Dagblad, 30 augustus 2017, 14:39
Sommige zaaiers zullen een orkaan oogsten.