Kees Engelhart – Zieleschijntje (28): TESTAMENT

Een testament is een zeer waardevol en in sommige gevallen
Tevens een uitermate beschermend document vaak geeft
Een document na het verscheiden van de opsteller zaken prijs
Die voor het verscheiden van de opsteller het daglicht niet
Konden verdragen je schrijft een waaierige avond laat
September in het jaar onzes heren tweeduizend en vijftien nu
Zo kort voor je reis naar het verre mediterrane land terwijl je
Nipt van je exquise korenwijn schieten je allerhande vreemde
En angstige gedachten door de arme en geteisterde geest

Stel dat je onderweg of tijdens je verblijf aldaar iets heel
Naars overkomen zou waar een luchtje aan zit dan zou heel je
Onderzoek in rook opgaan terwijl jij in niets dan as achterblijft
Dat zou dat de zeer vooraanstaande burger van de
Provinciestad aan zee natuurlijk heel goed uitkomen uiteraard
Wanneer alles waar zou zijn waar je de laatste tijd zo heel erg
In de war van bent

Het is de voorlaatste avond dat je in je kleine burcht
Vertoeven mag en het is je zwaar te moede denkend aan
Wanneer je echt iets overkomen zou heel je geschiedenis van
Het Aviertje als sneeuw voor de zon verdwenen en dat mag
Nooit gebeuren en je weet wat je gaat doen morgen stel je je
Testament op daarin vermeld je de kluis waarin je het Aviertje
Veilig hebt opgeborgen en daarbij voeg je het verzoek aan de
Executeur testamentair om een en ander openbaar te laten
Maken opdat er een onderzoek wordt ingesteld naar de
Relatie tussen het Aviertje en jouw plotselinge oversteek van
De Styx de beroemde en zo heel gevaarlijke rivier

Wellicht dat dat bezoekje aan de notaris je nog wel eens
Behoorlijk zou kunnen beschermen daarnaast heeft je
Beeldschone vrouw die wel in de gaten had dat je je grote
Zorgen maakt ervoor gezorgd dat op stel en sprong je moeder
Die bijna zes en tachtig is en je broer die niet spreken kan je
Zullen vergezellen op je verre reis ter ondersteuning
Bescherming en eventueel als mogelijke ooggetuigen mocht
Er daadwerkelijk iets helemaal misgaan enigszins
Gerustgesteld nip je van de heerlijke korenwijn en staart in
Het duister naar de snel dorrende kastanje die nauwelijks te
Onderscheiden is en je vraagt je af wat zich de laatste
Maanden toch allemaal heeft afgespeeld waar je echt nooit
Om hebt gevraagd en werkelijk part noch deel aan hebt
Gehad en je ogen vullen zich met tranen net als vorige week