Kees Engelhart – Zieleschijntje (14): BURGERPLICHT

Je burgerplicht verzaken is zo ongeveer wel het ergste wat je
De gemeentelijke overheid aan kan doen die gedachte houdt je
Al voor een aantal dagen geheel in de ban en al met al ben je
Behoorlijk in de war vanwege het dwarrelende anonieme Aviertje
Dat je in de lange winkelstraat van de provinciestad aan zee zo
Kunstig uit de lucht had geplukt voor avonden en avonden sinds het
Gebeuren zit je in je kleine caravan over een en ander te piekeren

Anoniem denk je koortsig anoniem eerst vond je de schrijver van
Het Aviertje uiterst lafhartig echter toen je er een ietwat over begon
Na te denken besefte je dat die lafhartigheid uiteraard een reden
Moest bezitten en hoe langer je er over nadacht hoe sterker werd
De gedachte dat angst de schrijver van het epistel ervan weerhouden
Moet hebben zijn beweringen van een handtekening te voorzien
Maar angst voor wat vraag je je in gemoede af zou het wellicht te
Maken hebben met de sterke arm der wet inderdaad staan er zeer
Boude dingen geschreven zoals dat de zeer vooraanstaande burger
Van de provinciestad aan zee al eens op het matje geroepen zou zijn

Op het matje denk je in alle onschuld op welk matje en aan wie
Zou de vooraanstaande burger van de provinciestad aan zee die
Rekenschap dan wel af hebben moeten leggen dat zou dan toch
Echt op zijn minst publiekelijk bekend gemaakt moeten zijn en dat is
Voor zover jou bekend niet het geval geweest het is laat op de avond
En de almaar rondtollende gedachtestroom lijkt niet van plan ook maar
Enigszins tot bedaren te komen zuchtend schenk je je een tien jaar oude
Whisky in om te trachten enige rust in je voortijlende gedachten tot stand
Te brengen echter ben je uiterst bevreesd dat een en ander je zeker nog voor
Lange tijd achtervolgen zal en je huivert bij de gedachte dat de burgerplicht
Je uiteindelijk gebieden zal te doen wat een oprecht burger behoort te doen