Kees Engelhart – U BEGRIJPT TOCH ZELF OOK WEL DAT HET ECHT ZO VERDER NIET KAN

1

Het is eind oktober en het waterige zonnetje
Komt slechts vaag door de nevel geschenen
Als je de straat oversteekt naar de brug
Schiet je iets te binnen en je kijkt over je
Rechterschouder naar de rij huizen ter
Rechterzijde van de gracht

Je ziet een huis dat zich in alle
Opzichten onderscheidt van de andere huizen
Onmiddellijk vraag je je af of het wellicht het
Huis is van de merkwaardige
En zeer welbespraakte vrouw die je zo regelmatig
Ontmoet in het leescafé van de bibliotheek

Ze is een expert op het gebied van wapens en
Een liefhebster van vliegtuigen
Graag zou zij nog eens in een B-17 vliegen
Maar daar is er nog maar één van en die bevindt
Zich in Engeland

Je bent al op de brug maar je aarzelt
Dan plotseling ga je niet verder
Je keert om en steekt
Opnieuw de straat over
Langzaam loop je op het huis toe
Van een afstand al zie je dat het huis totaal
Verpauperd is

De benedenramen zijn met witte schotten
Geblindeerd en de ramen van de tweede en
Derde verdieping zien diepzwart uit over
De gracht
Je voelt hoe het huis je de adem beneemt en
Je merkt hoe het bloed uit je gezicht
Wegtrekt

2

Dan ben je vrijwel dicht genoeg bij het huis
De vrijwel verveloze en afgebladderde deur
Is afgesloten met een fors hangslot
Je weet het nu vrijwel zeker
Dit is haar woning

Gisteren nog is ze onder de vloer geweest
Op onnaspeurbare wijze was er een kubieke
Meter gas verbruikt en ze vroeg zich af of er
Ergens een lek zat

Voor dat soort zaken draait de welbespraakte
En merkwaardige vrouw haar hand niet om
Zo zijn er heel wat huizen de lucht in gegaan
Verklaarde ze luchtig terwijl ze haar glas melk
Uitdronk en even later haar hoofddoek onder
Haar kin vastknoopte
Vervolgens trok ze haar jas aan groette de
Aanwezigen in het leescafé en ging heen

Je speurt de gracht af en je gedraagt je zo
Onopvallend als maar mogelijk is dan loop je
Door tot aan het linker benedenraam
Op de witte blinderingen achter het raam staan
Teksten geschreven schots en scheef en je meent
Dat het haar sierlijke en heldere
Handschrift is

Plotseling zie je inderdaad haar naam geschreven
Staan tussen allerhande leuzen en schotschriften
Dit is werkelijk haar huis en je tuurt naar omhoog
Je weet het nu zeker en je denkt aan haar

Menige kamp heeft zij geleverd met de overheid
En dankzij haar slimheid en grondige kennis van
Het wetboek is zij in staat gebleken in vrijheid een
Huis te bewonen waar een gewoon burger wanneer
Het een beetje tegen zou zitten onder een spanlaken
Zou worden afgevoerd

3

Nog even blijf je staan voor het huis
En je bewondert haar zoals je haar nog niet eerder
Bewonderd hebt

Dan haal je diep adem je draait je om en ziet
Aan de overkant van de gracht vaag de contouren
Van de dijk
Met stevige pas nu loop je de gracht af
Je hebt meer dan genoeg gezien
Terwijl je de brug overgaat laat je jezelf
Wegzinken in wonderlijke mijmeringen

Vooral denk je aan de plotselinge ingeving
Op de brug die je besluiten deed over je rechterschouder
Te kijken alswel het opmerkelijke feit dat de ingeving
Juist bleek te zijn en dat je op vrijwel bovennatuurlijke wijze
Aanvoelde dicht in de buurt van het huis van de welbespraakte
En merkwaardige vrouw te zijn zonder dat je daar naar op zoek
Was

Wat heeft je doen stilstaan op de brug om
Over je rechterschouder te kijken
Dat is de vraag weet je nu waar het je werkelijk
Om begonnen is

Wandelend op de dijk los je even later via
Het denken en het mijmeren over vormen van
Subliminale beïnvloeding alsmede de ijzeren wetten
Van de logica de vragen die bij je opgekomen waren
Op eenvoudige wijze en naar je volle tevredenheid op

Die avond zit je thuis aan tafel
Je drinkt een glas goede rode wijn
Je rookt en je bent wat angstig dat er
Plotseling iemand aanbellen zal

29 oktober 2003