Joost Lips – Leven met Wat Is

2 november 2024Rob ScholteBusinessplan, Home, Locatie, Media, Portretten, Ridderboek, Video0

Leven met Wat Is

Liefde, als we menig Pop Song moeten geloven, staat op als er iemand in ons leven verschijnt , die aan onze verlangens vol doet. Dit is van zelf sprekend geen liefde, dit betreft begeerte en af hankelijkheid. Dat soort ‘Liefde’ neemt af als het kippetje of haantje ouder wordt en hard nekkige onaan trekkelijke gewoonten blijkt te vertonen, die met de tijd alleen maar dieper in slijten. Dan verdwijnt de Liefde weer via de achter deur.

Liefde, die werkelijk de naam Liefde verdient, die is er al tijd en om die reden niet af hankelijk van speciale condities. Reden waar om Liefde onvoor waardelijk wordt genoemd. Ze gaat niet verloren als iemand in het verkeer onverantwoordelijke manoeuvres maakt, ze blijft in stand bij zaken, die mis gaan, en aller lei vormen van tegen slag.

Och, de nutteloosheid van klagen! De klachten, die voor nieuwe tegen slagen zorg dragen! Vier dan liever je mis lukken, heb lol in je falen, wees verheugd, dat dit niet langer je goede humeur naar beneden kan halen. Geniet je verveeldheid en je dip, val er mee samen en het wonder geschied, dat je ook hier Liefde in ziet.

Als wij lijden onder gevoelens, lijden we feitelijk niet onder de gevoelens zelf, maar onder de betekenis, die we er aan geven. Voelen zelf kent vrije door gang, doch middels de labels, die we op gevoelens plakken verhinderen we dit, werpen we dammen op om ons vervolgens af te vragen wat hier voor stagnatie heeft gezorgd. Draai het om, werp de labels en de betekenissen, die je er aan geeft weg, er vaar het voelen op zich, zonder etiket, en je zult zien dat ieder conflict/ dat eerder werd gesuggereerd weg valt.

Het idee, dat geestelijke verlichting een continue extase behelst, lijkt mij onzin. Verlichting staat voor conflictloosheid en voor innerlijke vrede. Wie steeds maar een piek ervaring wil, verliest vrede om twee redenen, dit verlangen voert weg van het heden, waar vrede zich immer ophoudt en piek ervaringen roepen in het dualistisch bestaan onvermijdelijk ook weer dal ervaringen op. Als je iets onmogelijks wilt leef je, zolang je aan dat verlangen vast houdt, in een onoplosbare innerlijke strijd.

Omdat vrede altijd hier en nu is vloeit hieruit het simpel advies, om hels wat zich hier en nu ook maar kenbaar maakt. Een drukke kakelende geest is geen enkel probleem als je niet de eis hebt lopen, dat de geest zich koest moet houden,omdat de heilige boeken, die je las je wijs hebben gemaakt, dat anders verlichting en vrede onmogelijk zijn

Spirituele ambities kunnen zeer tegen strijdige vormen aan nemen. Dan denk ik aan de man, die des avonds om 7 uur immer mediteert voor de vrede, maar dan op een dag, om dat hij in een file vast is komen te zitten, dat tijd stip niet haalt en om die reden woest wordt. Of als ie wel op tijd op zijn kussentje terecht was gekomen werd zijn woede gewekt door de buurman die zijn muziek op hoog volume aan had staan. Ieder spiritueel doel, dat Wat Reeds het Geval Is als belemmering van de oefening en ambitie beschouwt, is bij voorbaat geschift en futiel.

Dit is het. En dit is het. En dit. Wat het ook is, of lijkt te zijn. Het is tevens deze vergissing, deze over treding, of deze actie, die zondig is in de ogen van ontelbare geprogrammeerde geesten. Het is de angst voor die geesten, wat ze wel van je kunnen denken, de maat regelen, die ze tegen je kunnen nemen. Wil je dit alle maal in goede banen leiden, word dan een goede slaaf en nog zal je mis lukken. Zie liever de ijdelheid van ieder in dit pogen en om hels wat al gegeven is. Dit noem ik Liefde.

Ik eindig mijn schrijfsels veel al met een fraai stuk muziek, en was dit ook deze keer van plan, maar ik werd hier in door kruist door een zeer gerespecteerd man, ook wel Iconoclast of Beelden Stormer genoemd, van wie ik zo juist een onlangs op YouTube geplaatst film fragment tegen kwam. Ik herinner me een vraag, aan Nisargadatta Maharaj voor gelegd, waar in werd gesteld, dat Jiddu Krishnamurti tegen Guru S was, en dat een ieder onaf hankelijk onder zoek naar waarheid diende te doen. Waar op Nisargadatta barm hartig en wijs antwoordde, ik parafraseer, “Iemand moet Je op de Mogelijkheid van Bevrijding door Waarheid Wijzen, Krishnamurti Deed Niets Anders.”

Dank U wel, mijn heer Krishnamurti. Ik ben U door de jaren heen al tijd zeer erkentelijk geweest, van daag is dit niet anders. Plaats graag zeven van uw prachtige uit spraken voor ik U in bewegend beelden aan het woord laat.