Joost Lips – Lente in de Lucht

Begin februari en de lente is al voelbaar. De dagen lengen. Binnen kort het kleine kerst boompje met kluit buiten planten, en ook de twee Cherry Blossom Trees, die we onlangs voor twee tientjes mochten mee nemen. De kale achter tuin zal wel dra welig tieren. We hebben zeven zakjes met zaden van sier bloemen, van daag kwam daar nog een doosje bij met zaden van wilde bloemen. April wordt genoemd als maand om ze uit te strooien, maar mijnheertje ongeduld denkt al aan eerder.

Fruit bomen en struiken, daar willen we er veel van. Het gazon, dat af loopt, niet dicht beplant en zeik nat is, en naar het zich laat aanzien niet op de beste grond ligt, zal groten deels of hele maal verdwijnen. Een groente boer adviseerde Karin, na dat ze hem vroeg hoe de grond vruchtbaarder te krijgen, aarde uit het bos te verzamelen en met de reeds liggende aarde te mengen. De bacteriecultuur van het bos zal de arme grond verrijken. We hebben enige tijd terug een compost bak gekocht, een liggend tonnetje, dat op wieltjes rust en gedraaid kan worden om het composteren te versnellen. Binnen drie maanden kan de inhoud er van ook dienen om de achter tuin te optimaliseren.

Het is nu zaak om met de eerste voor bereidingen daar toe te beginnen, op dat alles klaar is als de tijd is aan gebroken om groenten te gaan verbouwen.

We willen graag een klein tuin huisje om spullen in op te bergen plaatsen, maar daar voor moet een vergunning worden aan gevraagd. De buurman wist te vertellen dat zo’n huisje, als je een vergunning hebt gekregen, twee meter van huis en muur af moet staan, zo dat de brand weer overal bij kan. Gekheid van zelf sprekend. Als dat ding al zou gaan branden is het gedoofd voor dat de brandweer hier is. De regel geving gekte is niet voor de veiligheid van burgers bedoeld, maar om hun Mind in te snoeren en te modelleren naar hoe de staat zaken graag wil organiseren, niet tot de burgers hun genoegen. Je aan de regels houden kan onder tussen rustig worden beschouwd als een vorm van criminaliteit, die het leven toe nemend onleefbaar maakt. Tuin huisje komt er, tegen een muurtje aan, zonder vergunning.

Ook naast de parkeer plaats voor onze auto’s zijn perkjes met gras, die mogen ook weg om plaats te maken voor een weelderig tafereel met fruit bomen en struiken vol heerlijke vruchten. Aan de kant van de weg, waar de meeste uit laat gassen vrij komen, zullen bloesem rijke struiken en bomen verschijnen. Het is nog niet alle maal uit gedacht, zal gaande weg ons wel de richting wijzen.

Voor het huis, ja, ja, ik zeg het nog maar eens, fruit bomen en struiken. De ruimte is openbaar, we gaan één voudig onze gang tot we eventueel gaan horen van iemands bezwaar. Dan zien we wel verder wie de beste argumenten heeft.

De muurtjes her en der kunnen we intens benutten door bakken en bodem loos gemaakte plastic flessen vol aarde op te hangen op verschillende hoogten, daar van is zeer veel oogst van aller lei soort te verkrijgen.

Ik ervaar het als een uit daging, een voor recht zelfs, dat er nog niets is gecreëerd op de ons beschikbare grond. Ongecultiveerde grond zal, als we ons werk naar behoren doen, tot een oase kunnen leiden. waar in een ieder graag wenst te verblijven. Ik voel werkelijk geen enkele twijfel. dat we hierin zullen slagen.

Waar wel nog enige studie voor nodig is, welke groenten plaats je naast elkaar, en welke soorten verdragen elkaar als buren niet erg best? Ik doe nu voor komen, als of ik de rest van tuinieren en telen al weet, dat is dan gejokt, ik mag heus wel wat meer te weten komen.

Toen ik in 2015 naar Ierland kwam, viel mij de armoede in het landschap qua bomen op. Ik heb er veel aan gedacht daar wat aan te doen, maar er feitelijk nooit een zaak van gemaakt. Dat zal van af nu anders zijn. Ik zal alles, dat tot boom ontkiemen kan, verzamelen en bij me dragen als we het land in gaan om de kale gebieden er mee te verrijken. Dan zal ik de eikels, kastanjes en wat al niet meer op plekken waar niemand er aandacht voor heeft, waar niet gemaaid wordt en waar de ontkiemende wonderen geen enkel gevaar lopen, in de grond stoppen. De jaren dat ik hier nog op aarde rond loop. zal ik de progressie van dit project fotografisch vast leggen.

En nu ik dit heb geschreven komt in mijn beleven het voor nemen, voor pak weg 50 euro, doosjes Wild Flowers zaad te kopen en in de directe omgeving her en der op de juiste tijd stip een handje uit te strooien. Courtmacsherry gaat beleven, dat we hier zijn geland. En we blijven anoniem, de ware schepper was niet mijn hand.

Dank aan de Lezer!

Joost Lips

Vol Ledig Bestaan, February 5, 2024

https://volledigbestaan.wordpress.com/2024/02/05/lente-in-de-lucht/

Lente in de Lucht

Dit delen:

Plaats een reactie Reactie annuleren