Joost Lips – ‘Ik Ben = God’

april 24, 2024adminBusinessplan, Home, Locatie, Media, Ridderboek0

‘Ik Ben = God‘

Decennia terug begaf ik me naar een boeken winkel in Haarlem. Toen, binnen, mijn oog op een boek viel, dat de titel droeg ´Ik Ben = God.´ Ik kan me niet herinneren, dat ik het boek heb open geslagen, en was dit wel het geval, dan herinner ik me verder geen tekst. Maar de titel bleef me intrigeren, kwam steeds weer terug voor mijn geest oog.

Het kwam over als een krachtige uit spraak, die stellig door vele gelovigen blasfemisch wordt gevonden. Ik dacht er echter zo niet over. Ik Ben = Gelijk aan God!

Ik las de af gelopen dag weer in Een Cursus In Wonderen. In de Cursus wordt tijd een illusie genoemd, maar ook een bruikbare illusie door middel waar van de Heilige Geest het af gedwaalde denken van God.s kinderen kan bereiken. Tot dat mensen hun dwaling heffen, blijft tijd een rol spelen. Op zeker moment las ik dat van de tijd alleen het Nu eeuwigheid kent. Schitterend.

‘Ik Ben’ is nu. ‘Ik Was‘ of ‘Ik Zal Zijn‘ zijn verbeeldingen, waar bij het heden, de actualiteit, een kwaliteit kent, die in gebeelde herinnering of voor uit geprojecteerde tijd mist. Het heden heeft geen verbeelding nodig om te bestaan. Het is het open portaal tussen illusie en werkelijkheid. De deur staat al tijd open. Al zie je dit niet tijdens het tijd reizen in dag dromen. Een klein beetje toe wijding aan het huidig beleven, om mee te beginnen, kan al snel een revolutionaire om slag in iemands beleven betekenen.

Arrogantie is feit als een mens zich verbeeldt God te zijn, dat wordt hier niet bedoeld. Het is de af wezigheid van labels en etiketten, die het ‘Ik Ben‘ schoon laat. Er kan dan geen verbeelding of arrogantie bestaan. Dan wurmt de oorsprong zich door de vorm heen. Dan is het ware creëren mogelijk.

Nisargadatta Maharaj raadde mij lang geleden, in druk letters, aan bij de gewaar wording ‘Ik Ben’ te blijven. Hij zei later ook ¨Zelfs het ‘Ik Ben’ is een illusie.¨ God daar mee ook? Ja, in zekere zin wel, want als God door de Heilige Geest zijn werk heeft vol bracht, is het ‘Ik Ben‘ in de toe hoorder van al zijn illusies bevrijd, dan betekenen de termen Ik, Heilige Geest en God niets meer en zijn ze samen gevallen in een enkel woord loos wezen. Nisargadatta noemde dat het absolute.

Ik vertolk hier overigens niet de visies van de Cursus of Nisargadatta per sé. Er bestaat ruimte voor vergissen, dus neem dit niet zo maar voet stoots aan. Sterker nog, en dat vind ik erg mooi aan de Cursus, Jezus is zonder compromis, maar altijd mild en zonder oordeel, zelfs naar wie hem kruisigden, en hij wil geen blind geloof, dat zie ik. Hij zegt, dat geen dwang ooit is toe gepast, als je de vrije wil in alle momenten van bestaan aan een ieder zelf laat, of je nu God of Ik Ben, kiest. Het zijn verbeeldingen in de tijd. Ik Ben met de In Vulling, rein, schuldig, beter of minder dan de ander, lang van stof, et cetera.

Ik praat wat. Doe dit graag. Ik voel, dat de ruimte voor vergissingen amper nog genoeg kracht heeft me op een dwaal spoor te zetten, om dat ik mijn uit spraken niet als norm neem voor het verdere leven. Ik heb gezegd, en vergeet dat dan ook weer. Mijn vergissingen zullen so wie so duidelijk worden. Angst voor vergissing voel ik niet, het kan alleen maar goed zijn als ze aan het licht komen.

De Cursus beveelt aan je in zichten te delen, op dat ze vermeerderen. Wat je voor je zelf houdt, komt niet tot leven. De Cursus bedoelt er naar mijn zin echter niet mee, dat je je als een missionaris aan anderen op dringt. Het gaat er vóór alles om, dat de lezer, ook vrouwen, het ´Zoonschap´ van zich zelf erkennen, God kan geen zonde in het Zoonschap vinden. Deze erkenningin mij is compleet als het Zoonschap in echt alle geborenen wordt erkend. Dat kan alleen door vergeving.

Vergeving, is de al gemene verdelende op vatting, die iemand moet verdienen. De Cursus is éénvoudig, zo lang je een ander niet als je broeder en of zuster. kan zien, leef je in deze vergissing. Zonder vergissing weet je, dat vergeven je eigen bevrijding bewerk stelligt. WOW! De ander als je zelf herkennen is de Enige bevrijding.

De wereld staat op zijn kop, en als ik kranten, TV en sociale media, en in alle waan zinnen, die daar te vinden zijn, leef, sta ik van zelf sprekend ook op zijn kop. Lees ik de Cursus, dan zie ik, zonder anderen de schuld van de waan zin te geven, de waan zinnige programma’s in mijn eigen kop, lijf en leden. Ik her win hier mee me bewust te zijn over Initiatief, dat ik al tijd al had, maar dat ik door het filter van programma’s en reactieve emoties niet meer kon zien.

Ik vind de raad van Nisargadatta nog altijd steen goed, blijf bij Ik Ben, zonder enige verdere in vulling. Eckhart Tolle spreekt over de kracht van het Nu. Vrijheid is al tijd al het geval, maar de ego strategieën in de tijd, die vol zorgen is, verblinden dit feit. Het Nu maakt contact met de eeuwigheid, gelijk Ik Ben een ieder los weekt van de tijdelijke wanen. Zo leren we leven in de wereld, zonder van de wereld te zijn. Zo hoeven we niets in de wereld te vermijden uit angst God´s stem niet langer te kunnen horen. God’s stem Is er als niets vermeden is en iedere frustratie tot onmiddellijke vergeving leidt.

Dank lieve lezer.