Joost Lips – God en Ellende – Rob Scholte Museum

Mensen, die wel, en ook mensen, die niet, in God geloven, kunnen niet begrijpen. dat God zo veel ellende in de wereld toe staat. Het idee, dat God de wereld creëerde, ligt in dat onbegrip besloten. Maar als het nu zo is, dat niet God, maar de wil van God gescheiden te leven het universum in het leven heeft geroepen? Dan kunnen we de ellende geheel aan ons zelf rekenen.

De kwestie van de vrije wil heeft me lang bezig gehouden, en ik ben tot de slot som gekomen, dat er slechts één keuze bestaat, vol harden in de Matrix met al zijn ellende, of terug keren, geheel en al, naar de oorsprong.

De Matrix is niet ergens wel, en ergens anders niet. Alles, dat manifest is, is Matrix. Als je nog belangen in de manifestatie hebt, dan is God Realisatie onmogelijk, of je belangen vallen op precies dat zelfde moment om. God Realisatie maakt je geen God, maar een voer tuig in over gave aan de oorsprong.

Het is een veel gehoorde visie. Je kunt alleen van een verslaving af komen als je er iets beters voor terug kunt krijgen. God, die niet manifest is, beter dan de Matrix? Ja!

Terug keer tot de oorsprong betekent het einde van verslaving aan wat de Matrix maar te bieden heeft. Let wel op, hier wordt niet gesproken over een eind maken aan Om Gang met de Matrix, maar het halt houden waar de beloften de Matrix Gevolgd worden. Als je bij gelegenheid een pleziertje krijgt aan geboden, geniet er van! Anders wordt het als dit pleziertje zo fijn is, dat het je, tot een apart spoor van pleziertje herhalen verleidt. Dan heeft de Matrix je te pakken.

Een neurose is in feite de dwang matigheid iets te her halen. Op Nieuw Halen, maar het nieuwe is er dan al snel van af. Mensen blijven vast houden aan herhalen, als de gewoonte al lang veel en diep lijden heeft gesorteerd. Op zeker moment weten ze niet meer wie ze zonder dat lijden zouden zijn, dus gaan ze voort, om toch maar een vorm van imago te laten over leven. En, Iedere Vorm van Imago is van de Matrix Zelf! Los willen komen van de matrix ter wijl je er spullen blijft bestellen, dat noemen we innerlijk conflict. Maar zo ‘Innerlijk‘ is het niet, het manifesteert zich in al je doen en laten.

Binnen en buiten. God zou in je zitten, buiten zou een falsificatie zijn. De hele manifestatie kent een enkelvoudige samen hang, binnen en buiten zijn beide onveilig. Hier wordt het onderscheiding vermogen van de mens vol ledig aan gesproken, wil er van vrijheid sprake kunnen zijn.

Wat ook maar verschijnt is Matrix, ga er mee om zo lang het manifest is, volg niets, dat op het punt staat te verdwijnen. Ongeacht wat het is. Marchanderen is geen optie hier, die optie behoort tot de Matrix van gevangenschap.

De keuze voor de oorsprong kent vriendelijke gevolgen. Gelijk God het universum niet schiep, staat God niet te wachten om levens te belonen, dan wel te bestraffen. De mens, die na zondig leven voor de oorsprong kiest, hoe ernstig zijn of haar daden ook waren, ervaart onmiddellijk genade, en dit in toe nemendr mate.

In het Westen staat zonde voor schuld, in het Oosten heeft het meer de klank van jammer, een gemiste kans. In het Westen is zonde goed voor eeuwig vage vuur, in het Oosten wordt het eerder beleefd als een momentele dwaling, iets dat voort aan beter kan.

Als je weet, dat bepaald gedrag niet goed is voor jou en je omgeving, en je kunt het toch niet laten, dan ben je op genade aan gewezen. Dan zie je dat je persoonlijke missie, die los van God wenste te opereren, faalt. Dit toe geven is liefde voor de werkelijkheid, en stelt onmiddellijk gerust.

In de laatste vier jaren van COVID Hoax en andere absurditeiten op wereld schaal, kiezen heel veel zielen voor religie. Dat lijkt mij een vol strekt gemiste kans. Zonde. Religies zijn van de Matrix.

Na dit alles te hebben gezegd kan het idee ontstaan, dat er iets moeilijk is, aan vrij zijn. Dat is nooit zo. Alles, dat niet vrij is, is moeilijk, tot aan de diepe hel toe. Ik beschrijf louter de uit gang, die in alle leven om standigheden te gaan is.

Ik ben geen grote lezer, ik ken alle filosofen en zieners niet. Punt is. dat je gevangenis gemaakt is van niets anders dan je eigen verzamelde op vattingen. Wat je niet weet, kan je niet binden. Je bent gebonden door wat je zelf gelooft. Onder zoek naar je geloof systemen is dan ook een grote vreugde, zo dra je dit begint vallen de gevangenis muren.

Mensen. die dit onderzoek niet aan gaan kiezen voor de Matrix. Ik kan daar niets aan doen. en wacht tot ze hun escapades met al hun klachtenover de ‘Daders‘ moe zijn. Eigenlijk wacht ik niet, ik ga door en hoor wel als iemand werkelijk aan spreekbaar is geworden door het niet langer te verdragen leed, dat ie zich zelf heeft aan gedaan.

Ik heb mij zelf, en iedereen, onnoemelijk veel leed aan gedaan. Ik weet, dat ik een sterfelijke illusie ben, maar juist illusies lijden, ik wil deze zaak voorg oed klaren. In plaats van berg beklimmer te worden ligt mijn focus op iedere stap, die ik maak, Matrix belang of liefde voor de oorsprong?

Éénvoud wint al tijd.

Dank Lezer.