Joost Lips – Over Weging over Liefde

Over Weging over Liefde

Liefde is

Waarde
Je kent Nu de Lusten
Je kent Nu de Lasten
Wat als
Beide Rusten?

Verlangen en Angst zijn
Onlos Makelijk Verbonden
Waar de Eerste op treedt
Komt in de Slip Stream
de Tweede mee

De Mensen denken
Dat Zonder Verlangen zijn
Een Dood Leven is
Ze hebben het Mis, Leven
Leeft dan Meer Dan Ooit

Zo Maar Wat Woorden voor een Vriend. Nee, ik ben Bepaald Geen Onthecht Mens, Toch Wens ik mijn Beste Intenties te Verwoorden, Mijn Tijd Voor Uit te Zijn. Ook Al Vol Doe ik Er Niet Aan. Ik Spreek Graag de Waarheid, Mediterend op de Mooiste Versie van Me Zelf. Tegelijker Tijd Sla ik mij Zelf Niet, Als ik Er Nog Niet Erg Op Lijk.

Wij Verlangen Vriendelijkheid, Warmte en Begrip. We worden Makkelijk Boos als We Het Niet Krijgen. Maar Wat heb ik aan het Begrip van een Ander als ik Niet Eerst Voor Mij Zelf mijn Levens Situatie heb Om Armd? Geen Vriendelijkheid, Warmte of Begrip van een Ander gaat dit Te Kort Compenseren. Het is Pogen een Emmer zonder Bodem met Water te Vullen. Niets zal Ooit Vol Doen. Genoeg bestaat Niet Zo. Verslaving zwaait de Scepter.

Wat Nu, als de Poging tot Zelf Verbetering Geheel wordt Losg Gelaten? Dan Accepteer je Wat Reeds het Geval is, Schept Hier Mee Niet Langer Conflict. De Ontspanning, die Hier Uit Volgt kan Wonderen Doen, laat Mankementen uit het Zicht Verdwijnen.

Adyashanti zei het Mooi, Stoppen met Duwen en Trekken aan de Dingen van het Leven. Dit Een Voudig Advies in Alle Levens Situaties laten Door Dringen is de Spiritualiteit van Zien, dat Het Al Goed is. Correcties vinden van Zelf, en van uit dit Zicht, Plaats. Er komt Geen Menselijke Arrogantie Meer Aan te Pas.

Lester Levenson was Geestelijk en Lichamelijk aan zijn Eind toen een Dokter hem zei, dat hij Beter Maar In Spanningen moest Vermijden, want zijn Lijf Trok Dit Niet Meer, een Beetje Te Veel Stress zou zijn Dood Betekenen. Lester, zei hij Tegen Zich Zelf. Je Leeft Nog, Wat Kun je Doen? Hij besloot Alles, dat hij van het Leven Wist te Vergeten en Alles op Nieuw te Bezien. Hij vroeg Zich Af, Wanneer hij Gelukkig was. Hij was Gewend te Denken als hij Aan Dacht en Bevestiging van Anderen Kreeg, want hij Kreeg Juist Heel Veel Aan Dacht en Bevestiging van Anderen. Des Ondanks was hij Aan het Eind van zijn Latijn, Dood Ziek en  Zwaar Depressief. Toen kwam het Besef tot hem, Als ik Werkelijk Gelukkig was, was Dit de Reden Niet. Ook Niet, dat Er Van Mij Gehouden wordt Het Geluk wis, dat ik Lief had! Dit bleef zijn Credo van af dat Moment. Hij Her Stelde van Alle Kwalen en Leefde Nog Lang en Gelukkig.

Het is een Diep Gaand Moment van Revolutie Je Zelf te Aan Vaarden, Precies Zo als Je Nu Bent. Iedere Andere Optie is Gespleten, Geschift en Zonder Vrede. Laten we Vrede als Uit Gang Punt Nemen.

We zijn Erg Gewend aan Termen als Verleden, Karma en Schuld. Maar aan die Begrippen Voor Af Zit Louter Aan Wezigheid. Dat kun je Dan God of Bron Noemen, maar Daar Mee Zet je Al Weer Iets Apart. Aan Wezigheid gaat aan Taal en Concepten Voor Af. Een Ieder woont Er Al, of Beter Gezegd, IS Het Al. Maar We Kijken Er Van Weg door Er Naar te Zoeken. Maf, Maar Waar.

Als ik Niet Langer Duw of Trek aan de Dingen, dan Krijg ik de In Mij Spelende Pons Kaarten, die Nog Wel Wensen te Duwen en Trekken, te Zien, Als Mede hun Onder Liggende Motivaties. Ik ben Getuige van mijn Eigen Bestaan, Zonder Af Gescheiden te Zijn Overigens. Ik heb Een Voudig mijn Arrogantie Af Gelegd en ben Voor het Eerst in Staat tot Louter Waar Nemen. Dit is een Enorme Op Luchting. Identificatie met Lijf en Geest is Geen Leidend en Lijdend Principe Meer. Waar het Dat Wel is wordt Dit Op Gemerkt, Waar dit wordt Op Gemerkt is Al Weer de Bevrijding van de Kwaal, Identificatie met de Op Spelende Pons Kaart.

De Waarheid maakt Je Vrij. De Waarheid is Een Voudig. Een Voud maakt je Vrij. Je hebt Al Lang Alle Boeken Gelezen, die je hadden Moeten Helpen Vrij te Worden en ze hebben Je Niet Vrij Gemaakt. Je bent Al Vrij, Ten Zij je Vrijheid Zoekt, want Dan Ontken je Actief Vrijheid.

Er bestaan Vele Op Vattingen over de Zo Genaamde Verlichte Staat. Deze zou Vrij van Angst Zijn bij Voor Beeld. Verlichting is Echter zonder Voor Waarden, dus Ook Angst mag Daar In een Plaats hebben. Niets hoeft Weg. Niets hoeft Vergaard te worden voor dit Moment om Waar Achtig en Verlicht te Zijn.

Anthony de Mello was In Deze Groots. Voor hij zijn Publiek Toe Sprak wilde hij Eerst Één Ding Heel Duidelijk Maken. I am an Ass, You are an Ass! Now We Can Talk.

Ik zit Niet te Wachten op Heiligheid in een Verrotte Wereld.. Ik wil de Werkelijkheid van dit Al Beseffen. Niets Weg Duwen, Niets naar me Toe Halen en Niets Vermijden.

Liefde is Laat je door Geen Verschijnsel Gek Maken.

Hartelijke Groet aan de Lezer,

Efemere Fenomen,

https://efemerefenomenen.wordpress.com/2023/05/09/een-overweging-over-liefde/

Meer informatie
https://robscholtemuseum.nl/?s=Joost+Lips
https://robscholtemuseum.nl/?s=Efemere+Fenomen
https://robscholtemuseum.nl/?s=Adyashanti
https://robscholtemuseum.nl/?s=Lester+Levenson
https://robscholtemuseum.nl/?s=Anthony+de+Mello
https://robscholtemuseum.nl/?s=Zelf+Verbetering
https://robscholtemuseum.nl/?s=Tijd+Voor+Uit+Zijn
https://robscholtemuseum.nl/?s=Einde+van+Latijn
https://robscholtemuseum.nl/?s=Nog+Lang+en+Gelukkig+Leven
https://robscholtemuseum.nl/?s=Identificatie
https://robscholtemuseum.nl/?s=Karma
https://robscholtemuseum.nl/?s=God
https://robscholtemuseum.nl/?s=Bron
https://robscholtemuseum.nl/?s=Vrijheid
https://robscholtemuseum.nl/?s=Liefde
https://robscholtemuseum.nl/?s=Liefde+is