Joey van Koningsbruggen – Discussie met Linda Rose Smit: Is het goed dat Mark Zuckerberg 99% van zijn vermogen afschermt voor de overheid
Ik had een discussie met oud wethouder van Den Helder en Facebook vriendin Linda Rose Smit.
Joey: Het is een beetje vies van Mark om zijn belastingonderduiking te framen als donatie aan een goed doel maar ik zie het geld veel liever in zijn handen dan die van de overheid.
Linda: Want?
Joey: Omdat private ondernemingen macht en geld verwerven door waarde toe te voegen aan het leven van anderen. Terwijl de overheid macht en geld verwerfd door dwang en ongeacht of wij vinden dat ze ons geld waard zijn.
Met andere woorden is er een veel grotere kans dat rijke ondernemers in tune staan met de behoeften van mensen dan overheden. Zelfs als de overheid het verstiert ontvangt ze nog steeds 50% van ons inkomen en blijft ze precies even machtig.
Linda: jij kiest je regering, en als het een beetje mee zit, kun je er ook voor zorgen dat ze weer gaan. Ik beperk me even tot niet-dictatoriale landen. Wat doet de regering met al dat geld? Niet in slarissen omzetten in Nederland in ieder geval, althans niet miljoenensalarissen voor politici. Nemen we even de bankiers, met miljoenenbonussen als tegenhanger. Wat doet die regering wel met dat geld? Wegen bouwen, straatlantaarns, scholen bouwen, politie, ziekenhuizen etc. Waar gaat het geld heen van al die 1% ers? Vaak naar mensen die lijden onder een dictatoriale niet functionerende regering. Terwijl het volk echt meer gebaat zou zijn met structureel verbeteringen. Er zijn wat uitzonderingen. Bill Gates is er zo een. Maar vergeet niet dat die superrijken het best functioneren in hun goede doelen streven in landen waar de regering minder binnenkrijgt De VS maar even als voorbeeld. Daar betaal je geen 50% belasting en heb je een superrijke do gooder nodig om te zorgen dat je uit de ellende komt. Logisch? Dus zorg voor een goed politiek klimaat, met een door jou goed gekozen regering, zorg voor een goede verdeling van de welvaart, en dan hebben we de liefdadigheid van superrijken, die geld verdienen aan normale mensen zonder veel geld, niet nodig. Nederland heeft weinig superrijken en weinig die liefdadigheid als hoofddoel hebben. Is ook niet nodig hier. Nemen we even de medicijnindustrie als voorbeeld. Daar worden een aantal mensen superrijk van. Onze regering en de meeste regeringen hier in Europa, zorgen er voor dat jij de medische zorg kunt krijgen die nodig is, en die industrie verdient heel veel ged. Zetten ze dat om in betaalbare medicineren in Afrika? Zou het toeval zijn dat superrijken vooral voorkomen in landen waar de belastingen laag, en het voorzieningenniveau navenant is? Zou het toeval zijn dat die superrijken met hun geld politieke macht uitoefenen om dat zo te houden? Doen ze dat om anderen te helpen? Zou het niet logischer zijn om dat rechtsreeks door de gekozen regering te laten doen, zodat het volk er ook iets over te zeggen heeft? Zuckerberg is geen goede doel begonnen, hij heeft zijn vermogen belastingtechnisch leuk geparkeerd en gaat de rest van zijn leven bedenken wat hij er eens mee zal doen: o.a. investeert in projecten, volgens zijn eigen beschrijving. En zoals jij weet: investeren doen je om te verdienen.
Joey: Je doet een aantal onjuiste aannames:
1.winstbejag is op een of andere manier slecht voor de samenleving.
Het gaat in een vrije markt om vrijwillige interacties. Superrijken verdienen dus alleen geld in de mate waarin zij bijdragen aan het leven van anderen.
2. De overheid is goed met geld, zij geven bijvoorbeeld geen miljoenen salarissen.
De overheid heeft veel meer mensen nodig om hetzelfde gedaan te krijgen dan private organisaties. Dat is onomstotelijk bewezen door het communisme dat achterlijk duur en inefficient werkte.
3. Doordat het ondernemingen gaat om winst hebben ze geen oog voor belangrijke zaken.
Een onderneming maakt alleen winst als het waarde toevoegt aan het leven van consumenten. Zij moeten strijden voor de consument. Als er 1 beter doet voor de wereld dan een ander heeft die een USP. Er is dus precies zoveel motief om goed te doen voor de wereld als dat wij belangrijk vinden. Dat wordt op ieder moment op dynamische wijze getoetst door hoe mensen hun geld uitgeven. In tegenstelling tot de overheid waar maar 1x per 4 jaar wordt getoetst aan de hand van verkiezingen. Verkiezingen die niet gaan over de omvang van het schip maar over wie er mag ruziën om aan het roer te staan.
Zetten superrijken hun macht in voor medicijnen in Afrika? Of anders gezegd zorgt de vrije markt voor een verbetering van de situatie in arme landen? Investering? Banen? Ja. Zorgt Coca Cola dat er meer schoon drinkwater beschikbaar is in de wereld? Ja. Hebben zij een distributie netwerk opgezet dat zo goed in staat is mensen uit allerlei welstanden te bereiken dat goede doelen het gebruiken voor vaccinatie? Ja.
Het is ook logisch dat de overheid niet heel effectief werkt omdat zij een veel kleiner motief hebben om te presteren. Zij spenderen namelijk niet hun eigen geld en ten tweede ontvangen ze dat geld onvoorwaardelijk, ongeacht hun prestatie. Ik zal dit punt illustreren aan de hand van een voorbeeld.
Stel een private onderneming fokt de boel op: Volkswagen liegt over emissies en flasht honderden consumenten. Het gevolg:
1. De waarde en macht van het bedrijf keldert.
2. VW biedt publiekelijk excuses aan
3. Consument wordt schadeloos gesteld
4. Consument kan overstappen naar een concurrent.
Stel de overheid fokt de boel op: De overheid bombardeert op valse voorwendselen Irak en vermoord 1 miljoen mensen. Het gevolg:
1. Er verandert niets aan de macht van de overheid.
2. De overheid biedt geen excuses.
3. Nabestaande worden niet gecompenseerd.
4. De burger heeft geen alternatief, zijn geld zal evengoed naar de overheid gaan.
Linda: Superrijken verdienen geld in de mate waarin ze iemand wijs maken dat ze iets bij dragen aan de samenleving, dat is niet altijd het geval. De aanname dat ik tegen winstbejag ben is een foute. Maar er is verschil tussen winst en winst. Wij hebben geen communistisch systeem (ook totalitair, niet democratisch)Veel dingen die mensen kopen voegen weinig anders toe dan dat ze hetzelfde hebben als dat iedereen heeft, waarbij marketing belangrijk is om ons wijs te maken dat we het nodig hebben. Cox Cola als voorbeeld nemen is grappig, die voegen met hun product s=zoals we allemaal weten al honderd jaar alleen maar ongezondheid toe aan mensen. Eerst alleen door de dope/coke nu ook vooral door de (verslavende) suiker. Goed voorbeeld van een merk dat een beeld toevoegt, maar weinig toto niets echt goeds aan ons leven. Al die cola met er weer afgesport worden. Of we eten geen echt voedsel meer om ruimte voor dit product te maken. Punt vier is absoluut onjuist. Ik vind dat excuses van de overheid altijd beter kunnen, maar ook daar worden ze gemaakt, valende bewindslieden veertrekken net zo vaak of weinig als falende CEO’s. De burger die medicijnenen nodig heeft heft ook vrij weinig alternatief en alle kartelvorming (die nog steeds bestaat) geeft de consument vaak schijnkeuze..
Joey: Het is heel raar om ondernemers ineens als immoreel te beschouwen als zij boven een bepaald bedrag verdienen. Een kruidenier met 100 tevreden klanten die 25k winst maakt per jaar is een goed persoon. Maar een kruidenier die zo vindingrijk en toegewijd is dat hij in zijn leven 5000 kruidenier zaken opent, miljoenen tevreden klanten heeft en miljardair wordt is mensen ‘maar wat wijs aan het maken.’
Je elitaire houding ten op zichte van anderen stoort mij. Iemand kiest vrijwillig om een blikje coca cola te kopen. Niemand gebruikt dwang daartoe. Welk motief ze ook hebben, het is aan hen om hun geld uit te geven zoals zij dat goed dunken. Echter zijn er mensen als jij die om de 1 of andere reden het gevoel hebben dat zij zo verheven zijn boven anderen dat zij het recht moeten hebben om middels een geweldsmonopolie de helft van iemand anders zijn geld afhandig te maken om het vervolgens te besluiten wat goed voor diegene is. Ik vind dat een walgelijke en mensonterende houding, het is een beetje alsof je je gelijken als kleine kinderen ziet. Wij kunnen prima voor onszelf besluiten wat belangrijk en goed is.
Coca Cola reageert op de behoefte van mensen. Er zijn zelfs 2 verschillende suikervrije soorten en 1 suiker arme. Toen mensen het oude product niet goed genoeg vonden werd het verandert. Daar is geen overheid voor nodig.
Je punt dat politici net zo vaak aftreden als CEO gaat volledig voorbij aan de essentie van mijn punt. Bedrijven/stichtingen/fondsen verwerven hun macht door vrijwillige bijdragen van mensen en zijn zodoende uit hun macht te halen als ze de boel verstieren. De overheid verwerft zijn macht onder dwang en aftredende politici veranderen niets aan de dwang en macht van de overheid.
Over medicijnen ben ik het overigens met je eens. De consument heeft inderdaad weinig alternatief. Dankzij de overheid is er een beperkte keuze, de overheid heeft de wetten voor invoerrechten en bescherming van patenten etc ingevoerd. De regulering van de overheid maakt tevens toetreden in de farmaceutische industrie ongelooflijk duur (en dus een industrie met kartelvorming en weinig concurrentie).