JJC Nouws – Ik ben Top Pop

9 april 2023AdminBusinessplan, Gimmick, Home, Locatie, Media, Portretten, Ridderboek, Video0

Ik ben Top Pop

Eind 1998 ging een Utrechtse Delegatie op Bezoek bij het Tilburgse Pop Centrum 013. Tivoli had Utrechtse Notabelen, Gemeente Raad Leden en Belang Hebbenden Uit Genodigd voor een Rond Leiding door het Vrije Nieuwe en Succes Volle Uit Gaans Gelegenheid. Zo Iets moest er in Utrecht ook komen. Toen Malig Directeur Dick te Winkel vroeg mij de Dag Af te Sluiten met een Rede. Aan Wezig waren onder andere de Directeur van Muziek Centrum Vredenburg Peter Smids en Jos Lemaier, Gemeente Raad Lid voor en Fractie Voor Zitter van D66. Het duurde daar na nog Vijf Tien Jaar voor de Plannen waren Uit Gevoerd.

Het komt Regel Matig voor dat Bezoek voor mijn Rijtje CD’s blijft staan en dan Hogelijk Verbaasd vast stelt, dat er Geen Jazz tussen staat. Want, ‘Schrijvers houden toch van Jazz?’ Dat klopt Ja, mits je Samen met Remco Campert, Simon Vinkenoog, Hugo Claus, Lucebert en Rudy Kousbroek in Parijs hebt Lopen Rond Kloten. In de Jaren Vijftig, onder de Toe Ziende Camera van Ed van der Elsken.

Maar helaas, ik ben Geboren in 1960 en brabbelde ‘Leddie Pie’ mee op The Beatles. Op de Middelbare School probeerde ik Meisjes te Verleiden met Teksten van Anne en Kate MacGarrigle en Genesis. Tussen door luisterde ik stiekem naar Ferry Maat Soul Show en mimede ik op Kampeer Week Enden rond het Kamp Vuur mee met Composities van Gitaar Helden als Crosby, Stills, Nash & Young en Bob Dylan. Toen ik Eind Examen deed was Sid Vicious Net Dood. Na de Introductie Dagen op de Universiteit somberde ik op Joy Division, Neue Deutsche Welle en Tuxedo Moon en in de Woolloo Moolloo danste ik op Italo Wave. Vlak na mijn Af Studeren organiseerde Cartouche zijn eerste House Avond.
Kortom, ik ben Top Pop.

Dat klinkt Wat Minder Interessanterig dan Armoedig in Parijs op Tochtige Zolders Bij Een Klitten, Juliette Greco en Jean Paul Sartre Tegen Komen en Wijn Drinken in Existentialistische Kelders. Sterker, ik heb Nooit Armoede Geleden.
Och, got, ik heb Zelfs de Oorlog Niet Mee Gemaakt.

Als je even het Oubollige Oude Stijl Jazz Festival van Breda met de Mantel der Liefde bedekt, zie je dat Jazz een Elitaire Intellectuele Air heeft gekregen. De Legendes zijn Geschreven, de Platen zijn Op Genomen, het Verschijnsel is Op Genomen, Bestudeerd, Gesubsidieerd, Glad Gestreken en Vast Gelegd. Er is een Nationaal Jazz Archief, er zijn Biografieën en er zijn Monumenten Op Gericht. Kortom, Jazz is Cultuur met een Grote ‘C’.

Wat kunnen we op Muzikaal Gebied daar tegen over zetten, Tegen Woordig? Een Brij van Muzikale Sub Culturen, met haar eigen Sub, Sub Culturen, Sub, Sub, Sub en Anti Culturen en Anti Sub Culturen.
Van de Een Voudige Maten van de Rock ’n Roll is Alles Uit Gewaaierd van Symfonische Rock, naar Punk, Disco, Blues, Dance, R & B, Gabber, New Wave, Retro Wave, Glam Rock, House, Acid House, Disco House, Grunge, Speed Metal, Soul en Avant Garde. Het is Verspreid over Buurt Huizen, Kraak Panden, Half Pipes, Kelders, Zolders, Studenten Huizen, Oude Theaters, Parkeer Garages, Galeries, Verlaten Pak Huizen, Grand Café’s.
Het is Puisterig of Over Jarig, Lang Harig of Kort Geschoren, Onder Gedoken of Rebels.
Onoverzichtelijke Shit, die zonder de Juiste Kennis van Schoen Veters, Piercing Mode, Platen Labels en Idioom Ook Nog Eens Totaal Ondoorgrondelijk is en Daar Door Gezicht Loos wordt.

Van TMF tot Lolada Musica. Van de Grote Prijs van Nederland tot het Europees Song Festival.

Ook Nog Besmet door Drank, XTC, Ephedrine, Hasj, Amfetamine, Coke en Heroïne.

Zou je zeggen.

Als je even door het Mediab Beeld van Blowende Pubers op Lowlands, Krakende Punkers op de Croese Laan en Dreunende Raves in de Jaar Beurs heen kijkt zie je Iets Heel Interessants.

Over Doses en Donderende Dominees, die Hel en Verdoemenis Af Roepen over Goddeloze ‘Nikker Muziek’, dat is Niet het Enige wat Jazz en Pop Muziek met Elkaar Gemeen hebben.

Schrijvers, Fotografen, Beeld Houwers, Schilders bij Elkaar in Parijs. Jazz Kelders, Intellectuele Discussies. Die Tijden hoeven Niet Meer Terug te Komen, want ze zijn Nooit Weg Geweest.

In 1989 verscheen Gimmick! van Joost Zwagerman, een Boek, dat voor Veel Mensen als een Water Scheiding in de Nederlandse Literatuur geldt. Voor het Eerst in Lange Tijd werd Weer een Groep Uit Gesproken Jonge Mensen aan het Lezen gebracht. Gimmick! beschrijft het Leven van een Groep Kunstenaars, Muzikanten, Schrijvers en Uit Vreters in het Amsterdam van de Jaren Tachtig, Alle Maal Gecentreerd rond een Discotheek. Het was het Eerste Boek in Nederland, dat Duidelijk maakte, dat ook Nederlandse Schrijvers Geen Wereld Vreemde Kamertjes Geleerden zijn, die Informatie Op Zuigen uit Boeken, hun Jeugd en Gesprekken met Anderen en Daar Onder Begeleiding van een Cantate of een Stemmige Trompet Improvisatie een Verhaal van maken. Maar dat wisten de Schrijvers Zelf Al Lang.

Hoe Wel we Gimmick! Niet hoeven te Lezen als een Sleutel Roman, noch als een Gebruiks Aan Wijzing voor een Bohémien Bestaan als Party Animal, is het Toch Voort Gekomen uit dat Zelfde, dat leidde tot de Foto Boeken van Ed van der Elsken, de Schilderijen van Karel Appel en de Romans van Remco Campert. Het was een Publiek Geheim, dat het Boek Gebaseerd was op de Tijd in de RoXY van een Vrienden Clubje van Maximalen, zo als Zwagerman en Kunstenaars, zo als Rob Scholte.

Geschreven in een Tijd, dat Nederland Minder Saai en Bekrompen was, zo dat je Niet naar Parijs hoefde om je Uit te Leven.

Het Belangrijkste Wat Zwagerman Eens en voor Al Tijd liet Zien, was dat Ook in de Huidige Pop Cultuur Literatuur, Kunst en Muziek Onverbrekelijk met Elkaar zijn Verbonden. Samen in de Kroeg, Samen aan de Rol, Samen aan het Werk.

Ik ben Geen Historicus, maar ik denk, dat Dat Zo Ongeveer met de Troubadours begonnen moet zijn in de Middel Eeuwen, die de Hoven Langs Trokken en Al Zingend de Romantisch Liefde in Gedichten door Europa verspreidden. Er moeten Eenvoudig Lijnen te Trekken zijn via Wolfgang Amadeus Mozart, Franz Schubert, de Franse Impressionisten, de Salons, zo als Marcel Proust ze beschrijft, naar Heden Daagse Barden als Serge van Duijnhoven, die met Techno DJ Dano en Ingmar Heytze, die met de Band Vliegend Schroot op treedt.

Ongeveer een Jaar Geleden vroeg ik bij Culturele Zaken van de Gemeente een Stipendium aan om Rustig aan mijn Tweede Roman te kunnen werken. Ik werd Uit Genodigd voor een Gesprek, waar uit bleek dat Andere Steden Misschien hun Schrijvers Wel Subsidiëren of Op Reis sturen, maar dat Utrecht Dat Niet Doet.

Nu zult U zeggen, dat is maar Goed Ook, want Literatuur bloeit Juist bij de Ontkenning van de Schepper. Lijden en Armoe is Goed.

Nee, hoor, Dat is Romantische Non Sense.

In het Troost Gesprek, dat volgde, kaartte ik het Broei Nest van Creativiteit aan, waar in ik Tegen Woordig verkeer. We hebben in Utrecht Op Vallend Veel Schrijvers. We hebben Dichters wier Bundels Her Drukt worden, we hebben een Uit Geverij met Bekroonde Debutanten, we hebben Spraak Makende Vorm Gevers, we hebben Gerucht Makende Dans Tenten, we hebben Op Vallende Muzikanten en Bands, we hebben DJ’s, we hebben een Schitterend Literair Tijd Schrift, we hebben Ongelofelijk Grappige Cabaretiers. Het loopt Allemaal door Elkaar. We kennen Elkaar, we praten met Elkaar, we helpen Elkaar, we stimuleren Elkaar, we hebben Seks met Elkaar.

Ik vertelde Iets Nieuws en daar uit kwam de Van Oorsprong Een Malige, maar zo als het zich Nu laat Aan Zien Jaarlijkse, Manifestatie ‘Singel Singel Schrijf Masjien’, voort.
In de Aan Loop en de Af Wikkeling van ‘Singel Singel Schrijf Masjien’ werd me Meerdere Malen Gevraagd Waar Om er Nu Zo Op Vallend Veel Schrijvers in Utrecht Wonen. Ik kon er Geen Antwoord op geven. Had dat te maken met de Aan Wezigheid van een Universiteit, of met een School voor de Journalistiek? Of was het, om dat iedereen Ronald Giphart wilde Zijn?

Ik denk, dat ik er In Middels achter bent. Want ‘Singel Singel Schrijf Masjien’ werd niet in Muziek Centrum Vredenburg of de Stads Schouwburg gehouden, maar op de Plek, waar de Organisatie Gevoels Matig vond, dat die Thuis Hoorde, waar Literatuur Thuis hoorde, tussen de Muziek, tussen de Mensen, achter een Lage drempel: in Tivoli.

Utrecht bloeit Literair van wege Tivoli. Sinds het Openings Kraak Feest in 1980 ben ik in Tivoli Iedereen Tegen Gekomen waar mee ik Ooit te Maken heb gehad. Mensen, die hun Eigen Gang gaan, die zich Niet laten Belemmeren door Tradities of Gewoontes. Als het Niet in Tivoli was, Dan Wel in een Café, waar je Van Te Voren Af Sprak, of in een Café, waar je daar na ging Door Zakken.

Ik kan Alleen maar het Literaire Verhaal Vertellen, maar ik denk, dat Muzikanten, Vorm Gevers, Mode Ontwerpers Waar Schijnlijk Alle Maal met het Zelfde Verhaal komen.
We zullen Vast Alle Maal Wel een Keer in Vredenburg, op het Lucas Bol Werk of in de Nicolaas Straat Eindigen, maar allemaal via Tivoli.

Afgelopen december was ik Aan Wezig bij een Nexus Lezing in de Aula van de KUB in Tilburg. De Poolse Dichter Adam Zagajewski hield daar onder de Titel ‘The Shabby and the Sublime’ een Gloed Volle Verdediging voor de Hoge Cultuur, voor het Verhevene. Na Af Loop was er de Gelegenheid tot Vragen Stellen, wat Helaas Beperkt bleef tot een Slappe Discussie over het Subsidiëren van de Hogere Cultuur zo als Opera, Ballet en Klassieke Muziek, waar Zagajewski’s Lezing Eigenliijk Helemaal Niet over ging.

Een Kaartje voor de Opera wordt Gesubsidieerd voor 300 Gulden. Moet dat Zo Maar van Iemands Belasting Centen?

Ja, zei Zagajewski en Ja, zeg ik ook. Van mij kan er Niet Genoeg Subsidie Geld naar Opera, Ballet en Klassieke Concerten gaan, Ook Al worden Subsidies Betaald van Gemeenschap Gelden, zo als Belasting Soms Eufemistisch heet. Mijn Geld.

Maar dat Subsidie Geld moet ook naar de Cultuur met een Lagere Drempel gaan. Ook Pop Concerten worden Gesubsidieerd, maar als een Bedrijf het doet heet het Sponsoring, bij Voorbeeld uit de Over Winst op de Verkoop van Water met Kool Zuur Gas, Suiker en een Beetje Karamel. Ook mijn Geld, dus.

Het Mis Verstand bestaat, dat de Pop Muziek, en Alles Wat Daar Mee Samen hangt, floreert bij Scharrelen in de Marge, Verscholen in Ooit Gekraakte Gebouwen die Na Geen Een en Twintig Verbouwingen kunnen Vol Doen aan de Voor Waarden, waar aan ze Eigenlijk moeten Beantwoorden.

Ik kanDdit ook weer Koppelen aan de Literatuur. Bedenk Maar Eens Waarom Juist in Amsterdam, waar de Literaire Subsidie Ruiven Goed Gevuld Zijn en waar Jury, Commissie en Subsidie Gevers Vrij en Incestueus Om Gaan met Diegenen, die ze Bedienen, Waarom Juist Daar de Literatuur bloeit.

Pop Cultuur bloeit Niet Dank Zij de DesInteresse van de Gevestigde Orde, maar ondánks die DesInteresse. Geen Enkele Vorm van Kunst of Cultuur is Gediend bij Armoede en Onder Drukking. De Mooiste Dingen in de Wereld zijn gemaakt door Creatievelingen, die door hun Op Dracht Gevers Goed zijn Verzorgd.

Toen Tivoli Net Gekraakt was, heette de Actie Groep er achter Nog ‘Tivoli Tijdelijk’. Als je Nu op een Uitgaans Avond het Oude NV Huis op de Oudegracht Goed bekijkt, zie je dat Tivoli Nog Steeds Tijdelijk is. Het wordt Tijd, dat Tivoli Definitief wordt

Als je van uit de Stations Restauratie naar Buiten kijkt zie je hoe ze de Kantoren van Hoog Catharijne Aantrekkelijk hebben gemaakt door ze Honden Poep Bruin, Kneuzing Blauw, Menstruatie Bloed Rood, Braaksel Groen en Baby Pis Geel Op te Schilderen.

Nee, Soms vol doet een Fris Kleurtje Niet. Het moet Helemaal Op Nieuw.

Maisqienda.com, 7 november 2015

https://www.maisquenada.com/2015/11/07/ik-ben-toppop/

Ik ben Top Pop

Dit delen: