Jan Beerling – Kookboek
Ik reed met mijn handbike op een donker landweggetje in het buitengebied. Het enige licht kwam van mijn koplamp. Plotseling een fel licht van boven. Een licht gezoem en daar landde een levensechte UFO direct voor mij. De inzittenden hadden een groot hoofd, grote ogen en een kleiner lichaam dan wij mensen. Gelukkig spraken ze goed Engels net als in de meeste science fiction films. ‘Take me to your leader’, vroegen ze. Ik dacht direct aan Beatrix maar zelf kozen ze na wat onderling gekibbel voor Vincent Bijlo en Karin Spaink. ‘May the force be with you’, wensten zij mij toe. ‘Beam me up Scotty’, hoorde ik ze nog net zeggen voordat ze verdwenen. Bijlo en Spaink maakten hen bekend met Nederland en de rest van de wereld. Eindelijk hadden buitenaardsen contact met ons gezocht. Ze zochten Rob Scholte op, gingen naar Stevie Wonder en maakten kennis met Jeff Haeley. De buitenaardsen hadden een voorkeur voor mensen met allerlei technische hulpmiddelen. Dat vonden ze modern en hoogontwikkeld. Zo verbaasden ze zich over het geploeter met toetsenborden om een computer te bedienen. ‘Wat primitief’, oordeelden ze. Dan de sprekende computer van onze blinde cabaretier. Ook liep er niemand meer op hun planeet. De aliëns zweefden naar hun bestemming. En wie dat astrale niveau nog niet had bereikt deed dat op zoevende wieltjes. Wetenschapper Stephen Hawking kreeg een digitaal bestand overhandigd. Hij bezwoer dat hij het voor zijn dood zou ontcijferen. De leden van de tweede kamer werden uitgenodigd op hun planeet. Leden van gemeenteraden volgden. Politiek Nederland werd leeg maar ons land merkte er verder weinig van. Andere landen volgden. Het scheen ze goed te bevallen want er kwam nog niemand terug. Dan heeft Hawking het bestand ontcijferd. Via een wereldwijde rechtstreekse uitzending en internet maakt hij het bekend. ‘Ik weet nu wat het is’, klinkt zijn kunstmatige stem. ‘Een kookboek!’