De Stentor | Ingrid Willems – Hoe ‘Normale Jongen’ Vertrouwen Wint van de Grootste Criminelen + NHD | Marie Thérèse Roosendaal – Kunst Detective Brand ’Ik? Indiana Jones? Ben Meer Clouseau’
Hoe een ‘Normale Jongen’ het Vertrouwen Wint van de Grootste Criminelen
Ex Deventenaar Arthur Brand (48) maakte de kijker af gelopen jaar deel genoot van zijn TV serie De Kunst Detective, waar in hij dure, geroofde kunst werken op spoort. Het ene moment zit hij met een miljoenen schilderij in een Renault Twingo, het andere moment wordt hij met de dood bedreigd “Brand, Als Je Ons Besodemietert, Gaat Je Kop Er Af.”
‘Ik zit als Kunst Detective in een wereld, waar in ik de meest kleur rijke figuren tegen kom. Grote op lichters, beroemde dieven, Rechercheurs, Justitie, Geheime Diensten, Maffiosi, rijke verzamelaars met jachten van 50 miljoen euro. Knetter gek vaak, ze hebben alle maal een klap van de molen gehad. Daar voel ik me wel bij thuis, als normale jongen uit Deventer, Ha Ha. Uit eindelijk moet ik met al die gekken door één deur. Met als doel het kunst werk te vinden.
Mijn drijf veer om geroofde kunst op te sporen, is het verhaal achter dat werk. Een kunst werk vertelt onze geschiedenis. Ik kreeg mijn liefde voor kunst en geschiedenis met de pap lepel in gegoten. Mijn vader studeerde geschiedenis en leerde me, dat kunst veel over geschiedenis vertelt.
Het Byzantijnse Mozaïek van de Heilige Marcus (foto boven) bij voor beeld, dat ik terug vond, komt uit een van de oudste kerkjes op Cyprus. Gemaakt in 520, het gouden tijd perk van één van de mooiste kunst stromingen ter wereld, de Byzantijnse Kunst. Enorm van belang in de Christelijke Cultuur en de Wereld Cultuur. Een werk met een ziel, de bevolking praat er tegen, staat er voor te bidden. Laat er tranen bij.
Lucky Luke
Midden Jaren Zeventig is het gestolen toen de Turken Cyprus binnen vielen en alles kapot sloegen. De FBI is er ook mee bezig geweest. Als het juist mij dan via tip gevers uit de onder wereld lukt, is dat wel heel Cool. Avontuur is trouwens ook een belang rijke drijf veer. Adrenaline. Begonnen, om dat ik al tijd Lucky Luke las. Al die gekke dingen, die in die strip boeken gebeuren, begin je van zelf gewoon te vinden. Mijn leer meester Michel van Rijn was ook fan van Lucky Luke. Hij zegt al tijd, als wij dat niet zo intensief hadden gelezen, hadden we dit werk nooit kunnen doen.
Ze noemen me in de pers Indiana Jones of James Bond, maar zelf heb ik veel meer Feeling met Inspecteur Clouseau uit The Pink Panter. Iemand, die uit eindelijk de zaken op lost, maar van wie zijn baas weet, dat hij een onbenul is, die al tijd het verkeerde spoor volgt, al tijd de verkeerde verdachte op het oog heeft. Mensen, die mij goed kennen, vergelijken me met Clouseau. Iedere keer als ik iets op los, zeggen ze ‘Hoe Heb Jij Dát Nou Weer Gedaan?’ Alleen mijn leer meester zegt al tijd, dat ik me expres een beetje dom voor doe. Maar dat is niet zo. In mijn onder zoeken rijgen de blunders zich aan één. Ik kan drie keer op een dag schreeuwen van geluk, om dat ik de door braak denk te hebben, even zo vaak gaat het die dag ook weer mis.
Het is een acht baan, pieken en dalen. Ik heb te maken met de grootste idioten, grootste leugenaars. Gajes. Niets is wat het lijkt. Ze zetten je in een draai molen, die maar rondjes blijft draaien. Af en toe een kwartje er in en dan blijft die gek wel gaan. Ze nemen je al tijd in de boot. Maar ik geef nooit op. Ik moet schipperen tussen de Politie, Justitie en de Onder Wereld, de Criminelen. Dat maakt mijn werk bij zonder. Ik moet de Wet na leven, maar ook de Codes van de Onder Wereld kennen. Bij voor beeld nooit vragen, of ze kinderen hebben. En als ik weet, dat ze me op een dwaal spoor proberen te zetten, nooit zeggen, dat geloof je toch zeker zelf niet! En, heel belangrijk, ik moet mee gaan in hun rauwe humor. Elkaar beledigen, maar dan op een leuke manier.
Ik kom al tijd bij een zaak te recht als de Politie er na jaren onderzoek geen tijd meer voor heeft. Dan bel ik de Politie, omdat ik een Tip heb gekregen en vraag ik, of ze er nog mee bezig is. Zeggen ze ‘Houd Er Over Op. Daar Hebben We Nog Hoofd Pijn Van. Ga Lekker Je Gang, Arthur. We Horen Het Wel als Je Het Hebt Terug Gevonden.’
Kinder Tekening
Het gaat vaak om geroofde kunst, die in de Onder Wereld al wel tien keer van hand tot hand is gegaan, als Onder Pand. Sommige Zware Jongens weten niet eens, dat het om gestolen werk gaat. Het gaat om gasten, die vaak geen kinder tekening van een Rembrandt kunnen onder scheiden. Als je die mensen van hun probleem kunt verlossen, respecteren ze je. Hun probleem is, dat ze niet op gepakt willen worden, maar het werk ook niet willen verbranden, om dat daar een nog veel zwaardere straf voor staat.
Ik breng het kunst werk dan terug, zeg de Politie niet van wie ik het heb gekregen. Zo werkt dat in Nederland. Hier is op een gegeven moment gezegd, het gaat om de kunst. Het gaat vaak om een gewone in braak met toe vallig een hoge buit. Niemand vermoord of verwond. Na jaren kom je nooit meer bij de daders, gestolen kunst gaat standaard snel van hand tot hand, om dat het dient als Onder Pand, dus dan moet je proberen het werk uit dat milieu te trekken. Als zo N Crimineel niets met de roof te maken had en het netjes aan mij geeft, is dat an sich een goede daad.
Meest al als je met Criminelen een zaak wil oplossen, is het eerste wat ze zeggen ‘Brand, Als Je Ons Besodemietert, Gaat Je Kop Er Af’. Ik schrik daar niet van. Dat roepen ze de hele dag tegen ieder één. Ze weten, dat ik me niet laat om kopen en ze weten dat ik mijn woord houd.
Ik heb een keer een zaak op gelost voor een heel zware crimineel. Hij zei ‘Ik Heb Nog Nooit Iemand Mee Gemaakt, die Al Tijd Zijn Woord Houdt’. Nee, nee, niet, dat ik daar trots op ben, dat een zware Crimineel zo iets over mij zegt. Maar ik moet voor komen, dat iemand me belt en zegt ‘Wat een Klote Streek Heb Je Me Geflikt’. Ze zitten zelf in een wereld, waar in ze niemand vertrouwen, je moet het vertrouwen wínnen. Dat kan maanden, jaren duren. Het is een kat en muis spel, het is schaken. Je moet over een engelen geduld beschikken, maar ook door zetting vermogen en humor hebben.
Twingootje
Gelukkig heb ik wel een gezonde dosis humor. Mijn vader is soms mijn chauffeur. Ik heb geen rij bewijs. Nooit van gekomen. Ik red me zo wel. Alleen, het leidt soms tot hilarische taferelen. Laatst nog, dat Mozaïek van Cyprus, moest ik van uit Deventer naar de Cypriotische Ambassade in Den Haag brengen. Dus komt mijn vader voor rijden in zijn Twingootje. Daar zit je dan, met zo N ding van vijf tot 10 miljoen euro in een auto van enkele duizenden euro S (…)
Twee jaar geleden net zo, met het schilderij Adolescense van Salvador Dalí. Dat moest naar een Verzekering Maatschappij in Amsterdam. Mijn moeder zei, dat ze dat niet wilde missen, ze wilde mee. Mijn moeder en ik op de achter bank. We lachten zó hard, ter wijl mijn vader steeds nerveuzer werd. Hij ligt er nu nog wakker van. Er zou onder weg maar iets gebeuren. Nou ja, denk ik dan. Dan moeten ze maar een wagen sturen. Ik had die Dalí, ook miljoenen waard, in Deventer al met de Stad Bus vervoerd van uit het centrum naar mijn huis, Ha Ha.
Mijn ouders zijn trots op me. Mijn moeder was in het begin wel bang. Nu niet meer. Als ik haar bel en over mijn werk vertel, heb ik haar soms gierend aan de lijn. Mijn vader is ook wel trots, maar heeft ook kritiek. ‘Ga Eens aan het Werk, Arthur’, zegt hij dan. Dan zeg ik ‘Ik Werk Toch?’ ‘Wat Jij Doet, is Geen Echt Werk’, zegt hij dan.
Meester Dief
Tijd voor een sociaal leven heb ik amper. Ik ga wel uit eten of naar het café, maar al tijd met mensen uit het wereldje. Bij voor beeld met Octave Durham, de meester dief, die in 2002 twee schilderijen roofde uit het Van Gogh Museum. Ik jaag op dat soort figuren, maar we zitten af en toe gezellig in de kroeg. Zitten we me kaar aan te kijken. Ik als de enige Kunst Detective ter wereld, hij de beroemdste kunst rover ter wereld. Je komt elkaar toch tegen in dit kleine wereldje. Waarom dan niet een kop koffie drinken? Er is niemand vermoord, niemand verwond.
Begrijp me goed, ik veroordeel iedere vorm van Criminaliteit, maar dit is wel mijn werk. Ik mis een sociaal leven buiten mijn werk om niet. Dat zal ook wel de reden zijn, dat ik de enige ben in de wereld, die dit werk doet. Ik sta 24/7 aan, als ik in een zaak zit. Als ik S nachts een telefoontje krijg van iemand, die zegt, dat hij me nú wil spreken, kan ik niet zeggen, dat ie tot morgen moet wachten. Criminelen zijn zo wispel turig als wat. Morgen kijken ze er weer anders tegen aan. En boven dien denken ze, dat je de Politie waarschuwt, als je niet met één komt.
Knetter Gek
Als ik dan zo N grote zaak heb gedaan, ben ik kapot. Maar na twee weken verveel ik me weer. Denk ik, waar blijft de volgende? Na tuurlijk, ik heb al tijd mijn gewone werk, voor klanten, die een aan schaf over wegen van een duur kunst werk en mij naar de echtheid vragen. Daar verdien ik mijn geld mee. Maar na mijn vondst van de paarden van Hitler [twee bronzen paarden beelden, Redactie] bij voor beeld, nam ik me voor een week of twee niets te doen. Rij ik in Deventer op mijn fietsje naar een tank station om sigaretten te halen, gaat de telefoon. De Museum Directeur van het West Fries Museum in Hoorn. ‘Arthur, Wil Je voor Ons naar de Oekraïne?’ Een paar dagen later zat ik daar voor wéér een knetter gek avontuur.
Of ik nú met spannende zaken bezig ben? A ltijd. Maar deze weken moet ik eerst mijn boek over de paarden van Hitler af ronden. En ik heb promotie werk in België voor mijn TV serie die daar wordt uit gezonden. Maar het belang rijkste, ik ga S avonds zitten in mijn studeerkamer. Dan steek ik een sigaret op en kijk ik op twee schermen naar twee grote zaken. Dat wordt voor mij na tuurlijk weer chaos, gedoe, drama, hoofd pijn, wéér zo’n avontuur. Ik moet bepalen voor welke zaak ik de komende tijd vol ga.
Over welke het gaat? Dat zeg ik na tuurlijk niet. Cliff Hanger!’
De Stentor, 25 december 2018, 09:00
Kunst Detective Brand ’Ik? Indiana Jones? Ben Meer Clouseau’
Twintig Jaar Lang Lag Er een Antieke Ethiopische Kroon in een Koffer in Rotterdam. Arthur Brand Haalde hem Boven Water. Een Nieuw Succes in een Lange Rij. De Kunst Detective Laveert tussen Boven en Onder Wereld.
“Ik hou me aan de Wet én aan mijn Woord.”
“Als ik vermiste meester werken terug breng, is ieder één blij, ook de Crimineel.”
“Komen we elkaar tegen, is er eerst een Stare Down, maar dan drinken we een biertje”
De Indiana Jones van de Kunst Wereld, Noemen Ze hem Vaak. Arthur Brand is die Bij Naam Beu.
“Ik kan nog geen fiets band op pompen en ik heb niet eens een rij bewijs. Ik vind me zelf meer een Inspecteur Clouseau.”
De 49 Jarige Kunst Detective Lacht.
“Heb ik geroofde kunst werken thuis gebracht, dan denk ik soms te vreden, dat ik het weer klasse gedaan heb. Maar dan maak ik een reconstructie en zie ik dat het van klunzigheden, toe val, foute in schattingen en geluk aan elkaar hangt. Dat ik zo als al tijd eerst de verkeerde verdachte op het oog had of als een olifant door de porselein kast stiefelde.”
Dat zal Wel Mee Vallen. Brand Weet de Voor Pagina S te Halen, Van de Week Nog, met de Antieke Ethiopische Kroon, die Twintig Jaar Lang in een Koffer in Rotterdam Lag. Wereld Nieuws werd hij Toen hij in 2015 Hitlers Paarden Terug Vond, Twee Immense Bronzen Beelden, die Ooit Bij de Rijk Kanselarij Hadden Gestaan. Zeventig Jaar Lang had Ieder Één Aan Genomen, dat die Nazi Kunst Vernietigd was.
“Daar voor versleten ze me voor een fantast, maar als ik nu roep, dat ik Atlantis boven water heb, staat CNN direct met draaiende camera op de stoep.”
Hij Steekt een Sigaret Op.
“Vinden ze me even goed nog steeds een halve gare.”
Hij Haalde de Dora Maar Terug, een Picasso van Tien Tallen Miljoenen, die Van het Jacht van een Sjeik was Gestolen. Hij Traceerde een Verloren Gewaand Eeuwen Oud Byzantijns Mozaïek uit Cyprus. Ook Wist hij Schilderijen, die Uit het West Fries Museum waren Geroofd, Terug te Krijgen uit Oekraïne.
Het zijn Processen van Jaren Spits Roeden Lopen.
“Ik heb van doen met Geheime Diensten, Justitie, politieke intriges, Zware Jongens, de Crème de la Crème van de kunst wereld en de rijksten der aarde. Het kan zo in een avonturenr oman.”
Maar Niet in de Krant, Veel Anekdotes Voor Ziet Brand Van het Stempel
“Off the Record.”
Vervalsingen
Op zijn Amsterdamse Boven Woning Vertelt hij Hoe het Begon.
“Ik verzamelde antieke munten en daar zaten vervalsingen tussen. Toen ontdekte ik, dat dertig procent van alle kunst vals was en de enige, die daar over schreef, was Michel van Rijn.”
Het Bleek een Leer Meester met een Bevlekt Blazoen, want Van Rijn werd In Verband Gebracht met Kunst Smokkel.
“Ach, naast de gelauwerde, zo genaamd nette heren van de kunst handel, is Michel maar een koor knaapje. Toen ik hem leerde kennen, had hij zijn leven gebeterd en werkte hij voor Scotland Yard. Ik, nog nat achter de oren, wist niet wat ik mee maakte. De ene dag zaten we met de FBI om tafel en de volgende met de New York Times. Over het terug gevonden Evangelie van Judas ging het toen, een door de rooms Katholieke Kerk verboden geschrift. Dit was écht, en dat net in de tijd dat de fictie van schrijver Dan Brown, de ’Da Vinci Code’, stof deed op waaien.”
Arthur Brand Laveert tussen Onder en Boven Wereld. De Scheid Lijn Daar Tussen is Niet Al Tijd Even Duidelijk.
“T Is een mijnen veld. Ik houd me ten eerste aan de wet en ten tweede aan mijn woord. Ik moet brand schoon zijn, ik werk met Overheden, Politie en Justitie. Eén scheve schaats en ik lig er uit. Aan die grote zaken verdien ik niks, wel met het adviseren van kunst verzamelaars. Ach, financieel heb ik geen wensen en mijn avonturen zijn onbetaalbaar. Als ik vermiste meester werken terug breng, is iedereen blij, Verzekeraar, Museum, Eigenaar, Publiek, Politie én Crimineel.”
Dat Laatste Vergt een Toe Lichting.
“In de zaken waarin ik opereer, zijn de Zware Jongens meest al onschuldig. Gestolen kunst geldt in de Onder Wereld als betaling – ’Picassootje van mijn Oma’, als er geen geld is. Een meester werk gaat dan van hand tot hand. Als nummer tien in de rij er achter komt, dat het schilderij gestolen is, zit hij er mee in zijn maag. Het is onverkoopbaar en boven dien strafbaar om het in het bezit te hebben.”
Al Capone
“Al Capone is nooit gepakt voor al die moorden, maar wel voor Belasting Fraude. Een Crimineel in een drugsoorlog wil niet aangehouden worden voor een gestolen meester werk. Maar als hij er mee naar de Politie gaat, moet hij namen noemen. Dat leidt dan naar nummer negen, waar de Recherche niets aan heeft, want de echte dief is dan nog niet te traceren. Daar om gaat een werk vaak in de fik. Dat is de reden, dat wereld wijd maar acht procent van de gestolen kunst terug komt. In Nederland zitten we tegen de 100 procent aan. Ons Op Lossing Percentage is zo hoog, om dat de Politie nu achter ons Erf Goed aan gaat en niet achter de dader. Heel goed, er is ook niemand vermoord.”
Brand Noemt Dan Ook Geen Namen.
“Als ik Criminelen zo ver krijg een kunst werk terug te geven, geef ik ze mijn woord, dat ik ze er buiten houd. Ik ben het irritante steentje in de schoen, als ik lang genoeg zeur, gooien ze het schilderij wel naar mijn hoofd.
Ik ben de enige burger, die dit doet. In Nederland zijn twee Agenten vol tijd bezig met kunst roof. Ik werk fijn met ze, ze bellen de Politie in het buiten land, dat ze de rode loper voor me moeten uit leggen als ik kunst terug breng. Ze zijn wel eens jaloers op me, om ergens aan te bellen moeten zij eerst formulieren in vullen. Ik spring op de tram en bonk op de deur. Maar zij hebben meest al een pistool op zak, ik moet zorgen, dat ik niet in een situatie verzeil, waar in ik er eentje nodig heb.”
Bang is Hij Niet.
“Ik heb eens af gesproken in een bos om tien uur S avonds, stonden er drie gemaskerde mannen tegen over me. Met een beetje geluk gaan die maskers snel af en liggen we even later dubbel bij een potje bier. Zo veel nervositeit betekent ook, dat het lachen, gieren brullen is. Anders om staan zij bij de eerste ontmoeting ook te zweten. Ze vermoeden een Rechercheur achter iedere boom, maar dat is niet zo.
Dit werk is zes tien uur per dag, zeven dagen in de week. Over dag werkt de Wet, als de laatste Agent het licht uit doet, worden de Criminelen wakker.”
Hij Beweegt Zich Gemakkelijk in Alle Kringen.
“In Oekraïne kreeg ik de Veiligheid Dienst achter me aan, de hoogste baas kwam nog vrede met me sluiten in het West Fries Museum. Bij het op sporen van het Mozaïek van Cyprus, sloot ik een Deal met een Maffia Baas, die op de vlucht was voor Interpol. Hij wist, dat hij vroeg of laat gepakt zou worden, zo dat ik nog kon getuigen, dat hij in de tussen tijd iets goeds had gedaan.”
Brand Kijkt Nergens Meer van Op.
“Na de vondst van de halve Rijk Kanselarij, ben ik de laatste, die zegt, dat iets niet kan. King Arthur, ik ben naar hem genoemd, is een mythische figuur, maar wie zegt, dat hij niet echt heeft bestaan? Mis schien vind ik ooit wel een Zegel in een kluis of zo. Of de Barn Steen Kamer van het Tsaren Paleis, die door de Duitsers naar Koningsbergen werd gebracht, en daar naar verluidt werd gebombardeerd. Maar er zijn geruchten (…)”
Televisie
Soms Vertelt Brand op Televisie, dat hij Weet Wie de Gestolen Oude Meester in Huis Heeft.
“Dan weet ik, waar er een nat lapje op het hoofd gaat.”
Glim Lachend.
“Na tuurlijk ontkennen ze eerst, maar ik kom al tijd terug. De belang rijkste kunst voor werpen uit de geschiedenis worden bij Sjeiks, Koningen en Pop Sterren gevonden.”
Jaren Geleden Bracht hij Naar Buiten, dat Stukken van het Meissen Servies, door Nazi S Geroofd van de Joodse Familie Gutmann, Waren Terug Gevonden in Paleis Het Loo. Prinses Juliana Had Het in 1975, Onwetend van de Her Komst, Gekocht.
“Veel mensen, die, onbewust, Nazi roof kunst hadden, schonken dat als ze er achter kwamen met één aan na zaten van de eigenaren. Met die wetenschap konden ze er niet meer van genieten.”
Zijn Laatste Boek, ’De Paarden van Hitler’, wordt Verfilmd en is Vertaald in het Engels, Spaans, Frans en Hongaars. Van de Week werd Bekend Gemaakt, dat Om Roep Max met een Tweede Serie van De Kunst Detective Komt, Waar Bij hij Live met de Camera wordt Gevolgd.
Van Gogh Roof
Arthur Brand Geniet van zijn Leven Vol Kleur Rijke Figuren.
“Op Octave Durham, de beroemde Van Gogh rover, heb ik jaren lang gejaagd. Als we elkaar tegen komen, is er eerst een Stare Down, maar dan drinken we een biertje op een terras en probeer ik uit te vogelen, waar hij mee bezig is, en hij wat ik doe.’
“Op een dag loop ik door Albert Heijn, op zoek naar een Pizza Hawaii, kom ik Okkie tegen. Die begint me in het oor te fluisteren hoe de Van Gogh roof echt is gegaan, de Zaak is toch verjaard. Hij blijft mee lopen. Thuis merk dat ik een Pizza Pollo heb gekocht. Daar hou ik hele maal niet van.”
Kunst Boef en Kunst Detective In een Vertrouwelijk Één Tweetje.
“Toen ik die ene nacht, voor ik hem kon af leveren, die Picasso boven mijn bank had hangen, móest ik daar met iemand over praten. Toen heb ik Octave gebeld, die weet wat het is om gestolen kunst thuis te hebben. Hij lachte en zei: Moet je straks toe vallig nog de deur uit?”
Noord Holland Dag Blad, 13 oktober 2019
https://www.noordhollandsdagblad.nl/
Meer informatie
https://robscholtemuseum.nl/?s=Ingrid+Willems
https://robscholtemuseum.nl/?s=De+Stentor
https://robscholtemuseum.nl/?s=Marie+Thérèse+Roosendaal
https://robscholtemuseum.nl/?s=NHD
https://robscholtemuseum.nl/?s=Noord+Holland+Dag+Blad
https://robscholtemuseum.nl/?s=Arthur+Brand
https://robscholtemuseum.nl/?s=Michel+van+Rijn
https://robscholtemuseum.nl/?s=Okkie+Durham
Plaats een reactie