Hedzer Faber – Deze affaire is precies wat de Stadspartij Den Helder niet wil zijn
DEN HELDER – Het is volstrekt logisch en ook zuiver dat je als wethouder een integriteitsonderzoek wilt, als je wordt beschuldigd van onoorbare opmerkingen en die aantijgingen ontkent. Onschuldig tot het tegendeel bewezen is, nietwaar?
Waarom moest Geurt Visser op het hakblok?
Toch was dat Geurt Visser niet gegund. Zijn hoofd ging onmiddellijk op het hakblok. En waarom? Echt niet alleen voor een platte opmerking of een bloot whatsappberichtje, die er volgens het lijdend voorwerp helemaal niet zijn geweest.
Een goed functionerende bestuurder heeft goede kansen om zo’n relletje te overleven. En zeker om het nog even uit te zingen. Let wel: deze paar weken zijn voor een wethouder van financiën de belangrijkste van het jaar. Volgende week bespreekt de gemeenteraad ’zijn’ kadernota, hét belangrijkste financiële beleidsstuk.
Kennelijk dachten zijn collega’s anders over dat functioneren. Daarvoor had hij al de toorn van de rest van het college over zich afgeroepen door op eigen doft te praten met kunstenaar Rob Scholte over het gebruik van het oude postkantoor. Terwijl enkele maanden daarvoor wethouder Pieter Kos voor een vergelijkbare actie in de gemeenteraad nog werd bestraft met een nipt weggestemde motie van wantrouwen.
Ook zou Visser zijn verweten partij te kiezen voor zijn oud-huurbaas Dirk Gorter, de andere kunstenaar die met de gemeente overhoop ligt.
Achterkamertje
Nadat er klachten kwamen van onoorbare opmerkingen tegen vrouwen, riep burgemeester Koen Schuiling donderdag de resterende wethouders bij elkaar voor een crisisberaad. Dinsdag ging de kogel door de kerk. Schuiling was buiten de stad, en tegelijk werd op het stadhuis driftig vergaderd door wethouders Kos, Wagner, Pastoor en Van Dongen, in wat je cynisch zou kunnen noemen ’een achterkamertje’. Daar werd namelijk niet alleen bekokstoofd dat Visser zou moeten opstappen, er werd ook een verhaal verzonnen om de media en dus de burgers van Den Helder met een kluitje in het riet te sturen.
Visser werd naar verluidt gebeld met de uitkomst: opstappen. De brief lag al klaar.
Stadspartijer Pieter Kos – de vlotste prater in het college – werd aangewezen als woordvoerder, met de ondankbare opdracht om koste wat kost vast te houden aan het verhaal over een wel erg drukke bestuurder die voor zijn gezin koos. Iets dat binnen de marine een ’aflulverhaal’ zou worden genoemd en dan nog een doorzichtige in zijn soort. Want wie voor zijn gezin kiest, hoeft dat niet op stel en sprong te doen. En dus al helemaal niet voorafgaand aan de presentatie van jóuw kadernota.
Openheid
Is dit de frisse wind die de vorig jaar aangetreden coalitie wil laten waaien door Den Helder? Natuurlijk niet. Als dit college had gehandeld naar de geest van transparantie en openheid die vooraf is gepredikt, dan was wel de koninklijke weg gevolgd. Die van een integriteitsonderzoek.
Logisch dus dat de achterban van grootmacht Stadspartij zich roert. Deze affaire heeft alles in zich wat die partij nooit wilde worden.