In 2005 verwierf THE EPOCH TIMES een Geheime Toespraak van Minister van Defensie Chi Haotian voor Hoog Geplaatste Kaders van de Communistische Partij, Ergens voor zijn Pensionering in 2003. Details in Chi’s Toespraak Vallen Samen met Eerder Ongepubliceerde Overlopers Getuigenissen over Chinees Russische Militaire Plannen. De Toespraak volgt.
Kameraden
Ik ben erg enthousiast vandaag, omdat de grootschalige online enquête sina.com die voor ons is gedaan, heeft aangetoond dat onze volgende generatie veelbelovend is en dat de zaak van onze partij zal worden voortgezet. Bij het beantwoorden van de vraag: “Wilt u schieten op vrouwen, kinderen en krijgsgevangenen”, antwoordde meer dan 80 procent van de respondenten bevestigend, veruit boven onze verwachtingen.
Vandaag wil ik me concentreren op waarom we sina.com hebben gevraagd om deze online enquête onder onze mensen uit te voeren. Mijn toespraak van vandaag is een vervolg op mijn toespraak van de vorige keer, waarin ik begon met een discussie over de kwestie van de drie eilanden, [waar ik] zei dat 20 jaar van het idyllische thema “vrede en ontwikkeling” tot een einde was gekomen, en concludeerde dat modernisering onder de sabel de enige optie is voor de volgende fase van China. Ik zeg ook dat we een vitaal belang hebben in het buitenland. Vandaag zal ik meer specifiek over deze twee kwesties spreken.
De centrale vraag van deze enquête lijkt te zijn of men op vrouwen, kinderen en krijgsgevangenen moet schieten, maar de werkelijke betekenis ervan gaat veel verder dan dat. Ogenschijnlijk is het vooral onze bedoeling om erachter te komen wat de houding van het Chinese volk ten opzichte van oorlog is: als deze toekomstige soldaten niet aarzelen om zelfs niet-strijders te doden, zullen ze van nature dubbel klaar en meedogenloos zijn in het doden van strijders. Daarom kunnen de antwoorden op de enquêtevragen de algemene houding weerspiegelen die mensen hebben ten opzichte van oorlog.
Eigenlijk is dit echter niet onze oprechte bedoeling. Het doel van het Centraal Comité van de CCP bij het uitvoeren van deze enquête is om de geesten van mensen te onderzoeken. We wilden weten: als de wereldwijde ontwikkeling van China massale doden in vijandelijke landen zal vereisen, zullen onze mensen dat scenario dan onderschrijven? Zullen ze voor of tegen zijn?
Zoals iedereen weet, is de essentie van het denken van kameraad Xiaoping ‘ontwikkeling is de harde waarheid’. En kameraad Jintao heeft er ook herhaaldelijk en nadrukkelijk op gewezen dat “ontwikkeling onze topprioriteit is”, die geen moment mag worden verwaarloosd. Maar veel kameraden hebben de neiging om “ontwikkeling” in zijn enge zin te begrijpen, ervan uitgaande dat het beperkt is tot binnenlandse ontwikkeling. Het feit is dat onze “ontwikkeling” verwijst naar de grote revitalisering van de Chinese natie, die natuurlijk niet beperkt is tot het land dat we nu hebben, maar ook de hele wereld omvat.
Waarom zeg ik het zo?
Zowel kameraad Liu Huaquing, een van de leiders van de oude generatie in onze partij, als kameraad He Xin, een jonge strateeg van onze partij, hebben herhaaldelijk de theorie benadrukt met betrekking tot de verschuiving van het centrum van de wereldbeschaving. Onze slogan van “China revitaliseren” heeft deze manier van denken als basis. U kunt in de kranten en tijdschriften kijken die de afgelopen jaren zijn gepubliceerd of online gaan om wat onderzoek te doen om erachter te komen wie de slogan van nationale revitalisering als eerste heeft genoemd. Het was kameraad He Xin. Weet je wie He Xin is? Hij ziet er misschien agressief en verachtelijk uit als hij in het openbaar spreekt, met zijn mouwen en broek allemaal opgerold, maar zijn historische visie is een schat die onze partij zou moeten koesteren.
Laten we bij het bespreken van deze kwestie bij het begin beginnen.
Zoals iedereen weet, volgens de opvattingen die door westerse geleerden worden gepropageerd, is de mensheid als geheel ontstaan uit één enkele moeder in Afrika. Daarom kan geen enkel ras raciale superioriteit claimen. Volgens het onderzoek van de meeste Chinese geleerden zijn de Chinezen echter anders dan andere rassen op aarde. We zijn niet afkomstig uit Afrika. In plaats daarvan zijn we onafhankelijk van elkaar ontstaan in het land China. De Pekingman in Zhoukoudian die we allemaal kennen, vertegenwoordigt een fase van de evolutie van onze voorouders. “The Project of Searching for the Origins of the Chinese Civilization” dat momenteel in ons land wordt ondernomen, is gericht op een uitgebreider en systematischer onderzoek naar de oorsprong, het proces en de ontwikkeling van de oude Chinese beschaving. We gebruiken om te zeggen: “De Chinese beschaving heeft een geschiedenis van vijfduizend jaar gehad.” Maar nu hebben veel experts die zich bezighouden met onderzoek op verschillende gebieden, waaronder archeologie, etnische culturen en regionale culturen, consensus bereikt dat de nieuwe ontdekkingen zoals de Hongshan-cultuur in het noordoosten, de Liangahn Cutlure in de provincie Zhejiang, de Jinsha-ruïnes in de provincie Sichuan en de Yongzhou Shun Emperor Cultural Site in de provincie Hunan allemaal overtuigend bewijs zijn van de exitence van de vroege beschavingen van China, en ze bewijzen dat de rijstteeltgeschiedenis van China alleen al terug te voeren is tot 8.000 tot 10.000 jaar. Dit weerlegt het concept van ‘vijfduizend jaar Chinese beschaving’.
Daarom kunnen we beweren dat we het product zijn van culturele wortels van meer dan een miljoen jaar en een enkele Chinese entiteit van tweeduizend jaar. Dit is de Chinese entiteit van tweeduizend jaar. Dit is de Chinese natie die zichzelf “afstammelingen van Yan en Huang” noemt, de Chinese natie waar we zo trots op zijn. Hitler’s Duitsland had ooit opgeschept dat het Duitse ras het meest superieure ras op aarde was, maar het feit is dat onze natie veel beter is dan de Duitsers.
Tijdens onze lange geschiedenis hebben onze mensen zich verspreid over Noord- en Zuid-Amerika en de regio’s langs de Pacific Rim, en ze werden Indianen in Amerika en de Oost-Aziatische etnische groepen in de Stille Zuidzee.
We weten allemaal dat vanwege onze nationale superioriteit, tijdens de bloeiende en welvarende Tang-dynastie onze beschaving op het hoogtepunt van de wereld was. Wij waren het centrum van de wereldbeschaving en geen enkele andere beschaving in de wereld was vergelijkbaar met de onze. Later, vanwege onze zelfgenoegzaamheid, bekrompenheid en de zelfbehuizing van ons eigen land, werden we overtroffen door de westerse beschaving en verschoof het centrum van de wereld naar het Westen.
Bij het bekijken van de geschiedenis kan men zich afvragen: zal het centrum van de wereldbeschaving teruggaan naar China?
Kameraad He Xin verwoordde het in zijn rapport aan het Centraal Comité in 1988: Als het feit is dat het centrum van leiderschap van de wereld zich vanaf de 18e eeuw in Europa bevond en later in het midden van de 20e eeuw naar de Verenigde Staten werd verplaatst, zal het centrum van leiderschap van de wereld verschuiven naar het oosten van onze planeet. En, “het Oosten” verwijst natuurlijk vooral naar China.
Eigenlijk maakte kameraad Lui Huaquing soortgelijke punten in de jaren 1980. Op basis van een historische analyse wees hij erop dat het centrum van de wereldbeschaving aan het verschuiven is. Het verschoof van het Oosten naar West-Europa en later naar de Verenigde Staten; nu verschuift het terug naar het Oosten. Daarom, als we verwijzen naar de 19e eeuw als de Britse eeuw, en de 20e eeuw als de Amerikaanse eeuw, dan zal de 21e eeuw de Chinese eeuw zijn.
Het gewetensvol begrijpen van deze historische wet en het begroeten van de komst van de Chinese eeuw is de historische missie van onze partij. Zoals we allemaal weten, bouwden we aan het einde van de vorige eeuw het altaar voor de Chinese eeuw in Beijing.
Op het moment van de komst van het nieuwe millennium kwam de collectieve leiding van het Centraal Comité van de Partij daar bijeen voor een bijeenkomst, waarbij de fakkels van Zhoukoudian werden gehandhaafd, om zich voor te bereiden om de komst van de Chinese eeuw te begroeten. We deden dit om de historische wet te volgen en de realisatie van de Chinese eeuw als het doel van de inspanningen van onze partij te stellen.
Later, in het politieke verslag van het Zestiende Nationale Congres van onze partij, hebben we vastgesteld dat nationale revitalisering ons grote doel moet zijn en expliciet in onze nieuwe partijgrondwet gespecificeerd dat onze partij de pionier van het Chinese volk is. Al deze stappen markeerden een belangrijke ontwikkeling in het marxisme, die de moed en wijsheid van onze partij weerspiegelde. Zoals we allemaal weten, hebben Marx en zijn volgelingen nooit naar een communistische partij verwezen als een pionier van een bepaald volk; evenmin zeiden ze dat nationale revitalisering kon worden gebruikt als een slogan van een communistische partij. Zelfs kameraad Mao Zedong, een moedige nationale held, hief alleen de banier van ‘de wereldwijde proletarische revolutie’ hoog op, maar zelfs hij had niet de moed om de luidste publiciteit te geven aan de slogan van nationale revitalisering.
We moeten de komst van de Chinese eeuw begroeten door de vlag van nationale revitalisering hoog op te heffen. Hoe moeten we vechten voor de realisatie van de Chinese eeuw? We moeten de kostbare ervaringen in de menselijke geschiedenis lenen door te profiteren van de uitstekende bloei van de menselijke beschaving en lessen te trekken uit wat er met andere etnische groepen is gebeurd.
De lessen omvatten de ineenstorting van het communisme in de voormalige Sovjet-Unie en Oost-Europa, evenals de nederlagen van Duitsland en Japan in het verleden. De laatste tijd is er veel gesproken over de lessen van de ineenstorting van het communisme in de voormalige Sovjet-Unie en Oost-Europese landen, dus ik zal er hier niet op ingaan. Vandaag wil ik het hebben over de lessen van Duitsland en Japan.
Zoals we allemaal weten, legde nazi-Duitsland ook veel nadruk op de opvoeding van de mensen, vooral de jongere generatie. De nazi-partij en de regering organiseerden en vestigden verschillende propaganda- en onderwijsinstellingen zoals het “Guiding Bureau of National Propaganda”, “Department of National Education and Propaganda”, “Supervising Bureau of Worldview Study and Education” en “Information Office”, allemaal gericht op het inprenten van de geesten van de mensen, van basisscholen tot hogescholen, het idee dat Duitse mensen superieur zijn, en mensen ervan overtuigen dat de historische missie van het Arische volk is om de “heren van de aarde” te worden wiens recht het is om “over de wereld te heersen”. Toen was het Duitse volk veel meer verenigd dan wij nu.
Niettemin werd Duitsland in totale schaamte verslagen, samen met zijn bondgenoot Japan. Waarom? We kwamen tot enkele conclusies tijdens de studievergaderingen van het Politbureau, waarin we op zoek waren naar de wetten die de wisselvalligheden van de grote mogendheden beheersten, en probeerden de snelle groei van Duitsland en Japan te analyseren. Wanneer we besluiten om te revitaliseren op basis van het Duitse model, moeten we de fouten die ze hebben gemaakt niet herhalen.
In het bijzonder zijn de volgende de fundamentele oorzaken voor hun nederlaag: Ten eerste hadden ze te veel vijanden tegelijk, omdat ze zich niet hielden aan het principe om vijanden één voor één uit te schakelen; ten tweede waren ze te onstuimig en misten ze het geduld en het doorzettingsvermogen dat nodig is voor grote prestaties; ten derde, toen de tijd kwam dat ze meedogenloos waren, bleken ze te zacht te zijn, waardoor problemen ontstonden die later weer opdoken.
Laten we aannemen dat Duitsland en Japan destijds in staat waren geweest om de Verenigde Staten neutraal te houden en stap voor stap een langdurige oorlog hadden uitgevochten aan het Sovjetfront. Als ze deze aanpak hadden aangenomen, enige tijd hadden gewonnen om hun onderzoek te bevorderen, er uiteindelijk in waren geslaagd om de technologie van kernwapens en raketten te verkrijgen en verrassingsaanvallen tegen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie hadden gelanceerd met behulp van hen, dan zouden de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie zich niet hebben kunnen verdedigen en zich hebben moeten overgeven. Vooral Little Japan maakte een flagrante fout bij het lanceren van de sluipaanval op Pearl Harbor. Deze aanval trof de vitale delen van de Verenigde Staten niet. In plaats daarvan sleepte het de Verenigde Staten mee in de oorlog, in de gelederen van de doodgravers die uiteindelijk de Duitse en Japanse fascisten begroeven.
Natuurlijk, als ze deze drie fouten niet hadden gemaakt en de oorlog niet hadden gewonnen, zou de geschiedenis op een andere manier zijn geschreven. Als dat het geval was geweest, zou China niet in onze handen zijn geweest. Japan zou zijn hoofdstad naar China hebben verplaatst en over China hebben geregeerd. Daarna zouden China en heel Azië onder japans bevel de oosterse wijsheid ten volle hebben benut, het door Duitsland geregeerde Westen hebben veroverd en de hele wereld hebben verenigd. Dat is natuurlijk niet relevant. Geen uitweidingen meer.
De fundamentele reden voor de nederlagen van Duitsland en Japan is dus dat de geschiedenis hen niet heeft ingericht als de “heren van de aarde”, want zij zijn tenslotte niet het meest superieure ras.
Ogenschijnlijk, in vergelijking, is het huidige China alarmerend vergelijkbaar met Duitsland toen. Beiden beschouwen zichzelf als de meest superieure rassen; beiden hebben een geschiedenis van uitbuiting door buitenlandse mogendheden en zijn daarom wraakzuchtig; beiden hebben de traditie om hun eigen autoriteiten te aanbidden; beiden hebben het gevoel dat ze ernstig onvoldoende woonruimte hebben; beiden heffen de twee banieren van nationalisme en socialisme hoog op en bestempelen zichzelf als ‘nationaal-socialisme’; beiden aanbidden ‘één staat, één partij, één leider en één doctrine’.
En toch, als we echt een vergelijking willen maken tussen Duitsland en China, dan behoort Duitsland, zoals kameraad Jiang Zemin het uitdrukte, tot de “kindergeneeskunde” – te triviaal om te worden vergeleken. Hoe groot is de bevolking van Duitsland? Hoe groot is zijn territorium? En hoe lang is zijn geschiedenis? We hebben in slechts drie jaar tijd acht miljoen nationalistische troepen uitgeschakeld. Hoeveel vijanden heeft Duitsland gedood? Ze waren aan de macht voor een voorbijgaande periode van iets meer dan een dozijn jaar voordat ze omkwamen, terwijl wij nog steeds energiek zijn na meer dan tachtig jaar te zijn geweest. Onze theorie van het verschuivende centrum van de beschaving is natuurlijk diepgaander dan Hitlers theorie van ‘de heren van de aarde’. Onze beschaving is diepgaand en breed, wat heeft bepaald dat we zoveel wijzer zijn dan zij.
Ons Chinese volk is wijzer dan de Duitsers, omdat ons ras fundamenteel superieur is aan dat van hen. Als gevolg hiervan hebben we een langere geschiedenis, meer mensen en een groter landoppervlak. Op deze basis lieten onze voorouders ons achter met de twee meest essentiële erfenissen, namelijk atheïsme en grote eenheid. Het was Confucius, de grondlegger van onze Chinese cultuur, die ons deze erfenissen gaf.
Dit erfgoed bepaalde dat we een sterker vermogen hebben om te overleven dan het Westen. Dat is de reden waarom het Chinese ras al zo lang kan gedijen. We zijn voorbestemd “om niet begraven te worden door hemel of aarde”, ongeacht hoe ernstig de natuurlijke, door de mens veroorzaakte en nationale rampen zijn. Dat is ons voordeel.
Neem de reactie op oorlog als voorbeeld. De reden dat de Verenigde Staten vandaag de dag nog steeds bestaan, is dat ze nog nooit oorlog op hun vasteland hebben gezien. Zodra zijn vijanden zich op het vasteland richten, zouden deze vijanden Washington bereiken voordat het congres klaar is met debatteren en de president machtigt om de oorlog te verklaren. Maar voor ons verspillen we geen tijd aan deze triviale dingen. Kameraad Deng Xiaoping zei ooit: “De leiding van de partij is snel in het nemen van beslissingen. Zodra een beslissing is genomen, wordt deze onmiddellijk uitgevoerd. Er wordt geen tijd verspild aan triviale dingen zoals in kapitalistische landen. Dit is ons voordeel! Het democratisch centralisme van onze partij is gebouwd op de traditie van grote eenheid. Hoewel het fascistische Duitsland ook de nadruk legde op centralisme op hoog niveau, concentreerden ze zich alleen op de macht van de hoogste leider, maar negeerden ze de collectieve leiding van de centrale groep. Daarom werd Hitler later in zijn leven door velen verraden, waardoor de nazi’s hun oorlogscapaciteit fundamenteel uitputten.
Wat ons anders maakt dan Duitsland is dat we complete atheïsten zijn, terwijl Duitsland vooral een katholiek en protestants land was. Hitler was maar half atheïst. Hoewel Hitler ook geloofde dat gewone burgers een lage intelligentie hadden en dat leiders daarom beslissingen moesten nemen, en hoewel het Duitse volk Hitler in die tijd aanbad, had Duitsland niet de traditie om wijzen op een brede basis te aanbidden. Onze Chinese samenleving heeft altijd wijzen aanbeden, en dat komt omdat we geen god aanbidden.
Als je eenmaal een god aanbidt, kun je een persoon niet tegelijkertijd aanbidden, tenzij je de persoon erkent als de vertegenwoordiger van de god, zoals ze doen in landen in het Midden-Oosten. Aan de andere kant, als je iemand eenmaal herkent als een wijze, wil je natuurlijk dat hij je leider is. Dit is de basis van ons democratisch centralisme.
Het komt erop neer dat alleen China een betrouwbare kracht is in het verzet tegen het westerse, op het parlement gebaseerde democratische systeem. Hitlers dictatuur in Duitsland was misschien maar een kortstondige vergissing in de geschiedenis.
Misschien ben je nu gaan begrijpen waarom we onlangs besloten hebben om het atheïsme verder af te kondigen. Als we theologie van het Westen naar China laten gaan en ons van binnenuit leegmaken, als we alle Chinezen naar God laten luisteren en God laten volgen, wie zal dan gehoorzaam naar ons luisteren en ons volgen? Als het gewone volk niet gelooft dat kameraad Hu Jintao een gekwalificeerde leider is, zijn autoriteit in twijfel trekt en hem in de gaten wil houden, als de religieuze volgelingen in onze samenleving zich afvragen waarom we God in kerken achterlaten, kan onze partij dan China blijven regeren?
De droom van Duitsland om de “heer van de aarde” te zijn mislukte, omdat de geschiedenis hen uiteindelijk deze grote missie niet schonk. Maar de drie lessen die Duitsland uit ervaring heeft geleerd, zijn wat we moeten onthouden als we onze historische missie voltooien en onze race nieuw leven inblazen. De drie lessen zijn: De leefruimte van het land stevig begrijpen; de controle van de Partij over de natie stevig te grijpen; en stevig de algemene richting vastvatten om de “heer van de aarde” te worden.
Vervolgens wil ik deze drie kwesties bespreken.
Het eerste probleem is leefruimte. Dit is de grootste focus van de revitalisering van het Chinese ras. In mijn vorige toespraak zei ik dat de strijd om elementaire levende hulpbronnen (inclusief land en oceaan) de bron is van de overgrote meerderheid van oorlogen in de geschiedenis. Dit kan veranderen in het informatietijdperk, maar niet fundamenteel. Onze hulpbronnen per hoofd van de bevolking zijn veel minder dan die van Duitsland toen. Bovendien had de economische ontwikkeling in de afgelopen twintig jaar een negatieve impact en veranderen klimaten snel ten kwade. Onze middelen zijn zeer schaars. Het milieu is ernstig vervuild, vooral dat van bodem, water en lucht. Niet alleen ons vermogen om ons ras in stand te houden en te ontwikkelen, maar zelfs het voortbestaan ervan wordt ernstig bedreigd, in een mate die veel groter is dan waarmee Duitsland toen werd geconfronteerd.
Iedereen die in westerse landen is geweest, weet dat hun leefruimte veel beter is dan de onze. Ze hebben bossen langs de snelwegen, terwijl wij nauwelijks bomen langs onze straten hebben. Hun lucht is vaak blauw met witte wolken, terwijl onze lucht bedekt is met een laag donkere waas. Hun kraanwater is schoon genoeg om te drinken, terwijl zelfs ons grondwater zo vervuild is dat het niet kan worden gedronken zonder te filteren. Ze hebben weinig mensen op straat en twee of drie mensen kunnen een klein woongebouw bezetten; onze straten daarentegen krioelen altijd van de mensen en meerdere mensen moeten één kamer delen.
Vele jaren geleden was er een boek met de titel Yellow Catastrophes. Het zei dat, als gevolg van het volgen van de Amerikaanse consumptiestijl, onze beperkte middelen de bevolking niet lang zouden ondersteunen en de samenleving zou instorten, zodra onze bevolking 1,3 miljard bereikt. Nu heeft onze bevolking deze limiet al overschreden en vertrouwen we nu op import om onze natie in stand te houden. Het is niet zo dat we geen aandacht hebben besteed aan dit probleem. Het ministerie van Landbronnen is gespecialiseerd in deze kwestie.
Maar de term ‘leefruimte’ (lebensraum) is te nauw verwant aan nazi-Duitsland. De reden dat we dit niet te openlijk willen bespreken, is om de associatie van het Westen met nazi-Duitsland te vermijden, wat op zijn beurt de opvatting zou kunnen versterken dat China een bedreiging is. Daarom, in onze nadruk op de nieuwe theorie van He Xin, “Mensenrechten zijn gewoon levende rechten”, hebben we het alleen over “leven”, maar niet over “ruimte”, om te voorkomen dat we de term “leefruimte” gebruiken. Vanuit het perspectief van de geschiedenis is de reden dat China wordt geconfronteerd met de kwestie van leefruimte, omdat westerse landen kolonies hebben opgericht vóór oosterse landen. Westerse landen vestigden kolonies over de hele wereld, waardoor ze zichzelf een voordeel gaven op het gebied van leefruimte. Om dit probleem op te lossen, moeten we het Chinese volk buiten China leiden, zodat ze zich buiten China kunnen ontwikkelen.
De tweede kwestie is onze focus op de leiderschapscapaciteit van de regerende partij. Wij hebben het hier beter op gedaan dan hun partij. Hoewel de nazi’s hun macht verspreidden over elk aspect van de Duitse nationale regering, benadrukten ze niet hun absolute leiderschapspositie zoals wij die hebben. Ze hebben de kwestie van het beheer van de macht van de partij niet als eerste prioriteit genomen, wat we wel hebben.
Toen kameraad Mao Zedong de “drie schatten” van de overwinning van onze partij bij het veroveren van het land samenvatte, beschouwde hij de belangrijkste “schat” als het ontwikkelen van de Chinese Communistische Partij (CCP) en het versterken van haar leiderschapspositie.
We moeten ons concentreren op twee punten om onze leiderschapspositie te versterken en onze leiderschapscapaciteit te verbeteren.
De eerste is het promoten van de “Drie Vertegenwoordigers”-theorie, waarbij wordt benadrukt dat onze partij de pionier van het Chinese ras is, naast het feit dat ze de pionier van het proletariaat is. Veel burgers zeggen privé: “We hebben nooit op u, de Communistische Partij, gestemd om ons te vertegenwoordigen. Hoe kun je beweren dat je onze vertegenwoordigers bent?”
U hoeft zich geen zorgen te maken over dit probleem. Kameraad Mao Zedong zei dat als we het Chinese volk buiten China kunnen leiden en het gebrek aan leefruimte in China kunnen oplossen, het Chinese volk ons zal steunen. Op dat moment hoeven we ons geen zorgen te maken over de labels ’totalitarisme’ of ‘dictatuur’. Of we het Chinese volk voor altijd kunnen vertegenwoordigen, hangt af van de vraag of we erin slagen het Chinese volk uit China te leiden.
Het tweede punt, of we het Chinese volk uit China kunnen leiden, is de belangrijkste bepalende factor voor de leiderschapspositie van de CCP.
Waarom zeg ik dit?
Iedereen weet dat China zonder het leiderschap van onze partij vandaag niet zou bestaan. Daarom is ons hoogste principe om de leidende positie van onze partij voor altijd te beschermen. Vóór 4 juni realiseerden we ons vaag dat zolang de Chinese economie is ontwikkeld, mensen de Communistische Partij zouden steunen en liefhebben. Daarom moesten we enkele decennia van vredestijd gebruiken om de Chinese economie te ontwikkelen. Het maakt niet uit wat voor ismen, of het nu een witte kat of een zwarte is, het is een goede kat als het de Chinese economie kan ontwikkelen. Maar op dat moment hadden we geen volwassen ideeën over hoe China zou omgaan met internationale geschillen nadat zijn economie zich had ontwikkeld.
Kameraad Xiaoping zei toen dat de belangrijkste thema’s in de wereld vrede en ontwikkeling waren. Maar de rel van 4 juni gaf onze partij een waarschuwing en gaf ons een les die nog vers is.
De druk van china’s vreedzame evolutie doet ons nadenken over deze twee hoofdthema’s van onze tijd. We zien dat geen van deze twee kwesties, vrede en ontwikkeling, is opgelost. De westerse oppositionele krachten veranderen de wereld altijd volgens hun eigen visies; ze willen China veranderen en vreedzame evolutie gebruiken om het leiderschap van onze Communistische Partij omver te werpen. Daarom, als we alleen de economie ontwikkelen, worden we nog steeds geconfronteerd met de mogelijkheid om de controle te verliezen.
De rel van 4 juni slaagde er bijna in een vreedzame overgang te brengen; ware het niet dat een groot aantal oud-kameraden nog in leven was en op een cruciaal moment Zhao Ziyang en zijn volgelingen verwijderden, dan zouden we allemaal in de gevangenis zijn gezet. Na de dood zouden we te beschaamd zijn geweest om ons bij Marx te melden. Hoewel we de test van 4 juni hebben doorstaan, nadat onze groep hoge kameraden is overleden, kan zonder onze controle nog steeds een vreedzame evolutie naar China komen zoals in de voormalige Sovjet-Unie.
In 1956 onderdrukten ze het Hongaarse incident en versloegen ze de aanvallen van Tito’s revisionisten van Joegoslavië, maar ze konden Gorbatsjov dertig jaar later niet weerstaan. Toen die pionierende kameraden stierven, werd de macht van de Communistische Partij weggenomen door vreedzame evolutie.
Nadat de rel van 4 juni werd onderdrukt, hebben we nagedacht over hoe we kunnen voorkomen dat China vreedzaam evolueert en hoe we het leiderschap van de Communistische Partij kunnen behouden. We dachten er keer op keer over na, maar kwamen niet met goede ideeën. Als we geen goede ideeën hebben, zal China onvermijdelijk vreedzaam veranderen en zullen we allemaal criminelen worden in de geschiedenis. Na wat diep wikken en wegen komen we uiteindelijk tot deze conclusie: alleen door onze ontwikkelde nationale kracht om te zetten in de kracht van een eerste aanval naar buiten – alleen door mensen naar buiten te leiden – kunnen we voor altijd de steun en liefde van het Chinese volk voor de Communistische Partij winnen. Onze partij zal dan op onoverwinnelijke grond staan en het Chinese volk zal afhankelijk zijn van de Communistische Partij. Ze zullen de Communistische Partij voor altijd met hart en verstand volgen, zoals enkele jaren geleden in een couplet werd geschreven dat vaak op het platteland werd gezien: “Luister naar voorzitter Mao, volg de Communistische Partij!” Daarom deed de rel van 4 juni ons beseffen dat we economische ontwikkeling moeten combineren met voorbereiding op oorlog en het leiden van de mensen om naar buiten te gaan! Daarom heeft ons nationale defensiebeleid sindsdien een draai van 180 graden genomen en hebben we sindsdien steeds meer de nadruk gelegd op ‘het combineren van vrede en oorlog’. Onze economische ontwikkeling draait om de voorbereiding op de behoeften van oorlog! Publiekelijk benadrukken we nog steeds economische ontwikkeling als ons centrum, maar in werkelijkheid heeft economische ontwikkeling oorlog als centrum!
We hebben een enorme inspanning geleverd om “The Great Wall Project” te bouwen om, langs onze kust- en landgrenzen en rond grote en middelgrote steden, een solide ondergrondse “Great Wall” op te bouwen die bestand is tegen een nucleaire oorlog. We slaan ook al het benodigde oorlogsmateriaal op. Daarom zullen we niet aarzelen om een Derde Wereldoorlog uit te vechten, om het volk ertoe te brengen naar buiten te gaan en de leidende positie van de partij te verzekeren. In ieder geval zullen wij, de CCP, nooit aftreden van het stadium van de geschiedenis! We hebben liever dat de hele wereld, of zelfs de hele wereld, leven en dood met ons deelt dan dat we het stadium van de geschiedenis verlaten! Is er geen ‘nucleaire bondage’-theorie? Het betekent dat, aangezien nucleaire wepaonen de veiligheid van de hele wereld hebben gebonden, iedereen samen zal sterven als de dood onvermijdelijk is. Naar mijn mening is er nog een ander soort slavernij, en dat is dat het lot van onze partij verbonden is met dat van de hele wereld. Als wij, de CCP, klaar zijn, zal China af zijn en zal de wereld af zijn.
De historische missie van onze partij is om het Chinese volk te leiden om naar buiten te gaan. Als we de lange blik nemen, zullen we zien dat de geschiedenis ons op dit pad heeft geleid. Ten eerste heeft de lange geschiedenis van China geresulteerd in ’s werelds grootste bevolking, inclusief Chinezen in China en in het buitenland. Ten tweede, zodra we onze deuren openen, zullen de op winst beluste westerse kapitalisten kapitaal en technologie in China investeren om onze ontwikkeling te ondersteunen, zodat ze de grootste markt ter wereld kunnen bezetten. Ten derde helpen onze talrijke overzeese Chinezen ons de meest gunstige omgeving te creëren voor de introductie van buitenlands kapitaal, buitenlandse technologie en geavanceerde ervaring in China. Zo is het gegarandeerd dat ons hervormings- en opendeurbeleid een enorm succes zal behalen. Ten vierde zal de grote economische expansie van China onvermijdelijk leiden tot de krimp van de leefruimte per hoofd van de bevolking voor het Chinese volk, en dit zal China aanmoedigen om zich naar
buiten te keren op zoek naar nieuwe woonruimte. Ten vijfde zal de grote economische expansie van China onvermijdelijk gepaard gaan met een aanzienlijke ontwikkeling van onze strijdkrachten, waardoor de voorwaarden worden geschapen voor onze uitbreiding overzee. Al sinds de tijd van Napoleon is het Westen alert op het mogelijke ontwaken van de slapende leeuw die China is. Nu staat de slapende leeuw op en rukt op in de wereld en is niet meer te stoppen!
Wat is de derde kwestie die we stevig moeten aanpakken om onze historische missie van nationale renaissance te volbrengen? Het is om stevig vast te houden aan de grote ‘kwestie van Amerika’.
Dit lijkt schokkend, maar de logica is eigenlijk heel simpel.
Kameraad He Xin heeft een zeer fundamenteel oordeel naar voren gebracht dat zeer redelijk is. Hij beweerde in zijn rapport aan het Centraal Comité van de Partij: De renaissance van China is fundamenteel in strijd met het westerse strategische belang en zal daarom onvermijdelijk worden belemmerd door de westerse landen die alles doen wat ze kunnen. Dus alleen door de blokkade te doorbreken die wordt gevormd door de westerse landen onder leiding van de Verenigde Staten, kan China groeien en naar de wereld gaan!
Zouden de Verenigde Staten ons toestaan om naar buiten te gaan om nieuwe woonruimte te krijgen? Ten eerste, als de Verenigde Staten ons stevig blokkeren, is het moeilijk voor ons om iets belangrijks te doen voor Taiwan, Vietnam, India of zelfs Japan, [dus] hoeveel meer leefruimte kunnen we krijgen? Heel triviaal! Alleen landen als de Verenigde Staten, Canada en Australië hebben het uitgestrekte land om onze behoefte aan massale kolonisatie te dienen.
Daarom is het oplossen van de “kwestie van Amerika” de sleutel tot het oplossen van alle andere problemen. Ten eerste maakt dit het voor ons mogelijk om veel mensen daarheen te laten migreren en zelfs een ander China te vestigen onder dezelfde leiding van de CCP. Amerika werd oorspronkelijk ontdekt door de voorouders van het gele ras, maar Columbus gaf krediet aan het blanke ras. Wij, de afstammelingen van de Chinese natie, hebben recht op het bezit van het land! Er wordt gezegd dat de inwoners van het gele ras een zeer lage sociale status hebben in de Verenigde Staten. We moeten ze bevrijden. Ten tweede, na het oplossen van de “kwestie Amerika”, zouden de westerse landen van Europa voor ons buigen, om nog maar te zwijgen van Taiwan, Japan en andere kleine landen. Daarom is het oplossen van de “kwestie Amerika” de missie die door de geschiedenis aan de CCP-leden is toegewezen.
Ik denk soms hoe wreed het is voor China en de Verenigde Staten om vijanden te zijn die elkaar op een smalle weg zullen ontmoeten! Herinnert u zich een film over bevrijdingslegertroepen onder leiding van Liu Bocheng en Deng Xiaoping? De titel is zoiets als ‘Beslissende slag op de centrale vlaktes’. Er is een beroemde opmerking in de film die vol kracht en grandeur is: “De vijanden zullen elkaar zeker ontmoeten op een smalle weg, alleen de dapperen zullen winnen!” Het is dit soort vechten om te winnen of te sterven geest die ons in staat stelde om de macht te grijpen op het vasteland van China. Het is een historische bestemming dat China en de Verenigde Staten op een smal pad tot een onvermijdelijke confrontatie zullen komen en elkaar zullen bevechten! De Verenigde Staten hebben, in tegenstelling tot Rusland en Japan, China nooit bezet en gekwetst, en ook China geholpen in zijn strijd tegen de Japanners. Maar het zal zeker een obstructie zijn, en de grootste belemmering! Op de lange termijn is de relatie tussen China en de Verenigde Staten er een van een strijd op leven en dood.
Op een keer kwamen enkele Amerikanen op bezoek en probeerden ons ervan te overtuigen dat de relatie tussen China en de Verenigde Staten er een is van onderlinge afhankelijkheid. Kameraad Xiaoping antwoordde op een beleefde manier: “Ga uw regering vertellen, China en de Verenigde Staten hebben niet zo’n relatie die onderling afhankelijk en wederzijds afhankelijk is.” Eigenlijk was kameraad Xiaoping te beleefd, hij had eerlijker kunnen zijn: “De relatie tussen China en de Verenigde Staten is er een van strijd op leven en dood.” Natuurlijk is het op dit moment nog niet het moment om openlijk met hen te breken. Onze hervorming en openstelling voor de buitenwereld zijn nog steeds afhankelijk van hun kapitaal en technologie, we hebben Amerika nog steeds nodig. Daarom moeten we er alles aan doen om onze relatie met Amerika te bevorderen, in alle opzichten van Amerika te leren en Amerika als voorbeeld te gebruiken om ons land weer op te bouwen.
Hoe hebben we onze buitenlandse zaken in deze jaren geregeld? Zelfs als we een lachend gezicht moesten opzetten om hen te behagen, zelfs als we ze de rechterwang moeten geven nadat ze onze linkerwang hadden geraakt, moeten we nog steeds volharden om onze relatie met de Verenigde Staten te bevorderen. Herinner je je het personage van Wuxun in de film het “Verhaal van Wuxun”? Om zijn missie te volbrengen, verdroeg hij zoveel pijn en leed hij zoveel slaan en schoppen! De Verenigde Staten zijn vandaag de dag het meest succesvolle land ter wereld. Pas nadat we al zijn nuttige ervaringen hebben geleerd, kunnen we het in de toekomst vervangen. Hoewel we momenteel de Amerikaanse toon imiteren “China en de Verenigde Staten vertrouwen op elkaar en delen eer en schande”, moeten we niet vergeten dat de geschiedenis van onze beschaving ons herhaaldelijk heeft geleerd dat één berg niet toestaat dat twee tijgers samenleven.
We mogen ook nooit vergeten wat kameraad Xiaoping benadrukte: “Onthoud je van het onthullen van ambities en zet anderen van het spoor.” De verborgen boodschap is: we moeten Amerika verdragen; we moeten onze uiteindelijke doelen verbergen, onze capaciteiten verbergen en wachten op de kans. Op deze manier is onze geest helder. Waarom hebben we ons volkslied niet bijgewerkt met iets vredigs? Waarom hebben we het thema oorlog van het volkslied niet veranderd? In plaats daarvan hebben we bij de herziening van de Grondwet deze keer voor het eerst duidelijk aangegeven dat “Mars van de Vrijwilligers” ons volkslied is. Zo zullen we begrijpen waarom we voortdurend luid praten over de ‘kwestie Taiwan’ maar niet over de ‘Amerikaanse kwestie’. We kennen allemaal het principe van ‘het ene doen onder de dekmantel van het andere’. Als gewone mensen alleen het kleine eiland Taiwan in hun ogen kunnen zien, dan zou je als elite van ons land het hele plaatje van onze zaak moeten kunnen zien. In deze jaren is volgens de regeling van kameraad Xiaoping een groot deel van ons grondgebied in het noorden aan Rusland afgestaan; vindt u ons Partijcomité echt een dwaas?
Om de kwestie Amerika op te lossen, moeten we in staat zijn om conventies en beperkingen te overstijgen. In de geschiedenis, wanneer een land een ander land versloeg of een ander land bezette, kon het niet alle mensen in het veroverde land doden, omdat je in die tijd mensen niet effectief kon doden met sabels of lange speren, of zelfs met geweren of machinegeweren. Daarom was het onmogelijk om een stuk land te winnen zonder de mensen op dat land te houden. Als we Amerika echter op deze manier zouden veroveren, zouden we niet in staat zijn om veel mensen daarheen te laten migreren.
Alleen door speciale middelen te gebruiken om Amerika “op te ruimen” zullen we in staat zijn om het Chinese volk daarheen te leiden. Dit is de enige keuze die ons nog rest. Het gaat er niet om of we daartoe bereid zijn of niet.
Wat voor speciale middelen zijn er voor ons beschikbaar om “Amerika op te ruimen”?
Conventionele wapens zoals jagers, kanonnen, raketten en slagschepen zijn niet voldoende; evenmin als zeer destructieve wapens zoals kernwapens. We zijn niet zo dwaas om samen met Amerika ten onder te willen gaan door kernwapens te gebruiken, ondanks het feit dat we hebben geroepen dat we de kwestie Taiwan koste wat het kost zullen oplossen. Alleen door niet-destructieve wapens te gebruiken die veel mensen kunnen doden, zullen we Amerika voor onszelf kunnen reserveren. Er is een snelle ontwikkeling van moderne biologische technologie geweest en nieuwe biowapens zijn de een na de ander uitgevonden. Natuurlijk hebben we niet stilgezeten, in de afgelopen jaren hebben we de kans gegrepen om dit soort wapens onder de knie te krijgen. We zijn in staat om ons doel te bereiken om Amerika plotseling “op te ruimen”. Toen kameraad Xiaoping nog bij ons was, had het Centraal Comité van de Partij de scherpzinnigheid om de juiste beslissing te nemen om geen vliegdekschipgroepen te ontwikkelen en zich in plaats daarvan te concentreren op het ontwikkelen van dodelijke wapens die de massabevolking van het vijandelijke land kunnen elimineren.
Vanuit een humanitair perspectief moeten we het Amerikaanse volk waarschuwen en hen overtuigen om Amerika te verlaten en het land waarin ze hebben gewoond aan het Chinese volk over te laten. Of op zijn minst zouden ze de helft van de Verenigde Staten moeten verlaten om de kolonie van China te zijn, omdat Amerika voor het eerst werd ontdekt door de Chinezen. Maar zou dit werken? Als deze strategie niet werkt, dan is er nog maar één keuze. Dat wil zeggen, gebruik beslissende middelen om Amerika “op te ruimen” en reserveer Amerika voor ons gebruik in een ogenblik. Onze historische ervaring heeft bewezen dat zolang we het laten gebeuren, niemand in de wereld iets aan ons kan doen.
Bovendien, als de Verenigde Staten als leider weg zijn, dan moeten andere vijanden zich aan ons overgeven.
Biologische wapens zijn ongekend in hun meedogenloosheid, maar als de Amerikanen niet sterven dan moeten de Chinezen sterven. Als het Chinese volk aan het huidige land wordt vastgebonden, zal er ongetwijfeld een totale maatschappelijke ineenstorting plaatsvinden. Volgens de berekening van de auteur van Yellow Peril zal meer dan de helft van de Chinezen sterven, en dat cijfer zou meer dan 800 miljoen mensen zijn! Vlak na de bevrijding ondersteunde ons gele land bijna 500 miljoen mensen, terwijl het officiële cijfer van de bevolking vandaag meer dan 1,3 miljard is. Dit gele land heeft de grens van zijn capaciteit bereikt. Op een dag, wie weet hoe snel het zal komen, zal de grote ineenstorting elk moment plaatsvinden en zal meer dan de helft van de bevolking moeten vertrekken.
We moeten ons voorbereiden op twee scenario’s. Als onze biologische wapens slagen in de verrassingsaanval, zal het Chinese volk in staat zijn om zijn verliezen tot een minimum te beperken in de strijd tegen de Verenigde Staten. Als de aanval echter mislukt en een nucleaire vergelding van de Verenigde Staten veroorzaakt, zou China misschien een catastrofe ondergaan waarbij meer dan de helft van zijn bevolking zou omkomen. Daarom moeten we klaar zijn met luchtverdedigingssystemen voor onze grote en middelgrote steden. Hoe het ook zij, we kunnen alleen onbevreesd vooruitgaan, in het belang van onze partij en staat en de toekomst van onze natie, ongeacht de ontberingen die we moeten doorstaan en de offers die we moeten brengen. De populatie, zelfs als meer dan de helft sterft, kan worden gereproduceerd. Maar als de Partij valt, is alles weg, en voor altijd weg.
In de Chinese geschiedenis, in de vervanging van dynastieën, hebben de meedogenlozen altijd gewonnen en de welwillenden hebben altijd gefaald. Het meest typische voorbeeld betrof Xiang Yu, de koning van Chu, die, na liu bang te hebben verslagen, er niet in slaagde om achter hem aan te blijven jagen en zijn troepen te elimineren, en zijn clementie resulteerde in de dood van Xiang Yu en liu’s overwinning . . . Daarom moeten we het belang benadrukken van het nemen van resolute maatregelen. In de toekomst zullen de twee rivalen, China en de Verenigde Staten, elkaar uiteindelijk ontmoeten op een smalle weg, en onze clementie jegens de Amerikanen zal wreedheid jegens het Chinese volk betekenen. Hier willen sommige mensen me misschien vragen: Hoe zit het met de miljoenen van onze landgenoten in de Verenigde Staten? Ze kunnen zich afvragen: zijn we er niet tegen dat Chinezen andere Chinezen vermoorden?
Deze kameraden zijn te pedant; ze zijn niet pragmatisch genoeg. Als we hadden vastgehouden aan het principe dat de Chinezen geen andere Chinezen mogen doden, zouden we China dan hebben bevrijd? Wat betreft de miljoenen Chinezen die in de Verenigde Staten wonen, dit is natuurlijk een groot probleem. Daarom hebben we de afgelopen jaren onderzoek gedaan naar genetische wapens, d.w.z. die wapens die geen gele mensen doden. Maar het produceren van een resultaat met dit soort onderzoek is buitengewoon moeilijk.
Van het onderzoek naar genetische wapens over de hele wereld is Israël het meest geavanceerd. Hun genetische wapens zijn ontworpen om Arabieren te viseren en de Israëli’s te beschermen. Maar zelfs zij hebben het stadium van daadwerkelijke inzet nog niet bereikt. We hebben met Israël samengewerkt aan een aantal onderzoeken. Misschien kunnen we enkele van de technologieën introduceren die worden gebruikt om Israëli’s te beschermen en deze technologieën omvormen om de gele mensen te beschermen. Maar hun technologieën zijn nog niet volwassen en het is moeilijk voor ons om ze in een paar jaar te overtreffen.
Als het vijf of tien jaar moet duren voordat er een doorbraak kan worden bereikt op het gebied van genetische wapens, kunnen we het ons niet veroorloven om nog langer te wachten.
Oude kameraden zoals wij kunnen het zich niet veroorloven om zo lang te wachten, want we hebben niet zoveel tijd om te leven. Oude soldaten van mijn leeftijd kunnen misschien nog vijf of tien jaar wachten, maar die uit de periode van de anti-Japanse Oorlog of de paar oude soldaten van het Rode Leger kunnen niet langer wachten.
Daarom moeten we onze verwachtingen over genetische wapens opgeven. Natuurlijk, vanuit een ander perspectief, is de meerderheid van die Chinezen die in de Verenigde Staten wonen onze last geworden, omdat ze lange tijd zijn gecorrumpeerd door de burgerlijke liberale waarden en het moeilijk voor hen zou zijn om het leiderschap van onze partij te accepteren. Als ze de oorlog zouden overleven, zouden we in de toekomst campagnes moeten lanceren om met hen om te gaan, om ze te hervormen. Herinnert u zich nog dat toen we net de Koumintang (KMT) hadden verslagen en het vasteland van China hadden bevrijd, zoveel mensen uit de burgerlijke klasse en intellectuelen ons zo hartelijk verwelkomden, maar later moesten we campagnes lanceren zoals de “onderdrukking van de reactionairen” en de “anti-rechtse beweging” om ze op te ruimen en te hervormen? Sommigen van hen zaten lange tijd ondergedoken en werden pas tijdens de Culturele Revolutie ontmaskerd. De geschiedenis heeft bewezen dat elke sociale onrust waarschijnlijk veel doden met zich meebrengt.
Misschien kunnen we het zo zeggen: de dood is de motor die de geschiedenis vooruit helpt. Hoeveel mensen stierven er in de periode van de drie koninkrijken? Toen Dzjengis Khan Eurazië veroverde, hoeveel mensen stierven er dan?
Toen Mantsjoe het binnenland van China binnenviel, hoeveel mensen stierven er dan? Niet veel mensen stierven tijdens de revolutie van 1911, maar toen we de Drie Grote Bergen omverwierpen, en tijdens de politieke campagnes zoals “onderdrukking van de reactionairen”, “Drie-Anti-Campagne” en “Vijf-Anti-Campagne”, stierven ten minste 20 miljoen mensen. We waren bang dat sommige jonge mensen vandaag zouden beven van angst als ze horen over oorlogen en mensen die sterven.
In oorlogstijd waren we gewend om dode mensen te zien. Bloed en vlees vlogen overal, lijken lagen op hopen op de velden en bloed liep als rivieren. We hebben het allemaal gezien. Op de slagvelden kleurden ieders ogen rood van het doden omdat het een strijd op leven en dood was en alleen de dapperen het zouden overleven.
Het is inderdaad brutaal om één of tweehonderd miljoen Amerikanen te doden. Maar dat is de enige weg die een Chinese eeuw veilig zal stellen waarin de CCP de wereld leidt. Wij, als revolutionaire humanitairen, willen geen doden. Maar als de geschiedenis ons confronteert met een keuze tussen de dood van Chinezen en die van Amerikanen, zouden we de laatste moeten kiezen, omdat het voor ons belangrijker is om de levens van het Chinese volk en het leven van onze partij te beschermen. Dat komt omdat we tenslotte Chinezen zijn en lid zijn van de CCP. Sinds de dag dat we lid werden van de CCP, de Partij, is het leven altijd boven alles geweest! De geschiedenis zal bewijzen dat we de juiste keuze hebben gemaakt.
Nu, als ik op het punt sta mijn toespraak af te ronden, begrijpt u waarschijnlijk waarom we wilden weten of de mensen tegen ons in opstand zouden komen als we op een dag in het geheim resoluut middelen zouden aannemen om Amerika “op te ruimen”. Al meer dan twintig jaar geniet China van vrede en een hele generatie is niet op de proef gesteld door oorlog
In het bijzonder zijn er sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog veel veranderingen geweest in de vormen van oorlog, het concept van oorlog en de ethiek van oorlog. Vooral sinds de ineenstorting van de voormalige Sovjet-Unie en oost-Europese communistische staten is de ideologie van het Westen de wereld als geheel gaan domineren en zijn de westerse theorie van de menselijke natuur en de westerse kijk op mensenrechten in toenemende mate verspreid onder de jongeren in China. Daarom waren we niet erg zeker van de houding van de mensen. Als onze mensen fundamenteel tegen het “opruimen” van Amerika zijn, zullen we natuurlijk overeenkomstige maatregelen moeten nemen.
Waarom hebben we de enquête niet via administratieve middelen uitgevoerd in plaats van via het web? We deden wat we deden met een goede reden.
Allereerst deden we het om kunstmatige gevolgtrekking te verminderen en ervoor te zorgen dat we de ware gedachten van de mensen kregen. Bovendien is het vertrouwelijker en zal het niet het ware doel van onze enquête onthullen. Maar wat het belangrijkste is, is het feit dat de meeste mensen die in staat zijn om online op de vragen te reageren, afkomstig zijn uit sociale groepen die relatief goed opgeleid en intelligent zijn. Zij zijn de hard-core en leidende groepen die een beslissende rol spelen onder onze mensen. Als ze ons steunen, dan zullen de mensen als geheel ons volgen. Als ze zich tegen ons verzetten, zullen ze de gevaarlijke rol spelen om mensen op te zetten en sociale onrust te veroorzaken.
Wat heel geruststellend bleek, is dat ze geen blanco testpapier inleverden. Sterker nog, ze leverden een testpaper in met een score van meer dan 80. Dit is de uitstekende vrucht van het werk van onze partij op het gebied van propaganda en onderwijs in de afgelopen decennia.
Natuurlijk hebben een paar mensen onder westerse invloed bezwaar gemaakt tegen het schieten op krijgsgevangenen en vrouwen en kinderen. Is iedereen gek? Sommige anderen zeiden: “De Chinezen houden ervan om zichzelf te bestempelen als een vredelievend volk, maar eigenlijk zijn zij de meest meedogenloze mensen. De opmerkingen resoneren van moorden en moorden, waardoor ik koude rillingen in mijn hart krijg.”
Hoewel er niet al te veel mensen zijn die dit soort standpunten innemen en ze de algehele situatie op geen enkele significante manier zullen beïnvloeden, moeten we nog steeds de propaganda versterken om op dit soort argumenten te reageren.
Dat is om het laatste artikel van kameraad He Xin, dat al aan de centrale regering is gemeld, krachtig te propageren. U kunt het opzoeken op de website.
Als je op de website komt met behulp van sleutelwoorden om te zoeken, zul je erachter komen dat kameraad He Xin een tijdje geleden tijdens een interview aan de Hong Kong Business News wees: “De VS heeft een schokkende samenzwering.” Volgens wat hij in handen had, verzamelde de Mikhail Sergeevich Gorbachev Foundation, gefinancierd door de Verenigde Staten, van 27 september tot 1 oktober 1995 500 van ’s werelds belangrijkste staatslieden, economische leiders en wetenschappers, waaronder George W. Bush (hij was op dat moment niet de Amerikaanse president), de barones Thatcher, Tony Blair, Zbigniew Brzezinski, evenals George Soros, Bill Gates, futurist John Naisbitt, enz., Alle populairste personages ter wereld, in het San Francisco Fairmont hotel voor een rondetafelconferentie op hoog niveau, waarin problemen over globalisering worden besproken en hoe de mensheid kan worden begeleid om vooruit te gaan naar de 21e eeuw. Volgens wat He Xin in handen had, dachten de uitstekende mensen van de wereld die aanwezig waren dat in de 21e eeuw slechts 20 procent van de wereldbevolking voldoende zal zijn om de wereldeconomie en welvaart te behouden, de andere 80 procent of 4/5e van de wereldbevolking zal menselijk afval zijn dat niet in staat is om nieuwe waarden te produceren. De aanwezigen dachten dat deze overtollige 80 procent bevolking een afvalpopulatie zou zijn en dat “hightech” middelen moesten worden gebruikt om ze geleidelijk te elimineren.
Aangezien de vijanden in het geheim van plan zijn om onze bevolking te elimineren, kunnen we zeker niet oneindig barmhartig en medelevend voor hen zijn. Het artikel van kameraad He Xin kwam op het juiste moment uit, het heeft de juistheid van onze tit for tat-strijdbenadering bewezen … [en] Kameraad Deng Xiaoping’s grote vooruitziende blik om in te zetten tegen de militaire strategie van de Verenigde Staten.
Zeker, bij het verspreiden van de standpunten van kameraad He Xin kunnen we het artikel niet in de partijkranten publiceren, om te voorkomen dat de waakzaamheid van de vijand wordt verhoogd. Het gesprek van He Xin kan de vijand eraan herinneren dat we de moderne wetenschap en technologie hebben begrepen, inclusief “schone” nucleaire technologie en biologische wapentechnologie, en we kunnen krachtige maatregelen gebruiken om hun bevolking op grote schaal te elimineren.
Het laatste probleem waar ik het over wil hebben, is het stevig aangrijpen van de voorbereidingen voor de militaire strijd.
Momenteel bevinden we ons op het kruispunt van vooruit of achteruit gaan. Sommige kameraden zagen overal in ons land problemen overstromen – het corruptieprobleem, het probleem van het staatsbedrijf, het probleem van de slechte rekeningen van de bank, milieuproblemen, maatschappelijke veiligheidsproblemen, onderwijsproblemen, het aidsprobleem, verschillende beroepsproblemen, zelfs het rellenprobleem. Deze kameraden aarzelden in de vastberadenheid om zich voor te bereiden op militaire veldslagen. Ze dachten: ze moeten eerst het politieke hervormingsprobleem pakken, dat wil zeggen dat onze eigen politieke hervorming op de eerste plaats komt. Na het oplossen van de binnenlandse problemen, kunnen we dan het probleem van de buitenlandse militaire strijd aanpakken.
Dit doet me denken aan de cruciale periode in 1948 in de Chinese Revolutie. In die tijd dronken de “paarden” van het Volksbevrijdingsleger water in de Yangtze-rivier, maar ze werden geconfronteerd met extreem complexe situaties en moeilijke problemen overal in de bevrijde gebieden, en de centrale autoriteit ontving dagelijks noodrapporten. Wat te doen? Moeten we eerst stoppen om achtergebieden en interne zaken te beheren voordat we verder gaan, of doorgaan om de Yangtze-rivier met één krachtige inspanning te passeren? Voorzitter Mao gaf met zijn buitengewone wijsheid en moed het marsbevel “Zet de revolutie voort tot het einde”, en bevrijdde heel China. De voorheen als “ernstige” tegenstrijdige problemen werden allemaal opgelost in deze grote voorwaarts bewegende revolutionaire golf.
Nu lijkt het erop dat we ons in dezelfde kritieke periode bevinden als de “paarden dronken water” in de yangtze-rivier dagen in het revolutionaire tijdperk, zolang we het probleem van de Verenigde Staten in één klap oplossen, zullen onze binnenlandse problemen allemaal gemakkelijk worden opgelost. Daarom lijkt onze militaire gevechtsvoorbereiding gericht te zijn op Taiwan, maar in feite gericht op de Verenigde Staten, en de voorbereiding valt veel verder dan het aanvallen van vliegdekschepen of satellieten.
Het marxisme wees erop dat geweld de vroedvrouw is voor de geboorte van China’s eeuw. Nu de oorlog nadert, ben ik vol hoop voor onze volgende generatie.