Edzard Dideric – Korte geschiedenis (67) van een obsessie

Ze stonden sinds tijden weer eens gezamenlijk onder de douche. Henry begon over het beeld dat vanaf de pubertijd in zijn dromen verscheen: een naar hem wenkende godin, die vanuit branding van de zee, naakt en met druipende haren, zonder een centimeter naderbij te komen, onafgebroken op hem af bleef stormen. Waarop Sonja, je kon erop wachten, triomfantelijk naar zichzelf begon te wijzen. Ze kende niemand, stelde ze, die meer geknipt voor deze rol was, dan zij.
Ik weet niet, zei Henry, wat dacht je van de Venus van Botticeli, of Halle Berry in Die Another Day?
Pardon?
Haar ogen fonkelden vervaarlijk.
Geintje, voegde Henry er haastig aan toe.
Nou, dat wist ze nog niet zo net. Want, zo had ze inmiddels wel gemerkt, achter die onschuldige geintjes van hem, verschool zich meer dan eens een bepaalde bedoeling.
Een bedoeling?
Je favoriete bezigheid, ja.
Mijn wat?
Mij kleineren.
Kom op zeg, daar ben je toch veel te groot voor?
Dank je, schat.
Vervolgens vroeg Henry naar Sonja’s grootste hang-up.
Eh, mijn wat?
Een obsessie, waar jij maar niet los van komt.
Oh, een exacte kopie, klonk het prompt.
Dus ook een naakte…
Ja, alleen dan geen vrouw, maar een gespierde jonge god.
Een soort van Henry de Tweede?
Eh, niet per se.
Tracht je nu op jouw beurt mij te kleineren?
Oh nee, want je bent al zo klein!
Hij meende door haar spottende lach een bittere ernst te zien schemeren. Ik ben gewoon in geen enkel opzicht tegen haar opgewassen, schoot het door hem heen. Misschien zelfs nooit geweest.
Lieveling, klonk het bezorgd, wat heb je opeens?
Hij verklaarde het gevoel te hebben steeds dieper weg te zinken.
Het moeras van je verbeelding, concludeerde Sonja.
Hij vond moerassen teveel stinken.
Daar heb je een punt. Wat dacht je van het drijfzand van het onbewuste?
Klinkt al een stuk beter, verklaarde hij.
Sonja kwam dicht tegen hem aan staan.
Scheur me de kleren van het lijf, sla me, verkracht me! Doe alles met me wat god verboden heeft! Laat me je smerigste kuthoer zijn!
Aangezien we staan te douchen, mompelde hij, zijn we allang naakt. Ten tweede, hebben we hebben dit spel te vaak gespeeld. Ik wil weleens iets anders…
Ach, reageerde ze schamper, nu al meneers wensen zijn vervuld, wil meneer weleens iets anders…
Weet ik veel, zei hij schouderophalend. Jij niet dan?
Het maakt me allemaal weinig uit, Henry. Obsessies zijn niet aan mij besteed. Ik krijg al een orgasme van een wolkje in de hemel…
Bij wijze van spreken?
Nee, serieus.
Dus ik beteken voor jou minder dan een wolk?
Oh ja.
Minder dan niks?
Veel minder.
Krankzinnig, zei Henry.
Wat bedoel je?
Je woorden doen mijn geslacht krimpen, legde hij uit, anderzijds neemt mijn opwinding erdoor toe.
Omdat ze wist wat hij wilde, lachte Sonja hem net zolang recht in zijn gezicht uit, tot hij snikkend klaarkwam.