Edzard Dideric – Korte geschiedenis (13) van het volk

Misschien is het voor sommigen een mededeling ten overvloede, maar democratie betekent letterlijk volksheerschappij. Neem bijvoorbeeld ons aller Jantje. Eerst promoveren we hem tot de meest integere politicus, iemand waarin de kiezer nog echt kan geloven. Maar zodra hij eenmaal als onze vertegenwoordiger in het parlement zit, blijven we hem tot vervelens toe herinneren aan duizend en een door hem gedane verkiezingsbeloften. Waardoor hij al draaiend en kerend amper nog aan zijn controlerende taak toekomt, en gaandeweg alle geloofwaardigheid verliest.
Ach, laten we het maar toegeven: als volk zijn we gewoon ongelooflijk snel verveeld en rekenen we onze politici daarom in de eerste plaats af op hun amusementswaarde. Dus kappen met die quasi pittige debatten en jullie amateurtoneel. Hou op met dat schaapachtige gelach om grappen met baarden van hier tot Tokio. Anders kunnen we ons heil beter op de kermis zoeken, of in de buurtkroeg. Want vergeet niet: zo makkelijk als wij als volk zonder jullie kunnen, zo moeilijk kunnen jullie als politici zonder ons. Als het niet zo treurig was, is het eigenlijk om je rot te lachen! Oh ja, voor we het vergeten nog even het volgende: dat we ons verdomd wispelturig gedragen, betekent niet dat we eenzelfde gedrag ook van jullie zullen pikken!
Achter de deur van het herentoilet klonk een hevig gesnik.
Krijg nou wat, riepen we, het volk laat een keertje van zich horen en ons Jantje Lacht verandert plotsklaps in een Jantje Huilt?
Een parlementslid, snotterde Jantje, is ook een mens!
Die trouwe achterban van je heeft je anders wel mooi laten barsten, jongen. Dat je zoiets pikt man! Waar sta jij nu eigenlijk voor?
Voor de democratie!
Okay, maar hoe moet het nu verder met het land?
De wc werd doorgetrokken en Jantje verscheen met rood omrande ogen in de deuropening.
Het bestuurlijke proces is verrot, op alle niveaus. De maatschappij heeft een schreeuwende behoefte aan transparantie. Daar valt beslist nog een slag te maken.
Olé, riepen we jolig, eindelijk serieuze inspraak!
Als het aan mij ligt absoluut. Al ik heb natuurlijk ook rekening met anderen te houden. Het blijft wel politiek.
Welke anderen zijn dat precies?
Zeg het maar. Blijkt de ene partij ergens vóór te zijn, dan is de andere alleen om die reden automatisch tegen. Een psychologisch abc’tje waar ieder kamerlid mee te dealen heeft.
Maar dat is krankjorum Jantje, zo schiet het toch nooit ene fuck op?
Nee, maar zo werkt het nou eenmaal in de democratie.