Delano Weltevreden – Strijd: Kunstenaar Rob Scholte raakt Opnieuw Raads Mannen Kwijt ‘Advocaten moeten mij Niet de Mond Snoeren’

6 juli 2022AdminBusinessplan, Collectie, Home, Interview, Locatie, Media, Portretten, Ridderboek1

Caroline Tonningen, de Raads Man, On Zichtbaar op de Achtergrond (foto nalatenschapsmediation.com)

Lijsje Snijder en Rob bij Moeder Thuis (foto Vincent de Vries | jjfoto)

“Wij blijven Hopen op een Mens Waardige Toekomst voor Rob en de Zijnen“

Kunstenaar Rob Scholte is Opnieuw zijn Advocaten Kwijt. Ina Molenaar en Caroline Tonningen, die hem Van Af Eind 2020 Vertegenwoordigden, hebben Er de Brui Aan Gegeven.

Den Helder – Rob Scholte zegt, dat Verschillen van Inzicht in hoe zijn Zaken tegen de Gemeente Den Helder Aan Gepakt moeten worden, tot de Breuk met Molenaar hebben geleid. XS Justitia, het Kantoor van de Alkmaarse Advocaat, vertegenwoordigt de Kunstenaar sinds Eind 2020.

Scholte zat Zonder Advocaat, nadat het Amsterdamse Friedberg & Mahn Advocaten met hem brak. Ook toen lag het Initiatief bij de Advocaten. Zij namen de Stap Toen bleek, dat zij niet Meer op Één Lijn zaten met hun Cliënt.

De Kunstenaar zegt dat hij met Molenaar onder meer van mening verschilde over hoe bepaalde zaken aangepakt moesten worden. Daardoor kon hij in de rechtszaal bijvoorbeeld niet (via haar) zeggen wat hij kwijt wilde.

,,Ik wil niet de mond gesnoerd worden door advocaten’’, zegt Scholte. Hij is Zelf Niet bij de rechtszaken aanwezig: ,,Er worden daar door de Gemeente Steeds Onwaarheden verteld. Dat trek ik Allemaal Niet. Ik wil mij Niet in het Openbaar laten Vernederen.’’

Hij zegt het Molenaar Kwalijk te hebben genomen, dat zij Vorig Jaar heeft Deel Genomen aan Mediation Gesprekken, die door het Amsterdamse Gerechtshof waren Voor Gesteld.

Geweigerd

,,Mijn Echtgenote en ik hadden de Mediation Overeenkomst Meteen Getekend. De Gemeente wilden, dat maar Niet Doen en wilde de Overeenkomst, die wij Al hadden Getekend Wijzigen. Dat hebben wij Natuurlijk Geweigerd.”

,,Ik wilde Niet aan die Gesprekken Mee Doen, omdat de Gemeente de Overeenkomst maar Niet tekende. Mevrouw Molenaar vond, dat zij Wel Aanwezig moest zijn. Dat werd Van Haar Verwacht, zegt zij, omdat zij de Eed als Advocaat had Af Gelegd. Dan ben je daar dus Niet in Mijn Belang, Maar In Jouw Eigen Belang.’’

Ina Molenaar wil Niet met Modder Gooien. ,,Ik heb het Initiatief om de Beëindiging van Onze Samenwerking naar Buiten te brengen, In het Belang van Rob, aan Hem Zelf gelaten. Wij betreuren Het, dat er Verschil van Inzicht is ontstaan over de Verdere Aanpak van de Zaak. Wij respecteren Van Zelf Sprekend Anders Luidende Ideeën en Overtuigingen, en het staat Rob Vrij om Daar Iets Van te Vinden, Gedachten en Meningen zijn Vrij.”

Voor Op

,,Bij Ons hebben Steeds Zonder Meer de Belangen van Rob Voor Op Gestaan. Caroline Tonningen en ik hebben Rob Scholte ruim Ander Half Jaar Bij Gestaan in zijn Strijd tegen de Gemeente Den Helder. Het is Helaas Uiteindelijk tot een Vertrouwen Breuk gekomen. Ik wil Niet Meer In Gaan op het Mediation Traject, en vind Dat ook Niet Zo Zin Vol.”

,,Het is Aller Eerst een Gepasseerd Station maar Daarnaast hebben wij Van Zelf Sprekend onze Geheimhouding Plicht Na te Komen. Wij hebben Ondanks het Mening Verschil, dat was ontstaan overFormele Aspecten, het Toen Zonder Meer In Zijn Belang Geacht om naar die Gesprekken te gaan. Wij wilden Geen Kans, Hoe Gering Misschien ook, missen om een Oplossing te beproeven.’’

On Recht

,,Wij waren en blijven van Mening, dat Rob en Lijsje en hun Gezin On Gekend On Recht is Aan Gedaan. Overheid Handelen is Inmiddels in Toe Nemende Mate ook In de Landelijke Politieke Arena ter Discussie gesteld, onder andere In Gevolge de Toeslagen Affaire.”

,,Recente Spraak Makende Recht Spraak ontwikkelt zich Verder in een Burger Vriendelijke Richting. Het zou de Gemeente Sieren om In het Kader Daar Van een Traject in te zetten tot een Constructieve Totaal Oplossing. Ook in het Licht van de Uitspraak van het Hof van 15 maart Jongst Leden, waarbij de Gemeente is Veroordeeld tot Schade Vergoeding wegens het On Rechtmatig Af Breken van de Koop Onderhandelingen over het Post Kantoor.’’

Zij zegt te hebben Gepleit voor het op een Totaal Andere Manier Benaderen van de Zaak. ,,Wij menen, dat Executie Verkoop van de Zeer Omvangrijke Kunst Collectie Slechts past in een Koker Visie. Wij blijven Hopen op een Mens Waardige Toekomst voor Rob en de Zijnen.’’

Juridische Strijd

Scholte is is Al Jaren Verwikkeld in een Hevige Juridische Strijd met de GemeenteDen Helder. De Kunstenaaren zijn Gezin zijn in het Voorjaar van 2018 uit het Rob Scholte Museum Gezet. Het Voormalige Post Kantoor is Daar Na Verkocht aan de Helderse Bouw Firma A Tuin.

Het Hof heeft Inmiddels Vast Gesteld, dat de Gemeente hem uit het Pand had Mogen zetten.Maar ook dat de Gemeente OnRechtmatig heeft Gehandeld door de Onderhandelingen met Scholte over de Verkoop van het Post Kantoor Af te Breken.

De Gemeente wil zijn In Beslag Genomen Kunst Collectie Veilen. Den Helder hoopt Zo een Deel van het GeldTerug te Krijgen, dat de Marine Stad van de Kunstenaar eist.

De Gemeente en het Amsterdamse Advocaten Kantoor Friedberg & Mahn eisen Samentussen de 1,2 en 1,4 Miljoen Euro van Scholte.

Later deze Maand neemt het Amsterdamse Hof een Besluit over de Vraag, of Veiling Bedrijf BVA de Kunst Collectie Openbaar mag Verkopen.

Helderse Courant, 5 juli 2022, 10:58

https://www.noordhollandsdagblad.nl/cnt/dmf20220704_10086453

Carolien Carré 9 juli 2022 op 18:27

DE GEKUNSTELDE NEXUS VAN EEN CREDIT MAATSCHAPPIJ

Op 13 Januari 2022 plaatste de familie Robert Kennedy sr. onderstaande verklaring op Twitter. In deze verklaring met de titel ‘Statement on governor Newsom’s
decision to deny parole’ schaart de familie zich achter de beslissing van de gouverneur om Sirham Sirham – de moordenaar van Robert Kennedy sr. – NIET voorwaardelijk vrij te laten.

Het valt mij op dat Robert Kennedy jr. niet heeft ondertekend! Waarschijnlijk omdat hij zich profileert als Swaab kenner. De verklaring van de familie is inhoudelijk zeer complex. Ik wil daar mijn licht op laten schijnen.

Precies een maand ervoor, op 13 December 2021, heeft het WODC een rapport uitgegeven over herstelrecht binnen Justitie. Het is te vinden op de website van de Rijksoverheid. Dit rapport van de auteurs M.S. Hoekstra en R.R. van Bak genaamd ‘Herstel in detentie, beleid en interventie’ werd vermeld in het nieuwsbericht getiteld ‘Herstel nog geen onderdeel van justitie’. Het pretentieuze woordje ‘nog’ valt me op.

Vergeving en inkeer hebben een actualiteit gekregen met de recente dood van bisschop Desmond Tutu, de grondlegger van de Kaapse waarheidscommissies, op 26 December 2021, precies 13 dagen na uitgifte van het WODC rapport.

Een dergelijk toevallige samenhang of verband wordt in het Latijn ook wel NEXUS genoemd, een term die in de verklaring van de familie Kennedy door henzelf wordt geïntroduceerd. In al deze kwesties – de verklaring van de familie Robert Kennedy sr., het WODC rapport over herstelrecht en de nalatenschap van bisschop Tutu – gaat het over de vraag in hoeverre slachtoffers via inspraak in de strafmaat mogen beschikken over de vrijheid van daders, door hun beoordeling of de daders tot inzicht zijn gekomen.

Het slachtoffer met zijn familie op de stoel van de forensisch psychiater en rechter, meekijkend in het hart van de dader. Dit zijn verschijnselen van een technocratische creditmaatschappij waar wij met de corona maatregelen op afstomen. Wie mag meedoen in de samenleving en wie niet? We veronderstellen immers dat onze zintuigelijk gevoelde indrukken van de dader en onze computersnelle koude grond psychologie de waarheid zijn. Geen phantasmagoria. Het begrip “thought-crime” van George W. Orwell uit zijn boek 1984 komt hiermee een stap dichterbij.

In maart 2019 schafte Californië, de staat waar de ‘parole’ (verlof) van Sirham Sirham zich afspeelt, de doodstraf af met een omzetting naar levenslange gevangenisstraf. Wat humaan! Of niet? En medezeggenschap van slachtoffers in de strafmaat, wie kan daar nu op tegen zijn? De vraag is waarom dat nu lijkt te veranderen in een waarheidscommissie met vetorecht over vrijheidskwesties. En zo opvallend synchroon loopt met het WODC en de dood van Tutu.

De Kennedy’s breken een lans voor deze inkijk in het hart van een dader. Zij pleitten voor
levenslange heropvoeding van dader Sirham Sirham als juridische mogelijkheid. Hun verklaring is daarmee meer dan een steunbetuiging aan de Californische gouverneur Newsom. Eerder een politiek statement. De vraag is of zij tot maatschappelijke discussie willen aanzetten. Laten we kijken hoe transparant zij dat doen.

In de verklaring wordt Sirham Sirham NERGENS bij zijn naam genoemd door de familie Robert Kennedy sr. Zijn identiteit wordt naamloos beschreven in termen als “the killer” (4x), “one man” (1x), “an enraged man” (1x), “he” (11x), “this inmate” (4x), “the inmate” (1x) en “a man” (1x). Overigens is Ham (: Sir Ham) de naam van de eerste chimpansee in de ruimte (31 januari 1961). Er zijn veel plaatjes op internet te vinden waar deze aap in buggy te zien is. De familie Kennedy introduceert nog meer vormen van karaktermoord als politiek statement.

Om te beginnen voeren zij het driftleven van dader Sirham Sirham aan als argument. De man zou te gevaarlijk zijn voor vrijlating. Zijn driften “weerspreken de door het geloof van Robert Kennedy sr. ingegeven waarden van openheid, dialoog en democratische verandering”. Foei toch! En dat na 53 jaar gevangenschap! De man heeft niets geleerd. De rechter is misschien destijds vergeten om citaten van Kennedy aan Sirham als dagelijkse strafregels op te geven. Voor degene die dat zelfs niet verstaat: je hebt onafhankelijke rechtsspraak, die losstaat van de politieke standarisering van straf als genoegdoening van de maatschappij. Dat heet scheiding der machten. Een bedrijf of een beroemdheid heeft zich daar ook aan te houden.

Sirham Sirham’s driftleven wordt echter als een aap uit de ruimte, zonder bronvermelding van medisch specialisten vermeld. Zou dit werkelijk de conclusie uit het forensisch
psychiatrisch rapport zijn? Of de kern van de bestuurlijke beslissing van gouverneur
Newsom? De tendentieuze verklaring van de familie laat dit in het midden, maar wekt wel de suggestie van autoriteit.

“The offender must transform himself”, zo sluiten ze het driftleven van Sirham Sirham af.
Het lijkt wel politieke propaganda voor een heropvoedende samenleving, een technocratische dictatuur! De familie veronderstelt namelijk dat Sirham Sirham zijn driftleven moet conformeren aan de politieke opvattingen van de overleden Robert Kennedy sr. Dat dit de maatstaf voor het verlof van Sirham zou moeten zijn.
Het willekeurige voetstuk waarmee de familie Robert sr. hiermee verheft tot een internationale held, is wel erg voorbeeldig! Zou ieder slachtoffer zijn dader zo mogen onderwerpen aan zijn visie? Zijn we dan niet zo beland in Nietzsche’s meester-slaaf verhoudingen in plaats van Robert sr.’s in beginsel christelijke waarden?

De familie gaat echter nog verder. Na het algemene “the offender must transform himself” wordt het nog enger met “time alone is not a measure of rehabilitation”.

Hebben we hier te maken met een nieuw soort Middeleeuwse martelarij, dat van de genadeloze levenslange heropvoeding? De dader moet tot “insight” komen. Hoe dan wel? “Denial of the facts establishes a NEXUS” met gevaar voor herhaling, zo is de redenering.
Welke facts dan? Dat wordt niet echt transparant.

Sirham zelf blaast even hard terug: in zijn verdediging kent hij zichzelf juist in zijn systeemkritiek op het proces – bijna Kafkiaans – een grote rol in de Amerikaanse geschiedenis toe. Net zoals de familie dit met Kennedy doet. Ik geef de man groot gelijk.
Door Sirham Sirham echter naamloos te laten in hun verklaring, pakt de familie Kennedy deze handschoen van het op de persoon spelen niet op. Wat men pure politieke strategie zou kunnen noemen. Bij mijn weten is werkelijk herstelrecht en inspraak van slachtoffers juist bedoeld om slachtoffer en dader beiden in hun menszijn aan te spreken. Niet te ontmenselijken.

De familie zou aan levenslange herbeleving lijden, door de herhaling van beelden in de media van de moord. Zij verwijten Sirham op de klok te kijken en de duur van zijn straf af te wegen tegen de redelijkheid van verlof. Foei toch! Dit zou Sirham ongeloofwaardig maken. De inkeer van zijn daden zou zwaarder moeten wegen volgens de familie Robert Kennedy sr. en absolute voorrang moeten hebben op welke tijdspanne van vrijheidsbeneming dan ook. Dit is nieuw! Je zou het ook genadeloos kunnen noemen.

Een dergelijke grenzeloze strafmaat vraagt het sterven van de hartverbondenheid met de eigen politieke opvattingen. Niet de Kennedy’s maar Sirham Sirham zou duizend doden moeten sterven. Tot in eeuwigheid. Zou hij dààrom een toiletpapieren pochet dragen op zijn hart?

Naar mijn idee verwijt de familie Kennedy de naamloze Sirham Sirham wat ze zelf doen. Feitelijk stellen zij hun passie boven die van hem. Hun slachtofferschap boven die van hem. Hun politieke opvattingen boven die van hem. Hun belang voor de mensheid boven die van hem. Hun populariteit boven die van hem.

Dit alles om een levenslange genadeloze heropvoeding van thought-crime delinquenten te bepleiten, die zich niet conformeren. Het NIEUWE NORMAAL van een dergelijk waarheidstribunaal, dat zij voorstaan, leunt dan wel erg op oude machtsposities.

Dinsdag 12 juli 2022 beslist de eerste kamer over de CETA wetgeving, die de deur eveneens openzet naar afschaffing van de Nederlandse souvereiniteit in rechtsspraak. Het introduceert een paralelle rechtsspraak van commerciele bedrijven waaraan Nederlandse burgers zich dienen te onderschikken in hun nieuw uitgeroepen “corporate identity”. Zie https://cultuurondervuur.nl/artikelen/ceta-verdrag-bedreigt-nederlandse-soevereiniteit

Carolien Carré
9 juli 2022

TEKST PERSVERKLARING FAMILIE KENNEDY 13 januari 2022 (Twitter?)

We are grateful to California Governor Gavin Newsom, and deeply relieved by his decision today to deny parole to the killer of Robert F. Kennedy.

A little over fifty-three years ago, our family gathered for its first Christmas without our beloved husband and father. Six months earlier, one man killed him in plain view of his wife, friends, staff, journalists, and photographers. Eleven children were left without a father, their mother without her husband – and our nation deprived of a unique leader.

A visionary and champion of justice, Robert Kennedy fought for progress and hope. As U.S. Attorney General, as Senator, and as candidate for President, he worked tirelessly so that all Americans were both united and fully equal. He sent troops to integrate the University of Mississippi after a segregationist riot, left two dead and hundreds injured. He campaigned for voting rights in all corners of the South. He stood up for marginalized students and children with disabilities. He traveled to South Africa to oppose apartheid. And he became a leading voice to end the war in Vietnam. In his final chapter, he ran for President on a platform of economic and racial justice, inspiring millions and earning the support of Americans of all regions, ages and backgrounds. He strove to heal the divisions threatening to tear this country apart.

All this was cut short by an enraged man with a small gun. Driven by mailiciousness and resentment, the killer’s violent act contradicted the values of openness, dialogue and democratic change that Robert Kennedy embraced and that underlie our political system. Leading up to the murder, the killer wrote in his diary more than a thousand times that “RFK must die”, “must be disposed of like his brother was”, “must be assassinated”. Embittered by the Arab-Israeli conflict, he admitted at trial that he acted deliberately on the anniversary of the Six-Day War, killing in reprisal for Kennedy’s pledge to send militairy aid to Israel. The killer’s deep-seated hatred extended beyond the assassination he consummated: he also wrote that others should be murdered, including Ambassador Arthur Goldberg and President Johnson.

Those facts carry weight today and forever. We are proud to continue Robert Kennedy’s vision of a fair and compassionate criminal justice system, one with an ultimate goal of rehabilitation – but only for offenders capable of achieving it. Robert Kennedy was taught by his faith, that every individual deserves mercy and compassion, including those who have commited horrible wrongs. He also knew that mercy and compassion may be granted by victims and by the state – dependent on the actions of the convicted. The offender must transform himself. And certainly for premeditated murder, time alone is not a measure of rehabilitation.

California’s parole system reflects these same values. Parole is available for a reformed inmate, but not for a prisoner who “currently poses a threat to public safety”. “Insight”, a key factor in showing a defendant is no longer dangerous, is demonstrated by a defendant’s acknowledgement of the gravity of his offense, acceptance of responsebility for his conduct and the resultant harm, and display of genuine remorse and reform.

This inmate has shown no such “insight”. In contrast, despite overwhelming proof of his guilt, this inmate continues to deflect blame for his crime through 16 parole hearings. Incredibly, he insisted in his August 2021 hearing that his role in one of American history’s most infamous crimes was unsettled. He could do no more than express purported regret. “If I did in fact” kill Robert Kennedy, or “whether I did or whether I did not” shoot him. As one court of appeal has explained, an inmate’s “inherently improbable” denial of the facts “reflects on the inmate’s credibility”, “indicates a refusal to admit the truth to himself and to others”, and “establishes a nexus to current dangerousness because it indicates the inmate is hiding the truth and has not been rehabilitated sufficiently to be safe in society”.

Further, the political passions that motivated this inmate’s act still simmer today, and his refusal to admit the truth makes it impossible to conclude that he has overcome the evil that boiled over 53 years ago. After decades in prison for a horrific crime, it is difficult to imagine that he ever will. He remains a danger to public safety and must continue to be incarcerated for the protection of the community.

Because of how entwined into popular culture this murder has become, amplified by the regularity of the inmate’s attempts to be freed, our family has been forced to watch our husband and father be killed thousands of times. The pain of reliving his last moments, over and over again, is simply unbearable. Instead of contrition, this inmate points to what he sees on the clock rather than to what he knows in his heart, believing somehow that the passage of time is explanation enough. It is not enough, and no time-served is long enough to justify paroling a man entirely lacking insight into his premeditated political assassination.

We are greatly appreciative of the Governor’s consideration of the facts and his faithful application of the law. His decision represents the vindication of the rule of law over all who would betray it with hatred and violence. By reaffirming that freedom is dependant on responsebility, the Governor protects Californians and people around the world – and that is in the tradition, and faithful to the legacy, of Robert Kennedy. We are deeply grateful for this decision, aimed at ensuring that no family nor our nation will suffer the same heart-breaking irredeemable loss.

Reacties zijn afgesloten bij dit onderwerp.