De Witte Raaf – Postmodernisme in Vlaanderen/Nederland & grensverkeer
Het postmodernisme in Vlaanderen en Nederland, het zijn twee totaal verschillende werelden, zo bleek in het vorige nummer, dat om die reden in twee delen was opgesplitst, een Vlaams en een Nederlands. Dat er tussen beide regio’s ook grensverkeer plaatsvond, is evident. Maar wat was de aanleiding, de aard en de inzet van die contacten? In dit nummer stellen we enkele gevallen van grensverkeer voor, min of meer in chronologische volgorde.
Een eerste aanwijzing van ‘grensverkeer’ kan worden gevonden in de twee beelden waarmee het nummer opent. Het linkerbeeld, een reproductie van Le singe qui peint van de Franse 18de-eeuwse schilder Jean-Baptiste-Siméon Chardin, werd opgenomen in de catalogus van de tentoonstelling Het Onding Kunst, geïnitieerd door het Antwerpse kunstenaarsinitiatief Ruimte Morguen en georganiseerd door Galerie Stalker van 13 maart tot 1 mei 1988 in Breda. Het rechterbeeld is een schilderij dat Rob Scholte in hetzelfde jaar op basis van het schilderij van Chardin vervaardigde. Los van de mogelijk andere interpretatie die de Antwerpse organisatoren van Het Onding Kunst en de Nederlandse kunstenaar Rob Scholte aan dit beeld gaven, is het fascinerend om vast te stellen dat Vlamingen en Nederlanders op haast telepathische wijze met de schilderende aap van Chardin aan de slag gingen!