Harut en Marut (foto bildsuche.digitale-sammlungen)

Uit de as van engelen (3): de gevallen engelen

Toen de generatie van de Vloed de bevelen van de Schepper overschreden, zondigden en idolen diende, was de Heer van het Universum zeer verontrust en triest, dat Hij de mens had geschapen. Toen verschenen twee engelen, Shemhazai en Azael, voor de Heer en zij spraken aldus “Heer van het Universum! Toen Gij de mens schiep, zeiden wij niet ‘Wat is de mens, dat Gij hem zou herinneren’. Wij zouden de plaats van de mens hebben ingenomen om de Aarde te bewerken, bevolken en de Wereld te bewonen.”

“Hadden jullie de plaats van de mens ingenomen en geleefd op de Aardse Wereld,” antwoordde de Schepper, “zouden jullie slechter zijn geweest dan de mens, want beheerst door passie zouden jullie zonden hebben bedreven, gruwelijkere zonden dan die bedreven door de mens. Jullie zouden zelfs koppiger zijn geweest.” – “Geef ons Uw toestemming, O Heer van het Universum, om onder de mensenkinderen te verblijven en de Aarde te bewonen en wij zullen Uw naam heiligen.” En de Schepper gaf toestemming aan Shemhazai en Azael om af te dalen op Aarde en daar te verblijven. Maar de twee engelen, die op de Aarde afdaalden en omgingen met de mensenkinderen, zondigden al snel en begingen overtredingen.

Shemhazai liet zijn oog vallen op een knap meisje, genaamd Istahar of Estirah, en een machtige liefde werd ontstoken in zijn hart. “Luister naar mijn aanzoek,” pleitte hij, maar ze weigerde een oor te lenen aan zijn smeekbedes. “Ik zal geen oor lenen aan je smeekbedes totdat je me de naam van de Schepper leert door de melding, waardoor je in staat bent naar de Hemel op te stijgen.” En Shemhazai, beheerst door zijn passie voor Istahar, gaf toe aan haar verzoek en leerde haar de geheime naam van de Schepper. Istahar uitte daarop de naam en als gevolg van zijn kracht steeg ze op naar de Hemel en was gered van verdoemenis. Omdat ze zonde had vermeden en zuiver was gebleven, werd ze geplaatst onder de zeven constellaties of Pleiaden, waar ze Helder straalt.

En toen Shemhazai en Azael dit zagen, verharden zij hun harten en kozen vrouwen uit de dochters van de mensen en trouwden hen en verwekten kinderen. Shemhazai had twee dochters van wie de namen Heyya en Aheyya, of Hiwwa en Hijja waren. Zij verleidden mensen tot zonde en overtreding. Daarop kwam een bode uit de Hemel en verkondigde aan Shemhazai en Azael, dat de Wereld spoedig zou worden vernietigd en de bewoners allemaal ten onder zouden gaan in een grote vloed. En Shemhazai was verdrietig in zijn hart en huilde luid. Hiwwa en Hijja hadden een droom, die hen zeer verontrustte. Want ze zagen engelen met bijlen in hun handen, die alle bomen in een grote tuin omhakten. Shemhazai was zeer verontrust in zijn hart en had spijt van zijn zonden. Hij hing zichzelf op tussen Hemel en Aarde, met zijn hoofd naar beneden, en aldus verblijft hij nog steeds, omdat hij niet durft te verschijnen voor God. Maar Azael bekeerde niet van zijn zonden en ging voort met het leiden van de mensenkinderen naar overtreding.

Rappoport geeft als commentaar, dat we in deze legende duidelijk de invloed van Chaldese mystiek hebben, uitgewerkt door de Joodse verbeelding in een Joodse geest. Istahar is niemand anders dan Ishtar, of Astarte, de Venus van de Feniciërs, die in haar eentje de hele Fenicische Olympus vult. Maar in de Joodse legende is het Fenicische element veranderd. Astarte is niet langer de Godin van zonde, maar is gerehabiliteerd door haar contact met de engelen. Ze weerstaat verleiding, spreekt de Tetragrammaton (https://en.Wikipedia.org/wiki/Tetragrammaton) uit, waardoor ze opstijgt naar de Hemel en een ereplaats krijgt in de Pleiaden (Rappoport, I, p. 60f).

Een andere versie van deze legende vertelt, dat Aza en Azael nu leven in de duistere bergen en dat ze worden bezocht door de magiërs, die naar hen reizen om wijsheid te leren. Zodra de reiziger is opgemerkt door de twee demonen, roepen ze meteen luid en grote vurige serpenten verzamelen zich en omringen hen. De reizende magiër wacht ondertussen aan de ingang van de duistere bergen. Dan zenden Aza en Azael naar hem een geest of demon in de gedaante van een klein dier lijkend op een kat. Zijn kop lijkt op de kop van een serpent en het heeft twee staarten. En wanneer de magiër het diertje opmerkt, bedekt hij zijn gezicht. Hij houdt in zijn hand een kommetje met erin de as van een verbrande witte haan, die hij in het gezicht van het dier gooit, dat hem leidt naar de plek in de duistere bergen,waar Aza en Azael zijn vastgeketend. Drie maal stapt hij op de keten totdat hij wordt toegesproken door Aza en Azael. Zijn ogen sluitend valt hij op zijn knieën en aanbidt de gevallen engelen. En omdat hij wierook voor hen brandt, leren ze hem de kunst van magie en hekserij. Aldus verblijft hij vijftig dagen lang in de duistere bergen. En wanneer de dag van zijn terugkeer in de Wereld aanbreekt, wordt hij uit de duistere bergen geleid door het diertje, dat lijkt op een kat en door een vurige serpent.

Zij zijn dezelfde Aza en Azael, die naderhand Salomon, de Koning van Israël, alle geheimen leerden. Iedere dag besteeg hij een adelaar, die hem naar de duistere bergen bracht, waar hij wijsheid leerde van de mond van Aza en Azael.

Harut and Marut in Their Forever Well (1703) (foto Wikipedia)

Rappaport geeft een parallel van deze legende uit Moslim mythen en legenden. Harut en Marut (https://en.wikipedia.org/wiki/Harut_and_Marut) waren twee engelen, die werden gekastijd in Babylon. Het gebeurde toen Adam werd verdreven uit het Paradijs, dat er enige onder de engelen waren, die medelijden met hem hadden en ten gunste van hem pleitten voor de Troon van de Heer van het Universum. Maar veel meer waren degenen, die woorden van dreiging op onze eerste ouder stapelden, omdat hij het bevel van de Eeuwige had overschreden. Onder degenen, die dreigementen en beledigingen op Adam stapelden, waren de twee engelen Harut en Marut. Maar Adam richtte zich aldus tot hen. “O dienende engelen van mijn Heer, heb medelijden met me, beledig me niet en slinger geen dreigementen naar me. Want wat er gebeurd is met me was slechts de wil van de Heer van het Universum.” En de Maker van het Universum veroordeelde de twee engelen en ze rebelleerden tegen Hem en werden verbannen uit de Hemel. En het gebeurde, dat in de dagen van Idris (Henoch) zij de laatste benaderden en hem smeekten ten behoeve van hen te bemiddelen voor de Koning van het Universum, opdat Hij hen zou vergeven. Idris zei “Hoe weet ik dat de Heer jullie heeft vergeven?” En ze gaven hem als antwoord “Bemiddel ten behoeve van ons en bid voor ons tot de Heer van het Universum en als U ons voor U zult zien, zult U weten dat uw gebed verhoord is en wij vergeven zijn. Maar als U ons niet zult zien, dan zeker is het een teken, dat we gedoemd zijn tot verdoemenis.” En Idris luisterde naar hun woorden en bad voor hen tot de Eeuwige. Maar toen hij omkeerde kon hij hen nergens zien en hij wist, dat ze verdoemd waren. En het was gegeven aan Harut en Marut te kiezen tussen een straf op de Aardeen een straf in de komende Wereld, maar ze prefereerden een straf op Aarde te lijden. Daarop werden ze verbannen naar Babylon, waar ze werden gemarteld in een put en dat zal blijven tot de dag van de wederopstanding.

This folio from Walters manuscript W659 depicts the angels Harut and Marut hanging as A punishment for being critical of Adam S fall (foto Wikipedia)

En Ibn Amr vertelt, dat toen de dienende engelen neerkeken vanuit hun Hemelse verblijf op de Aarde en zagen dat de mensenzonen zondigden en de bevelen van de Schepper overtraden, klaagden zij hen aan voor de Schepper. En de Vader van het Universum zei “Was jij in de plaats van de mens geweest, zou je net zo slecht geweest zijn.” Maar de engelen riepen uit: “Heer van het Universum! Waren wij in de plaats van de mens geweest, zouden wij Uw glorie hebben verklaard en U voortdurend hebben geprezen.” En de Vader van het Universum antwoordde “Kies onder jullie twee engelen,” en zij kozen Harut en Marut, die naar beneden werden gezonden op Aarde. De begeertes en passies van de mens werden in hen gelegd. Al snel zondigden zij tegen de Heer van het Universum en overtraden zijn bevelen. Het werd hen gegeven te kiezen tussen straf in deze Wereld en straf in de volgende, maar ze prefereerden te lijden in deze Wereld, want het is slechts voor een tijd, terwijl lijden in de volgende eeuwig is. (Rappoport, I, 64 – 66).

Op de genoemde pagina van Wikipedia wordt het verhaal uitgebreider verteld. Tijdens hun verblijf op Aarde werden ze verliefd op een vrouw, genaamd Zohra (vaak geïdentificeerd met Venus). Zij vertelde hen, dat ze intiem met hen zou worden als ze meededen met haar in afgodendienst. De engelen weigerden en bleven vroom. Later kwamen ze haar weer tegen en de vrouw stelde ditmaal, dat ze intiem met hen zou worden als ze alcohol dronken. De engelen dachten dat alcohol geen kwaad kon en daarom namen ze de voorwaarde aan. Toen ze dronken waren, werden ze intiem met haar en toen ze een getuige bemerkten, doodden ze hem. De dag erop betreurden Harut en Marut hun daden, maar ze konden niet meer opstijgen naar de hemel als gevolg van hun zonden, aangezien hun link met de engelen verbroken was.

Aanvullende gegevens vinden we bij https://Devdutt.com/articles/The-Sorcery-of-Harut-and-Marut/. In de staat van dronkenschap onthulden ze aan Zohra ook de heilige naam van God, die ze vervolgens gebruikte om op te rijzen naar de Hemelen, waar ze de planeet Venus werd. Harut en Marut werden ondersteboven opgehangen in de stad Babylon. Aangezien ze toegang hadden tot de occulte Kunsten reisden veel lieden naar Babylon om deze engelen te ontmoeten en hen te vragen hen zwarte magie te leren.

Een miniatuur met Hârût en Mârût, die ondersteboven in de put in Bâbil hangen, die de kwelling van de Wereld verkozen (foto islamansiklopedisi)

Het verhaal wordt nog uitgebreider verteld op https://www.al-islam.org/hayat-al-qulub-vol-1-allamah-muhammad-baqir-al-majlisi/account-harut-and-marut naar aanleiding van het volgende vers uit de Koran.

“And they followed what the Shaitans chanted of sorcery in the Reign of Sulayman, and Sulayman was not an unbeliever, but the Shaitans disbelieved, they taught men sorcery and that was sent down to the two angels at Babel, Harut and Marut, yet these two taught no man until they had said, “Surely we are only A trial, therefore do not be A disbeliever.” Even then men learned from these two, magic by which they might cause A separation between A man and his wife; and they cannot hurt with it any one except with Allah S permission, and they learned what harmed them and did not profit them, and certainly they know that he who bought it should have no share of good in the hereafter and evil was the price for which they sold their souls, had they but known this” (2:102).

In explanation of this holy verse it is said that Shaitans used to teach magic that was sent down on two angels Harut and Marut in Babylon and these two taught no man until they had said, “Surely we are at trial, therefore do not be A disbeliever.”Even then, men learned from these two, magic by which they might cause A separation between A man and his wife.

‘Ali ibn Ibrahim and Ayyashi have in their tafsirs, narrated from Imam Muhammad al Baqir that every day and every night, angels used to descend for taking up deeds of the middle men (of the residents of the Earth). On seeing these deeds, the residents of the Heavens began to find fault in the sins being committed by the dwellers of the Earth like disobeying Allah and making false allegations against Him. They used to say that Allah is high and above what the dwellers of the World say about Him. At last, A group of angels requested Allah. O Nourisher! Do You not frown upon Your creations who make false allegations against You and who disobey You even though You have prohibited them from doing such things? O Lord! You tolerate them even though all of them are in Your control and are living A life of ease due to Your bounties. So Allah willed to show to the angels what is His perfect Power and how He issues His commandments in the World of His creation, and to make the angels aware of His blessings as they have been created sinless and He has made them distinct among His creations and has made them ever obedient and has not given them the power of sinning.

So He said to the angels: Select two beings from your community so that I may send them to the Earth and give them the nature of human beings and put in them desire for eating, drinking, et cetera, and introduce yearnings in their minds like the children of Adam. Then I will take A test of them in the matter of My obedience and worship. The angels selected Harut and Marut from among them as they were foremost in finding faults in humans and in asking for Allah S chastisement for the humans. Allah told them Now I have put all those desires and needs in you which I have created in men. Do not include anyone (do not make any partner) in worshipping Me, do not commit adultery and do not drink wine.

Then He removed all curtains of the skies so that He may make His power visible to the angels. He sent those two angels on earth in the form of two handsome men and made them camp in Babylon. When they came to Earth, they saw A very beautiful woman advancing towards them. She was fully adorned and perfumed and her face was unveiled. Now the two angels had A thought about the woman that they were prohibited from. They discussed it between themselves and decided to walk away from the temptation. After walking A few steps, passion overpowered them. They returned to that woman and asked her to allow them to have sex with her. That woman said, “My religion does not allow me to lie with you until you adopt my religion.”

They inquired her religion. She said, “I can only fulfill the desire of the one who worships my Allah and who prostrates before my Allah”, and she pointed towards an idol saying, “this is my Allah.” The angels looked at one another and exclaimed “Now two sins (instead of one) confront us viz (videre licet meaning “it is permitted to see“) oneof Polytheism and another adultery.” Then they consulted again but desire overtook them. So they said to the woman “We are agreeable.” Then she said, “As you are prepared to bow before the idol you must first drink wine because prostration without taking wine is not recognized.” The angels consulted again and said “Now three sins confront us drinking wine, having illegal sex and prostrating before an idol.” They said to that woman “Verily you have proved A big trouble for us. Still we are ready to do whatever you say.” So they drank the wine and bowed before the idol and they readied to lie with that woman when suddenly A beggar entered the place.They asked him “Who are you and why have you come here?” He replied, “Your condition makes me doubt your intention.You are fearful and frightened and yet you have brought this woman to A solitary place. Surely you are evil fellows.” Saying this he went away.

Then that woman told the two, “I swear by my Allah that this man knows you and is aware of your place and has gone to disgrace both you and me.So I will not draw near to you. You must first kill him so that he may not be able to disgrace us and then come back to me and do whatever you wish.” At once, the two ran after that man and killed him. When they returned they did not find the woman there and found that suddenly their clothes had fallen down and they had become naked. They began to bite their fingers with an intense feeling of shame and sorrow.

Allah revealed, “I sent you only for A while on Earth to live with My creation, but in this little time you committed all the sins from which I had prohibited you from. You did not feel ashamed before Me, though it was you who were more than all others against the dwellers of the earth due to their disobedience and wanted that they should be punished. It was due to this fact that I had given you such A nature which did not entertain any wish to commit sin and it was I who had protected you from disobeying Me. Now when I lifted my protection from you and left you to your own you behaved like this. Now it is up to you to select for yourself either A Worldly punishment or the other Worldly chastisement.” One of the angels said “Since we have come to the World we might as well enjoy our desires fully until we get the punishment of the Hereafter.” Another said “The Worldly punishment is limited which will end some day. But the chastisement of the Hereafter is everlasting. It is much harsher which we do not prefer.” So they opted for this World S punishment and continued to teach magic to the people. They did so for A long time and when they perfected that teaching they were hung upside down in the air and will remain like that until the Day of the Resurrection Day.

Harut & Marut (foto Let the Quran Speak)

Ayyashi has reported with another chain that once Amir al Mu‘minin ‘Ali was giving A sermon from the pulpit of the mosque of al Kufah when one ‘Abdullah bin Al Kawaa said Enlighten us about the red star that is Venus, said, Once Allah Almighty made the angels see the condition of human beings who were busy in disobeying Allah.The angels named Harut and Marut said “These are the people whose great grandfather Adam was the one whom You had created with Your hand and it was he to whom You had asked the angels to bow before. Now they are disobeying You like this!” Allah replied, “If I send you to in the Earth with awareness of passions and desiresyou also will sin like them and disobey Me.” They claimed, “By Your Honor! We will never disobey You.”

Allah entangled them in passions and desires like humans and sent them down on the Earth with the Order that they should never make anyone His partner(shirk), never kill anybody wrongfully, never indulge in adultery and never drink wine. Then they began to guide and direct people on the earth.

This star (Venus) was A very beautiful woman. She had gone to one of those two angels for obtaining some kind of decision. At the very first sight of her that angel fell in love with her and told her that truth is with you (and my judgment will be in your favor) but only when you give me control over you. The woman promised to do so and fixed A time for them to meet.Then she went to the other angel. The same thing happened with him too and she gave him also the same promise and fixed A time for them to meet. When both the angels reached the venue at the appointed time and saw one another their heads bowed in shame. But soon decency went away from them they said to one another I have come here for the same purpose for which you have come. Both asked the woman to allow them to have sex with her. She made them prostrate before her idol, made them drink wine, got a beggar killed by them and finally told them that she will not be pleased with them until they teach her the way of going up to the Heaven. Now these two angels used to decide people S disputes during the day and go up to the heaven at night. They refused to teach the woman how to go to the Heaven and she in return did not fulfill their desire. At last the angels agreed to the last wish of the woman also and taught her how to go up in the Heavens. In Order to experiment she uttered the words taught by them and at once reached the Heavens while the two stood wide eyed. Allah turned the woman into the form of A star.
We are not teaching this to you so you can make it A means of earning in your Worldand become disbeliever by adopting magic. The angels did not commit any sin. They remained on earth for A long time and then went back to the Heavens. And some say that the two were not angels but were two residents of Babylon who were famous for their virtues and hence were called angels. Some others say that this behavior is not contrary to the nature of angels because they have an angelic nature only up to the time they are in their original status of Inerrancy and that they were no more angels after Allah turned them into the form of men. It is possible that their Inerrancy had vanished. Though these statements do have weight yet many hadiths contradict them. Thus they conform with the common peoples and the Jewish traditions but against the belief of Shi‘ahs. Hence it is better to remain noncommittal in this matter. Therefore the explanation of this verse is mentioned in the commentary of Imam al Hasan al‘Askari (to be seen in the text in the following paragraphs).

While explaining this verse Imam Al Hasan al ‘Askari has said that Imam as Sadiq said that, after the time of Nuh, many people began to deceive others through magic (sorcery). Allah sent two angels to the Messenger of that time so that they may show thepeoplewhat was magic and to explain to them why Allah had prohibited its use. It was like A doctor (physician) telling somebody that such and such thing is poisonous, therefore fatal and that its effect can be removed through such and such medicine. As Allah Almighty says meaning: that Prophet asked those angels to appear like men and teach the people what Allah had shown them. So those two angels were teaching the people magic and the ways of making it ineffective. But before that they would inform the people that: we are A means of test and trial for the slaves of Allah so that they may obey Allah and nullify magic by what they learn, not indulge in magic themselves and not become ‘Kafir’ (unbelievers) by harming others through magic. You are encouraging people by creating an impression that you are equal to Allah by killing or enlivening through magic. These things are Kufr (blasphemy, unbelief). Even the men learned from these two, magic by which they might cause A separation between a man and his wife).

Said that the desirers of magic learned the magic of Satan which they had buried beneath the Throne of Solomon (Sulayman) and attributed its magic to Sulayman. By doing this they were obtaining benefits from both the charms (enchantments) and from what was in possession of Harut and Marut. Through it they started making conspiracies and mischief, and causing conflicts and separations between people. They also indulged in backbiting. They would write things about A certain thing or person and then burn it at different places so that it would result in enmity or amity between the two parties (and they cannot hurt anyone with it except with Allah S permission). Allah says here that those who learn that thing cannot harm anyone except by Allah S will and those whom Allah left on his own and had He wished He would have debarred him from His Mercy due to that person S evil deeds or if He willed He would have stopped them per force (and they learned what harmed them and did not profit them). Said, After learning chants or magic they used to harm others through it. Thus they were learning only that which was destroying their religion and which did not give them any benefit in the Hereafter. Rather they were getting out of the religion of Allah due to that.

De bovenstaande tekst wordt verteld in de video https://YouTu.be/8-ks2iN_v8Y (45:33) ‘Angel Harut and Marut meets Venus, How Venus became A planet Venus Full story Quran Stories’ van peacemaker sir, 2 apr. 2019.

Over dezelfde verzen uit de Koran wordt gezegd op de site https://QuranAcademy.io/blog/Harut-and-Marut/

In these verses, Allah (SWT) refuted the false claims raised by the Children of Israel who said that Gabriel and Michael brought magic down to the two Angels Harut and Marut. They also falsely stated that Prophet Suleiman (AS) was nothing but A sorcerer or idolater who was conveyed by the wind.

De engelen Gabriël en Michael daalden met Rafael af bij de vernietiging van Sodom. Michael was er slechts om Sarai mee te delen, dat ze zwanger was, waarna hij terugkeerde naar de Hemel. Gabriël had de taak Sodom en Gomorra te vernietigen en Rafael moest Lot redden. Ze gingen samen op weg naar Sodom, maar zelfs na het volbrengen van hun taak bleven ze 138 jaar op Aarde, omdat ze geen toestemming hadden terug te keren naar de Hemelse regionen. Dit was hun straf, omdat ze gewaagd hadden aan Lot te verkondigen, dat zij de stad gingen vernietigen, aldus sprekend in hun eigen naam, alsof het hun eigen vrije actie was en niet een bevel dat ze hadden gekregen van de Allerhoogste (Rappoport I, p. 263).

Overigens zijn de engelen Harut en Marut volgens Vollmer niet Joods maar Perzisch. Marut is volgens hem een van de twee geniën, die de bekoorlijke Sühre, voordat ze wegens haar deugdzaamheid als de planeet Venus aan de hemel werd gezet, wilden verleiden. Vollmer verwijst naar Anahid, waar het hele verhaal wordt verteld. Anahid was eerst geen Godin, maar een sterveling; twee gevallen engelen, Harut en Marut, probeerden haar te verleiden, maar de maagd weerstond iedere verlokking en daarvoor werd ze de eer een Godin te zijn waardig bevonden. Ze werd aan de Hemel gezet, waar nu haar bruine, rijke lokken van amber en muskus geuren en het haar ivoren ledematen omsluitende gewaad in de glans van de Morgenster schemert. Ze is de vrouwelijke genie (Ized) van de Morgen en Avondster, die de rei van de sterren met zonnestraal besnaarde lier aanvoert. De naam is afgeleid van de Indische Anahut, wat het kloppen van het bloed in de dichtgehouden oren beduidt, waarin de Indische derwisj [= yogi] de polsslag van de sferen meent te horen (Vollmer, p. 42, 324).

Vollmer meldt ook, dat de Perzische Godin van de liefde Anaïtis is, die door de Grieken en Romeinen werd vergeleken met Venus. Ze had te Sacasene in Armenië een heiligdom, dat ze met twee Perzische demonen (Omanus en Anadatus) deelde (ID, p. 42). Vollmer neemt het verhaal ook op onder Anandatus, waar hij spreekt over een tempel voor de Perzische Godheden Anais, Omanus en Anandatus. Omanus zou het oerlicht zijn, Anandatus een openbaring, een vleeswording ervan (ID, p. 43) Omanus is een genie, die men in Cappadocië, evenals Anandatos, tezamen met Anaïtis vereerde, en die sommigen voor identiek met de Perzische Hom houden (ID, p. 359) Hom is het oerwoord, het scheppings en wetwoord Honover (waarmee Ormuzd alles wat is tot stand bracht), dat zich in drie momenten symboliseert, als eerste wordt het substantie, een geest; als tweede belichaamt het zich als de genadeboom Hom, die wonderbare belevingskracht had, kroon van het plantenrijk, beeld van de eeuwige zegen en het gedijen was. In het derde moment wordt het levenswoord mens, de profeet Hom, de eerste verkondiger van dit woord, ook Homanes genoemd, die onder Dschemschid leefde en het Magisme stichtte (Vollmer, p. 254).

De bovengenoemde Sühre (Suehre) is in de Perzische mythologie de naam van de planeet Venus, voordat deze aan de Hemel gezet werd, identiek met de Arabische Anahid. Suehre was een buitengewoon bekoorlijk meisje, waarop twee engelen verliefd werden, maar ze weerstond hen en werd, terwijl de twee in de afgrond moesten dwalen, aan de Hemel gezet. Daar dienen haar nu duizenden van Hemelse geesten en aanbidden haar in haar schoonheid en deugd (Vollmer, p. 420).

Een van de mooiste mythen van alle religies is die over de Perzische Anahid, dat is de Griekse Αναιτις, de zogenaamde Perzische Artemis of Venus Urania, die te Babylon, Ekbatana, Komane, Aklissene, Zela tempels gewijd waren, met aan God gewijde dienaren en tempelmeisjes, die zich aan de vreemdeling prijsgaven, en de rijken uitzogen (Herodotus. II, Strabo XII, p. 36), zoals nog heden de Indische bajaderen zo menig Nabob. Deze Perzische en Armeense Anaitis was een en dezelfde Godin met het hoogste ideaal van de vrouwelijke natuur (wier attributen Isis en Diana van Efese droegen). De Assyrische Hemel Koningin Baaltis Uriana, naar een bericht van Herodotus dezelfde als Derketo de Godin van Askalon, of Atargatis, de godin van Hierapolis, werd onder de naam Zarete, Astarte, Alitta of Mylitta, Mithra en Aine (vanwaar Aeneas als zoon van Aphrodite) en als Anaitis in Medië en Assyrië, in Arabië en Syrië, in Armenië en Perzië, in Pontus en Cappadocië tot aan de Bosporus als Aphrodite, Urania, Artemis, Persephone, Luna en Diana lucifera enzovoort algemeen vereert. Bij al deze tempels werden orgiën en mysteriën gevierd. Artaxerxes Memnon ontving bij zijn Troon bestijging onder feestelijke symbolische gebruiken de hogere wijdingen van een Godin, die met Athene wordt vergeleken, en vast geen andere dan de Assyrische of Armeense Anaitis was, van wie de naam Nahid ook met die van de Egyptische Athene Neith samenvalt. “Haar mysteriën te Pasargada,” zegt de heer H Creuzer, “waren ware Thesmophoriën, feesten van de opgang en aanvang van de geordende staat; de Godheid, die ze gelden, is de bron van alle natuurlijke goederen en van alle burgerlijke weldaden; liefde en orde komen van haar” (Creuzer, NS Symbolik, IV, p. 226) Hoe gegrond dit aanzicht is, wordt het beste belicht uit de nog heden in de hele Oriënt levendige, door de Koran bekrachtigde en door de nieuwere Perzische dichtkunst vers gevormde mythe van Nahid of Anahid, de vrouwelijke genie van de Morgenster (door de Arabieren Sühre genaamd, vanwaar de Ζαρητις van Hesychius), die als Godin van de liefde en orde onder de tonen van de met de stralen van de zon besnaarde lier de rei van de sferen met lichte samenklank aanvoert, en de harmonie van het heelal regeert. Een symbool van de val van hogere naturen en de opbloei van de ziel uit de bevangenheid van de lichtzinnigheid in de hogere regionen van het licht en Hemelse klaarheid door liefde en harmonische orde.

Anahid of Nahid was volgens de Perzische sage de mooiste en meest deugdzame van de mensendochters,van wie de schoonheid en deugd de Aarde en Hemel in beweging zette. Harut en Marut, twee hogere geesten, verkregen van de Heer van de Hemel de toestemming op Aarde, echter niet als engel, maar als mens, te mogen handelen en wandelen, zodat ze zichzelf ervan konden overtuigen, of het voor de in zinnen bevangen stervelingen zo gemakkelijk is, zich niet te verliezen in de heerschappij van de zinnen en de hemel te verdienen. Ze accepteerden de voorwaarde en werden het heilige woord geleerd, waardoor ze van de Hemel konden neerdalen en weer opstijgen. Anahid, voor wie ze in onverantwoorde liefde ontbrandden,beloofde hen vervulling van hun wensen,wanneer ze haar het heilige woord wilden leren. Nauwelijks hadden Harut en Marut datgene door de mededeling in zo N onverantwoord voornemen ontwijd, als zij het vergaten, en Anahid, die het uitsprak, verhief zich dankzij dit woord in de Hemel, waar ze ter beloning van haar deugd in de Morgenster als genie ervan veranderd werd. Daar voert ze met zonnestraalbesnaarde lier de rei van het gesternte en de harmonie van de sferen aan, terwijl Harut en Marut voor straf ervoor, dat ze in plaats van te leiden wilden verleiden, tot aan de jongste dag in de bron te Babel in ketenen opgehangen zijn, en als zwartKunstenaars de mensen toveren leren. Alle gedichten van de Perzen en Turken wemelen van toespelingen op de mooie luitspeelster van de Hemel en de rei van de sterren, die naar haar tonen dansen.

Deze heel fraaie mythe van Diana Phosphora, die geheel eigenlijk in Perzië of Arabië inheems schijnt te zijn, leidt zijn oorsprong eveneens uit Indië af. Sohre (Ζαρητις), de naam van de planeet Venus, heet in Indisch Schukra, die echter een mannelijke en geen vrouwelijke genie van de Morgen en Avondster is, zijn dochter Dajani [= Devayani] had als God gewijde tempeldienares de taak het gezang en de zangkunst, en daarom schijnt Anahid in Voor Azië de luitspeelster en bajadere van de Hemel te zijn geworden. Haar naam is bijna onveranderd uit het Indisch overgezet, waar Anahut de harmonie der sferen beduidt, zodat daaruit deze fraaie mooie mythe van de apotheose van de Morgenster, die de rei van het gesternte aanvoert, opeens duidelijk wordt. Anahut betreft het bruisen van de dichtgehouden oren, het pulseren van de slagaderen en het ritme van de beweging van de sferen, werd voor de Pers de naam van de Morgenster, terwijl de Arabier de uit het Indische Schukra afgeleide Suhra behield, en zo kwam Anahid of Suhre in geheel Voor Azië ter Goddelijke verering (zie https://books.Google.nl/books?id=uOBMAAAAcAAJ&pg=PA99&lpg=PA99&dq=s%C3%BChre+anahid&source=bl&ots=41j0VaKLaZ&sig=ACfU3U1x8h6wPaSVa9t7NA4Jc63oxXrclA&hl=nl&sa=X&ved=2ahUKEwiVjIq-jerpAhWtM-wKHTIjBSQQ6AEwA3oECAkQAQ#v=onepage&q=s%C3%BChre%20anahid&f=false, p. 98 – 100).

Zekerder dan deze vermoedens is de Indische afstamming van Harut en Marut, de laatste geheel onveranderd bleef, de genie van de wind bij Indra, en de eerste uit Varuna, de genie van het water, ontstonden. De geschiedenis van Harut en Marut heeft de Talmoed in de sage van de twee engelen Asa en Asael herhaalt en ouder dan de Talmoed vinden zich de aan Diana bijgegeven herten in de hinde van het morgenrood van de 22e psalm [ID, 101].

De afleiding van de namen van de gevallen engelen Harut en Marut uit Indische namen komt me gezocht voor. De Maruts (meervoud) zijn stormGoden, die een zeer prominente plaats innemen in de Veda S en worden voorgesteld als vrienden en bondgenoten van Indra. Zie verder https://en.Wikipedia.org/wiki/Maruts). Hun aantal varieert van 27 tot 60 of drie keer 60. Ze zijn zeer gewelddadig en agressief, beschreven als gewapend met gouden wapens, dat wil zeggen bliksems en donderstenen, als in het bezit van ijzeren tanden en brullend als leeuwen, als residerend in het Noorden, als rijdend in gouden wagens getrokken door rossige paarden. Volgens de Rig Veda droegen ze gouden helmen en borstplaten en gebruikten hun bijlen om de wolken te splijten, zodat regen kon vallen. De wolken waren in staat bergen te schudden en wouden te vernietigen.

Marut loka is de Hemel van de winden en Dowson, 204 spreekt over de Maruts in tweede instantie als de God van de wind en regent van het Noord West kwartier. Desondanks zie ik geen reden om hier een oorsprong voor de engel Marut te zien, terwijl de afleiding voor de naam Harut van Varuna me als heel gedwongen voorkomt. De namen Harut en Marut hangen samen en komen van een gemeenschappelijke wortel, zoals de namen van de dochters van Shemhazai: Heyya en Aheyya of Hiwwa en Hijja. In de Indische mythologie is sprake van twee Asura S, broers, genaamd Schumbha en Nishumbha, die in de dienst van Shiva 5000 jaar boetedoening [= yoga] bedreven om onsterfelijkheid te bereiken. Shiva weigerde de gunst en ze gingen door met hun devoties met Z N toegenomen intensiteit voor 800 jaar, dat de Goden beefden voor hun macht. Op advies van Indra ging de liefdesGod Kama naar hen met twee Hemelse nimfen, Rambha en Tilottama, en zij slaagden er in de twee Asura S te verleiden en hen voor 5000 jaar in de inspanning van sensualiteit hield. Toen ze van hun wellustige afwijking bijkwamen, joegen ze de nimfen terug naar het Paradijs en hervatten hun boetedoening. Aan het eind van 1000 jaar zegende Shiva hen “dat in rijkdom en kracht ze boven de Goden zouden uitsteken.”In hun vervoering maakten ze Oorlog met de Goden, die in wanhoop een beroep deden achtereenvolgens op Brahma, Vishnu en Shiva, maar vergeefs. De laatste adviseerde hen een beroep te doen op Durga en dat deden ze. Zij zag kans Oorlog met de Asura S te voeren, versloeg hun krachten, doodde hun aanvoerders Chanda en Munda, en doodde tenslotte hen (Dowson, p. 307f). Verwezen wordt naar Sunda en Upasunda, twee Daitya S, zonen van Nisunda, voor wier vernietiging de Apsaras Tilottama werd gezonden uit de Hemel. Zij maakten ruzie om haar en doodden elkaar wederzijds (ID, p. 309).

Ook de verbinding tussen Sühre en de Indische Schukra, de planeet Venus en zijn regent, komt me gezocht voor. Eenmaal begonnen met het verwerpen van associaties: ook de verbinding tussen Anahid en het Indische begrip Anahut moet verworpen worden, hoe fantasievol ook.

Anahid gaat terug op Anahita, zie https://en.Wikipedia.org/wiki/Anahita.

Recreation of the facade of A Sassanian Palace and Bahram Chobin receiving A diadem (possibly representing the Farr or “Divine Glory”) from A priestess of the Anahita temple (foto kavehfarrokh)

Anahita
(Anahid) (Anahid) Perzische waterGodin, OorlogsGodin en personificatie van de planeet Venus. Haar naam betekent onbevlekte, wat verwijst naar haar functie als Heilige Maagd. Andere namen Ardvi Sur, Arduisur of Aredvi Sura. Sura wordt vertaald als ‘machtige‘. de vertaling van Aredvi is niet bekend, maar meestal wordt het vertaald als ‘vochtige‘. Ardv werd genoemd als moeder van de sterren. Variaties zijn Nahid, Tanais, Anaitis (Grieks), Annaïs of Nais (in Frankrijk), Tanata. Anaea (Strabo). An hit (gelijk te stellen aan Artemis). De Parthen, hoewel niet Zoroastrisch, namen Anahita ook op in hun Pantheon. De Parthen van Susa noemden haar Nanaia. De in de Bijbel genoemde Nanaya wordt ook in verband gebracht met Anahita. Nanaya is ook een van de oudste namen voor Inanna. ‘Inanna‘ was de Soemerische naam voor Ishtar, de Akkadische voorloper van Anahita. De Achaemeniden stelden Anahita gelijk aan Ishtar. Andere Godinnen die assimileerden met Inanna, zoals Antum, Anatu en Anunitu, vertonen ook naamsverwantschap met Anahita. Anahita werd door vele Aziatische volkeren vereerd. Zij is dezelfde als de Armeense Anahid, en ligt waarschijnlijk ook ten grondslag aan de Slavische Mokos. Met de komst van het Christendom gingen verschillende aspecten van Anahita op in Maria. In Iran bleef haar betekenis onder andere bewaard in Fatima, vooral in Fatima Masuma. Anahita betekent ‘Onbevlekte’; titels van haar waren Gouden Moeder en Roem. Anahita rijdt een wagen getrokken door de paarden wind, wolken, regen en hagel. Aan haar worden groene takken en witte ooien geofferd. Anahita schenkt de ring van de macht aan koning Bahram Chobin (zie https://en.wikipedia.org/wiki/Bahram_Chobin).

Bahram II, King of Persia 276 – 293, receives the ring of rule from the Goddess Anahita, relief, Naqsh e Rustam, wood engraving, 19th century (foto Alamy)

Anahid
Andere spelling Anahit (Ana) Armeense moederGodin. Ook Anahit. Anahid is de Armeense naam voor de Perzische, Zoroastrische Anahita. Ook is er overeenkomst met de Semitische Anat. Ze werd vereerd als ‘Schenkster van het leven‘ en ‘Gouden Moeder.‘ Ook noemde men haar ‘Weldoenster van de mensheid‘. Ze was de beschermgodin van de geneeskunst. Haar feestdagen vielen in de herfst en in de lente. De belangrijkste dag. die aan haar was gewijd viel op de 15e dag van de maand Navasard, de eerste maand van het Armeense jaar; dit viel waarschijnlijk in de lente. De 15e dag van de Maanmaand is de Maan vol. Strabo vermeldt, dat dochters van hoogstaande Armeense families voor het huwelijk eerst enige tijd als prostituee moesten hebben gediend in een tempel voor Anahid. Door de Armeniërs werd Anahid beschreven als een mooi jong meisje met een aangenaam rond figuur. Ze droeg gouden sieraden en was bekroond met sterren. Een bijnaam voor haar was Oskrhat, ‘van goud‘. Ook werd ze ‘koningin’ genoemd. Ze offerden vooral ooien aan haar. Ze werd de dochter van Aramazd genoemd. Hier is mogelijk uit af te leiden, dat de Iraanse Anahita de dochter is van Ahura Mazda. Anahid vormde een triade met de vruchtbaarheidsgodin Astlik (‘sterretje‘, dat wil zeggen Venus, zie https://www.Encyclo.nl/begrip/Astlik) en de ZonneGod Vahagn. (https://www.Encyclo.nl/lokaal/11137)

Meer informatie, maar moeilijk te interpreteren wegens taalproblemen, is te vinden op de site https://islamansiklopedisi.org.tr/harut-ve-marut.

Referenties

Dowson, John, A Classical Dictionary of Hindu Mythology, New Dehli, 1973.
Rappoport, Angelo S, Ancient Israel. Myths & Legends, London, 1995 (Three Volumes).
Vollmer, Wörterbuch der Mythologie aller Völker, 3e Auflage, Stuttgart, 1874 (reprint Leipzig, 1978).

Video S

https://YouTu.be/5dpb9jnWyeg (9:55) ‘Uncommon Stories in the Quran: Harut & Marut | Dr Shabir Ally’ van Let the Quran Speak, 7 sep. 2017. ‘We begin our series of ‘Exploring Uncommon Stories in the Quran‘ by uncovering the story of Harut and Marut? Who were they and what was their story? Are there any parallels in the Biblical tradition? We sit down with Dr Shabir Ally and learn more!’

https://www.Facebook.com/TheNobleMessage/videos/861714840630387 (8:08) ‘Het verhaal van Harut & Marut’ (tekst in Engels, https://DivinePathBlog.wordpress.com/2017/07/15/Harut-and-Marut/).

https://YouTu.be/ybduMzb273M (7:32) ‘How Planet Venus Became Lucifer – Origin, meaning and evolution of the name ‘Lucifer’’ van Chasing Gods, 24 januari 2019. De conclusie is veel te simplistisch. Zaken, die niet in de video zijn meegenomen, zijn onder andere de vermelding van de Morgenster in 2 Petrus 1:19; en het gevecht tussen Michael en de duivel over het lichaam van Mozes in de brief van Judas.

Meer informatie
https://robscholtemuseum.nl/cor-hendriks-uit-de-as-van-engelen-(1) inleiding/
https://robscholtemuseum.nl/cor-hendriks-uit-de-as-van-engelen-(2)-het-boek-van-henoch/