Cor Hendriks – Onderzoek naar het ‘Het regent terwijl de zon schijnt’ in Marokko

Tijdens mijn vakantie in Taourirt in Marokko kon ik het niet nalaten om onderzoek te doen naar het spreekwoord ‘Als de zon schijnt en het regent tegelijkertijd’. Ik had in Nederland ook wel eens naar dit spreekwoord onderzoek gedaan en de resultaten daarvan waren vrij onbevredigend: vrijwel niemand had ooit van dit spreekwoord gehoord. Ik ben niemand tegengekomen die ooit gehoord had van de ‘kermis in de hel’. Mijn verwachtingen waren dus niet al te hoog gespannen. De eerste keer, dat ik ernaar vroeg, was bij toeval in een gesprek met een Marokkaanse Nederlander. De man vroeg me naar mijn werk en sprekend over de stukjes op internet vertelde ik hem, dat in sommige delen van Afrika gezegd wordt dat de hyena’s trouwen als de zon schijnt en het regent tegelijkertijd. Hij zei dat ze alhier zeggen dat de wolven trouwen. Ik vroeg of hij het in het Arabisch wist en hij beloofde me een andere keer de tekst te schrijven, maar daar is verder niks van terecht gekomen. De volgende keer dat ik de vraag stelde was op een avond toen we voor de winkel van de fotograaf Abdela op de stoep zaten te kletsen. Het duurde even voor ik mijn vraag (in het Frans uiteraard) duidelijk had overgebracht en de negatieve respons verbaasde me geenszins. Het was eigenlijk meer dat ze niet begrepen wat ik wilde, want een passerende jonge vrouw werd erop aangesproken. Het Frans van de jongere generatie is over het algemeen beter. Ze begreep me goed, maar bevestigde slechts wat ik zei, namelijk, dat de wolven gingen trouwen of zoiets, iets wat oude mensen tegen kleine kinderen zeggen, onzin, een fabeltje. Ze vertelde het de anderen, die het natuurlijk ook allemaal wisten en een begon over de regenboog, waarvoor hij enige namen had en vertelde over 3 of 4 kleuren, maar ook hier was de linguïstische kloof te groot om echt resultaat te boeken. Ik besloot om alles wat ik van Marokko wist over de zonneregen in een notitieboekje te schrijven en liet dat lezen door een bevriende Marokkaan Abdelkader Benali en wist hem uiteindelijk ertoe te brengen het op te schrijven in het Arabisch. Het is echter niet anders dan ik al weet, maar nu weet ik dat het ‘ars div’ is: le marriage de(s) loup(s). Later ontmoette ik een ander meisje, dat goed Frans sprak (de nicht van mijn gids Mohammed Touzani); ik liet haar het door Abdelkader geschrevene vertalen en bevestigen, dat ‘loup’ enkelvoud was zoals in de Engelse vertaling van ‘ars div’: wolf’s wedding). De tekst luidt: ‘Huwelijk van de wolf. Als de zon schijnt en het regent, verschijnt er een regenboog.’