Chris Aalberts – In Den Helder (44): Alle ballen op de Helderse Courant + In Den Helder (62): 5 redenen waarom dagblad Trouw faalt in verslaggeving over Helderse politiek
In Den Helder (44): Alle ballen op De Helderse Courant
Begrijpen Helderse politici eigenlijk wel wat journalistiek is?
Het is nog maar een jaar geleden, dat de pleuris uitbrak bij de Telegraaf Media Groep (TMG). De regionale kranten van TMG moesten worden gereorganiseerd, zo had men op het hoofdkantoor in Amsterdam besloten. Onder deze vijf titels zit ook het Noordhollands Dagblad, de krant die in Den Helder een eigen editie heeft: De Helderse Courant. In de marinestad sloeg het nieuws in als een bom: De Helderse Courant is hier het enige serieuze nieuwsmedium. Dat heeft zo zijn gevolgen, of er nou bezuinigd wordt of niet.
Het liep allemaal anders dan de TMG-directie had gedacht: de hoofdredacteur, die de reorganisatie zou leiden, moest na enorme tegenstand van de redactie het veld ruimen en de reorganisatie kwam stil te liggen door de overname strijd rond TMG. Inmiddels is er een nieuwe hoofdredacteur, die de plannen heeft aangepast. De ontslaggolf van destijds is van de baan.
Al deze perikelen laten zien hoe penibel de lokale nieuwsmarkt tegenwoordig is. De lokale nieuwsvoorziening is vrijwel altijd in handen van één bedrijf. Als dat bedrijf in de problemen komt, is de hele lokale nieuwsvoorziening in gevaar.
Lokale verslaggeving is er wel
In het publieke debat wordt vaak geroepen, dat de lokale journalistiek dood is, maar in Den Helder is dat zeker niet het geval. Hier volgt de krant de lokale politiek nog steeds intensief. Het stereotiepe beeld, dat er geen media meer aanwezig zijn bij raadsvergaderingen gaat niet op: elke vergadering is er een journalist aanwezig, de krant staat vol met nieuws en reportages en ook verkiezingsdebatten worden niet overgeslagen.
Het probleem is: er is geen reëel alternatief. In Den Helder bestaat een lokale omroep, die een paar uur per week uitzendt en is er nog een website met lokaal nieuws: https://denhelderactueel.nl/. De hoofdredacteur van dat medium reageert niet op het interview verzoek van uw verslaggever. Of die website een vrijwilligersproject is of een bedrijf, is niet duidelijk. De website zegt zelf, dat er deels vrijwillige bijdragen op staan. Een echte redactie is er vrijwel zeker niet.
denhelderactueel.nl wordt volgens sommigen heel goed gelezen, maar bereik cijfers zijn er niet. De Helderse Courant heeft in ieder geval duizenden lezers. Niet zo gek dus dat de krant in Den Helder synoniem is aan de lokale journalistiek. Dat heeft meer nadelen.
Klagen over neutraliteit
Omdat hier maar één toon aangevend medium is, is dat medium ook de kop van jut. Meerdere politici klagen openlijk, dat De Helderse Courant niet neutraal is. Maar helaas: de verwijten vliegen alle kanten op. De oppositie klaagt over ‘de eenzijdige verslaggeving’ over het stadhuis, de stadsvernieuwing en de verliesgevende schouwburg. De krant zou op de hand zijn van de coalitiepartijen. Bij het nieuwe stadhuis zou de krant systematisch meer aandacht besteden aan de coalitiepartijen, die nieuwbouw bepleiten en minder aan de tegenstanders die het oude stadhuis willen renoveren. Hun argumenten zouden geen eerlijke kans krijgen.
Maar het omgekeerde geluid is er ook: meerdere politici van de coalitiepartijen klagen, dat incidenten in de krant alle ruimte krijgen, terwijl deze altijd in gang worden gezet door de oppositie en inhoudelijk zo goed als irrelevant zijn. Die verhalen zouden nauwelijks in relatie staan tot de aandacht voor het daadwerkelijke beleid. Iedere buitenstaander begrijpt: als een krant van beide kanten onder vuur wordt genomen, doet De Helderse Courant het goed.
Even gepolariseerd als elders
Al het gescheld wat landelijk op de publieke omroep en de kranten te horen is, heeft in Den Helder betrekking op De Helderse Courant, het enige medium wat middelen en mankracht heeft om serieus verslag te doen. Omdat er lokaal maar één belangrijk medium is, komen alle klachten op hetzelfde bordje te liggen.
Toch is er nog een reden voor al dat geklaag. Zouden Helderse politici begrijpen wat journalistiek is? Veel politici redeneren hier simpelweg, dat als hun eigen standpunt de voorpagina niet haalt, de krant niet neutraal is. Zij denken, dat journalisten hun eigen mening aan het publiek opdringen als de krant de standpunten van tegenstanders weergeeft of verslag doet van incidenten, waar alleen diezelfde tegenstanders politiek voordeel van hebben.
Als niemand begrijpt wat journalistieke onafhankelijkheid betekent, is het niet zo gek, dat men steen en been klaagt. Zolang men zo’n principe niet begrijpt, zal men altijd blijven klagen.
Tot aan de gemeenteraadsverkiezingen in maart is er drie keer per week: Chris Aalberts in Den Helder (http://tpo.nl/tag/chris-aalberts-in-den-helder/). Een serie over de gemeentepolitiek van de marinestad en wat de rest van Nederland daarvan kan leren.
The Post Online, 12-03-2018, 12:24
http://politiek.tpo.nl/2018/03/12/chris-aalberts-helder-44-ballen-op-helderse-courant/
In Den Helder (62): 5 redenen waarom dagblad Trouw faalt in verslaggeving over Helderse politiek
Landelijke media komen niet verder dan stereotypen en contextloos gebabbel
De formatie in Den Helder liep niet zo lekker. 50Plus prominent Jan Nagel was formateur, maar terwijl hij aan het werk was, werd er achter zijn rug om een andere coalitie gesmeed. Een boeiend schouwspel, aangezien de man, die Nagel naar Den Helder haalde, ook deze ‘coalitie stiekem’ formeerde. Het plan mislukte, maar het bood landelijke media een mooie gelegenheid af te reizen naar de marinestad voor een reportage over de voortdurende bestuurlijke chaos. Dat is een mooie kans om te zien hoe dat gaat: landelijke journalisten die over lokale politiek schrijven.
Trouw stuurde een journalist naar Den Helder en die schreef er een reportage (https://www.trouw.nl/democratie/waarom-het-al-jaren-misgaat-in-het-gemeentehuis-van-den-helder~ac2e5953/) over: ‘Waarom het al jaren misgaat in het gemeentehuis van Den Helder’. Het stuk biedt een mooi inkijkje in wat er gebeurt als landelijke media proberen binnen korte tijd een lokaal probleem te begrijpen. Het levert mooie artikelen op, die niet verder komen dan stereotypen en zaken, die al bekend waren. Als de regionale journalistiek verder afkalft, blijft dit soort stereotypen journalistiek over. Wat weet Trouw over Den Helder te achterhalen? De reportage bestaat uit vijf onderdelen.
1. Sfeerbeelden
We worden getrakteerd op sfeerbeelden uit de Helderse Beatrixstraat, een brede winkelstraat, die vroeger werd gedomineerd door de V&D, maar nu vooral kampt met leegstand. De straat wordt in een behoorlijk tempo vernieuwd. De beschrijvingen van Trouw over de straat zijn voorspelbaar. Een vrouw moet ‘duiken voor een meeuw’ en ontwijkt er later nog eentje. Er wordt benadrukt, dat het hard waait. Ouderen zouden de straten domineren en er is een viswinkel. Ja, Den Helder vergrijst en ligt aan zee. Het waait er altijd.
2. Rondje nieuwsfeiten
Trouw herhaalt een rondje lokale nieuwsfeiten. De voormalige formateur Hans Huibers (CDA) noemde Den Helder ziek vanwege het ‘aanhoudende geruchtencircuit’ en de ‘sfeer van zwartmakerij’. Toen deed Jan Nagel een mislukte poging om een coalitie te smeden. De stiekeme coalitie van ChristenUnie en PVV mislukte jammerlijk. Lokale nieuwsfeiten herhalen is moeilijk: Trouw meldt, dat die laatste coalitie spaak liep, omdat de ChristenUnie landelijk werd teruggefloten. Dat is niet zo: de lokale Stadspartij zag de coalitie niet zitten. Dat detail maakt juist voor de landelijke politiek veel verschil.
3. Oude koeien
Trouw zet het geheel nog eens in historisch perspectief. In 2005 kwam bestuurskundige Pieter Tops al met een rapport, dat de Helderse politiek te veel draait om persoonlijke vetes. Ook de beroemde wethouder Geurt Visser komt weer langs, die moest opstappen vanwege app’jes met ‘commentaar op het uiterlijk van vrouwelijke collega’s.’ De bevolking stemde eerder al op Trots op Nederland (2010) en de Stadspartij (2014). Er werd lang gediscussieerd over het stadhuis. Zo zien we hoe een gemeente, die eenmaal slecht bekend staat, nooit meer van dat imago afkomt, omdat oude verhalen altijd weer worden opgerakeld.
4. Publieke opinie
Dan komt er nog wat publieke opinie in de vorm van reacties op straat. Trouw weet, dat de bewoners verandering willen. Ze stemden namelijk Trots op Nederland in 2010 en Stadspartij in 2014. Wat de bewoners echt wilden zeggen is niet duidelijk want opinieonderzoek uit Den Helder is er helemaal niet. Toch noteert Trouw, dat het falen van de laatste twee maanden het gesprek van de dag niet is en dat men er hier aan gewend is. Een man mag zeggen, dat lokale bestuurders geen expertise inwinnen van kenners en dat er veel haantjesgedrag is. De representativiteit is duister.
5. Algemene problemen
Juist dit laatste laat zien, dat in Den Helder algemene problemen, die in elke gemeente spelen, worden uitvergroot, alsof ze uniek zijn. Een vrouw mag zeggen, dat de politiek ‘veel te lastig’ is. ‘Je stemt op iemand, maar je hebt geen idee wie het is en of diegene het wel waar gaat maken.’ Een ander mag zeggen niet te weten waarvoor te stemmen. Weer een ander zegt, dat de problemen aangepakt moeten worden. Iemand wil graag een parkeerplaats in de buurt van haar huis. Specifiek voor Den Helder is het allemaal niet: ga ergens anders de straat op en je hoort hetzelfde.
De toekomst van de lokale journalistiek
Zo komen we eigenlijk niets te weten. We horen nieuwsfeiten, die al bekend waren, al worden die wel mooi samengevat. Het is wel aandoenlijk te lezen: ouderen, die voor meeuwen moeten duiken en ondertussen mompelen, dat de heren en dames politici er een bende van maken. Maar eigenlijk kun je de meeste dingen, die hier staan, ook bedenken vanuit je redactielokaal of vanaf je werkplek thuis. Je hoeft er eigenlijk niet voor naar Den Helder, behalve dan wat vox popjes waarvan niemand weet wat er de waarde van is.
Als je iets over lokale politiek wilt weten, heb je echte lokale journalisten nodig, die alle details kennen. Wat niet werkt, is journalisten naar een plaats sturen, waar iets misgaat en dan hopen, dat ze snel een verhaal in elkaar draaien. Ze vinden niets nieuws, reproduceren bekende stereotypen en maken de gemeente bijzonderder dan deze is. Heel veel problemen in Den Helder spelen elders ook.
De serie Chris Aalberts in Den Helder (https://tpo.nl/tag/chris-aalberts-in-den-helder/) gaat na de gemeenteraadsverkiezingen nog even verder met de vraag wat de Helderse verkiezingen precies hebben opgeleverd.
The Post Online, 31-05-2018, 18:12
Meer informatie:
https://robscholtemuseum.nl/dick-berts-redactiechef-helderse-courant-de-twee-eenheid-schuilingden-boer-pleegt-laffe-aanslag-op-rob-scholtemuseum/
Ik zal het stuk van Chris Aalberts even uitleggen; Chris is de maat van Koen Schuiling. En de Helderse Courant is de Schuilingbode. Niet alleen bedekt maar ook openlijk. Vol trots publiceerde de Schuilingbode een foto met daarop burgemeester Schuiling die onbeschaamd en in volle openheid redactiechef van de krant speelde. Zelfs Erdogan durft dat niet openlijk te laten zien, dat hij de media in zijn zak heeft. Redactiechef Ronald den Boer nam het Woningstichting-Zeestad conglomeraat altijd in bescherming. Nu steeds meer mensen door krijgen, dat de Schuilingbode een uiterst dubieuze rol speelt in Den Helder, zeggen steeds meer mensen hun abonnement op. Daardoor werd het den Boer te heet onder de voeten. En wat denk je? Woningstichting hielp den Boer recent aan een onroerend-goed topfunctie waarvoor hij -met slechts een HAVO diploma op zak- totaal niet gekwalificeerd is. Zolang Schuiling maat Chris Aalberts dat soort zaken niet meldt, weet je wel hoe laat het is. Als zogenaamde super criticus is hij alleen maar bezig om de positie van Schuiling en diens bode te versterken. Den Helder kent maar een echt onafhankelijk medium en dat is deze site. Overigens heeft Chris Aalberts mij op Twitter geblokkeerd. Sorry dat ik dat steeds meld, maar ik ben er nogal trots op. Min maal min is namelijk plus.