Charlie Gallego Moyano – CKV3 SCRIPTIE

Kunstenaar: Rob Scholte
Datum: 18 april 2007
Naam: Charlie Gallego Moyano
Vak: Ckv3

Introductie onderwerp

Mijn onderwerp is Rob Scholte, hij is nu een van de beroemdste (levende) Nederlandse kunstenaars. Rob Scholte heeft een aparte vorm van schilderen hij heeft namelijk niet veel ideeën maar neemt graag ideeën over van andere mensen. Aan de andere kant zou je kunnen zeggen dat Rob Scholte juist wel veel ideeën heeft want hij neemt ideeën over van andere en maakt er iets anders van. Scholte is een beeldenmaker. Het maakt Scholte niet veel uit wat mensen van zijn werk denken, hij lapt de auteurs recht aan zijn laars.
Hij ordent en plaatst beelden uit de massamedia, uit zijn eigen omvangrijke archief – in een nieuwe context, waarmee hij die beelden van een nieuwe betekenis voorziet. Zijn schilder werken worden vaak geproduceerd door zijn assistenten en door hem gesigneerd. Er kan gezegd worden dat Rob Scholte een 17e-eeuwse methode toepast door het voorgenoemde. Zijn werkwijze past bij het postmodernisme, dit omdat hij beelden, vormen en kneden haalt van onze dagelijkse samenleving. Het werk van Rob Scholte en zijn ‘beeldrovende’ stijl heeft voor veel opschudding bezorgd, er zijn veel uiteenlopende meningen over zijn werk.

De schilderijen van Rob Scholte bevatten meestal autobiografische elementen, in sommigen zie je dat meer dan bij anderen. Elk schilderij heeft zijn eigen wetmatigheid. Thema, compositie, kleur en spanning vormen samen die wetmatigheid waaraan elk werk volgens Scholte moet voldoen, wil het goed zijn.Humor vindt Rob Scholte ook belangrijk in zijn werk, maar dat moeten mensen zeker niet verwarren met spot/

Biografie

Rob Scholte is geboren in Amsterdam in 1958. Rob Scholte heeft ook in Castricum, Doorn en Heiloo gewoond, de kunstschilder heeft ook in Tenerife gewoond en gewerkt.
Van 1977 tot 1982 studeerde hij aan de Gerrit Rietveld Academie. Zijn atelier was gevestigd in de Laurierstraat, in het pand waar tot 1993 de huisgalerie The Livingroom was gevestigd. Hier hield Scholte zijn eerste expositie in 1984. In 1982 hadden Rob Scholte en zijn vriendin Sandra Derks een werk gemaakt dat is opgebouwd uit de platen van een kleurboek. Zij hadden al enige bekendheid gekregen als medewerkers aan de actie Het grote schilderij in Paradiso, en zij maakten deel uit van de groep kunstenaars die het pand no. 139 aan de Warmoesstraat onregelmatig als “Selbsthilfegalerie” exploiteren. Scholte’s werk wordt verkocht via erkende veilinghuizen.
In 1986 wekte hij opschudding met een nageschilderde ansichtkaart ‘Utopia’. Erop gewezen dat dit een citaat uit Manets ‘Olympia’ was, reageerde Scholte met een schilderij waarop het krantenartikel met deze kritiek en afbeelding zou zijn nageschilderd; een letterlijk citaat van een halve krantenpagina, schilderijen uit 1983-1988, ontving Scholte zowel lof als kritiek.
(nageschilderde krantenartikel)
In 1991 ontmoette hij het model, tevens soap en filmster, Micky Hoogendijk, Zij werd directeur van zijn BV en op 31 mei 1994 trouwden zij in housetempel de Roxy. In 1993 werd Scholte docent aan de kunstacademie van Kassel, in 199 heeft Scholte echter ontslag genomen.
In 1991 kreeg de Rob Scholte BV een opdracht binnen om een 1200 vierkante meter grote wand en plafondschildering op het Huis Ten Bosch Resort in Nagasaki, Japan te maken. Scholte werkte met een groot aantal assistenten aan de schildering met als titel Apres nous le deluge, het ging over de voortdurende herhaling van oorlog in de geschiedenis. De opening ervan zou plaatsvinden op 9 augustus 1995, samen vallen met de 50-jarige herdenking van de atoombom op Nagasaki, maar het moest worden uitgesteld wegens een aanslag op Scholte.
Via de Documenta in Kassel, en het inrichten van het Nederlands paviljoen van de Biennale in Venetie kreeg Scholte ook internationaal grote bekendheid. Scholte was in de tijd dat hij erg beroemd was als kunstenaar een veel geziene figuur in het Amsterdamse uitgaansleven. Hij leidde een wild leven vol met drank, drugs en vrouwen.

Bomaanslag

Op 24 november 1994 stapten Scholte en Hoogendijk (zijn vrouw) bij de Laurierstraat in Amsterdam in de donkerblauwe BMW van Scholte. Toen Scholte wilde wegrijden gebeurde er iets verschrikkelijks er ontplofte een handgranaat onder de auto waar Scholte en Hoogendijk zaten. Scholte raakte zwaargewond, zijn beide benen moesten vanaf de knie worden geamputeerd. Hoogendijk, die toen een kind verwachte van Rob Scholte, verloor het kind maar was veder niet zwaargewond geraakt.Wie de dader van deze aanslag was is nog steeds een raadsel. Scholte zelf beschuldigde een collega en kunstenaar, de levende Fotograaf Paul Blanca. Later kreeg de dichter Koos Dalstra de schuld, maar beide zaken werden geschikt. Andere theorieën hebben als uitgangspunt dat Scholte zich toendertijd bewoog in een onderwereld van kunstenaars, cocaïnedealers en witwaspraktijken.Mocht dit zo zijn geweest dan zou de aanslag als een waarschuwing dienen voor gokschulden, cocaïneschulden, of niet nagekomen verplichtingen. Hij vertrok in 1994 weer naar Japan, zodat hij de muurschildering ‘Apres nous le deluge’ kon afmaken, hij was hier mee bezig maar door de aanslag moest het uitgesteld worden. Later verhuisde hij naar Tenerife. Hoogendijk en Scholte gingen uit elkaar en Scholte vond een nieuwe liefde, Lijsje, van wie hij in 2001 een kind van had gekregen, Lotus Mason. Op 15 maart 2003 vestigden Scholte en zijn gezin zich weer In Nederland. In 2005 kreeg Lijsje een tweede kind. Het jaar daarop (2006)zijn Scholte en Lijstje getrouwd met elkaar.

De stijl en periode waarin Scholte leeft

De stijl van Rob Scholte is het overnemen van andere ideeën, hij neemt dingen van in de massamedia en bewerkt het weer in zijn werk. Vaak vindt men in zijn werken tegenstrijdigheden en tegenstellingen die in hun nieuwe context ‘overwonnen’ worden.
Zo nu en dan staat er weer iemand op die de publiciteit zoekt om er zich over te beklagen dat Rob Scholte zijn werk heeft geplagieerd. Er wordt bij herhalen van een kunstwerk/product gedreigd de kunstenaar een proces aan te doen. Dat is logisch als je nagaat dat die mensen niet weten waarom Scholte zo iets doet of wat zijn motieven ervan zijn. In de jaren tachtig werd de kunstgeschiedenis vogelvrij verklaard en de traditionele opvattingen over originaliteit waren er niet meer. De kunstenaar mocht overnemen uit de kunst, citeren was toegestaan. Rob Scholte wist deze vrijheid op een intelligente, sluwe en, misschien klinkt het onlogisch, op een originele manier te benutten. Zijn redenering is niet, alles is al gedaan, waarom dan iets nieuws verzinnen. Hij bedenkt nieuwe ordeningen, brengt onverwachte verbanden aan en goochelt met betekenissen. Bij ‘The Embroidery Show’ (2005), één van zijn laatste projecten, hangt hij bestaande borduurwerkjes, omgekeerd op aan de wand. Dan vertonen ze opeens een ziel, dan worden ze opeens intrigerend en raadselachtig dat is van Scholte meent. Later doet Scholte bijna hetzelfde met de werken die hij maakte onder de verzamelnaam ‘Blue Period’. Bekende beeldmerken, beelden of objecten voert hij uit in blauw en wit en doet er een klassiek, goudachtig lijstje omheen.

Werk van de ‘Blue Period’

Je zou Rob Scholte niet kunnen beoordelen als het gaat om zijn schildervaardigheid. Die is redelijk beperkt. Hij zegt zelf dat zijn stijl nogal houterig, ongemakkelijk, stroef, op het lelijke af. Anderen zijn werken laten uitvoeren past heel erg bij de periode van het postmodernisme waar hij afkomstig van is. Hij wil zeker niet de nieuwe Rembrandt worden. Voor hem is het veel interessanter, leuker en belangrijker om de werken van Rembrandt die zo algemeen en bekend zijn een nieuw gezicht te geven. Rob Scholte is de man van de strategieën. Rob Scholte en Andy Warhol zijn kunstenaar die qua werk (houding) erg veel op elkaar lijken dan alle andere kunstenaars die in de jaren tachtig zich weer op het schilderen hebben gestort. Ze hebben gemeen dat ze bestaande beelden zo goed kunnen bewerken dat ze weer iets nieuws naar voren brengen, de glamour komt weer naar boven, je kunt de beelden weer op een heel ander manier zien. Beiden doen dat op een toegankelijke, maar vooral originele en speciale manier.
Rob Scholte komt uit de periode van het postmodernisme, dit kan je vooral herkennen aan dat hij zijn werk laat doen door anderen maar het wel zelf signeert, maar ook dat hij producten gebruikt uit de massamedia en aan de ironie van zijn kunstwerken, ook haalt hij beelden uit onze dagelijkse samenleving vandaan.

Beschrijving van het kunstwerk Utopia

Kunstenaar: Rob Scholte
Naam: Utopia
Jaar:1986

Het schilderij Utopia van de kunstenaar Rob Scholte is een namaak van Manets Olympia uit 1863, deze heeft weer zijn idee ontleend aan de Venus van Urbino van Titiaan (1538). Alleen veranderde Rob Scholte Manets naaktmodel door een ledenpop en de zwarte vrouw (slavin) door een houten bediende, deze houten bediende is herkenbaar, zoiets dergelijks staat aan de ingang van een café of restaurant.

Beeldaspecten:

Je kan zeggen dat de Utopia van Rob Scholte gemaakt is van onverzadigde kleuren, je kan zien dat de kleuren niet zuiver zijn, en je kan zien dat er de kleuren gemend zijn met wit, grijs of zwart, vooral in de achtergrond is dit opmerkbaar. Er is ook duidelijk sprake van licht donker contrast de ledenpop en het bed waar de ledenpop op ligt zijn licht van kleur en de achtergrond is donker. Het licht komt van de kijkrichting mee, daarom zie je geen eigen schaduw. Het werk Utopia is 3 dimensionaal want er is sprake van ruimte maar de houten bediende is wel 2 dimensionaal want het heeft geen diepte. Het hele schilderij is gemaakt van samengestelde vormen, het is niet alleen op basis van 1 vorm (bijvoorbeeld een cirkel) gemaakt maar van verschillende vormen (bijvoorbeeld cirkel, vierhoek enzovoort). Ruimtelijke suggestie is scherp vaag contrast, de achtergrond, de kat en de bediende, zijn vaag weergeven. Terwijl de ledenpop best gedetailleerd en zichtbaar is hierdoor ontstaat er diepte. De textuur van de ledenpop lijkt glad en hard, die van de bediende lijkt hard en houterig te zijn. Er is sprake van horizontale compositie in het schilderij is de belangrijkste informatie horizontaal weergegeven( de ledenpop).

Relatie tussen het onderwerp en P.O.(conclusie)

Rob Scholte is een kunstenaar zou als veel mensen weten die zijn ideeën ontleend van andere kunst en van de massamedia. Er zijn veel verschillende meningen over Rob Scholte en zijn werk, ikzelf vind de werk van Scholte erg indrukwekkend en mooi, ik vind het indrukwekkend hoe hij een mooi schilderij (die iedereen kent) een nieuw gezicht geeft die hem interessanter maakt dan het vorige. Wat de relatie is tussen het werk van Rob Scholte en mijn praktische opdracht? Tijdens het maken van mijn schetsen heb ik ideeën gekregen van al bestaande foto’s, deze heb ik geprobeerd te tekenen, ik heb collages gemaakt en het onderwerp van mijn praktische opdracht is simpel en herkenbaar, het is namelijk een Amsterdamse studente. Net zoals Rob Scholte neem ik al bestaande ideeën over maar in mijn schetsen heb ik ze een nieuw gezicht gegeven die ze interessanter maakt.

Bronvermelding:
https://www.wikipedia.org/
https://www.google.nl/
http://www.digischool.nl/

Er horen eigenlijk plaatje bij maar die heb ik er helaas niet op kunnen krijgen. De afbeeldingen zijn wel te zien in de scriptie die ik heb ingeleverd 20-04-2007.

charlieckv2.blogspot.nl, Friday, April 20, 2007

http://charlieckv2.blogspot.nl/2007/04/ckv3-scriptie.html