Casper Duin – Woelig op Helders woonwagenkamp, groep bewoners in verweer tegen verkoop plaats + Marten Visser – Wil gemeente van woonwagenkamp af? ‘Ze zijn ons aan het sarren’
Het is woelig op Helders woonwagenkamp, waar groep bewoners in verweer komt tegen verkoop standplaats
Den Helder – Het is woelig op het Helderse woonwagenkamp aan de GP Blankmanstraat. Een groep bewoners roept de gemeente Den Helder met klem op om gemaakte afspraken na te komen.
Aanleiding is de koopaanvraag, die Oudkarspeler C. van Est begin dit jaar bij de gemeente deed voor een standplaats in het kamp. “Van Est is welkom, maar we betwijfelen, of hij er ook gaat wonen“, reageert bewoner Geert Reinders fel. “Volgens afspraak moet er sprake zijn van permanente bewoning. Hij koopt het en verhuurt het dan aan derden. Of hij gaat er voor de vorm korte tijd wonen en zet dan iemand anders in de woning. Misschien wel arbeidsmigranten. Daar zitten we niet op te wachten. Dan krijg je zo’n situatie als in Kruiszwin in Julianadorp. We zitten sowieso niet te wachten op buitenstaanders.”
De groep bewoners, kort gezegd de oude kern, beroept zich bovendien op volgens hun gemaakte afspraken met de gemeente Den Helder over nieuwe gegadigden voor het kopen of huren van een woonwagenstandplaats.
Afspraken
Reinders: “Een van de door de gemeente met de woonwagengemeenschap gemaakte afspraken betreft ’hoe om te gaan met het verhuren of verkopen van een vrije woonwagenstandplaats’. Dit dateert uit 2007, toen wij verhuisden naar de huidige plek van ons centrum. Het komt er kort op neer, dat wij inspraak mogen hebben in wie de nieuwe bewoner wordt. Met deze afspraak wijkt de gemeente inderdaad af van het geldende eigendomsrecht, waarbij de gemeente in haar bezit zijnde grond in principe kan verhuren of verkopen aan wie men dat wil. Het standpunt van de meerderheid wordt in dit geval door de gemeente als bindend aangemerkt en naar de gegadigde uitgedragen. Dit hebben we in 2007 zo afgesproken.’’
Meerderheid
En een meerderheid van de huidige bewoners heeft zich derhalve uitgesproken tegen de verkoop van de standplaats GP Blankmanstraat 47G aan Van Est. Struikelblok is echter, dat de gemeente volgens Reinders niet meer beschikt over de gemaakte afspraken. “Zowel de fysieke als digitale dossiers inzake woonwagenzaken zouden niet meer voorhanden zijn als gevolg van de verhuizing van de ambtelijke organisatie van de Drs. F Bijlweg naar het kantoorgebouw van de RABObank aan de Verkeerstorenweg en de in gebruik neming van een nieuw computerprogramma, waarbij tijdens het converteren van bestanden vanuit het oude naar het nieuwe computerprogramma het een en ander mis zou zijn gegaan.”
Huisjesmelker
Van Est is zich van geen kwaad bewust. “Ik ben geen huisjesmelker. Het is pertinent niet zo, dat ik tientallen van dergelijke standplaatsen bezit. Ik was op bezoek bij een kennis in Den Helder en zag, dat die plek vrij was. Mogelijk ga ik er wonen en anders verhuur ik het. Als ik in een woonwijk een huis koop, hoef ik de buurt toch niet om toestemming te vragen? Waarom hier dan wel? Een deel van de bewoners beroept zich op een afspraak, die nergens zwart op wit staat. De betreffende standplaats staat al jaren te verpauperen. Het is een zooitje. Ik wil het kopen en opknappen. Ik doe alleen maar goed. Daarnaast verbaast het me, dat de bewoners geen contact met me hebben gezocht. Een groot deel van de bewoners is nota bene familie van mijn vrouw. Nu spelen ze het via de gemeente en via de krant. Hadden ze maar gebeld. Ik kijk er echt wel naar aan wie ik de woning ga verhuren en hou daarbij echt wel rekening met de bewoners. Arbeidsmigranten zullen het niet worden, al vind ik de stellingname van de bewoners daarvoor best discriminerend.’’
Van de gemeente Den Helder is geen reactie ontvangen.
Helderse Courant, 29 mei 2019, 17:07
Wil de gemeente van het woonwagenkamp in De Schooten af? De bewoners vrezen er voor:” ’Ze zijn ons gewoon aan het sarren’
Geert Reinders op de grens tussen zijn perceel (rechts) en de vrije standplaats (foto Peter van Aalst)
Hij wordt er een beetje nerveus van. Onzekerheid over de toekomst. Het knaagt aan je, zegt Geert Reinders. Als hij heel eerlijk is heeft hij er spijt van, dat hij de grond onder zijn woonwagen heeft gekocht van de gemeente.
Niet, dat hij zo graag weg wil, maar als je huurt kun je verkassen als het echt zat bent. Je verkoopt je wagen, pakt je boeltje en bent weg. Dat zit er nu niet meer in. Zie maar eens van die standplaats af te komen.
Sanering
Zal niet meevallen. Liefhebbers krabben zich wel twee keer achter de oren, zegt Reinders. Waarom? Omdat de gemeente Den Helder in zijn ogen aanstuurt op een ’stille sanering’ van het kamp.
Trouwens: niet alleen in zijn ogen. Ook de andere bewoners van het kamp hebben het gevoel dat de gemeente van hen af wil. Waarom? ,,Omdat ze huizen willen bouwen op dit perceel’’, zegt bewoner Co Heesbeen. “Wij zijn maar lastig.”
Zoete inval
We zitten op een doordeweekse dag aan tafel in de wagen van Reinders die, zoals gebruikelijk op een woonwagenkamp, de zoete inval is. De ene na de andere ’buur’ stapt binnen en binnen de kortste keren zit de bank vol. De slippers en crocs blijven achter op de deurmat.
Zo gaat dat op het kamp, zegt Reinders. Iedereen loopt bij elkaar binnen. Al is het vandaag ook extra druk omdat zijn vrouw Joke haar verjaardag viert. De koffie met gebak gaan rond.
Zo nu en dan praat ’de bank’ mee. Om aan te geven, dat niet alleen Heesbeen en Reinders zich zorgen maken, het hele kamp vreest voor zijn toekomst. Ze hebben weinig vertrouwen meer in hun huurbaas, de gemeente Den Helder.
Vergroenen
Die wil een lege standplaats, direct naast het perceel van Reinders ’vergroenen’. Nou ja, daar kan toch niks op tegen zijn, denk je dan als je er voor staat. Nu is het ook maar een rommeltje? Dat klopt, beaamt Reinders. “Maar waar het om gaat is, dat Den Helder ook de unit, die op dat stuk grond staat, wil weghalen.“
Het gebouwtje voor nutsvoorzieningen dat weg zou moeten (foto Peter van Aalst)
De unit? Ja, zegt Reinders. De unit. Zo noemen ze dat op het kamp. Elke standplaats heeft zo’n stenen gebouwtje. Met daarin de aansluitingen voor gas, water en elektra. Zonder unit kun je niet wonen dus? “Jij snapt ’t. Als ze die unit weghalen is de hele standplaats weg. Gewoon een plek minder op het kamp. En dat is dus wat de gemeente wil.”
Afkoopsom
Het is volgens de bewoners een vooropgezet plan. Langzaam aan het aantal standplaatsen op het kamp terugbrengen. Totdat het steeds minder leuk wordt om er te wonen. Reinders: “En dan krijgen de laatste mensen een afkoopsom aangeboden en is het afgelopen. Die kant gaat het op.”
Overlijden
Uitsterfbeleid, heet zoiets. Veel gemeenten doen het met hun woonwagenkampen. Als een bewoner vertrekt of komt te overlijden, mag de vrijgekomen plek niet meer worden opgevuld. Waardoor jongeren uiteindelijk gedwongen worden hun heil buiten het kamp te zoeken.
Weet je wat het is, zeggen ze in de wagen van Reinders? De gemeenten weten gewoon niet zo goed hoe ze om moeten gaan met types als woonwagenbewoners. Met mensen, die net even anders leven dan de massa.
Mensenhuidjes
Reinders lacht eens schamper. “Ze doen soms net, of wij hier mensenhuidjes hebben hangen.” Heesbeen: “Hier is nooit rottigheid, we hebben met de buurtbewoners ook gewoon goed contact.” Reinders: “En de volkstuinders zeggen altijd, dat ze blij zijn dat wij hier zitten, zodat er wat toezicht is, anders stond er geen boontje meer op de tuin. Haha.”
De toercaravans dienen om te voorkomen dat de gemeente pats boem aan de slag gaat (foto Peter van Aalst)
Uiteraard hebben de bewoners de gemeente de oplossing voor die lege standplaats voorgehouden: kleed de boel lekker aan met groen, maar laat die unit voor de nutsvoorzieningen wel gewoon staan.
Want vroeg of laat meldt zich weer iemand voor die plek, zegt Heesbeen. “We zitten nu in een tussenfase. Er is even niemand in de markt, de jeugd, die hier woont is nog net te jong. Maar over een paar jaar is dat anders.’’
Reinders: “Mijn kleinzoon wil daar best gaan wonen, maar die knul leert nu nog en heeft nog geen geld. Dus laat die unit staan, dan wil hij die plek over een paar jaar graag hebben.”
Heibel
Goed plan. Probleem opgelost, denk je dan. Reinders: “Niet dus. De gemeente doet niet aan overleg. Die zegt gewoon: ’die unit gaat er af’.’’ En niet alleen dat: er wordt volgens de kampbewoners ook heel vaag gedaan over andere standplaatsen, die in de toekomst (door vertrek of overlijden) vrij gaan komen.
Reinders: “Worden die wel gewoon weer verhuurd? Als we daar naar vragen krijgen we geen duidelijk antwoord. Dan is onze conclusie, dat ze langzaam aan de boel hier willen saneren.”
Sarren
Doet de gemeente het uit narigheid? Heesbeen denkt van wel. “Ze zijn ons aan het sarren.” Waarom? Nou, omdat de bewoners vorig jaar na een hoop heibel de verkoop van die lege standplaats hebben weten tegen te houden.
Een liefhebber uit Oudkarspel meldt zich voor de plek en de gemeente wil graag zaken met hem doen. Maar de bewoners weten, dat de man een soort huisjesmelker is, die de woonwagen gaat verhuren. Reinders: “Dat heeft hij op andere kampen ook gedaan. Een wagen neerzetten en er dan vijf Polen inzetten om lekker geld te vangen.”
Afspraken
Niet bij ons, denken de bewoners van de Blankmanstraat. En zetten de hakken in het zand. Ze beroepen zich op afspraken, die gemaakt zouden zijn met de gemeente bij de inrichting van het kamp in 2007. Kern van die afspraak: de bewoners hebben inspraak in wie er op het kamp komt wonen, zegt Reinders. “Dat is toen afgesproken.” En ook zwart op wit gezet, weet hij.
Geert Reinders (foto Peter van Aalst)
Maar op het gemeentehuis kunnen ze die afspraken nergens vinden. De dossiers zijn kwijt, weet Reinders. Die afspraken zijn wel degelijk gemaakt, zegt gepensioneerd beleidsambtenaar Peter Cruijff.
Dossierkennis
Hij heeft bij de gemeente het woonwagenbeleid in zijn portefeuille gehad en ondersteunt nu als onafhankelijk belangenbehartiger de mensen van het woonwagenkamp. Cruijff: “Toen ik nog bij de gemeente werkte werd ik geroemd om mijn dossierkennis, maar als ik nu zeg, dat ik weet van het bestaan van die afspraken, dan wimpelen ze het af.”
Reinders toont een verslag van een gesprek tussen bewoners en gemeente uit 2005, over de inrichting van het huidige kamp. Waarin de bewoners verlangen, dat ’de huidige stilzwijgende afspraak, dat nieuwe kandidaten voor een standplaats alleen worden toegelaten als de bewoners daarmee instemmen’ wordt verlengd.
De aanwezige ambtenaar geeft aan ’dat vanzelfsprekend te vinden’. Het is misschien geen keiharde toezegging, maar voor Peter Cruijff staat het als een paal boven water: “De gemeente kan niks doen zonder instemming van de bewoners.”
Maar eens bellen met de gemeente Den Helder dan. Kan Wethouder Michiel Wouters duidelijkheid verschaffen?
Hoe zit dat nou met die afspraken met de bewoners?
Wouters: “Er wordt gezegd, dat die afspraken er zijn, maar wij kunnen ze niet terugvinden. Als je iemand wilt houden aan afspraken moet je aantonen, dat die bestaan.”
Dat je ze niet kunt vinden, wil niet zeggen, dat ze niet gemaakt zijn? Waarom niet toch handelen volgens die afspraken?
“Dat zou toch slecht bestuur zijn? Iedereen roept aan de lopende band, dat er bepaalde afspraken zijn gemaakt, als we daar elke keer naar moeten handelen gaat het niet goed.”
De bewoners willen graag, dat die lege standplaats beschikbaar blijft. Wat is er op tegen om er groen te planten en die unit te laten staan, zodat de plek weer in gebruik kan worden genomen als een jonge bewoner zich meldt?
“Dat kan niet, want die plek bestaat helemaal niet meer. Die hebben we uit het bestand getrokken. Daarmee heb ik een probleem van de bewoners opgelost volgens mij. Trouwens: die plek ligt al jarenlang open, er was vanuit het kamp geen belangstelling voor. De bewoners hadden ernstige bezwaren tegen de kandidaat die wij voor die plek hadden. Die wilden ze niet op het kamp. Het liep nogal hoog op allemaal. Nou, dat probleem is nu opgelost. Er komt geen nieuwe bewoner meer bij. Dan hebben we ook niet elke keer deze discussie.”
Nou ja, tot er straks een plek vrij komt door overlijden of vertrek. Wat gebeurt er dan?
“Dat zien we dan wel. Het is in principe de bedoeling dat we die weer opvullen, tenzij er dan weer zo’n discussie ontstaat als nu.”
Die discussie komt er geheid, want de bewoners willen ook dan weer inspraak. Dan heffen jullie ook die plek weer op om die discussie te stoppen?
“Zou kunnen. Maar in principe wordt zo’n plek weer ingevuld. Voor de rest zien we dan wel.”
Kunt u zich het gevoel van de bewoners voorstellen? Dat jullie aansturen op sanering?
“Nee, dat kan ik me niet voorstellen. Wij hebben gewoon een keuze gemaakt.”
U garandeert dat het kamp blijft?
“Garanties geven we nooit, maar er is geen sprake van dat wij nu aansturen op sanering.”
Peter Cruijff weet genoeg, zegt hij, als hij de reactie van Wouters hoort. “Deze Wethouder verdient het om voor de rechter te worden gedaagd.” En dan wil hij best onder ede verklaren, dat de bewoners inspraak is toegezegd.
Reinders en de andere kampbewoners brengen een gespecialiseerd advocaat in stelling om juridische actie te ondernemen. De stemming in de wagen van Reinders is strijdbaar. “Een mondelinge afspraak is ook geldig“, weet iemand. “Er zijn genoeg mensen bij geweest toen werd afgesproken, dat wij inspraak hebben.”
Als al die mensen bij de rechter hun verhaal doen, dan gaat de gemeente nat. Denken de woonwagenbewoners. Het is wel zijn laatste kunstje, bezweert Reinders. Hij is al twintig jaar het aanspreekpunt voor de gemeente. “Maar hierna kap ik er mee. Ik trek ’t niet meer. Laat de gemeente maar aan elke bewoner een brief sturen, in plaats van alleen aan mij.”
Helderse Courant, 24 februari 2020, 09:03
Meer informatie
https://robscholtemuseum.nl/?s=woonwagenkamp
https://robscholtemuseum.nl/?s=standplaats
https://robscholtemuseum.nl/?s=Geert+Reinders
https://robscholtemuseum.nl/?s=Co+Heesbeen
https://robscholtemuseum.nl/?s=Peter+Cruijff
https://robscholtemuseum.nl/?s=Michiel+Wouters