André Hoogeboom – De strijd van Rob Scholte tegen kleinburgerlijkheid: Helderse arrogantie dwarsboomt kunstenaar
Kees Wiersma in Bergen, Joost Zwagerman in Alkmaar, Rob Scholte in Den Helder. Kunstenaars met vooruitstrevende plannen om hun stad op de kaart te zetten lopen vast in de modder van lokaal politiek opportunisme.
Den Helder: the place to be in Noord-Holland. De meeste zonuren, een bijzondere botanische tuin, Huisduinen, maritiem verleden, doortocht naar Texel. Daar startte een jaar geleden kunstenaar Rob Scholte met een echt museum voor moderne kunst.
Nu is Rob Scholte niet de minste. Hij is op zijn zachtst gezegd controversieel. Zijn jeugd is gemarineerd in drugs en drankgebruik, hij maakte de 1200 vierkante meter grote wand- en plafondschildering op het Huis Ten Bosch Resort in Nagasaki, Japan, als commentaar op de voortdurende oorlogen in de wereld. Hij ontwikkelde zich later misschien wel als de Andy Warhol van de Lage Landen: hij plaatst beeldiconen van de moderne tijd in een andere context. Zoals bijvoorbeeld Duchamps dat deed. Kunst die een nieuwe blik op de werkelijkheid afdwingt.
Hij schilderde bijvoorbeeld de straatnaambordjes van Bergen, gaf borduurkunst een tweede kans. Die embroidery show is te zien in Museum De Fundatie in Zwolle (https://robscholtemuseum.nl/persbericht-museum-de-fundatie-zwolle-rob-scholtes-embroidery-show-28-april-tm-18-september-2016/).
Maar Den Helder is Zwolle niet. Den Helder wordt bestuurd door boeren, burgers en buitenlui. Net als Alkmaar. In plaats van met gepaste trots de initiatieven van de kunstenaar te omarmen en er de economische waarde van in te zien (Zwolle verwelkomt dank zij De Fundatie jaarlijks honderdduizend extra bezoekers) ondervindt Rob Scholte niets dan tegenwerking van de lokale politici. Het gevecht om zijn museum van de grond te krijgen was al enorm. Nu wordt de uitbreiding van zijn museum, waardoor hij aantrekkelijke wisseltentoonstellingen kan samenstellen, weer gedwarsboomd.
Maar de wijze waarop de wethouders van Den Helder zich manifesteren is van een stuitende arrogantie en zelfgenoegzaamheid. Hier enige sms-teksten:
Een wethouder maakt ‘haha’ grappen over de kunstenaar, een collega twittert over de schoenen, die hij lekker wel draagt en Rob niet (meer)…(verwijzing naar het feit dat de kunstenaar zijn benen verloor bij een bomaanslag in 1994).
Als de plannen worden weggestemd in de gemeenteraad twittert een wethouder het equivalent van Ladies and gentlemen: we got him. Wethouder Kos twitter schaamteloos en zelfvoldaan: ’Exit Scholte’.
Who the fuck is meneer Kos? Het gaat te ver om de hele discussie hier over te doen. Klik om meer te lezen.
Dat Rob Scholte het nog volhoudt in Den Helder is een mirakel. Er zijn burgers om minder vertrokken om er nooit meer terug te keren.
Noord-Hollandse Nieuwsbode, 21 maart 2016